Odczucia kobiet po seksie "wymuszonym" przez faceta. - Netkobiety.pl

Rzadko kiedy byłam w sytuacji takiej, aby facetowi się chciało, a mi nie. Zazwyczaj oboje tego chcieliśmy, ale oczywiscie zdarzały się sytuacje, gdzie nie mialam ochoty, a chłopak miał. Dla świetego spokoju już ulegałam, żeby potem nie było żądnych wypominanek. Zrobiłam to co mialam zrobic i tyle:) nie czułam się z tego powodu jakoś fatalnie źle, no ale nie był to tak przyjemny seks, jak wtedy, kiedy oboje mamy na to ochotę. Nie mam pretensji też do faceta. No ma prawo, kazdy ma potrzeby, jedni wieksze, inni mniejsze, i niekeidy trzeba sie juz poswiecic. Sytuacje tez bywały odwrotne, kiedy to ja chcialam, a facet nie i on tez zazwyczaj ulegał moze juz nie seksem sie zadowalaliśmy, ale pieszczotami samymi. W moim związku chłopak ma wiekszy ochote na igraszki rano, a ja z kolei wieczorem, kiedy już ciemno i nastaje ta sprzyjająca aura, wiec musimy to jakoś pogodzić dlatego już takim rytuałem się stalo, ze seks jest i rano i wieczorem, aby kazdy byl zadowlony. Oczywiscie to sa sytuacje już taki rzadkie, bo tak jak wspomnialam, zazwyczaj oboje mamy ochote, wiec nie ma tego przymuszania:)

W każdym związku na wszystkich płaszczyznach, nie tylko w łóżku sami ustalamy jakieś reguły prawda?
Strefa intymna nie jest w tym wyjątkiem ale jak wiadomo jest szczególnie delikatna.

Jako że jestem w związku już 10 lat u mnie także w początkowej fazie były jakieś ustalenia co nam się podoba co nie, co ujdzie a czego never and ewer..
Na początku związku jako kobieta nieprzytomnie zakochana nie skupiałam się na seksie aż tak bardzo. Było mi cudownie a czy był ten seks 7 razy w tygodniu czy 20 to nie miało znaczenia. Liczyła się miłość i romantyzm.

Czas płynął i doszło dużo zmartwień, docieraliśmy się i tak dalej. Jednak zawsze miałam zadowolenie w łóżku i mąż też. U nas to ja mam nadprogramowy temperament i za dużo pomysłów więc mąż nie narzekał a wręcz czasem wkurzało mnie że robi wszystko co zaproponuje a on nic nie ujawnia.

Gdy był czas gdy chorowałam , bywało że seks był ostatnia rzeczą na mojej liście. Partner jest wyrozumiały i mądry to nie naciskał, choć dawał do zrozumienia że "Jak by co to on tak "
Potem było właśnie kilka sytuacji zazwyczaj w soboty gdy ja napracowałam się wybitnie jakoś w domu i zmęczona leżałam w łóżku a on widziałam że nosi go.
Czasem dobierał się mimo iż nie miałam fazy ale tak skutecznie że potem było dobrze obojgu.

Tylko jest wtedy jeden myk. Otóż że gdy on zobaczył ze da się mnie wkręcić, to zaczął nadużywać  tej metody. Raz, dwa razy, trzy , no nie miała bym nic przeciw takiej pokusie i mimo wszystko odprężeniu.

Ale gdy kolejny raz zrobił taką pułapkę zauważyłam że po czuję się nieco wykorzystana. Jak mięso ogólnie.

I powiedziałam dosyć, nie mam chęci to mówię otwarcie i czasem "pomogę "cierpiącemu inaczej, lub  mówię że jutro ma być gotowy na konsumpcję .

Wazne jest moim zdaniem takie namawianie do seksu traktować jako odskocznie, jako taki pieprzyk.

Raz jeden byłam bardzo ale to bardzo padnięta i nawet miałam ochotę i mąż się dobiera, ja tu skupić się nie mogę bo usypiam. Ale on wytrwale mnie kusi, kurcze i wyobraźcie sobie że na sekundę przysnęłam i mówię do męża "Krzysiu o tak , tak..."
Z tym że mąż ma inaczej na imię. Nie śmiać się ale śnił mi się Krzysiu Ibisz że wygrałam czar par...

Mąż się tak zaczął śmiać a ja moment się obudziłam, on mi mówi że jęczałam Krzysiu i powiem wam  zrewanżowałam się tego wieczora już nie śpiąca a wręcz odwrotnie.

Od tamtej pory jak padam na twarz mówię , kochanie mam chęć ale siły nie te, a na trójkąty z Ibiszem nie mam ochoty. Mąż się uśmiecha i ok.

W odniesieniu do opisu sytuacji powyżej bardzo nie pasuje mi słowo seks "wymuszony", nawet jeśli jest ujęte w cudzysłów. Ja tu nie widzę żadnego wymuszenia. To zwykła zachęta, męska inicjatywa. Zapewne kobiety, jako istoty skomplikowane, udzielą tu tyle różnych wypowiedzi ile użytkowniczek - ja wypowiem się ze swojego punktu widzenia:

Jeśli ja również uważam ten seks za udany - czuję się absolutnie normalnie. A właściwie nawet lepiej niż gdybym ja musiała faceta molestować. Nie ma tu mowy o negatywnych odczuciach - jeśli odwzajemniam męskie starania to znaczy, że jestem zainteresowana. Gdybym naprawdę nie miała ochoty i nie widziała szans na rozbudzenie zainteresowania - odmówiłabym skutecznie.

W żadnym wypadku nie jest to dla mnie przymusem. Przecież cały czas mam prawo powiedzieć "nie". A to, że nigdy "nie" nie mówię świadczy o tym, że się na zaczepki zgadzam i nijak nie czuję się przymuszona. Odbębnienie sprawy... To nie pasuje do przytoczonego przez Ciebie scenariusza. Jeśli z punktu widzenia kobiety ten seks zainicjowany przez faceta okaże się w pełni satysfakcjonujący to nie ma szans na postawę typu "dla świętego spokoju". W swoim życiu zaledwie kilka razy zgodziłam się na seks "dla odbębnienia sprawy". Po prostu ewidentnie nie miałam ochoty, ale co mi szkodziło "poświęcić się"? Miałam z tego niewiele przyjemności, ale też zero negatywnych odczuć. Ot zwykła czynność fizjologiczna

Uważam, że facet powinien się opanować jedynie w momencie, kiedy słyszy stanowcze "NIE" wypowiedziane PO jego subtelnych zachętach. Wcześniej występuje (przynajmniej u mnie) syndrom "w sumie to nie chce mi się nic robić, ale jakby ktoś mnie spróbował poprzekonywać to bardzo chętnie dam się przekonać" Z kolei uważam za wybitnie egoistyczne ze strony kobiety mówienie "nie" za każdym razem, kiedy ona nie ma ochoty a on tak. Skoro facet ma szanować brak ochoty partnerki to dlaczego partnerka nie może uszanować od czasu do czasu popędu faceta?

To znaczy, ze ona też ma syndrom "nie chce mi się, ale chętnie dam się przekonać"

Bywa to pewnego rodzaju grą. W moim przypadku jest to sygnał, że danego dnia nie mam ochoty wykazywać inicjatywy i wolałabym, żeby się ktoś mną pozajmował i wyciągnął ze stanu rozleniwienia.
Kobiety potrafią zmieniać swój nastrój szybciej niż w ciągu kilkunastu minut Sporadycznie zdarza się zrobić to dla swojego faceta, aby dał spokojnie spać, ale wtedy to wyraźnie widać

Kobiety sa po prostu takie przynajmniej ja z łatwo jest je pobudzić zachęcic nawet jezeli na początku nie mam ochoty ale jak mój facet zaczyna sie starac zaczyna mnie to podniecac i mam ochote i jest miło nie mam zadnych negatywnych mysli po tym no bo niby czemu? co innego jak nie mam kompletnie ochoty a jednak pozwalam na to udając że chce nie chcac robic mu przykrość tylko w takic wypadkach zdarzaja sie jakies głupie mysli ale i to rzadko

Jeśli Twojej partnerce najpierw się nie chce ale potrafisz ją taaaaaaaaaak rozbudzić że np po migrenie nie ma śladu to musisz być naprawę dobry - o to Ci chodziło? Brawo!!!
To żadne przymuszanie.

Oj, chciałabym

Raz czy dwa się tak zdarzyło, że nie miałam ochoty, niczego nie odwzajemniałam, właściwie to byłam w półśnie.. ale i tak do tego doszło, bo mnie facet tak męczył. Świetnie się potem czułam, heh.. taka pożądana. Ale zazwyczaj ja mam duży temperament, a on prawie zerowy, nieziemsko brakuje mi sytuacji,w której byłoby odwrotnie. A związek się przez to praktycznie rozpadł ;/ Boli mnie ta sytuacja i zazdroszczę kobietom, które mają ''ognistych'' partnerów

A tak właściwe to mogę opowiedzieć o sytuacji ''odwrotnej'' niż w temacie.. on nie chciał, bo stresował go współlokator za ścianą. Ale ja czułam się tak wyposzczona (przez to, że zaczęliśmy mieszkać ze współlokatorem częstotliwość bardzo spadła), że dalej próbowałam go rozbudzić, nawet zaczęłam rozbierać, nie protestował.. Jednak w trakcie widziałam, że jest jakiś nieswój. No i wyszło na to, że poczuł się, jakbym go przymusiła, i od tamtego wypadku zaczął się oddalać ode mnie tak, że seks właściwie zniknął.

A ja dostaję świra czasem ;/ Mam 22 lata, a czuję się jak emerytka w tej kwestii.

Anemonne, mogę sie pod tym podpisać

Odczuwam tutaj pewną rozbieżność pomiędzy moim doświadczeniem, a tym co niektóre kobiety tutaj piszą - przynajmniej w kwestii libido i jest to dla mnie zastanawiające.

Dość powszechną 'prawdą' jest fakt, że mężczyźni mają większe potrzeby seksualne niż kobiety oraz to, że kobieta często odmawia z byle powodu. Bo zmęczona, bo nie ma ochoty, bo ją coś boli, bo okres i miliony innych - każdy z nas, facetów, to przerabiał i to wielokrotnie. Tutaj zaznaczę, że nie spotkałem się z facetem, który miałby opory przyznać, że jemu 'nie dygnął' - z różnych powodów (alkohol, przemęczenie itp). Tymczasem, okazuje się, że tutejsze forumowiczki to chodzące wulkany seksu, a nawet jeśli akurat 'drzemiące' to i tak zdolne do poświęceń z uśmiechem na ustach.

Swoich potrzeb nie oceniam nad wyraz wysoko. Ideał dla mnie - codzienny seks, a przynajmniej te 2-3 razy w tygodniu, a dla moich partnerek to było za dużo. Zwłaszcza dla mojej ostatniej partnerki. Doprowadzić kobietę do orgazmu też nie miałem nigdy problemu (no może z wyjątkiem pierwszych doświadczeń, kiedy to człowiek się uczył i bardziej skupiał na sobie niż drugiej osobie) więc to nie kwestia wymówek, że nie chciały, bo jestem kiepski.

Zastanawiam się, czy ta rozbieżność nie wynika przypadkiem z braku odpowiedniej komunikacji - nieumiejętności dawania jednoznacznych, acz nie wypowiedzianych wprost, sygnałów? No bo załóżmy taką hipotetyczną sytuację: para leży pod kołderką 'na łyżeczkę', on podsunął się bliżej, lekko naparł biodrami, delikatnie pomiział ramię, biodro, objął, pocałował w kark itp. Ona poszła spać z myślą, że przyjemnie się tak potulić, a on miał nadzieję na seks....

Co o tym myślicie?

Ideały ideałami, ja też chciałabym codzienny seks , ale to nie jest najważniejsze i skoro nie ma ja, to muszę znieść raz na tydzień lub dwa i mój partner też Kochamy się i to grunt.

Słuchaj, to też może być kwestia złej komunikacji, a tego w związku trzeba się uczyć Mi wystarczy jedno spojrzenie, żeby wiedzieć,że partner chce.
Jak mój facet obok mnie się pobudzi lub ja ,tzn razem oboje to od razu akcja
ale wiadomo jak jedno nie chce, to drugie umie uszanować to.

Paulina, to Wy mieszkacie razem, a nie jesteście ze sobą ? Łączy Was okazyjny seks, a związku nie ma ?

\rozumiem, skoro pewnie widzisz, że jemu nie zależy, nie zabiega o Ciebie, to masz rację, trzeba to zakończyć, mimo że uczucie nadal pewnie z Twojej strony jest i chciałabyś, żeby była dla Was nadzieja na udany i satysfakcjonujący związek.
\dobrze też, że przyzwyczaiłaś się do tej myśli, miałaś czas na pewno na jakieś przemyślenia i utwierdziłaś się w przekonaniu, że TWoja decyzja mimo iż trudna, to najlepsza dla Ciebie .
Rozumiem , zę były pieszczoty itp.. niby nie jesteście tak za bardzo razem, ale jednak jakieś uczucia są , sentyment .. chęć może żeby to co było wróciło, ale czasem no niestety się nie da i wtedy nie ma co się męczyć, taka prawda.. bo taki zwiążek wtedy przyniesie więcej smutku , łez i ogromnego cierpienia niż szczęścia a tak nie powinno być absolutnie.

Tak, ja dopiero z tym chłopakiem to poczułam.
ech no smutne smutne, ale dasz sobie rade.

Dziękuję wszystkim za wyczerpujące odpowiedzi

Yoghurt - Trafne uwagi poczyniłeś. Też mnie zastanawia jak to jest, że widzę i słyszę od innych facetów coś innego, niż wynika z lektury tego forum. Może obie płcie postrzegają pewne rzeczy po prostu odmiennie? Może dla kobiety odmawianie przez tydzień np to nic, bo słyszy że inne kobiety potrafią nie mieć ochoty pół roku albo i dłużej? Ja uważam, że każdy ma jakiś temperament i trzeba się z tym pogodzić będąc z tą osobą, ale z jednym warunkiem. Jeśli ktoś od początku wykazywał libido na poziomie "wystarczy mi raz w miesiącu" to nie ma co się skarżyć np po ślubie na to. Ale jeśli ktoś miał ochotę codziennie, najlepiej to kilka razy dziennie i partnerowi to odpowiadało, a nagle bez widocznego powodu zmieniło się to na raz w miesiącu, to jest to poważny problem i uważam, że wtedy partner może się czuć troszkę oszukany.

A teraz rozbije to szczegółowo co napisałyście

Mika - Piszesz, że czasem ulegałaś dla świętego spokoju, piszesz o poświęcaniu się i że nie ma "tego" przymuszania. Czyli jednak tak to troszkę postrzegasz, choć z Twojej opinii wynika, że nie masz mu tego za złe. Tak to jest, że jak facet ma blisko siebie swoją kobietę i myśli o seksie, to ciężko się skupić na czymś innym po jakimś czasie wysłuchiwania odmów jednej za drugą. Fajnie, że się dogadujecie w tych sprawach i potraficie znaleźć kompromis.

Ona 9019 - Twoja opinia pokazuje, że różne mogą być związki. Ja nie miałem raczej na myśli sytuacji, w której jedna osoba stale przymusza drugą, ale sytuację, w której jednej osobie chce się bardzo w momencie gdy druga nie ma najmniejszej ochoty. Ale ciesze się, że teraz masz normalny (pod tym względem) związek, bo to ważne.

Róża - dzięki za wyczerpującą odpowiedź Fajnie to opisałaś. Jasne, że związek to kompromisy, ale strefa seksu to bardzo często wyjątkowo delikatny temat. Tak to już bywa. Niektórzy nie rozmawiają zbyt wiele po prostu na ten temat, inni wręcz wcale. Godna polecenia jest także Twoja metoda "odmawiania", po tym jak to napisałaś, że poczułaś się nieco wykorzystywana. Inaczej jak facet słyszy, że ma być gotowy jutro lub otrzymuje jakąś inną pomoc Co do traktowania tego "przymuszania" jako odskocznię a nie jako regułę, to 100% racji. No i anegdota z Krzysiem rewelacyjna

Kwiatkowa - nie żebym zaglądał w metrykę, ale fajnie że masz takie podejście będąc po trzydziestce Wiadomo, że wiele zależy od tego, jak facet się zabiera do rzeczy itd, ale jak jest w tym wprawiony, to może być naprawdę miło jeśli kobieta się nie zniechęci zbyt szybko. No i też nie wiem jak można myśleć o jakimś przymusie, w zdrowym związku zawsze można powiedzieć "nie". Reasumując kolejna opinia na plus

Vinnga - Wiem, że słowo "wymuszony" nie pasuje ale nie mogłem wymyślić nic lepszego A z kolei stwierdzenie "seks z inicjatywy faceta" nie bardzo mi tu pasowało, bo tu nie tyle chodzi o tą inicjatywę, co wręcz o przekonywanie Skuteczna odmowa - aż się boję jak taka wygląda Odbębnianie sprawy to też jak widać jakieś wyjście czasem bywa i jak sądzę nie czyni to większej krzywdy kobiecie, no może poza tymi wspomnianymi wyrzutami sumienia potem. Inna sprawa jak bardzo to odbębnianie przypomina normalny seks i czy facet potrafi czerpać radość z seksu "ze zwłokami partnerki" Zgadzam się także z tym o wzajemnym szacunku. Racja, skoro ja szanuję Twoje "nie" kilkanaście razy w miesiącu, to czemu partner nie może uszanować mojego zdania kilka razy? Tak powinno być w zdrowym związku, który jak wspomniałem to jeden wielki kompromis. Nie wiedziałem o istnieniu syndromu "nie chce mi się, ale chętnie dam się przekonać" Kolejny raz mnie czegoś ważnego nauczyło to forum A gra, o której piszesz bywa niezwykle interesująca i lubię jak partnerka daje się w nią wciągnąć

MadziaW - Podjęłaś inny ważny temat. Może kobieta, która czerpie satysfakcję z seksu częściej ma ochotę i rzadziej w związku z tym partner musi się starać by ją przekonać. Z drugiej strony może to tylko takie subiektywne odczucie, bo sporo tutaj widzę wątków, gdzie niby w seksie układało się super, a nagle jednej osobie w ogóle przestało na seksie zależeć. Z tego co opisujesz u Ciebie była niechęć do takich podchodów partnera i pewne wyrzuty sumienia, ale jak widzę było to bardziej spowodowane chyba ogólną niechęcią do seksu z partnerem.

Juliette - Widzisz sama mówisz o tym, że przymuszasz się do seksu. Nawet starasz się znaleźć sama wytłumaczenie dlaczego tak jest. Powiedz mi jak długo to trwa? Od początku mieliście zupełnie różne potrzeby seksualne, czy może to się jakoś z Twojej strony wypaliło? Szkoda tak się przymuszać, bo myślę że ciężko w takim stanie mieć pełną satysfakcję z seksu.

Konwalia - Także wspominasz o głupich myślach, które co prawda rzadko ale są. Potrafisz jakoś odpowiedzieć skąd biorą się te głupie myśli? Ja potrafiłbym zrozumieć takie myślenie, gdyby facet na codzień był nieczuły, nie okazywał szacunku, nie dbał o swoją kobietę. A wieczorem liczył na to, że dostanie to co chce, najlepiej po całym dniu olewania swojej kobiety. Wtedy ok rozumiem. Ale jeśli facet na każdym kroku pokazuje, że mu zależy, to skąd miałyby być takie myśli?

Anemonne - Widzisz faceci są prości, ale jak im zależy to zastanawiają się nad wieloma rzeczami, chcą by było jak najlepiej. Ja także czasem uciekam się do metody "pozytywnego przekonywania", bo partnerka nie musi tego robić - w zasadzie to mówi i ma Czasem nawet mówić nie musi Kiedyś zastanawiałem się, że może kobieta czuję wówczas wykorzystywana albo traktowana przedmiotowo. Stąd ten wątek. Pewnie, że nie można mieć pretensji że było dobrze, ale kobiety potrafią myśleć w bardzo skomplikowany sposób. Na początku nie macie ochoty, potem jej nabieracie i jest super, a na końcu są jakieś głupie myśli. Tak wynika z postów niektórych Pań nawet. Dla mnie to niby niepojęte, ale jednak psychika kobieca jest przecież niepojęta Co do ostatniego zdania to 100% racji.

Daria - Nie pisałem tutaj, by uzyskać potwierdzenie swojej męskości To, że udaje mi się rozbudzić partnerkę (przeważnie, choć nie zawsze) może świadczyć także o tym, że chce się poświęcić i mieć mnie z głowy Mam nadzieję, że to żadne przymuszanie.

Tyneczka - kolejna opinia, że natarczywość kręci. Fajnie poczytać Chociaż natarczywość może być także mniej lub bardziej subtelna. No i jestem w takim razie kolejnym wyjątkiem. Wolę wieczorem Rano też lubię, ale wieczorem jestem bardziej pomysłowy

Paulina20 - Rozumiem Twój punkt widzenia. Może to jest taka ironia losu, że jak ktoś ma wysokie libido to znajduje kogoś, kto nie ma żadnych potrzeb seksualnych i odwrotnie. Cóż taka karma. Mam nadzieję, że znajdziesz wyjście z tego impasu.

Truskaweczka - Jak widzisz są także inni faceci, którzy wolą wieczorem niż rano Ja rano jestem przeważnie półprzytomny wtedy A w kwestii tzw. "przymuszania" widzę prezentujesz postawę bardzo zdecydowaną. Cytuję " śpię to śpię i już"

Dziękuję wszystkim za opinię. Jak widać ile osób tyle opinii, ale pewne prawidłowości można wyciągnąć.

Pozdrawiam

Rafix, nie odbieram tego jako zmuszanie mnie do seksu. Jakby nie było, kiedy już zdecyduję się na to kochanie, to jednak przyjemność jest i wcale nie mniejsza niż zawsze, bez scigania mnie do łózka dogadujemy się raczej bez problemu w tej kwestii i naprawdę bardzo rzadko jest sytuacja, kiedy on chce, a ja nie chce lub odwrotnie. Zazwyczaj oboje mamy ochote lub obojgu nie chce się po ciężkim dniu

Ale nie poszlabym na takie typowe zmuszanie do seksu, a juz na pewno nie przeszloby szantazowanie typu :" jak nie bedziesz sie ze mna kochac teraz, to nie zrobie Ci tego i tego". bo co to ma byc? przyjemnosc, a nie zmuszanie, bo ktos ma zachcianke. Ja rozumiem, ze mozna tam raz na jakis czas jakos bardziej zachecic druga osobe do seksu, kiedy to ona nie ma ochoty, ale bez przesady, zeby od razu robic z tego afere

Rafix, a ja jednak myślę, że pewnie najlepiej będzie jak pogadasz o tym ze swoją dziewczyną. Jak widzisz, ile kobiet tyle opinii i są bardzo różne kobiety - każda jest inna, nie ma dwóch identycznych.
Wiem, że to dla Ciebie trudne, ale możesz po prostu zagaić czy jest zadowolona z Waszego seksu, czy mozę by coś zmienić. Jak jesteśmy w związku , to nie powinniśmy wstydzić się ani obawiać rozmawiać o żadnej sferze, bo jeśli którekolwiek z Was nie jest usatysfakcjonowane Waszym życiem seksualnym i nic z tym nie zrobicie, to przecież nawet związek może się posypać. Naprawdę warto rozmawiać o swoich potrzebach, wiedzieć , że można sobie wzajemnie o wszystkim bez skrępowania powiedzieć, czuć, że ta druga osoba obok nas to nasza bratnia dusza

Yoghurt, może ta zasada działa odwrotnie ("cicha woda brzegi rwie" ). Ja jestem szalona w łóżku, ale w towarzystwie czasem czuję się niepewnie i dłuugo męczyłam się z niską samooceną.

I zgadzam się z truskawką, że warto ją tak niewinnie zapytać A ile czasu jesteście ze sobą?

Rafixowi odpisałam, to teraz odniosę się do postu Yoghurta:

No więc na początku też wydawało mi się, że to dziwne, że mamy tutaj same wysokolibidowe dziewczyny Ale myślę, że jest na to bardzo proste wytłumaczenie:
na tym forum jest wiele tematów typu "mój facet nie chce się ze mną kochać" i znacznie mniejsza ilość tematów typu "co zrobić, żeby mieć częściej ochotę na seks". Z kolei wypowiadający się na forum panowie zazwyczaj piszą, że ich partnerki nie mają ochoty na seks. Jakoś nie widziałam tematu mężczyzny, który by się skarżył na zbyt wysokie libido partnerki. Wydaje mi się, że ta strona związku o niższym libido ma swoje potrzeby zaspokojone i często nie widzi problemu. A skoro problemu nie widzi to po co ma o tym pisać? Zresztą to żadna chluba w naszym społeczeństwie przyznać się, że nie ma się ochoty na seks 24 godziny na dobę. Media przecież mówią, że powinno się mieć. I kolejne wytłumaczenie jest takie, że panie o niskim libido po prostu nie zaglądają do działu "seks i seksualność" bo ich ta tematyka mało interesuje. Kobiety seksem zainteresowane czytają regularnie ten dział, stąd wypowiedzi pań o wysokim libido w tego typu tematach.

Zainteresowanie kobiety seksem to nie tylko umiejętność doprowadzenia jej do orgazmu. Bo dla kobiet seks to nie tylko rozładowanie. Kobiecy seks jest ściśle powiązany z emocjami i relacjami - jeśli ma do partnera jakieś ukrywane pretensje to z wulkanu seksu zamienia się w istotę aseksualną i już. Yoghurt, próbowałeś patrzeć pod tym kątem na swój związek?

Co do przytoczonego przez Ciebie opisu: ja bym nie potraktowała tego jako zachęty do miłego pójścia spać. Mi się wszystko kojarzy erotycznie i każdy sygnał interpretuję jako inicjację seksu. Ale możliwe, że niektóre kobiety by wtedy smacznie zasnęły...

Na koniec jeszcze jedna myśl mi się nasunęła na podstawie własnych doświadczeń. Z moim ex czasem wykręcałam się od seksu. Był to jedyny facet o większych potrzebach seksualnych niż ja. Na początku to było fajne, ale potem mnie okropnie tym denerwował. Nie potrafił się nawet przytulić bez podtekstów i zaczepek. Więc czułam się jak, obcesowo mówiąc "chodzące cycki" a nie partnerka. No więc unikałam seksu, bo mnie irytował swoim podejściem... Mimo własnych dużych potrzeb seksualnych.
I to jeszcze jako uzupełnienie mojej pierwszej odpowiedzi na post Rafixa - w tym związku często miał miejsce taki seks "wymuszony". Do tego faceta czasem miałam za to negatywne odczucia. Tam czasem się czułam jak ofiara "nieokiełznanego popędu faceta". Ale on nie stosował delikatnych zaczepek tylko okropną upierdliwość - nie reagował na protesty i marudził, marudził, marudził...

Cała Twoja wypowiedź pasuje do mnie, bo czasem naprawdę jestem tak zmęczona, że nie mam siły... i czasem nie robię tego nawet dla Niego, a czasem robię, żeby spełnić jego oczekiwania, aby nie musiał mówić, że jedzie na ręcznym nie oznacza to jednak, że nie sprawia mi przyjemności. potrafię się jeszcze na tyle rozbudzić (mimo, że sen to dla mnie najpiękniejszy stan w ciągu 24h) , że nabieram po prostu ochoty na małe co nieco i zajmuję się partnerem.
nigdy jeszcze nie udawałam, że jestem zmęczona, aby uniknąć zbliżenia.

Natomiast irytuje i spala mnie pytanie mojego faceta, kiedy to ja wychodzę z inicjatywą pobaraszkowania, a ten wyskakuje ze śmiechem, że mam chcicę. Wtedy to już klapa- spalona na maksa!

No jasne, że źle, gdy facet dopiero jest miły dla kobiety, gdy chce seksu. Phi, ja bym takiego nie chciała. Nie tylko czułabym się jak kawałek mięska, ale wiedziałabym, że dla niego tym tylko jestem i nie marnowałabym dla niego swojego cennego czasu.
A jak facet się obrazi, bo kobieta jego nie miała ochoty , bo akurat mogło tak być, to jest cholernym bucem.
Moja kumpela niedawno rozstała się z chłopakiem.. i chwała. Podobno potrafił nawet przyjechać, gdy miała grypę żołądkową, ledwo się trzymała i żądać od niej seksu, zamiast po prostu przytulić i być obok niej. Dla mnie to chore. Dla mojego chłopaka to normalne, że jak jestem chora, to nie mam ochoty na igraszki, ludzie niektórzy to są naprawdę pomyleni.

Nie zgadzam się jednak, że kobieta jak nie ma ochoty na seks i kocha partnera, to musi dać mu się zachęcić na seks, bo pomyśli sobie "może pokonam zmęczenie i będzie fajnie". Ja jakoś kocham partnera, ale jeśli nie mam ochoty, to on subtelnie nie zaczepia mnie i rozumie i uważam, że to jest lepsze niż takie namawianie się. A czasem ja inicjuje seks, czasem partner, jest równowaga, ale każde rozumie, jeśli druga strona nie ma ochoty.

Właśnie dlatego jak nie mam ochoty to tego nie robię, a on nie namawia .;)

Skoro mówisz, że robiłaś to w zgodzie ze sobą , to ok. Ja to mam tak, że albo mam ochotę ( co mam często bo i tak widzimy się rzadko) albo wcale nie mam ochoty i wtedy już mnie nie namówi się, ale to ekstremalnie rzadko i u mnie jak i u mojego partnera, więc praktycznie mamy taki sam temperament, co mnie ogromnie cieszy
A jak mamy oboje ochotę, to od razu widać, ten żar w oczach, błysk ..   i potem można konsumować
a jakby facet naprawdę zmuszał do seksu, taki wiecie typowy gwałt , to już nie mam słów

Nie podchodze do tego negatywnie. Jesli facet mial ochote, umial mnie ladnie przekonac to co za problem? Krzywda mi sie nie stala a wrecz przeciwnie Zawsze moge powiedziec nie i wymagac by moja odmowa byla akceptowana. Tak samo ja respektuje odmowe mezczyzny.

Wbrew pozorom faceci nie maja "nieokielznanego popedu" W kazdym razie ja w to nie bardzo wierze. W moim malzenstwie staram sie niczego nie "odbebniac". Zbyt jest dla mnie wazne zebym odwalala fuszerke na wlasne zyczenie. Nie odbieram takiego zachowania mezczyzny jako przymusu. Raczej jako subtelna negocjacje z moim zmeczeniem/niechecia/brakiem ochoty

Potrafie zrozumiec ze facetowi sie chce kiedy ja nie mam ochoty. Nie robie z tego problemu poki facet respektuje moja odmowe. Tak, uwazam ze powinien sie opanowac. Nie jest zwierzeciem. To samo dotyczy mnie. Jesli ja mam ochote a on akurat nie (zdarza sie) to jesli on delikatnie daje do zrozumienia ze nie bardzo to ja tez sie powinnam powstrzymac. Tez nie jestem zwierzeciem Zwiazek to sztuka kompromisow czyz nie?

Nie wiem jak u innych pan ale u mnie sennosc nie jest gra. Ale jednoczesnie potrafie zmienic nastroj ot tak z momentu na moment. Coz widocznie nie zawsze jestem tak senna jak mi sie wydaje. Zadna tu gra. Po prostu zmiana zdania/nastroju/hormonow. Odpowiednie skreslic

Staram sie tak nie postepowac w sytuacjach lozkowych. Raz zdarzylo mi sie ze moj facet byl bardzo natretny mimo moich odmow. Wiercil temat, probowal szantazu emocjonalnego (przez ciebie czuje sie nieatrakcyjny) nalegal. Zasnelam mu w pol slowa absolutnie wolna od wyrzutow sumienia. Nastepnego dnia przestal byc moim mezczyzna. Takie jest moje podejscie do tej sprawy.

Nikus2606,
zmuszanie żony, partnerki do seksu nie musi wiązać się z bezpośrednimi groźbami czy przemocą fizyczną. W wielu związkach pojawia się szantaż, manipulacja, granie na emocjach, zależności od partnera. Jest to przemoc fizyczna i seksualna. Masz prawo odmówić zbliżenia zawsze, kiedy z jakichkolwiek powodów nie masz na to ochoty, a partner powinien to uszanować. Obezcnie zaś - kara Cię za odmowę.

Duża różnica w poziomie potrzeb erotycznych między partnerami może być jednak źródłem problemów takich, jakie opisujesz. Jakich sposobów dotąd próbowaliście, aby poradzić sobie z tą trudnością?

Jak ja nie mam ochoty na seks, (najczęściej przez to że strasznie się czuje psychicznie i fizycznie przed okresem) to zazwyczaj robię to dla niego, ale w trakcie nabieram tej ochoty i jest oki:) 
A jak bardzo mi się nie chce to mu odmawiam i tłumacze a on na szczęście to rozumie:)