Nowa partnerka brata mego męża - Netkobiety.pl

Czyli brat męża po prostu się wprosił na zapoznanie? Może niech Twój mąż jakoś zareaguje? A jak już na chama się wprosi na spotkanie to lepiej gdzieś poza domem... 

Ja bym dosadnie poinformowała takiego człowieka, że jego córka jest w totalnej rozsypce i jeśli jest chociaż trochę odpowiedzialny to niech działa tak, żeby ją jak najmniej zranić. Możliwe, że też Twoja córka obawia się podobnej sytuacji w domu, można by ja trochę uspokoić. 
Tyle rodzin cierpi przez ten ,,związek'', ech...

A co twoj maz na to?

Sadie- mój mąż jest tak samo zaskoczony jak ja.Jakoś jeszcze nie ochłonęliśmy,szczególnie po reakcji jego córki.

Nie chcesz widzieć swego szwagra, bo związał się z inną kobietą.
Jednocześnie nie chcesz, by tenże szwagier dowiedział się o Twych zastrzeżeniach wobec niego.
I twierdzisz, że nie jest Twoją sprawą życie osobiste Twego szwagra.

Zauważam pewną niekonsekwencję w takim sposobie myślenia.

Dzięki za wyjaśnienia; nie pamiętałam Twego innego wątku o szwagrze.

Bardzo jasno i prosto napisałaś o swej postawie wobec niego. Może te same słowa skieruj właśnie do brata męża, wyjaśniając swe stanowisko. Zapobiegnie to tworzeniu plotek, opowiadaniu się po którejkolwiek ze stron i możliwym będzie dalsze utrzymywanie przejrzystej relacji.

Powodzenia.

Posłuchaj, jeśli brat męża się wprosił, to absolutnie nie musisz podejmowac ich razem u siebie.
Ogólnie rzecz biorąc, to zawsze wina leży po obu stronach, więc powinniście zaakceptowac wybór brata i jego nową wybrankę.
Jaka jest - nie wiesz, znasz tylko z plotek, które może są tylko bujdą na kółkach.

Gojka, piszesz, że nie masz ochoty na to spotkanie, ja w takich sytuacjach zwykle mówię, że mój dom - moja twierdza i nie może tak być, żebym czuła się w nim niekomfortowo ani tym bardziej musiała robić dobrą minę do złej gry. Nie szkodzi, że wiadomość o wizycie Was zaskoczyła, to się zdarza, miałaś jednak prawo ochłonąć i przemyśleć temat na spokojnie, prawda? W takim razie proponuję wykonać telefon i wprost powiedzieć w czym widzisz problem i dlaczego jego nowa partnerka jest Ci solą w oku - dokładnie tak jak nam to wyjaśniłaś. Skoro on nie ma oporów w otwieraniu się przed Tobą, to może pora to wykorzystać również w drugą stronę?

Niefajne zachowanie ze strony brata męża. Nie tylko to wproszenie się jest nieeleganckie, ale można to różnorako odczytac. Jeśli chcemy kogoś przedstawic, to zapraszamy albo do siebie, albo w miejsce neutralne jakim jest restauracja.

Można to odczytac jako waszą akceptację, poparcie dla nowego związku.

Sprytnie pomyślane ( piszę o bracie męża) działanie na zasadzie: popatrzcie, moja rodzina przyjmuje nową partnerkę z otwartymi ramionami.
Gdyby to brat zapraszał, musiałby liczyc się z odmową, tym że nie wszyscy będą mieli ochotę poznac nową towarzyszkę.
To, że nie liczy się z uczuciami dziecka i waszym dyskomfortem, też nie wystawia mu dobrego świadectwa.

Jest dorosłym facetem, to niech się tak zachowuje. To na nim spoczywa obowiązek przedstawienia "przyszłej"  rodzinie, a nie na wrabianiu w pośredniczenie braci czy rodziców.

Olinko,Black Pearl- macie wiele racji ale jak już wspomniałam nie lubię się mieszać,zawsze wkurzało mnie to jak żony "załatwiały" za mężów sprawy ich rodziny a nawet odczytywałam to jako wpychanie się w nie swoje sprawy.
No bo w końcu to nie moja sprawa,że rodzice jakoś normalnie nie mogą pogadać ze swoją córką o ich rozwodzie i o tym,że córka źle znosi obecnoś nowej partnerki przy swoim ojcu.
Co do mego domu- mej twierdzy,teraz, w wakacje przebywamy w tzw. naszym letnim domu a dokładniej jest to góra rodzinnego domu męża i jego brata a na dole mieszkają jego rodzice.Więc nawet jeśli oni przyjadą to co ja mam robić? Zamknąc się na górze,nie wychodzić na dwór,nie wypuszczać córki? Przyznam,że w  taką pogodę najczęsciej przebywam na dworze...
Trochę niedorzeczne dla mnie takie zachowanie byłoby bo niby dlaczego ja mam u siebie się ukrywać?

Chaber- no widzisz- skoro na dole mieszkają jego rodzice to on zawsze może udawać,że przyjechał do rodziców,nie do nas.Zresztą doskonale to wykorzystywał do tej pory podrzucając niby babci swoje dzieci a de facto dzieci siedziały cały czas u mnie.

JanisWild- ja mam taką cichą nadzieję,że nowa panna trochę przystopuje entuzjazm swego nowego faceta.
Co do rozbijania rodziny- jej wina jest taka sama w tej kwestii jak i jego.

Ech,sytuacja się pokomplikowała.Przedwczoraj brat mężą przywiózł dzieci do nas.Jego córka została na noc.Po południu przyjechał brat z propozycją,że może zabrać dziewczynki nad jezioro.
Wieczorem przywiózł moją córkę,ja akurat siedziałam na tarasie,wyszła panienka i przywitała się ze mną.Stała tak i stała,nie wiem czy liczyła na to,że ich zaprosimy.Wyskoczyła zaraz moja teściowa,zaciekawiona nową przyszłą synową więc wykorzystałam sytuację i zabrałam córkę do domu.Poszłam na taras rozwiesić kostium kąpielowy,córka ze mną a panienka coś tam jeszcze zagaduje,że moja córka była bardzo grzeczna i takie tam.Uśmiechałam się głupkowato.
Zastanawia mnie tylko jak zniosła to jego córka,nie wyglądała na smutną.Z tego co opowiadała mi moja córka dzieciaki zostały "kupione" przez nową ciocię przemysłową ilością słodyczy:) Najważniejsze jednak dla mnie jest to,że dobrze się zaopiekowali moją córką.

Catwoman- ale ja nie mam z tym problemu.Ona mi w ogóle nie przeszkadza,wręcz przeciwnie- jeśli będzie miała dobry wpływ na brata męża ( a sam fakt,że zajął się moją córka zdarzył się po raz pierwszy,mało tego,zafundował jej obiad,no i opiekował się nią jakieś 8 godzin) tylko ja mam takie niejasne wrażenie,że trochę tą sprawę zapoznawania nas ze swoją panną zaczął od d.... strony.
Chyba niepotrzebnie przejęłam się reakcją jego córki- wczoraj wyglądała na całkiem zadowoloną z wycieczki i "nowa żona"- tak o niej mówi- jej raczej nie przeszkadzała.

Oj, z bratem bardzo jest nie tak.Jest samolubem wymagającym od rodziny całkowitego poświęcenia się jego sprawom.Ma 13 letniego syna i siedmioletnią córkę i według niego dzieci nie mogą zostać trzy, cztery godziny same w domu bo sobie nie poradzą.Więc fajnie jest mi podrzucić swoje dzieci,najlepiej do babci na dół a potem okazuje się,że siedzą u mnie w domu od rana do wieczora a nawet zostają na noc bez żadnego zapytania.Tatuś dzwonił do dzieci i pytał je czy chcą zostać.Jak chciały- zostawały bez zapytania nas o zdanie.Nigdy nie wpadł na pomysł kupienia drobiazgu mojej córce jak do nas przyjeżdża ale jego dzieci muszą coś od nas dostać no bo ja przecież jestem chrzestną matką jego syna więc ode mnie się wymaga bo chrzestna jest od tego.Potrafił przyjechać z lodami do nas i jego córka dała mojej "polizać" swojego:(
Robi jazdy jak prezent np mikołajkowy jest nietrafiony(ostatnio był to kask narciarski,który jak się okazało jego syn już miał),żeby go wymienić na coś innego.Pamięta o urodzinach mojej córki tak mniej więcej miesiąc po fakcie bo wtedy są urodziny jej córki i wtedy my kupujemy jej prezent.No więc wtedy i on kupuje naszej.
Jak potrzebuje załatwić jakąś sprawę w mieście, w którym mieszkam to po prostu dzwoni informuje,że potrzebne mu coś z jakiegoś urzędu na jutro.Gdy odpowiadam,że nie mogę bo np pracuję do późna to jest zdziwiony- przecież ja do urzędu mam 5 km a on 30!
Pisałam o tym w temacie "Czy odmawiacie rodzinie".

Witam.

Potwierdzam, gojka102 to już Twój czwarty wątek, w którym przewija się ten sam problem jaki masz ze sobą.
Chyba tworzysz je dla samego pisania, bo jak widać porady forumowiczów puszczasz mimo uszu...i trwasz ciągle w tym samym miejscu bezradności, utyskiwaniu i marudzeniu wobec każdej sytuacji, jaka się zdarza w Twoim życiu - tam, gdzie musisz podjąć jakąś decyzje.

Nie tylko dzieci, bo Ciebie też "kupił" brat męża i "przyszła ciocia". Jak widać, każdego można "kupić" również za cukierka (to o dzieciach).

"Jedna jaskółka wiosny nie czyni", bo pierwszy raz zdarzyło się, że zajął się Twoją córką, gdyż do tej pory podrzucał Ci swoją, co było dla Ciebie wielkim utrapieniem.

Natomiast z mojego punktu widzenia, Wasze zapoznanie z nową partnerką brata Twojego męża, wyszło całkiem naturalnie, nieoficjalnie i niezobowiązująco, bo na gruncie całkiem neutralnym - na zewnątrz domu.

Chyba troszkę brakuje Ci stanowczości i asertywności