Nie wiem kim jestem w jego życiu. Dodatkiem,miłością urozmaiceniem? - Netkobiety.pl

Witam Was Drogie kobietki, jestem strasznie w trudnej sytuacji..
Rozstałam się ze swoim partnerem rok temu,z niewiadomych powodów,być może dlatego,że chcieliśmy poczuć smak wolności,gdyż mamy po 22lata, albo zabijała nas nuda,rutyna, niewiadomo,nie będę dochodzić.. Minął rok, a ja wciąż o nim myślę,każdego dnia,pare razy dziennie.Po naszym rozstaniu myślałam,że to ostatecznie koniec naszej znajomości, ale się przypadkiem spotkaliśmy,obudziło się coś we mnie..I następnego dnia zadzwonił tel.Czy spotkamy się i porozmawiamy.Zgodziłam się,szczęśliwa..Spotkanie zakończyło się tylko rozmową.Do następnego spotkania także doszło,spaliśmy ze sobą,widziałam w jego oczach,że wciąż coś czuje,ale tego nie okazywał.Zapytał czy go jeszcze kocham,byłam pełna dobrych myśli i odpowiedziałam,mu że tak..On natomiast nie powiedział nic.Po tym spotkaniu było kilka następnych,każde ok.co miesiąc. Zdałam sobie sprawę,że chodzi o seks.Ale czuliśmy się przy sobie naprawde super,iskrzyło,jakbyśmy się zakochiwali i od nowa poznawali. Był strasznie zazdrosny o mnie,głupie wygłupy typu przeglądanie tel,denerwowało go dużo rzeczy,nawet to,że wychodziłam na impreze. Dochodziły mnie słuchy,że spotyka się z pewną dziewczyną, jest to tylko moja znajoma. Czułam się zawiedziona,ale jeszcze bardziej, gdy dowiedziałam się,że ze sobą są. Mimo to,dalej do mnie pisał, chciał spotkań.Byłam wystraszona jego zachowaniem,że tak można,gdy jest się w związku.Zgodziłam się na spotkanie,ale niechciałam by do czegoś doszło,chciałam mieć czyste sumienie,niestety poraz następny spaliśmy ze sobą. Z czasem robił się o mnie coraz bardziej zazdrosny,być może denerwował go fakt,że ja jestem wolna, a on nie..W końcu nie wytrzymałam,napisałam mu,co o tym myślę,że z tej całej trójki to albo on albo ja mam najgorzej,gdyż ona o niczym nie wie,a czego oczy nie widzą tego sercu nie żal!,czemu się ze mną  spotyka, odpisał mi,że woli ze mną o tym porozmawiać. Tego dnia, był bardzo miły, gdy leżeliśmy,powiedział mi,że spotyka się ze mną dlatego,iż mnie wciąż kocha..nie wierzyłam,że to powiedział..miał w oczach łzy i mnie mocno przytulił. W środku,wewnątrz byłam bardzo szczęśliwa,że to z siebie wydusił, i okazał czułość,cieszyło mnie to,że wciąż mnie kocha,że pozostawiłam po sobie ślad. Ze swoją partnerką jest, ok.trzech miesięcy. Natomiast, ostatnio gdy rozmawialiśmy o spotkaniu, powiedział, niestety ale tego dnia nie może.Po ok.godzinie napisał,że jeśli znajdzie czas to na chwilkę wpadnie.Poczułam się dziwnie...Chciałam spędzić z kimś więcej niż tylko chwilkę czasu.. Umówiłam się ze znajomą, odpisałam mu,zdenerwowana,że umówiłam się już. On odrazu okazał zazdrość. "Niby z kim?!?" odpowiedziałam mu, z kimś to znalazł dla mnie więcej niż chwilkę czasu. zdenerwowało go to, i odrazu miał myśl,że chodzi o mężczyznę gdyż napisał, kto jest taki lepszy od niego?. Gdy atmosfera się rozluźniła,napisałam w żarcie, co może być ważniejszego odemnie? Nie był to żadny dogryzek.Oczekiwałam żartu, natomiast gdy zobaczyłam jego odpowiedź, "Justyna"zamurowało mnie.Nie wiem,czy okazał wredność bo go rozdrażniłam tym,że ktoś ma więcej dla mnie czasu.. mniejsza.Mówi,że mnie kocha, a kieruje do mnie takie wiadomości..Zapadłam się pod ziemie,poczułam się okropnie.Wiem tylko tyle że mnie kocha,ale nie wiem nic więcej..skuliłam się jak mała dziewczynka, i płakałam. Kobietki..jestem w chorej sytuacji,to wszystko przypomina mi kiepską komedie romantyczną,ale nie sądziłam,że kiedykolwiek to ja będę w niej grać! Nie wiem,czy na następnym spotkaniu powiedzieć mu kilka mocnych słów,i dać coś do zrozumienia,czy po prostu odejść bez słowa,zaprzestać spotkań?Tylko,że to ciężko,gdy się kocha. Za rok,będę go widywać codziennie. Będzie mi jeszcze ciężej.  Czuje się strasznie.. kocham go,ale nie chcę się z nim wiązać,bynajmniej teraz. Kiedy to minie..