Ach ta teściowa... - Netkobiety.pl

Ja tez sie uśmiałam.

Uważam tak jak żyworódka, wybierz parę ubranek i weź je. Nie musisz ubierać w nie dziecka, po prostu zabierz do domu  ku uciesze teściowej. Nie warto tak się upierać, szczególnie dlatego, że teściowa to jak piszesz, fajna babka. Warto zadbac o wzajemną sympatię. Tesciowa chciałaby być uzyteczna, ale nie nadąża juz za modą. Tak jak ja, dlatego nie kupuję ani córce, ani synowej ciuchów, bo one mają zupełnie inny gust. W prezencie dostają odemnie markowe perfumy lub biżuterię (złoto lub srebro).

Jeśli chodzi o prezenty od Ciebie, to zaobserwuj co tesciowa lubi. Ja od swojej synowej dostaję rośliny doniczkowe, ozdobne świece i kosmetyki pielęgnacyjne. To lubię i używam na co dzień. W sprzęt domowy, naczynia i ręczniki jestem zasobna i pewnie gdybym dostała taki prezent, tez by trafił do szafy.

Co do imienia to nie ulegajcie presji teściowej.
Chociaż gdy miał się urodzić mój wnuczek, tez dopytywałam o imię. Odetchnęłm z ulgą, gdy dowiedziałam się, że nie będzie to Allan, Ariel, Brajan, ani żadne inne cudactwo świadczące o złym guście. Dzieci dały synkowi imię proste i piękne.

Co mówić, gdy teściowa znowu będzie chciała coś wcisnąć? Coś wziąć, za resztę podziękować i dodać, że chetnie przyjmiesz i będziesz wdzięczna np. za paczkę pampersów.

szczerze ci współczuje bo wiem co przeżywasz bo mam podobną sytuacje. Teściowa doprowadza mnie do szału. I podobnie przeżyłam batalie z mężem bo on nie widzi nic złego w nadopiekuńczości teściowej i chęci ingerowania jej we wszystko. Po ostrej kłótni i zagrożeniu mu że będzie musiał wybierać ja i dziecko albo mamusia to zaczął zwracać uwagę na zachowanie matki. Ja staram się ograniczać kontakt teściowej z dzieckiem. Wpadamy do niej raz na parę dni co jak dla mnie i tak to za często bo muszę znosić jej dziwne zachowanie przy dziecku i uwagi. Ale już się nauczyłam zdecydowanie negować to co ona mówi .  I radzę Ci od początku zaznaczać że to twoje dziecko i nie pozwalaj sobie aby teściowa ingerowała w opiekę nad dzieckiem gdy się nie zgadzasz z tym. Nawet jak będziesz miała z czymś problem nie pozwalaj aby cie teściowa wyręczała bo się później jej nie pozbędziesz. Ja jestem właśnie na tym etapie czyli tzw "zaznaczania swojego terytorium" i mam nadzieje że teściowa zrozumie bo jak będzie trzeba to odseparuję ją od dziecka na dużej. Podobnie nie wyobrażam sobie mieszkania ze swoją teściową co również jest przez nią niezrozumiałe. Moje dziecko ma 7tyg i tyle czasu trwa tłumaczenie teściowej jaka jej rola ma być w życiu mojego dziecka. Ciężko jej przychodzi zrozumienie że od wychowywania jest mama i tata a nie babcia. Wydaję mi się że mniej złego wyniknie gdy teściowa poczuje się urażona niż pozwoli się jej wiecznie ingerować we wszystko. To nie wpłynie dobrze ani na dziecko ani na moje małżeństwo.  Myślę że damy radę i teściowa z czasem zrozumie i będzie mogła cieszyć się z bycia babcią:))) Tobie też życzę powodzenia i wytrwałości.

Karlyk84 bardzo dobrze Cię rozumiem. Zazdroszczę Ci jednak luksusu, że nie musisz mieszkać z teściową... Ja niestety jestem skazana na wspólne mieszkanie przez najbliższe 3 lata...

Z moją teściową zawsze miałam bardzo dobre relacje. Wszystko zaczęło się psuć po ok. 2 miesiącach od porodu... Teściowa zaczęła traktować moją córkę jak własną. Nawet mówiła, że urodziła sobie taką śliczną córeczkę (!)... Kiedy karmiłam ją butelką i mała akurat miała przerwę w jedzeniu, albo nie chciała jeść, to teściowa wbiegała do pokoju, zabierała mi butelkę i sama ją karmiła (na szczęście mała nie chciała od niej jeść). Uwagi typu a to nie tak ją nosisz, a to nie tak ją usypiasz... Wszystko doprowadzało mnie do szału... Do tego teściowa nakupowała pełno ubranek ze sklepu z odzieżą używaną. Ok. Sama tam czasem robię zakupy dla małej, ale wybieram same perełki i ciuszki typu kombinezon, bluza czy spodnie. Bieliznę i pozostałe ubranka kupuję nowe. Teściowa kupowała wszystko jak się patrzy nie zważając na stan ubranek. Przyjęłam od niej wszystko, ale praktycznie nic nie używałam, a potem musiałam wysłuchiwać, że jak ona coś kupuje, to ja niczego nie chcę małej zakładać. Z wózkiem miałam podobną przygodę. Teściowa uparła się, że kupi nam spacerówkę (sama wybrała firmę i model). Ja jej powiedziałam, że sami ją kupimy i wybiorę sobie taką, jaką będę chciała. Niby ok. Teściowa na chrzciny dołożyła pieniądze do wózka. Jednak za kilka dni ciągnęła mnie do komisu, bo znalazła super wózek i ja go muszę kupić. Wózek straszny, do tego 3 w 1 (a po co mi druga gondola i fotelik samochodowy?). Poza tym chciałam nową spacerówkę (po pierwsze gwarancja, po drugie mnie na to stać i nie chciałam żadnych 'bubli"). Z wielkim bólem, ale jakoś to przełknęła...  Doszło nawet do sytuacji, kiedy teściowa mnie odepchnęła, by córka mnie nie widziała i tylko na nią patrzyła... To tylko kilka przykładów z "naszego wspólnego życia".
Mała przez długi okres sporo spała. Do dziś jest śpiochem w ciągu dnia. Teściowa stwierdziła, że specjalnie usypiam małą, by ona z nią jak najmniej przebywała. Szczerze, to faktycznie zaczęłam ograniczać kontakty córki z teściową. Ale to właśnie zadziałało. Wcześniej rozmawiałam z nią wiele razy, a raczej próbowałam, bo był to monolog z mojej strony. Teściowa nie raczyła nawet odpowiedzieć. Czułam się jak bym mówiła do ściany. Tylko "separacja dziecka" dała jakieś rezultaty. Obecnie nasze kontakty się nieco poprawiły. Co prawda do tej pory, jak coś mi nie pasuje i próbuję z nią rozmawiać, to olewa mnie ciepłym moczem, ale zawsze znajdę na nią jakiś sposób. Kłócić się nie chcę, więc w konfrontacji zawsze odpuszczam.

Poza kilkoma złośliwościami, to wiem, że teściowa chce dobrze. Kocha małą, co mnie cieszy, ale muszę trzymać rękę na pulsie, by nie kochała za bardzo . Radzę od początku określić granice. Potem może być już za późno. Ja trochę się namęczyłam, ale już widzę rezultaty.

Trzymam kciuki i pozdrawiam

Witam .
Kiedyś tez miałem podobna sytuacje tylko ze teściowa (matka mojej zony ) chciała się do nas w prowadzić gdy urodził się nasz synuś (kochany urwis ). Powiedziałem jej wtedy głośno i wyraźnie ze NIE, obraziła się i tłumaczyła ze chce nam pomóż to ja jej powiedziałem ze jak będziemy potrzebować pomocy w jakikolwiek sposób to o nią poprosimy. Długo była obrażona ale jej przeszło.

Oj, karlyk84 i inne młódki czy zdajecie sobie sprawę, że Wy też będziecie kiedyś teściowymi ? Ja też jestem i wierzcie mi, że nie gryzę. Nieraz wystarczy uśmiechnąć się, coś wytłumaczyć, dać całusa, mówiąc np. dzięki mamusiu za troskę, ale ustaliliśmy z (imię), że nasze dzieciątko bedzie nosiło nowe ubranka i może razem poszukacie jakąś biedniejszą rodzinę by wybrane ciuszki przekazać. Albo jeśli takie "wiekowe" to razem zapakujcie bardzo szczelnie z jakimś opisem i zostawcie na pamiątkę potomnym ) Poza tym nieładnie śledzić los prezentów. Albo można zaproponować pomoc w udekorowaniu stołu i poprosić o ładne nakrycia, mówiąc np, że gościom będzie bardzo smakowało jedzonko w pięknych naczyniach. Jeśli chodzi o czestowanie Ciebie to jedz, chwal i proś o przepis, będzie szczęśliwa i zacznie Cię lubic.
A jeśli chodzi o wybór imienia, to strasznie przyjemnie jest wybierać, usiądź z teściową , weźcie kalendarz i ...wybierajcie, można przy tym porozmawiać, kto w rodzinie miał takie imię, może jakieś historyjki o tych ludziach się pojawią, spędzicie miłe chwile, a potem powiesz: no ale jednak pierwsza myśl najlepsza, będzie Staś albo Zosia.:)) Powodzenia przyszła teściowo ))

Dziewczyny już myślałam że tylko ja mam taki problem z teściową.
Przykro mi i to strasznie że tak się zmieniła, przed ciążą (jesteśmy z mężem 6 lat w tym prawie rok małżeństwem), była super, po prostu wymarzona teściowa, potrafiłyśmy godzinami siedzieć przy jednym drinku i gadać o wszystkim i o niczym, śmiać się z byle czego.
A teraz zmieniła się bardzo, nawet przestałam tak od 6 miesiąca ciąży jej opowiadać co tam u ginekologa, bo zawsze wypytywała, przestałam bo dowiedziałam się od  ludzi, jakichś tam jej sąsiadek czy dalszej rodziny czy nawet bliższej, ciotek klotek, że ona to wszystko w koło rozpowiada, a to że skróciła mi się szyjka macicy w 6 miesiącu i muszę leżeć, a to że prawdopodobnie będę miała cesarkę bo mam mięśniaka i wiele innych intymnych rzeczy, wiem ze się cieszy że po raz pierwszy zostanie babcia ale no na litość to są bardzo osobiste sprawy, intymne i boli jak ktoś obcy podchodzi i mówi a słyszałam to czy tamto bo teściowa mi mówiła...
Moja mama nic nie rozpowiada, to co się dowie zatrzymuje dla siebie i dlatego jest na bieżąco co tam u ginekologa.
No nic pozostaje mi tylko czekać na poród (prawdopodobnie w przyszłym tygodniu), a potem zobaczymy, może uda mi się poskromić choć trochę teściową, no i muszę mężowi natłuc do głowy żeby częściej stawał w mojej obronie, a nie tylko wtedy jak teściowa chce coś mi wmusić do jedzenia).

Teraz sobie tak pomyślałam a co będzie jak urodzę i ona będzie do nas codziennie przyjeżdżać na dziecko zaglądać, będzie siedzieć godzinami, wiem że jest do tego zdolna. W razie draki jak to ukrócić?

Pozdrawiam.

karlyk, gdyby tesciowa straciła umiar w odwiedzaniu was, gdy juz dziecko sie urodzi, to po prostu porozmawiaj z nią. Podziękuj za troskę i poproś o ustalenie odwiedzin na np.jeden dzień w tygodniu. Powiedz, że potrzebujesz spokoju, że chcesz wypracować jakiś rytm dnia dla swojego dziecka i dla Ciebie i że częste wizyty Ci w tym przeszkadzają. Poproś o zrozumienie bez frustrowania się i wyrzutów do teściowej. Myślę, ze Twoja tesciowa  już "oszalała" na punkcie wnuczęcia i stąd te jej zachowania. Bo przecież, zanim zaszłaś w ciążę była fajna babką.

Nie chcę, by robił się tu podział teściowe kontra synowe, jednak z danutką się nie zgodzę...
Sama mam do czynienia z podobnym przypadkiem... słowo daję buziaki i uśmiechy na nic się tu zdadzą! Ona najmniejsze przejawy mojej sympatii wykorzystuje od razu i atakuje milionem pytań
Nie będę się rozwodzić nad podawaniem przykładów-za dużo ich mam! Powiem tyle:rany w sercu zostają, mimo iż próbuję dyplomatycznie z nią rozmawiać. Ona mnie nie zna, a ocenia! To boli cholernie, ale jestem na dobrej drodze do uodpornienia się na to wszystko. Nie mam zamiaru się nią przejmować, za dużo przeszłam w życiu, bym miała teraz się dać pokonać. Ja żyję swoim życiem, swoimi sprawami i to najlepsze co mogę zrobić dla siebie i mojego kochnego męża!

Opowiem Wam moją historię która trwa juz 3 lata........
Trzy lata temu poznałam mojego obecnego faceta z którym mam dwuletniego synka ;-))) na poczatku było fajnie miło sympatycznie itd...nie chce sie opisywać ...CHODZI OCZYWIŚCIE O TESCIOWA NIEDOSZŁĄ KTÓRA DZISIAJ POWIEDZIAŁA DO MNIE :
ŻE MNIE W PYSK UDERZY LECZ MICHAŁ JA ODCIAGNĄŁ ! 
A WCZORAJ USŁYSZAŁAM ŻE JESTEM "GÓWNEM " DLA NIEJ ! 
na poczatku była ok ja sie dowiedziala ze jestem w ciazy to byla szczesliwa... bardzo sie wtracała itd... ale nawet łagodnie to przechodziła gdyż ja nigdy sobie w kasze dmuchac nie dałam .... jej syn który ma super kontakt z nią tz odnosnie tylko kasy bo ciagle go straszy ze go wydziedziczy .... wiec sie jej boi i stoi na baczność ... jej były maż przed nią mnie ostrzegał ... terazniejszy maz tez pare rzeczy powiedział odnosnie jej i jej syneczka ... Dzisiaj nasuneło mi sie pytanie czy Michał nie był bity w dziecinstwie ??? gdyz jego matka jak ja sie sprzeciwiłam i powiedzialam co mysle chciala uderzyc mnie w twarz i szła w moim kierunku i reka nastawiona na mnie mowiaca ...michal ja ja walne w pysk .... KOSZMAR !!! Zawsze myslalam ze taki rzeczy to tylko wyolbrzymione w filmach a tu prosze ...spotkało to własnie mnie... pomijajac ze ona jest STARYM SĘDZIĄ OKOLO 70 LAT z czasów komunistycznych , na kazdym kroku dowartosciowywuje sie tym ze ona jest z wyzszej klasy spolecznej niz ja i ja powinnam jej sluchac i moja rodzina powinna byc podporzadkowana jej !  KOOOOOOSZMAR !!!!!!  CAŁY CZAS DOGADUJE MI ODNOSNIE MOJEJ MAMY - BO MOJA MAMA JEST 20 LAT MLODSZA I SZCZUPŁA A ONA WYGLADA JAK WIELORYB I CAŁY CZAS SIE ODCHUDZA !  Michał czyli jej syn ukradł z chrzcin pieniadze od naszego syna które ona włożyła do koperty , jej syn jak byłam w ciąży pisał smsy z kolezanka z pracy które stały się romansowaniem ..... mam dosc tego FACETA I TEGO BABSZTYLA !!!!! PO TRAUMIE KTORA PRZESZLAM Z JEJ SYNEM I ROMANSEM , TEN BABSZYL CHCIAL POZBAWIC MNIE PRAW RODZICIELSKICH ( DYSKUTOWALA ZE SWOIM MEZEM NA TEN TEMAT KTORY MIESZKA W NIEMCZECH - CALE SZCZESCIE  ) DZISIAJ NA ODCHODNE BO BYLISMY U NIEJ NA DZIALCE NA WSI POWIEDZIALA DO SYNA ZOSTAW JA , WYPROWADZ SIE OD NIEJ .... OPISALAM WAM TA HISTORIE BO MYSLE ZE GORSZYCH NIE MOZE JUZ BYC... MIMO ZE MAM UCZUCIE DO JEJ SYNA JESZCZE I PRZEDEWSZYSTKIM MAM Z NIM DZIECKO I CHCIALABYM RATOWAC WSZYSTKO POKI SIE DA ... ALE W TAKIEJ SYTUACJI NIE WIDZE NIC INNEGO JA ROZSTAC SIE Z NIM!!!    PROSZE PORADZCIE

Wyluzuj... bądź przebieglejsza, jakbyś nie pytała, to byś odpowiedzi nie usłyszała.
Niech teściowa ma wrażenie , że mówi do ściany.

Widzisz, jakie dobre rady dają Ci "inne" teściowe.   
Jeszcze, żeby mąż się golił jak do teściowej jedziecie i te prezenty przemyślcie- to już będziecie mieli trzy problemy z głowy.   
Będzie dobrze , dasz sobie radę z pomysłami teściowej.

Do IFIF- serdecznie Ci współczuję. Można powiedzieć, że teściowa "niedoszła" MASAKRA!!!
Z niego też gagatek. Niech idzie mieszkać do matki, skoro taki od niej uzależniony i od jej majątku.
Przecież i tak będzie po niej dziedziczył.

Pozdrawiam.

Współczuje Ci strasznie. Właśnie przez te straszne baby które tez miały dzieci i rodzine rozbijają sie małżeństwa. Gdzie tu dojrzałość.

Shakira,nie mieszkasz z teściową i kontaktujesz się z nią raz w tygodniu, w dodatku nie osobiście tylko przez internet. Bardziej luksusową sytuację w relacji z nielubianą teściową trudno sobie wyobrazić. Ona się dopytuje o rózne rzeczy, ale Ty wcale nie musisz udzielać wyczerpujących odpowiedzi. Wydaje mi się, że masz problem nie tyle ze swoją teściową co ze swoim brakiem asertywności.

Jeśli chodzi o asertywnosc to staram sie ja nie urazić bo pozniej sie obraza i nie odzywa i mój mąż ma pretensje do mnie. W każdym razie o zaproszeniu do nas ( nie przez net) j próbę rozmowy i wyjaśnia tego. Może każda ze stron znalazłaby wspólny kompromis. Co o tym sądzicie?

Tak myślę, a może jak teściowa Cię znowu zapyta, czemu nie chcesz z nią mieszkać to odpowiedz jej szczerze, że przez zachowanie teścia? Kurczę, jeśli ona specjalnie Cię prowokuje bo wie, że nie odważysz się odpowiedzieć to może spróbuj Wiecie, ja uważam, że okej, teściowa, babcia dziecka kocha je i jak najbardziej ma prawo i to jest fajne, jak się zajmuje maluchem itd., ale też nie dajmy się zwariować - jeśli robi coś nei w porządku, to trzeba jej to powiedzieć wprost. ktoś t już wcześniej napisał, że najlepiej wcześniej wyznaczyć granice.
Ja z moją teściową miałam tak, że jak byłam w ciąży to miała tysiąc rad dla mnie, a to, że nie powinnam ubierać butów na obcasie (pytałam lekarza i mogłam na początku), a to, że nie powinnam jeść tego tylko tamto (np. coś czego nie lubiłam, dla dobra dziecka), a to, że wieczorem do kina wychodzić jak powinnam odpoczywać (???) no i w ogóle traktowała mnie jak inkubator. Najlepsze było, jak się obraziła, że zrobiłam sobie test intelligender, taki co pokazuje płeć dziecka. powiedziała, że ona od początku mi mówi, że będzie dziewczynka, bo ona się zna i zawsze przepowiada płeć dziecka w rodzinie więc dlaczego ja robię jakiś test... A na dodatek z testu wyszła dziewczynka, więc co ja się potem nasłuchałam od niej...

Rozumiem, że ona urodziła już dzieci a ja wtedy jeszcze nie więc jej doświadczenie było nieporównywalne z moim, ale to nie znaczy, że jestem jakimś łosiem i że może mnie traktować jak totalnego głupka, który z niczego nie zdaje sobie sprawy. Dlatego postanowiłam z nią porozmawiać razem z moim mężem. Powiedzieliśmy, że szanujemy jej rady i że bardzo cieszymy się, że nam pomaga, ale zależy nam na tym, żeby szanowała też nas jako przyszłych rodziców i że chcemy, żeby odnośnie dziecka i wychowania to nasze decyzje były wiążące, nie jej. Przez jakiś czas po tej rozmowie było ciężko, ale teraz jest bardzo okej ))

Droga Wielce Szanowna Czyjaś Teściowo - Żyworódko. Nie wciągniesz mnie w personalne dywagacje na temat jaką teściową Ty jesteś - bo mi to lata. Czyli mnie nie interesuje po prostu. Odniosłam się do wątku ogólnie, czytać ze zrozumieniem potrafię - mimo że jestem synową. Twoje zacietrzewienie, wytłuszczony druk lub rozstrzelenie literek - daje do myślenia - ale tylko na ułamek sekundy. Nie będę wnikać i rozdzielać włosa na czworo próbując zrozumieć Twoje podejście do życia.

Jesteśmy bardzo różne w swoich opiniach - i niech tak pozostanie. Jakby bozia chciała mieć wszystkich jednakowymi - dokładnie takimi by ich stworzyła.

Podchodów i interesownych pseudobuziaczków nie znoszę - bo to dziecinada i ferment. Powodują zamiatanie problemu pod dywan i są najzwyczajniejszą manipulacją w celu osiągnięcia własnego targetu. Ja tak nie postępuję i nie chciałabym by ktoś postępował w ten sposób wobec mnie. Ale rozumiem w całej rozciągłości że są ludzie którzy uwielbiają takie metody - na szczęście nie muszę mieć z nimi do czynienia w realu. Dobrze mi z tym. Mojemu mężowi też dobrze. Wszystkich którzy próbują w jakikolwiek sposób na siłę sugerować nam cokolwiek - wystawiamy za drzwi (taka przenośnia).

I zajefajnie. Czółko.

Teraz napiszę coś z własnego podwórka - mam męża - miałam więc teściową. Odeszła w zeszłym roku.

Kiedy ją poznałam - byla przemiłą starszą panią, bardzo sympatyczną, wręcz "wdzięczną" że jej syn znalazł wreszcie kobietę z którą chce założyć rodzinę. Od razu było widać wielkie "uff" z jej strony, co przekladało się na bardzo poprawne stosunki między nami. Od razu zaznaczę że wychodząc za mąż miałam latek 29, mój mąż 43, każde samodzielne, dorosłe i niepodległe.

Można powiedzieć że zaprzyjaźniłyśmy się - dzieliła nas odleglość około 200km - tak zwana "zdrowa" odległość. Dzwoniłyśmy do siebie po kilka razy w tygodniu na pogaduszki, teściowa nudzila się jak mops - kobieta 70cio letnia, mąż jeszcze pracował, dorabiał, miał i ma swoje hobby - typowy "czerstwy staruszek". Niestety teściowa na starość przystała do sekty Radia Maryja. Całe życie była osobą umiarkowanie wierzącą, nie chodzili do kościoła, czasem w święta. Z nudów, za namową koleżanek równolatek - stała się klasycznym ortodoksem wojującym z wyimaginowanym szatanem.

Najpierw bylo softowo - ja też jestem osobą wierzącą - umiarkowanie, mąż jeszcze bardziej umiarkowanie. I zaczęła się jazda. Wytykanie nie-chodzenia na coniedzielne msze byl wierzchołkiem góry lodowej - próbowalam z teściową rozmawiać, wyłuszczać swój punkt widzenia. Na spokojnie, czasem jej nerwy studziłam żartem lub wtrętem o wnuczku. Nie dało rady. Za każdym razem kiedy odwiedzaliśmy się - wciskała nam literaturę, gazetki, periodyki z określonego wydawnictwa. Ja mówiłam "och mamo, nie potrzeba, dziękujemy ale daj już spokój", mój mąż zaciskał zęby, ja go szturchałam żeby nie wybuchł. Sytuacja stawała się coraz bardziej toksyczna, teściowa przywiozła piękne złote medaliki dla mnie i dla wnuczka, potem sprawdzała czy je nosimy. Ja nie noszę, dwulatkowi też nosić nic na szyi nie pozwalałam ze względów bezpieczeństwa. Niestety żadne tłumaczenia nie pomagały - tak jak nie zakładam brylantów do grabienia liści, nie będę codziennie zakładała precjozów.

Usłyszałam że mnie pieką krzyżyki. Obśmialam się, próbowałam łagodzić - niestety teściowa za punkt honoru postawiła sobie nawrócić mnie a z moją pomocą swojego syna. I w międzyczasie wnuczki. Masakra. W końcu nastąpił przełom, byliśmy u nich w odwiedzinach z najstarszym synem - miał wtedy 3 latka, ja byłam w ciąży, nie widzieliśmy się z pół roku - ochłodzenie nastąpiło właśnie przez toksyczną relację którą powodowała teściowa. I ona w momencie pożegnania zamiast dać buziaka i przytulasa wnuczkowi, który stał przed nią z wyciągniętymi rączkami - zaczęła wciskać nam kolejną gazetę z bardzo ważnym artykułem mówiącym o tym jak geje zdobyli Brukselę i przez Unię zalewają nasz Polski Naród. Mój mąż nie wytrzymał, skomentował kulturalnie a dosadnie, ja w tył zwrot, syn na ręce i więcej nas nie widziała.

Zadzwonilam do niej następnego dnia chcąc rozładować napięcie sytuacji - niestety nie dało się z nią rozmawiać sensownie. Ja byłam opętana i opętałam jej syna (mój mąż nie jest bierzmowany - taka anegdotka na temat religijności przez całe życie).
Niestety zadecydowałam o całkowitym ograniczniu kontaktów wnuczków z fanatyczną babcią - nie będę ładować dzieci w toksynę. Mąż odwiedzał ją przejazdem - 5 min, bez wdawania się żadne rozmowy, ponieważ wszystko prędzej czy później sprowadzało się do jednego. Pozostałe wnuczki teściowa znała tylko ze zdjęć. Jej zachowanie spowodowało wiele niesympatycznych sytuacji w moim malżeństwie - z tym że to mój mąż był od początku za calkowitym ochłodzeniem, ja chciałam żeby dzieci mialy dwie babcie. Nalegałam żeby dzwonił do matki - to starsza osoba, nie wypada. Niestety teściowa odbierala tego typu gesty jako przyzwolenie do krucjaty. Porozumienie okazało się niemożliwe - a wybór należał do teściowej.

I teraz - zdaję sobie całkowicie sprawę że takie Radio Maryja to u jednej teściowej zarost na twarzy syna, u drugiej kolor włosów synowej, u trzeciej sposób wychowania wnuków, rodzaj pracy syna czy synowej i wiele wiele innych sytuacji w których kompromis jest dla teściowej jednoznaczny z postawieniem na swoim. Sącząca się przez to toksyna w relacje międzyludzkie, które przecież powinny być jak najbliższe - bo są to więzy krwi, ta toksyna zalewa wszystko i wyżera jak kwas. Podważa poczucie własnej wartości postrzeganej przez pryzmat upierdliwego argumentu w postaci wiary, koloru wlosów, zawodu czy czego tam jeszcze. Jeszcze gorzej sytuacja wygląda gdy synowa jest młodziutką dziewczyną często szukającą akceptacji w oczach matki swojego męża - a ta na każdym kroku podważa jej decyzje, przyzwyczajenia czy sposób na życie. To jest zwyczajnie nasz polski dramat przechodzący z pokolenia na pokolenie. Co za niesamowita strata czasu. Czasu który można poświęcić na własne życie, hobby, uniwersytet IIIgo wieku, książki czy dzierganie sweterków dla sierot.

Nikt nie ma ochoty jechać po kolejną awanturę.

O to chodzi Florence - wielu już się nie chce. Jest mnóstwo możliwości spędzania aktywnie czasu dla starszych osób. Przyklad - u mni na wsi. Wiocha 8 tys ludzi.

1. Kółko cyklistów. Zdobyli nawt sponsora - większość to panowie ale są i panie. Promują region i ruch na świeżym powietrzu. Wkład własny - rower.
2. Caritas - pomoc potrzebującym przy kościele.

Poza tym mamy bibliotekę - można czytać do woli za darmo. Jest też kilka wiejskich kółek tematycznych, spotkania w klasycznej wiejskiej remizie. Potem wszystko opisuje lokalna gazetka ze zdjęciami.

Jestem przekonana że w miastach oferta jest po stokroć obszerniejsza. Zresztą - dzisiaj praktycznie każdy ma dostęp do netu - tylko wybierać i przebierać.

Wiecie z tym zagospodarowaniem czasu i aktywnością seniorów rożnie bywa. Czego to w mojej miejscowości nie było, kierowniczka domu kultury dwoiła się i troiła. Świetnie działało przez lata koło emerytow i rencistów, niestety fanki nawiedzania miejsc kultu wszelakiego i to rozwaliły. Jakieś wyjazdy na grzybobranie czy do muzeów bez błogosławieństwa i odpowiednich modlitw oraz zaliczenia kościolów po drodze stały się niemożliwe. Mało tego, proboszcz też stanął po cichu za rozmodlonymi parafianami ( koło emerytów jest dofinansowywane ze środkow gminy a co za tym idzie wycieczki też, tyle że teraz to chyba bardziej pielgrzymki), konflikt rozkwita.
Koło Caritas, czy koło gospodyń wiejskich przypomina pomponika czy coś w ten deseń, liczy się wymiana plot.
Podsumowaniem niech będzie wypowiedź: Jakby człowiek do kościoła  nie chodził to by nic nie wiedział co się na świecie dzieje.
Moja teściowa codziennie jest na mszy, fakt jest to poniekąd ucieczka przed problemami w domu, upierdliwym teściem, ale ile ona wie...

Tak, mieszkanie z tesciową (i z synową) jest mega trudne. Wiem to, chociaz nigdy nie mieszkałam ani z teściową, ani z synową. Wystarczy, że widzę co się dzieje wokół mnie.
Zadziwia mnie naiwność młodych i starszych kobiet, chociaz starszych bardziej, bo one powinny miec życiowe doswiadczenie i korzystać z niego. Tymczasem godzą się, a czasem błagają o to, by skomplikować sobie życie i zamieszkać z drugą kobietą, o pokolenie młodszą. To się udać nie może! Nieliczne wyjątki tylko potwierdzają regułę.
Ja osobiście przetrwałam presję rodziny, która mnie namawiała na zamieszkanie z synem i synową. Nie uległam i cieszę się z tego, chociaż niektórzy mają mnie za egoistkę żyjącą wygodnie, podczas gdy dzieci mieszkają w małym mieszkaniu, SAMI muszą wychowywać swoje dziecko i radzic sobie w życiu. Taką mają krzywdę.
To nie jest tak, że nie pomagam. Pomagam jesli trzeba, ale nie mieszkam z nimi. Nie mieszkam, bo byłby to koniec mojej niezalezności, koniec mojego stylu zycia, musiałabym sie bardzo ograniczyć i bardzo się kontrolować, a to po jakims czasie doprowadziłoby mnie albo do nerwicy, albo do niekontrolowanego wybuchu.
Nie chcę tak. Nie chcę się zmienić w jędzę w swoim własnym domu. Czas wychowywania dzieci mam juz za sobą, teraz chcę POŻYĆ. Odpocząć, robić to na co nie miałam czasu przez wiele lat, czytać, podróżować, grać na pianinie i co tylko mi przyjdzie do głowy. Rodzina chciała mnie wtłoczyć w rolę kucharki i niańki. Oni wszyscy do pracy a Ty ugotujesz, zajmiesz się dzieckiem, no bo co wiecej jest do szczęścia potrzebne starszej pani na emeryturze? Przeciez kazda marzy o niańczeniu wnuków i podpieraniu się nosem! Ja mam inaczej. Na szczęście mąż podziela moje poglądy i oparliśmy się presji.
No i jesteśmy w rodzinie negatywnym przykładem rodzicielskiej troski. Rodzicami, którzy myslą o sobie zamiast zdmuchiwac pyłki spod nóg swoich trzydziestoletnich dzieci i wyręczać ich w ich rodzicielskich obowiązkach. A wszystko dlatego, że nie chcieliśmy wziąć dzieci pod swój dach!
Wobec tej straszliwej przewiny nie liczą się żadne inne dowody troski.

Wiele teściowych i teściów godzi się na wspólne mieszkanie, a czasami wręcz wymaga tego, bo mają w głowie przekonania, że ich zycie ma sens tylko wtedy, jesli zrobią z niego prezent dla innych. Tymczasem sami żyją byle jak i wcale innych (dzieci) tym nie uszczęśliwiają, wręcz je ubezwłasnowolniają. W którymś momencie zaczynają się zastanawiać, że jak to, oddali dzieciom swoją przestrzeń, swój czas, swoje siły, a w zamian mają pretensje, irytację i niezadowolenie. Bo przeszkadzają, bo pytają, bo patrzą, bo oceniają, bo coś robią nie tak, albo za dużo, albo za mało. Bo mają zły gust i inne poglądy na wychowanie dzieci niż młodzi i.........setki i tysiące pretensji o wszystko. I zaczyna się jazda! Nie pojmuję jak mozna sobie coś takiego na własne zyczenie zafundować?

Bardolko - no właśnie to oczekiwanie od kogoś jest sednem konfliktu. Twoja teściowa oczekuje, ze nic się nie zmieni, a jeśli już to niewiele. Każdy ma nadzieję, ze będzie po jego myśli. Ty chciałabyś mieszkać w miarę samodzielnie i tak po cichu liczysz na jak najrzadsze widywanie teściowej. Mama twojego narzeczonego ( czy już męza) przyczaja się, na jakiś czas robi tak jak wam pasuje, a potem i tak powraca do swoich przyzwyczajeń. Nie zmienicie tego nigdy, choćbyście na rzęsach stawali, ona ma głęboko zakonotowane, ze ma zawsze rację.
I coś jeszcze, słuchając matek samotnie mieszkających odniosłam wrazenie, że one chciałyby być ciagle w centrum uwagi. Mają pretensje o brak zainteresowania swoimi jakże ważnymi dla nich problemami. One nie dopuszczają do wiadomości, że syn się nie rozdwoi, że remonty to też u siebie ma, że jego rodzina też go potrzebuje.

Tak jak juz pisałam o swoich teściach, oni czują się upokorzeni tym, że muszą o cokolwiek prosić.  W ich mniemaniu to my powinniśmy ciągle czuwać czy czegoś im nie potrzeba, być na każde skinienie.

Twoja teściowa, chce mieć syna pod ręką, spycha gdzieś w podświadomość twoje  istnienie oraz zmiany które już nastąpiły.

Tak samo jak Marena nie chciałabym mieszkać ani z synową, ani z teściową, nawet z matką też nie. Mam swoje przyzwyczajenia, jestem bałaganiarą, naprawdę diabli by mnie brali gdybym przeczytała o sobie w necie jaka to ja nie jestem.  Swoich teściów ani innych krewnych czy znajomych pod tym kątem nie oceniam.
Próbkę jak to moze wyglądać miewam gdy syn przyjeżdża z dziewczyną. Ona skrępowana, ja nie wiem czy im przeszkadzać nie będę, bo jestem rannym ptaszkiem, a oni odsypiają imprezy. Weekend to też jedyny czas kiedy mój mąż może poświęcić na swoje majsterkowanie czy hobby i bywa, ze o 4 rano piwnica pobrzmiewa dziwnymi dźwiękami.
Generalnie pokolenia mają inne podejście do wielu spraw, inny rytm biologiczny, a z wiekiem tolerancja niestety maleje, co z bólem przyznaję.

W kwestii opieki nad wnukami wypowiadać się nie będę, bo tutaj wprost przeciwnie niż u Mareny babcia zajmująca sie wnukami jest unikatem. Nikt tego nawet nie sugeruje. Moi teściowie nawet poproszeni o godzinne pozostanie z wnukiem odmawiali, więc jak widać róznie bywa. Kiedyś ponoć bywało inaczej, odkąd jednak pojawiły się tutaj pierwsze hipermarkety i galerie handlowe, a w raz z nimi darmowe linie autobusowe do tychże przybytków, wiele się zmieniło. Pomimo sugestii, że przyczyniło się to do wzrostu liczby wagarującej młodzieży, ja widzę coś innego.
Mając na drugą zmianę, owszem bywam tam, ale mnie się w oczy rzuca przewaga emerytów w godzinach przedpołudniowych. Wcale nie kupują, grzebią ( brzydkie określenie, aczkolwiek adekwatne), snują się między półkami, przystając by pogawędzić ze znajomymi. Wsiadając w ten bezpłatny, powrotny autobus, spoglądam na twarze, w znakomitej większości emeryckie.Potwierdzają to moje dzieci oraz ich znajomi tam dorabiający. W niedzielę  oraz bywa wieczorkiem zaś ci wszyscy seniorzy spiesząc się do kościoła plują jadem na tych co w dzień uświęcony omijają światynię podążając tam gdzie oni nota bene parę razy w tym tygodniu byli.
Przepraszam, może przydługie i nie całkiem na temat, ale oprzeć się nie mogłam, tak czasami coś się w oczy rzuci.

Bardolko, jeśli tylko możesz, urabiaj męża by chociaż na początku zamieszkać osobno. Nie tylko zacieśni to waszą więź, ale może mąż zakosztuje na tyle swobody by z trudnością się z nią rozstawać. Sami z mężem po sobie wiemy, jak cieszy możność robienia co tylko się zechce i kiedy się zechce po swojemu.

I znów to oczekiwanie. Od babć by wnuki bawiły, od seniorów by się nimi zająć, choćby kosztem utraty pracy czy kosztem czasu poświęcanego rodzinie.

Wiem Mareno o czym piszesz, idealny jest układ gdy mieszkamy osobno i nie wtykamy sobie wzajemnie kinala w gary. To się tyczy zarówno teściowych jak i synowych oraz pozostałych bliskich.
Mieszkają w  sąsiedztwie bracia męza i szwagierki, czyli teoretycznie mogłabym bywać tam często i jak mawia teściowa idąc do rodziny nie musimy się zapowiadać.  A ja nie mogę, skręca mnie, zawsze pytam czy ktoś poświęci mi w danym momencie czas i czy mogę wtedy i wtedy zawrócić mu głowę. Innymi słowy, szwagierki widuję u siebie rzadko i jeszcze rzadziej u nich bywam.Tylko jedna nastąpiła mi na odcisk, komentując pełny zlew naczyń, przyszła niezapowiedziana, a my z mężem woleliśmy pierdyknąć wszystkim i poszliśmy na spacer. Od tej pory między nami wieje chłodem . Generalnie należy u kogoś usiąść tam gdzie wskazali, podziękować choćby niesmaczne było i na Boga niczego nie komentować! 
I tak teściowa krytukuje synową, synowa teściową, choć obydwie takie same,  każda wskaże na adwersarza, ze gorszy.
Zięciowie też dobrzy, pamiętam wizytę u mechanika, też jechali po starych dziadach, swoich teściach. Po co takiemu taka bryka, toż on nie wie do czego te wszystkie systemy służą, tych przycisków w tym wieku nie ogarnia, a samochód terenowy to tylko dlatego się kupuje bo krawężników i dziur nie widzą. Po co staremu telewizor led, skoro on led-wie widzi, tu juz rechotali jak nakręceni. Toż oni młodzi, wszystko im się należy, przed nimi całe życie, a tu taka niesprawiedliwość, oj jak ja im współczułam...
Tylko czemu oni nie wymagali od swoich rodziców, sami od siebie, powinni powiedzieć: no starzy wyskakujcie z kasy.

Czyli sprawdza się zasada: ja mogę wytykać, ale mnie skrytykować nie można.

Zawsze to lepiej wymagać od teściów a nie od siebie samych czy rodziców.

Zawsze widzi się drzazgę w cudzym oku, belki w swoim nie.

Dorabianie się cudzym kosztem zawsze milsze niźli swoją pracą.

No i jest 100 sposobów jak usprawiedliwić swoje lenistwo czy wady.

Ja cię kręcę, jakie to życie jest niesprawiedliwe, robić się nie chce, ale mieć i owszem.

Ja i moje dzieci jesteśmy idealni, to tamci mają same wady.

Prawda? Coś mi się zdaje, ze tak, samokrytyczne spojrzenie nie jest w modzie.

Witam.
Wątek bardzo ożył. Trochę czasu nie było mnie na forum, zatem muszę cofnąć się w czasie z wypowiedziami

Kriss, po co tyle patosu? Wystarczyłoby po prostu zwrócić się do mnie moim nickiem. No, ale musiałaś dać upust swojej uszczypliwości.

Jak zabraknie argumentów na usprawiedliwienie swojego zachowania, to zastępczo można i tak. Zatem, skoro rozmawiasz ze mną w takim tonie, to ja też od siebie dodam, że : niech Ci lata , a nawet i powiewa - mnie też to nie interesuje. 
Wyraziłaś już o mnie/innych swoją opinię w poprzednim poście, stąd była moja replika. Dla przypomnienia, to odniosłaś się  s z c z e g ó l n i e  co do moich wypowiedzi w temacie dot. nie golenia się, zaznaczając, że "szczególnie uśmiałam się w temacie zarostu synusia? - reszta "prześmiechów? dotyczyła wszystkich teściowych wypowiadających się w tym wątku, pomimo że jedną z nich zaraz na początku wyeliminowałaś, jakoby Twoja krytyka jej nie dotyczyła. Nie twierdź zatem, że odniosłaś się do wątku ogólnie, bo w większej części Twojego pierwszego postu wypowiedź była z domyślnym wskazaniem.
A w innym wątku pouczasz faceta, że:
"Gdybyś (...) pokusił się o poczytanie z minimalną chęcią zrozumienia czyjegoś stanowiska - rozmowa przebiegałaby na miłym, sympatycznym poziomie i każde z nas mogłoby się od drugiego wiele nauczyć. A tak - dupa zbita.?

Zacietrzewienie? Raczej odpowiedź na Twój atak/kpiny. Pogrubienie druku lub pisanie rozstrzelanymi literami jest ogólnie przyjętą formą, powszechnie stosowaną w postach tu na forum w przypadku, jeżeli chcemy zwrócić uwagę na określony fragment wypowiedzi ? chociażby na ułamek sekundy. Z mojej strony było to świadome działanie i cel został osiągnięty. Ale to temat poboczny...

W zupełności się z Tobą zgadzam i zawsze w podobnych sytuacjach powtarzam, że nie jesteśmy klonami!

Doprawdy??? A wypowiedź o marlenie...

Audycje są dostępne dla wszystkich, czyli mogą słuchać/słuchają je zarówno teściowe jak i synowe/przyszłe teściowe ? wolna wola i ich wybór. Wszystko zależy od tego, na co człowiek jest podatny i czy da sobą sterować.

Tak przypuszczałam, że Twoja napastliwość w stosunku do Czyichś Teściowych ma osobiste podłoże, bo okazuje się, że doświadczyłaś w rodzinie męża poważnego konfliktu na tle religijnym. Na tym tle dochodziło/dochodzi nawet do krwawych starć, wojen w narodzie.
Na szczęście forum nie jest miejscem na prowadzenie wojny, tylko wymieniamy tutaj  poglądy, opinie, doradzamy ? oby nie na siłę!  W wypowiedziach bazujemy  na swoich osobistych doświadczeniach bądź z najbliższego kręgu - rodziny, znajomych czy też zasłyszanych historii.
Twoja teściowa już nie żyje, a Ty nadal żyjesz tym, że zerwanie z nią kontaktu nastąpiło z  przyczyny jej nacisku, abyście czynnie uczestniczyli w obrządkach religijnych ? stąd te Twoje porównania sprowadzane do źródła osobistych przeżyć. Muszę przyznać, że to szczególny przypadek, z którym osobiście się nie spotkałam. Przykra sprawa. Dużo nadal jest w Tobie  nagromadzonego gniewu, bólu i żalu, co moim zdaniem świadczyłoby o tym, że z tym  "odcięciem? tak całkiem dobrze Wam nie było i tak już pozostanie.

Kriss, no popatrz, jak znakomicie potrafisz organizować/planować czas innym...a piszesz, że nie lubisz wtrącania się. Kolejna niekonsekwencja.

Wbrew Twoim założeniom są teściowe, które mają zorganizowane własne życie ? często jeszcze pracują zawodowo.  A te proponowane dla teściowych zajęcia (oprócz uniwersytetu III-go wieku) również godne są polecenia dla synowych ? łącznie z "dzierganiem sweterków? niekoniecznie dla sierot, bo mogą dla swoich dzieci. Tudzież mogą zająć się cerowaniem czy naszywaniem łat itd. Tylko pytanie, czy im się chce?

Rozbroiła mnie ta wypowiedź, jakże trafna:

Jak widać, każdy ma swój sposób na zagospodarowanie czasu czy ucieczkę przed problemami i słusznie, a jeżeli jeszcze przy tym zdobywa się pewną wiedzę...
Najważniejsze, aby nie wpadać w fanatyzm tak jak teściowa Kriss.
Dodam jeszcze, że synowe też, też ...często chodzą do kościoła. 

Zawsze stoję na stanowisku, że do każdego problemu powinno podchodzić się indywidualnie i dlatego staram się nie generalizować, a temat rodzinnych waśni w roli głównej teściowa  lub synowa, to temat rzeka. Należy rozróżnić zwykłe wścibstwo, natręctwo, dyktatorstwo od troski matki, dla której dorosły syn zawsze pozostaje jej synem.

A wpływ na relacje międzyludzkie w rodzinie mają obie strony ? zatem nie należy przypisywać wiodącej roli w konfliktach li tylko teściowym. Synowe/przyszłe synowe też potrafią  "dać popalić? i to dobrze!

W wątku pt. "Moja teściowa, to zakłamana kobieta i kombinatorka? bardolka przed ślubem zarzekała się i radziła innym:

A po ślubie zamieszkała z teściową    ..."wyrzekała się żaba błota...? 

Pozdrawiam wszystkie teściowe i synowe.

żyworódka - jesli mogę jeszcze komuś radzić to radzę. U mnie to sytuacja przejściowa, domu nie buduje się w tydzień. Zresztą nie zamierzam się bronić, bo taką mam opinię i już. Ja wiem że w twojej wizji najlepiej byłoby żeby synowa wykazała maximum spolegliwości i przyjmnowała wszystko, czym ją łaskawa teściowa uraczy. Ale wybacz, ja nie po to mam dwadzieścia parę lat, kochanego męża, który jest dla mnie niesamowity, żeby układać swoje życie pod całkowite dyktando, w sumie obcej mi osoby. Trzeba się dogadać, ale jeżeli są sytuacje skrajne, to nie można postepować ciągle wbrew sobie, żeby jeden był zadowlony caly czas, a drugi wcale ...

I w 100% podtrzymuję, że teściowej nie powinno interesować, dokąd wychodzę, jak planuję urządzić swoją sypialnię, gdzie byłam jak dłużej nie wróciłam z pracy, ani w jakiej chodzę bieliźnie ...

ochh potraktuje w dniu dzisiejszym ten temat jako wylanie żalów, bo czasem trzeba ....

Troche mi z tego powodu smutno, ale nie potrafię zdobyć szacunku dla mojej teściowej ... niestety w żadnej mierze nie jest ona dla mnie autorytetem .... problem tkwi w zasadzie we wszystkim... Tak gospodoraruje pieniędzmi, że w zasadzie zawsze ich nie ma i liczy na nas, jej gotowanie to jakaś enigma, kiedy tylko mogę to gotuję sama bo po prostu mam dość - wiecznie przypalone, przesolone, tłuste jak cholera - i fochy kiedy czegoś sie nie zje .... ciągle powraca cholerny temat prania i tego, że mamusia nie potrafi zrozumieć, że swoje pranie chciałabym robić sama. I niech mi nikt nie mówi, żebym z nią porozmawiała - próbowałam bardzo wiele razy, a czasami odnoszę wrazenie, że ona robi to złośliwie i w duchu ma z tego wielką satysfakcję. Kiedy wychodzimy do moich rodziców, albo strzela focha, albo udaje, że płacze pod nosem...
W niedzielę byliśmy u naszych chrześniaków z prezentami mikołajowymi - sa to jej wnuki - teściowa oczywiście z tak zwana gołą ręką, bo jest przed dziesiątym i ona nie ma pieniędzy - przyczepiła sie do nas i naszych prezentow - jakie to żalosne ... oczywiście ma swoje pieniądze, a nawet po listopadowej wypłacie jej mówiłam, że będę zamawiać na allegro prezenty, że jak coś chce to mogę zamówić. Orzekła że wyskoczy na targowicę i coś kupi. Tak się skończyło, że do własnych wnuków pojechała bez niczego. Tak samo zresztą było, jak moja chrześnica się urodziła. Miała to nieszczęście urodzic się przed dziesiątym, więc teściowa pojechała do pierwszej wnuczki również bez niczego. Może nie jest to takie straszne, ale mnie by było przykro, gdyby moja matka nic nie miała dla mojej pierwszej córki, wiedząc od kilku co najmniej miesięcy, że może się jej spodziewać.
Tak samo zresztą było z naszym weselem - od 2 lat wiedziała, oczywiście bez grosza przy duszy bo ona nie ma - ale tym lepiej, mniej jej zawdzięczam...
Tak patrząc z boku na to uważam, że powinna się cieszyć, że z nią zamieszkaliśmy, bo tak to nawet nie miałaby sobie za co kupić opału - bo oczywiście opał na całą zimę (jakieś 2500 zł) pokryliśmy my ...

Nie oczekuję rad a już najmniej takich żebym się wyprowadzila. Bubuś zauważyla słuszną sprawę, że w wypadku jedynaków (w moim przypadku tak jakby bo mąż ma siostre mieszkającą 50 km od nas) nie jest to sprawa ani prosta ani oczywista.

Noo już mi troche lepiej

Dziewczyny, pod jednym dachem ciężko, pod innymi dachami też!
Moja SYNOWA ma nieustające pretensje, ze jej pod swój dach nie przyjęłam. Mimo, że tłumaczyłam obojgu jak krowie na granicy, że to będzie źle dla obu rodzin, że obie będziemy się źle czuły, bo w domu nie ma oddzielnego piętra i nie da się drzwi za soba zamknąć, ze jest jedna kuchnia, że będziemy sobie wchodzić w drogę i złościć się o to. Zamieszkali oddzielnie, ale raz na jakis czas odżywa ta pretensja i synowa chodzi wtedy jak prokurator z IPN lustrując każdy mój gest, każde słowo i kazde spojrzenie pod kątem znalezienia dowodów mojej niechęci DO NIEJ. Nie przyjmuje tłumaczeń, interpretuje je po swojemu, że to JEJ nie chcieliśmy! Mnie już ręce opadają i powiem Wam, że zaczynam się irytować i ledwie się powstrzymuję, żeby jej nie krzyknąć w twarz "ODCZEP SIE ODE MNIE BABO!"
Właśnie ode mnie wyszli i muszę odreagować, bo znowu wysłuchałam zawoalowanych pretensji pod moim adresem i napatrzyłam na fochy. Naburmuszona, złośliwa, pokrzywdzona. Naopowiadała mi jak to dobrze ma jej przyjaciólka,"... bo z tesciami mieszka za darmochę, nie płaci za opał, ani za prąd i jeszcze teściowa dla wszystkich gotuje i opiera. Ale to DOBRA kobieta, dba o swoje dzieci, nie tak jak niektórzy...." Ci niektórzy to oczywiście ja. Nie dokończyła zdania, ale aluzja czytelna i nie po raz pierwszy ją usłyszałam.
Wiekszość tutaj narzeka na mieszkanie z tesciami, a mnie się trafiła synowa, która weszłaby w paszczę lwa, byleby tylko za prąd nie płacić.
Nie mieszka ze mną, ja się nie wtrącam i nie komenderuję a i tak z ZAŁOŻENIA jestem niedobra. Bo tesciowa MUSI być niedobra!
Staram się sobie tlumaczyć, że młoda, życia nie zna itp., ale coraz mi z tym trudniej. Przeciez to dla mnie tez jest obca osoba (tak jak ja dla niej), z którą muszę ułożyć sobie relacje, a ona tego nie ułatwia swoimi fochami. Dokąd mam udawać, że do mnie nie dociera? Obłaskawiać i udawać głupią, gdy mi prawi impertynencje? A tak robię, bo to żona syna, matka wnuka, bo mam być starsza i mądrzejsza i pełna zrozumienia?
Dziś jestem wsciekła!!!!!! I chyba nieuchronnie zbliża się dzień, gdy powiem DOŚĆ! I dopiero wtedy bedzie ryk i obraza.

Moja mama też jest normalna wiec nie robila scen jak się z domu wyprowadzałam, za to teściowa przeżywa nawet naszą przeprowadzkę piętro niżej... nie chcę byc niemiła ale wg mnie to coś nie tak z jej psychiką A na dodatek nie jest samotną kobietą, ma przecież teścia:(

Mój tato zawsze powtarza : Stara i Młoda nigdy się nie dogadają pod jednym dachem. A Stara często za młodu była jeszcze gorsza niż młoda jest teraz.
Może młode synowe to i siksy ale mają czas żeby powoli wszystkiego się uczyć - to teściowe jako starsze i mądrzejsze powinny tak się zachowywać, żeby żona swojego syna dobrze poczuła się w swojej NOWEJ rodzinie ze swoimi NOWYMI rodzicami.

To jak Twoja teściowa, dorosła kobieta, gospodaruje pieniędzmi nie powinno Cię w ogóle obchodzić. Jeżeli mając pieniądze żeruje na Was to tylko Wasza wina jeżeli się dajecie.

A, przepraszam, teściowa to kucharka Twoja na etacie, która nie wywiązuje się ze swoich obowiązków?! Skoro jesteś już żoną i jesteś dorosła to zaginamy rękawy i bierzemy się za gotowanie.

Rozwiązanie jest tak proste, że aż dziwię się, że sama na to nie wpadłaś... aż wstyd. Kupujesz WŁASNY kosz na pranie, trzymasz go w SWOIM pokoju i pierzesz tak jak Ci się podoba i jak Ci jest wygodnie. Wtedy teściowa nie będzie Ci prania robiła...

Co do prezentów i podpisywania się teściowej pod nimi. Tak szczerze mówiąc, aż tak Cię to boli? Jak teściowa nie może się zorganizować i kupić sama prezentu, albo zwyczajnie zapomni to zrobić na czas no to dzieje się jakaś wieeeeelka krzywda, że powie, że ten prezent od Was to też od niej? Poza tym skoro już wiesz jak teściowa robi to idziesz do niej, mówisz, że kupujecie prezent niech się też dołoży będzie od Was wszystkich. Jak się wykręci, że nie ma pieniędzy to powiedz ok, zaraz po wypłacie sobie od niej odbierzesz. Proste.

Czasem wydaje mi się, że to synowe bardziej sobie komplikują życie niż teściowe im...

TEO nie bądź śmieszna ! Dziewczyna ma 24 lata i jak ma teściowej powiedzieć, żeby sie jakoś ogarnęła i odczepiła od nich z tymi prezentami ? Obchodzi ją jak teściowa gospodaruje pieniędzmi bo teściowa  żeruje na młodych.
Nie zajmujemy  się cudzymi sprawami i cudzymi pieniędzmi do czasu kiedy nas samych  sprawy nie dotyczą - to chyba logiczne.
Z praniem masz rację - idealne rozwiązanie - kupić kosz i prać swoje rzeczy.
Teściowa nie kucharka - ale przeświadczona o świetnym gotowaniu serwuje posiłki czy ktoś chce czy nie. Synowa jej nie powie - też bym nie powiedziała - że są tłuste i przesolone i woli  sama  gotować - najlepiej gdyby to delikatnie powiedział mąż - ale na to nie ma co liczyć.
Niestety, też byłam wychowana tak, że niezależnie od wszystkiego trzeba dać szacunek i nie wszystko można powiedzieć. I tu właśnie jest ból młodych mężatek. Trzeba im tylko współczuć.

A przepraszam, to dziewczyna była na tyle świadoma, dorosła i dojrzała, żeby wstąpić w związek małżeński, a nie jest dojrzała na tyle, żeby grzecznie, ale stanowczo postawić granice? Oczywiście, że jak teściowej wydatki wpływają na młodych to nie jest dobrze, ale chyba młodzi mają własny rozum i nie powinni sobie dać wejść na głowę? Czy jednak nie? To nadal dzieci, które tylko bawią się w dom? A co do gotowania, to teściowa nad nią z toporem i każe jej jeść to co ona ugotuje bo inaczej co? No nie przesadzaj.
ALBO człowiek jest dorosły i umie lawirować i żyć w tym dorosłym życiu z innymi ludźmi, albo nie podejmuje się takiego życia w ogóle. Skoro zdecydowali się mieszkać z teściową to niech się z nią teraz dogadują. Jakby na to nie patrzeć to ona jest u SIEBIE. A jak nie pasuje to pora się wyprowadzić.

Dzieci nie rodzi się ani dla siebie ani dla kogoś. Z racji urodzenia dziecka nie należy się żaden szacunek.

Na szacunek trzeba sobie zapracować/zasłużyć, nie da się go wymusić z racji bycia teściową czy rodzicem.

Sformułowanie że matka urodziła męża dla Bardolki jest co najmniej dziwne. Dzieci się rodzi dla świata. Dla nich samych, a szacunek nie należy się z automatu nikomu.

Nie wyobrażam sobie sytuacji wymuszania na moich dzieciach szacunku dla mnie bo wyszły mi z macicy.

Grzebanie w cudzej bieliźnie nie jest nadgorliwe. To chore. Co za problem spełnić prośbę synowej - "proszę nie pierz moich brudnych gaci"? Fetyszyzmem mi to jedzie a nie "nadgorliwością".

Ale w jednym Bardolka podtrzymuję swoje zdanie bodaj sprzed roku: "tylko wyprowadzka". Inaczej przestaniesz mieć orgazmy.

Nie chce genarlizować mówiąc, że kto nie mieszkał z teściową ten moze sobie tylko innym dobrze radzić jak żyć ale po większej części tak jest:) Mi tez się wydawało, że będzie super, będziemy na osobnej kuchni, będziemy się miło usmiechać i rozmawiać przy kawie po obiedzie, a ewentualne problemy bedzie sie rozwiązywać asertywnymi zachowaniami.  Po 10 miesiącach wspólnego mieszkania wiem, że ani nie jest super, ani osobna kuchnia nie rozwiąże problemów, ani nikt sie nie uśmiecha, ani o kawie nie ma mowy, a znaczenia słowa "asertywność" to akurat moja teściowa nie zna ;p Nie chcę urażać w żaden sposob Pań udzielających rad(tymbardziej, że mają większt staż) ale rada typu "wyprowadźcie się " nie jest żadną radą bo to tak jakby powiedzieć grubasowi nie jedz a schudniesz Bo wg. mnie to nie wspolne mieszkanie jest problemem, ale dziwne- chore bądź co bądź- podejście rodziców, że młodzi powinni być wdzięczni, że mogą zamieszkać z nimi i o nic sę nie muszą martwić. Na zasadzie Bo my wam dom/ mieszkanie zapiszemy a wy się nami zajmiecie(czyt. bedziecie żyć wg naszych zasad bo przecież nasz dom). Jak czasem zdarzy mi sie ponarzekać na mieszkanie z teściami to zawsze słyszę, że nie mam co narzekać, bo nie muszę splacać kredytu na mieszkanie tak jak inni młodzi, a jak mi nie pasuje, to moge się przeciez wyprowadzić, tylko czy ucieczka przed problemem jest jego rozwiazaniem?