Co Was denerwuje w klientach? - Netkobiety.pl

Jeżeli reklamowała na podstawie ustawy 27.07.2012 o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej art. 9 pkt. 3 "3. Jeżeli sprzedawca, który otrzymał od kupującego żądanie określone w ust. 1, nie ustosunkował się do tego żądania w terminie 14 dni, uważa się, że uznał je za uzasadnione."
Natomiast nagminne jest, że w sklepach sprzedawcy nie chcą przyjmować reklamacji na podstawie ustawy, tylko namawiają na gwarancję producenta, bo tutaj jest wolna amerykanka, można czekać i czekać na odpowiedź i generalnie ciężko udowodnić, że wina jest po stronie producenta, że produkt jest wadliwy. W przypadku ciuchów - chyba tak samo to działa.

A tak poza tym nie jest to wdzięczna praca

"Rany boskie jak wy tu drogo macie, u konkurencji jest taniej"...

Nic mnie tak nie denerwuje jak stwierdzenie tego typu. Klienci przywykli do cen z marketów (branża budowlana i ogrodnictwo) i nie potrafią uszanować, albo chociaż przemilczeć tego, że cena w małym sklepiku pana Kazia jest taka a nie inna - nie pasuje, nie kupuj i nie komentuj.

A wśród młodszej klienteli zabija mnie argument - "na allegro jest taniej".

Nie wiem jak to wyglądało z drugiej strony, ale wiele lat temu zdarzyło mi się kupować zmiemniaki, poprosiłam o duże, a pani się oburzyła, że ona nie będzie wybierać i brudzić sobie paznokci
To był duży nietakt?

Albo jak kupowałam podkładkę chłodzącą zapytałam się gościa jak głośno pracuje, na co on mi odpowiedział, że "cicho, bo jest podłączony przez USB". Generalnie w innych sklepach tej sieci zazwyczaj byli kompetentni doradcy, a ten chyba nie słyszał o dB, czy może uznał, że kobieta nie może wiedzieć o takich tajemnych zagadnieniach ze świata techniki. Czemu czasem sprzedawcy mówią głupoty? Czemu nie mogą powiedzieć "nie wiem", "sprawdzę", albo coś w tym stylu.

Generalnie to jestem pod wrażeniem ludzi, którzy pracują szczególnie w takich huczący-błyszczących-śpiewających-świecących megacentrach handlowych. Ja po kilku min. przebywania w takim otoczeniu mam ochotę uciekać.

Pracowałam kiedyś w dużym sklepie z ciuchami, butami, akcesoriami i bóg wie czym jeszcze. To co mnie wkurzało to nagminne pozostawianie po sobie syfu, zwłaszcza na dziale z butami. Pani sobie przymierzyła buty i zostawiła na środku sklepu. Kolejna widząc tą poprzednią robi dokładnie to samo. Zdarzało się, że musiałam mój dział zostawić na godzinę, bo musiałam postać na przymierzalni, wracam i co widzę? Dosłownie górę butów, jedne na drugich centralnie na środku podłogi. Tak naprawdę moja praca polegała głównie na zbieraniu rzeczy z podłogi, nie miałam zbyt wiele czasu na doradzanie klientom, a Ci jeszcze oburzeni, że czasu nie mam. No nie mam, a to wina klientów właśnie. Jakby po sobie sprzątali to bym miała czas, by im doradzać. Z kolei na przymierzalni wkurzali mnie ludzie, którzy nie wieszali rzeczy z powrotem na wieszaki.. Nie mówię o pięknym powieszeniu tak, żeby ładnie wyglądało, po prostu powiesić, żeby nie spadło i oddać. Ja wtedy wieszam obok na statyw i później poprawiam, sortuję według działu etc kiedy mam czas. A często czasu nie mam, bo mam kolejkę do przymierzalni, muszę sprawdzić zabezpieczenia na ciuchach i dać odpowiedni numerek. I jakie oburzenie wywołuje grzeczna prośba o odwieszenie ciuchów na wieszak, omg. Bardzo często słyszałam odpowiedź, że moją pracą na przymierzalni jest wieszanie ciuchów. Na co odpowiadałam, że moją pracą jest sprawdzanie zabezpieczeń, wydawanie numerków i sortowanie ciuchów, bo na wieszanie rzeczy nie mam zwyczajnie czasu (tak zresztą twierdzili moi przełożeni). Wiele osób tego nie rozumiało, ale mi się naprawdę często zbierało tyle ciuchów na ladzie, że spadały na podłogę. Na ceny też mi ludzie narzekali i w ogóle wszystko jest moją winą, a to zła jakość ciucha/buta, a to nie podoba się ustawienie regałów, naprawdę wszystkiego się potrafili przyczepić.

W restauracji wkurza mnie buractwo i traktowanie mnie jak niewolnicę. Jestem kelnerką, do cholery, nie służącą i nic nie muszę. I nie, nie rozdwoję się, jeśli dwie osoby proszą mnie o pomoc równocześnie, a to ludziom bardzo ciężko zrozumieć. Dużo osób nie zaczaiło także, że restauracja to nie McDonald's i na jedzenie trzeba trochę poczekać, to samo tyczy się rachunku. Często mam inne rzeczy, które muszę zrobić najpierw (typu mam stolik na 10 osób i muszę iść kilka razy do kuchni po żarcie) i rachunek dostarczam przy okazji jak mam po drodze. Jak nie mam po drodze to muszą ludzie te 2 minuty poczekać. Najbardziej mnie bawią ludzie, którzy wiedzą, że np. idą do kina na godzinę 19.00 i proszą o rachunek 18.55 i są zbulwersowani, że co tak długo mi zajęło, że oni się spieszą, że powinnam im rachunek przynieść natychmiast. To trzeba było o rachunek wcześniej poprosić albo mnie o tym fakcie uprzedzić.

W mojej ulubionej sieciówce zawsze biorę przemysłowe ilości ciuchów do zmierzenia. Pani stoi w przymierzalni i pyta czy mi coś donieść. Jeśli nie chcę to pani odbiera ode mnie ciuchy,które zmierzyłam i odwiesza.Fajna,nie?:)
W większości sklepów sama odwieszam,choć przyznam,że nie zawsze na miejsce z którego wzięłam bo zwyczajnie nie pamiętam.

Kaisa- tylko,że w mojej ulubionej sieciówce nie ma takiego wieszaczka w przymierzalni. Generalnie za dużo klientów tam nie bywa.Przynajmniej wtedy kiedy ja przychodzę więc może i panie mają czas tak koło mnie "skakać".Poza tym kiedy już idę do sklepu kupuję dużo, żeby mieć to  z głowy:)I panie sprzedawczynie wiedzą, że wyjdę z paroma siatkami.Wiem,że mogą osłabiać paniusie co narobią zamieszania,nabiorą mnóstwo ciuchów do przymierzenia,wydziwiają,sprzedawczynie się nabiegają bo podaj jej to i tamto a i tak nic w końcu nie kupią i jeszcze stwierdzą: no u was to nie ma co kupić.

Czasem klienci zgłaszają "wesołe" reklamacje .

Przykłady:

Facet przynosi budzik w czterech kawałkach.
- Co się stało? - pytam grzecznie.
- Sprzedajecie dziadostwo. Ten budzik sam zeskoczył z szafki i się rozbił. Jest gwarancja, to niech mi pan natychmiast da inny.

Klient przynosi wielką wieżę stereo.
- Co się stało?
- Nic.
- To dlaczego pan przyniósł tą wieżę?
- Bo mi się znudziła.
- Jak to się panu znudziła?
- No ma już prawie rok i przestała mi się podobać. Mam prawo ją oddać.
- Przepraszam, ale żeby przyjąć reklamację, to muszę wpisać jej konkretną przyczynę.
- To niech pan pisze, że nie pasuje do moich nowych mebli.
Może byłoby to śmieszne gdyby klient nie pojechał z tą sprawą do przedstawiciela Federacji Praw Konsumenta, a potem do PIH-u .

Wspaniali sa też klienci, którzy przychodzą w kilka dni po dokonaniu zakupu i chcą oddać towar, bo gdzie indziej kupili taniej.

To może ta historia inaczej wyglądała?, przecież żaden prawnik z FK, czy PIH nie będzie się zajmował sprawą, że po roku użytkowania wieża przestała pasować do nowych mebli, bo niby jaka ustawa mówi o dopasowaniu sprzętu do mebli . Już na wstępie odrzuciliby taką sprawę.

Ja jestem kelnerką i czego nienawidzę? Przede wszystki chlewu jaki zostawiają po sobie klienci, zwłaszcza rodziny z dziecmi i kobiety.
Z reguły mężczyźni częściej po sobie 'ogarniają'.
Ziemniaki na stole, pod, rozgniecione. Po prostu koszmar. Nie rozumiem jak można jesc jak świnia.Ohyda.

Poza tym, gdy ludzie krzyczą, z pretensjami, że to czy tamto niedosmażone/niedobre itd.
Ja sama będąc na ich miejscu byłabym zła, ale przecież kelnerka ma podac danie, a nie gotuje go.
Ja mogę przeprosic, zamienic danie/zwrot pieniędzy, ale przeciez do jasnej anielki nie moja to wina, jeśli kuchnia czasem nawali.

Napiwki? No proszę Cię, nie żartuj. Jakie napiwki?
Jak pracuję pół roku, tak dostałam 3 razy napiwek z koleżakami.

rebel: jesteś kelnerką i nie dostajesz napiwków? To gdzie Ty do cholery pracujesz? Mi się przez napiwki zwykle podwaja moja miesięczna pensja...

Nie wiem gdzie pracujesz, ale w W-wie, gdy jesteś kelnerką (i pracujesz tylko kilka dni w tygodniu), i nawet jak się dzielisz napiwkami z kucharzami to dostajesz 2x więcej niż podstawowa pensja.
Kuzynka pracuje na Krakowskim Przedmieściu - stać ją na opłacenie studiów, dorzuca się do mieszkania i jedzenia (żyje z matką), ciuchy, wyjazdy.

wybrzydzanie mnie denerwuje

Dzisiaj klient obraził się na mnie, bo nie chciałem szukać figurki z działającym zegarem wśród pięknych figurek z zegarem, przecenionych na symboliczne 2 złote z powodu NIEDZIAŁANIA W NICH ZEGARA.
Tych nieprzecenionych (po 19,99) nie chciał .

Mnie denerwuje przede wszystkim to jak wchodze ledwo do sklepu i juz pytanie "w czym pomoc" ok wazne ze sie dba o klienta ale czasem bywa ze ja sama nie wiem czego chce "moze" wpadnie mi coś do oka i kupie. Również denerwuje mnie to jak zamawiam w knajpce ,czekam pól godz i mam po raz setny nie ostre sztućce, co kilka krotnie bylo mówione ale zero odzewu. I jak mam zjesc pizze ktora mam cala, jak ja pokroić ? A w tej knajpce jestem dość czesto ,jedzenie super ale chyba zaczne nosic swoje sztućce a i jeszcze jak widzę jak lalunia za lady łaskawie mi cos pokazuje, z niechęcią. P.s ochroniarz który chodzi za mna, krok w krok. W życiu nic nie ukradłam a czuje sie jak zlodziejka.

Też kiedyś u zarania dziejów pracowałam przy obsłudze klienta i zdarzyło się kilka osób, które popsuły mi humor. Tak naprawdę recepta na zachowanie równowagi jest prosta - trzeba pamiętać, że każdy jest człowiekiem - ma swoje lepsze i gorsze dni. W tym, że but się popsuł nie ma winy ekspedienta, często winy klienta też nie, więc warto po prostu sobie pomagać tak, żeby każdy był zadowolony.

Ostatnio zauważyłam, że im droższy sklep z ciuchami, tym bardziej wyniośli sprzedawcy, którzy robią łaskę idąc po inny rozmiar buta niż na wystawie - to też paskudne podejście. Jednak jak się pracuje z ludźmi, to warto być dla nich miłym.

Mnie osobiście denerwuje również to jak dzwonią z oferta mowie nie dziekuje, osoba dalej nawija. Rozumiem ze za to maja prowizje ale ludzie skoro mowie nie dziekuje to znaczy ze to jest koniec naszej rozmowy. Również byl taki przypadek ze doradca dzwoni do starszej osoby ktora o Bożym świecie nie wie i co ? Naciągnęła na laptop i Internet. Bo parę razy kiwnela Glowa powiedziala tak i ta rozmowa byla nagrana noi to juz jest umowa. A później jest ciezko rozwiazac taka umowa bez kary.

Nie wiem czy wiesz ale obowiązuje również umowa słowna ,dzwonią i nagrywają. Pozniej wlasnie na ta umowę sie powołują. Od razu na początku rozmowy mówią ze rozmowa jest nagrywana. Sprzet przyszedl do domu , odebrala ta kobitka. Pozniej blankiety do wplat. Nie wiem czy cos podpisywala. Mowie to co slyszalam. Nie mowie ze wszyscy tacy są , ale to tez jest denerwujące jak cp i rusz dzwonią do Ciebie chociaz mówisz nie dziekuje, ostatnio powiedzialam ze jak będę chciala cos to sama pójdę do salonu.

Ja pracuję w branży gastronomicznej w sieciówce, stanowisko kelnerka, w niewielkim mieście. U mnie na zmianie jako kelnerka jestem na tygodniu sama. Muszą wszystkie zamówienia przyjąć, nakryć do stolika, podać zamówienie, w międzyczasie odbierać zamówienia telefoniczne, nalewać sobie sosy, przecierać sztucce i wiele innych bzdetnych rzeczy, które tak naprawdę zabierają dużo czasu jeśli musisz je zrobić sama. W dodatku bar mamy bardzo niekorzystnie ustawiony tak, że jak nie ma mnie przy barze to nie widzę czy ktoś wychodzi lub wchodzi jeśli jestem chwilowo na zapleczu (np. za potrzebą ) Dlatego w naszym lokalu (jak w większości sieciówek) klient zamawia i płaci od razu przy zamówieniu przy barze. Rozumiem, że turyści mogą nie wiedzieć, więc szef wywiesił dwie kartki przy wejściu i przed barem, z prośbą, aby klienci składali zamówienia przy barze. Jeśli ktoś nie doczytał a nie wie jakie są zasady, to może przecież zapytać a ja odpowiadam grzecznie, że w naszym lokalu składa się zamówienia przy barze (dlatego też na napiwki nie liczę, bo baaaaardzo rzadko ktoś zostawi drobną resztę). Klient nie ma napisane na czole, że nie jest stąd a ja nie zawsze mam czas, żeby wyjść na salę i zapytać czy państwo chcą zamówić, a jeśli tak to zapraszam do baru. Spotkałam się z sytuacją, że oburzeni państwo po prostu wyszli, a potm czytam na stronie internetowej, że czekali 20 min na kelnerkę i nie była łaskawie podejść.
Denerwuje mnie też jak stoi kolejka przed barem, ja muszę odebrać telefon z zamówieniem, a Pan chrząka! żebym się pospieszyła! Przepraszam bardzo, ale ja muszę przyjąć każde zamówienie i odpowiedzieć na każde pytanie klienta telefonicznego. Niektórzy są bardzo wyrozumiali, ale niektórzy wywracają oczami 'ile można czekać?' To nie ja składam zamówienie, tylko klienci są tak niezdecydowani. Raz zdarzyło mi się w końcu powiedzieć, że 'to, że będzie mi pan chrząkał nad uchem to niczego nie przyspieszy, przykro mi, ale nie rozdwoję się'. Klienci pozostawiają syf na stolikach, potrafią wziąć wszystkie serwetki z serwetnika i wymazać je w sosie. Nie wspomnę o rozwrzeszczanych wycieczkach. Rozumiem, że to dzieci i chcą się pośmiać, ale jeśli proszę opiekunki, żeby trochę uspokoiły dzieci, bo ja doslownie nie słyszę zamówienia przez telefon, albo że biegają po sali, wpadają na mnie kiedy roznoszę jedzenie innym klientom, to potrafią jeszcze się na mnie wydrzeć, że to przecież dzieci! Ech, wiele by wymieniać. Niektórzy podziwiają i współczują, że sama muszę wszystko ogarniać, ale niektórzy naprawdę mają jeszcze ogromne pretensje za coś, na co ja nie mam wpływu...