Małżeński obowiązek - Netkobiety.pl

No to jest jeden z warunków istnienia malżenstwa. Jesli nie sa spelnione warunki to sie rozwodzi, albo sie męczy. Slubujesz byc na dobre i na złe, to nie tak że dosłownie tylko "być", czyli stać 5 metrów obok. Seks to jest tylko jeden z powodow nieszczescia, ale widze bardzo szukasz powodu by sie rozwiesc i dac jemu ten powod, by zaczal sie o to starac (bo gdzie Ty wezmiesz odpowiedzialnosc za to?). Jeszcze wysmiejesz go ze chce seksu i przez brak seksu sie rozwodzicie. Raczej nie przez to, bo brak seksu to efekt innych "nieporozumien".

Seksu się nie ślubuje

No szkoda, bo jak sie jasno czegos nie powie tzn ze tego wcale nie ma byc (bo tak naprawde slubujemy rzeczy na ktore nie mamy wpływu oprocz wiernosci). Kobiety powinny na głos do mikrofonu glosić formułkę: będe codziennie na kuchennym blacie rozkładac nogi mojemu mężowi niezależnie od wszystkiego, by spelnic jego potrzeby nawet kosztem swoich (to sie nazywa milosc w ktorej sie daje i nie oczekuje czegos w zamian). Formulki trzeba zmienic, bo nie dociera.

Ofc post ironiczny, żeby nie było wojny, że mężuś to ma nic nie robić tylko oczekiwać. A temat głupi, bardzo. Czas wziac odpowiedzialnosc za ta swoja glupote, zle decyzje.

@Katariina, trzeba być konsekwentnym Skoro zdrada jest powodem do orzeczenia o winie to odmowa seksu również powinna być. W moim przekonaniu tak jest po prostu sprawiedliwie i logicznie.

Można też w drugą stronę, czyli zdrada nie będzie powodem do orzekania o winie. Szczerze mówiąc to bardziej prawdopodobne. Wszystko idzie w kierunku zniszczenia instytucji małżeństwa, a takie podejście temu służy.

Z powodu braku seksu też nie. Jak rozumiem rozmawiamy tutaj o sytuacji w której odmowa seksu lub zdrada drugiej stronie przeszkadza. Jeżeli nie to rozwodzić się nie trzeba i nie ma problemu z orzekaniem o winie.

No ale należy wziąć pod uwagę jak długi czas tego seksu nie ma. Przecież to może być czasowy kryzys, zmęczenie czy miliony innych powodów. Nie ma limitu, po jakim czasie zaczyna się całkowity brak seksu, a kończy tymczasowy jego brak.
Jeżeli ktoś np. odmawia seksu przez tydzień czy dwa, bo jest zmęczony, zdenerwowany, czy nie ma ochoty, to nie jest to chyba juz powód do rozwodu

Rozpad pożycia małżeńskiego jest jedną z trzech przesłanek rozwodowych.

Bardzo podoba mi się pomysł Mariusza (serio), żeby odmowa sexu była podstawą do orzeczenia o winie. Byłem kiedyś w związku, w którym sex zdarzał się sporadycznie. Na dłuższą metę, jest to męczące, frustrujące i niszczy zarówno wewnętrzny spokój drugiego partnera, jak i cały związek. I choć żadnym seksualnym dewiantem nie jestem - to brak sexu rozwalił tamten związek.

Gdyby był przytoczony TYLKO ten fakt braku pożycia

Zależy jaki warunek mu postawiłaś Gdyby on poszukał seksu gdzie indziej to byłaby jego wina, a to brak symetrii. Ustawodawca powinien być konsekwentny, czyli tak samo traktować jedno i drugie zjawisko.

Idąc tą drogą mogę powiedzieć, że jestem z natury poligamiczny, a że partnerka nie sprawdziła tego przed ślubem to nie powinna mieć mi za złe tych niezliczonych zdrad O wielu rzeczach nie wiemy przed ślubem, bo składa się przysięgę na dobre i na złe, więc trzeba to zaakceptować. Jak się komuś nie podoba takie podejście to przecież nie musi brać ślubu i może żyć z drugą osobą tak długo jak będzie to dla niego wygodne i dobre...

Niewolnictwo, przynajmniej w tym aspekcie, już się skończyło. Niektóre kobiety chciałyby szantażować męża seksem, a jak sobie zorganizuje seks poza małżeństwem to uzyskać orzeczenie o jego winie i alimenty. Skoro sądy w jednym kraju tak zaczęły orzekać to pewnie inne to podchwycą, bo pojawi się przekonywująca argumentacja.

Dla mnie orzekanie o winie z powodu odmowy seksu to czysty nonsens, który może prowadzić tylko do tego, że jedna strona ZMUSI się do seksu, a to obrzydliwe, niezależnie od strony, z której by spojrzeć. Ja bym się czuła paskudnie gdybym się dowiedziała, że ktoś się zmusił do seksu ze mną, Wy nie?

Natomiast naturalnie brak seksu jest dla mnie niezłym argumentem, żeby odejść. Czy nawet seks kompletnie niesatysfakcjonujący. Moja przyjaciółka jest teraz w takiej sytuacji, rozstaje się z partnerem, bo jest jej w łóżku źle, a on nie tylko nie chce z tym nic robić, ale jeszcze wręcz się obraża na sugestie, że mógłby zmienić to czy tamto, bo jej się nie podoba. Też bym odeszła.

a co w przypadku, kiedy najpierw mąż zdradził a potem kobieta nie może się z tym oswoić? To też moja wina??
Mąż wymagał seksua ja nie potrafilam zaufać
(czy zadowalanie męża- ale nie seks - chyba ,że analny)-to również odmowa współżycia?

Jakkolwiek szorstko to zabrzmi: małżeństwo w powszechnym przekonaniu stanowi obustronne, domniemane zobowiązanie do wzajemnego świadczenia sobie usług seksualnych.

Zgadzam się. Wiadomo, zdrada okropna rzecz, tak uważam, ale jeśli się wybaczy, to pełnie, a nie po to, by ciągle wypominać itp. Dlatego samemu wtedy trzeba przemyśleć czy potrafimy wybaczyć czy nie, żeby to nie był związek na siłę. Sami musimy podjąć tę decyzję. Jeśli nie potrafimy, to nie ma co się zmuszać, lepiej wtedy odejść niż potem męczyć się itp. Wiadomo, że nawet jak się wybaczy, to od razu nie będzie super i wyrozumiały partner nie będzie tego wymagał, bo wie, że emocje są świeże. Jednak trzeba po prostu też starać się, tzn nie wypominać itp. Tylko wtedy związek może się udać, bo inaczej to wiadomo będzie męczenie się itp.

Obowiązek małżeński moim zdaniem kiepsko brzmi, bo to kojarzy się z czymś jak na przymus, że nie można odmówić. A to przecież nie tak, myślę, że każda rozsądna osoba zrozumie odmowę, o ile nie jest to notoryczne, a jeśli by było częściej, to warto powiedzieć partnerowi co się dzieje, wtedy łatwiej o wyrozumiałość i wspólnie można coś z tym zrobić. Wszystko rozbija się moim zdaniem o dobrą komunikację. No bo jak nie będzie seksu, a przy tym zbywanie, jedna osoba nie mówi o co chodzi, to ten brak seksu to efekt kiepskiej komunikacji też. Owszem, jest też jakaś przyczyna, że seksu nie ma, ale ten brak komunikacji, zbywanie przez partnera i olewanie- myślę, że to boli najbardziej, w wielu przypadkach. Myślę, że czas przed ślubem jest ważny, żeby się poznać, bo jeśli np widzimy, że partner ma małe libido, a my duże, to potem po ślubie nie powinniśmy mieć pretensji w tym względzie, bo widzieliśmy jak jest. Można starać się to wyrównać, by obie strony były zadowolone, jeśli jednak tak się nie da, to albo odejście albo zaakceptowanie.

Ja nie widzę tu innej opcji, niektórzy próbują różnych sztuczek, tricków, ale prawda jest taka, że w sytuacji, gdy wiemy, że partner ma małe libido, a chcemy go wręcz siłą zmusić, to już to nie jest ok. Możemy starać się o większą częstotliwość, ale nic na przymus. Inaczej to jest zmuszanie, a przecież seks nie powinien być przymuszaniem się. Najlepiej więc jak ludzie dobiorą się, jak dużo rozmawiają, umieją ze sobą rozmawiać, wtedy seks małżeński nie będzie obowiązkiem No ja bym nie chciała, by seks był dla mnie obowiązkiem i nie jest Jest dla mnie przyjemnością, zbliżeniem z partnerem, więc jest też aspekt duchowy Jest dla nas częścią naszego związku, a gdyby było coś nie tak, to rozmawiamy.

Uważam, że to najważniejsze Inaczej, jeśli lekceważymy, że partner ma inne upodobania, jeśli jest to coś nie do przejścia, to nie ma co się dziwić, jeśli potem będzie rozwód lub małżeństwo nie będzie dobre. No, ale wtedy można powiedzieć, że na własne życzenie, skoro to ignorowaliśmy. Można wziąć rozwód, będzie to uzasadnione, bo seks też jest ważny, zgadzam się z tym. Wtedy ludzie się rozmijają i lepiej jak odejdą niż by mieli się męczyć- jak to w ich sytuacji nie do pogodzenia. A jak z tą sferą u nich nic nie da się już zrobić, to nic innego nie pozostaje, przecież nie będą się zmuszać "w imię obowiązku". No więc to zależy od sytuacji.

Nie do końca, jak małżonkowie po prostu wiedzą, że nie da się nic zrobić z tą sferą, to nie da. Nie trzeba nawet tak pisać, mogłoby być, że rozpad pożycia małżeńskiego i moim zdaniem to by wystarczyło. Nie trzeba szukać winnych, czasem okazuje się, że to nie do pogodzenia i niekoniecznie są winni według mnie. A wiadomo, nie ma sensu się zmuszać, więc po prostu najlepiej by było, gdyby wtedy oboje to zauważyli, powiedzieli otwarcie, że nie ma innego wyjścia niż rozstanie/rozwód. Wiem, to brzmi utopijnie, ale może w wielu przypadkach, gdyby ludzie przestali się oszukiwać, to moim zdaniem wtedy to jest możliwe. No i bez wyciągania winnych. Po prostu seks to też ważna sfera, a często ludzie mają wtłoczone, że nie mogą zerwać, bo seks nie najważniejszy itp. A wtedy by sobie tego oszczędzili i nikt by się nie męczył w ramach "idei". Dla mnie też seks nie najważniejszy, inne sfery tak samo ważne, ale on też i gdybyśmy kompletnie się tutaj nie umieli zgrać, mimo starań, to nasz związek wtedy nie miałby racji bytu, co jest dla mnie oczywiste, bo wtedy i inne sfery się walą.

No tak, czasowy kryzys to co innego. Wszystko zależy od sytuacji. Wiadomo jednak, mi np chodzi o coś innego, o sytuację, gdy były próby, a jednak nic z tego nie wychodzi i widać, że po prostu nie uda się. Czasem tak jest, a niektórzy się łudzą. Jak chcą, to oczywiście ok, bo to ich związek, więc ich sprawa jak najbardziej, ale jak komuś nie odpowiada, to ja to rozumiem i warto, by wtedy pomyślał czy nie warto się rozstać. Decyzja należy do niego, ale warto przestać sobie wmawiać, że seks nie jest najważniejszy, jest do kitu, ale jakoś się ułoży. Jeśli dla kogoś to też ważna sfera, a nic już z tego nie będzie, to nic wtedy się nie ułoży, bo frustracja będzie narastać i ciężko wtedy o dobry związek. Oczywiście, warto walczyć o małżeństwo, ale też są granice i jeśli naprawdę nie jesteśmy szczęśliwi i żadne próby naprawiania tego nie odniosły skutku i widzimy, że nic się nie zmieni, to warto pomyśleć o rozwodzie. Wiadomo, ideałem jest wyłapywać takie rzeczy przed ślubem, ale wiele osób te rzeczy ignoruje, a potem ślub... Wtedy widać, że ten związek od razu był kiepski, a ślub wiadomo, tego nie zmieni. Dlatego na takie rzeczy warto patrzeć przed ślubem,, by w miarę możliwości wziąć ślub z kimś najlepszym dla nas. Jasne, i tak może nie wyjść, nie ma gwarancji, ale jest większa szansa niż jak bierzemy na zasadzie "A może mu się w seksie jeszcze zmieni" itp i różne inne, bo wiadomo tu można podczepić inne np niechęć jego do dzieci, a my chcemy i liczymy, że się zmieni. Wtedy po prostu to widać, że ludzie do siebie nie pasują

A i tutaj zgadzam się całkowicie. Domagać się w sensie: "Masz taki obowiązek kobieto" itp, to nie bardzo, bo wtedy dla mnie ogólnie kiepski związek małżeński. Dla mnie to partnerstwo najlepiej, a jak były wszelkie próby i nic nie działa, nie da się nic zrobić, to wtedy rozwód, a nie zmuszanie. Ja bym sama jakbym widziała, że moje próby nic nie dają, że facet nie chce, to dla mnie jedyna opcja to rozstanie, bo zaakceptować tak to nie mogłabym, bo seks też ważny w związku dla mnie. A zmuszać bym go nie mogła, bo to byłby czysty egoizm, gdybym chciała, żeby męczył się dla mnie. Wtedy to żadna przyjemność, a dla mnie to ma być przyjemnością No więc domaganiu się, jakby zmuszanie jestem przeciwna. Jednak jak się nie układa w seksie i nie da się nic z tym zrobić, to rozwód, no bo jeśli nie da się nic zrobić, to dla mnie tak. No chyba, że druga strona zaakceptuje- jej wybór. Zmuszanie jak pisałam dla mnie jest bez sensu i małżeństwo czy związek jak dla mnie nie powinien polegać na zmuszaniu się i przyjmowaniu seksu jako jałmużny "Masz, niech Ci będzie". To nie dla mnie.

Tak, bo człowiek to jest robot, który od momentu zaprogramowania do "wyczerpania baterii" przejawia cały czas identyczne zachowania w każdym aspekcie swojej egzystencji, niezależnie od uwarunkowań zewnętrznych i wewnętrznych.

Swoją drogą kiedyś wiele osób myślało raczej, że problem niechęci do seksu dotyczy głównie mężczyzn. Widać jednak po forum, że nie tylko, a tutaj można wręcz uznać, że role się odwróciły, jest to jednak na pewno specyfika naszego forum- więcej jest kobiet, więc więcej kobiet tutaj pisze o niechęci ich partnerów/ mężów do seksu. No, ale warto o tym pamiętać, mężczyzna też człowiek i może nie chcieć Niby oczywiste, ale jednak stereotypy czasem sprawiły, że nie wszyscy to zauważają. Wtedy to faceta "boli głowa"

To że przed ślubem ktoś jest ZDROWY I MOŻE I CHCE, nie znaczy że nie zacznie chorować i się to wszystko zmieni.
Przykład jeden z wielu.