kultura osobista mężczyzn - Netkobiety.pl

Hmm. Mój chłopak czasami "beknie" po piwie Ale rzadko mu się to zdarza i najczęściej po pracy kiedy jest skonany - przeprasza jak nie wiem co ;D A tak to jest naprawdę "grzeczny" Przepuszczanie w drzwiach, odsuwanie krzesła nawet w domu przy obiadku, więc nie mam na co narzekać
Osobiście lubię, jak facet potrafi się zachować, ale z moim A. jesteśmy na takim etapie związku, że czasami możemy sobie pozwolić na odrobinę swobody w swoim towarzystwie - i nikt na nikogo się nie złości )

ale to śa ludzkie rzeczy takie pięrdniecie czy cos : D ilez mozna wstrzymywać
u mnie po roku związku, no coz dziwne ze by sie nie zdarzylo, ale zawsze mówi " uwaga bączek" hahaha : D no i ja sie smieje z tego ludzie ludzka rzecz...

Mojemu zdarza się to tylko przy mnie gdy oglądamy tv i pijemy piwo ale w towarzystwie nigdy się nie zdarzyło, choć nie wiem jak bym się wtedy zachowała. W każdym razie jak jesteśmy sami to mu się zdarza ale ostrzega stwierdzeniem "bączek bez rączek", faceci już chyba tacy są

Tu chyba nie chodzi o wstyd, tylko wlasnie o dobre wychowanie. Skoro jest niepisana zasada, ze nie wydaje sie takich odglosow w tzw. towarzystwie, to dlaczego ukochanej kobiety/mezczyzny nie traktuje sie jako wlasnie towarzystwo?

Jasne, w zwiazkach jest nieco inaczej, kiedy zna sie juz druga osobe dosc dlugo i wtedy granice tolerancji sie przesuwaja.
Ale nadal uwazam (podobnie jak November), ze ostentacyjnosc nie ejst wskazana. Zreszta, moze glupie pytanie - ale co ejst fajnego w beknieciu/puszczeniu baka? Chyba to nie jest powod do dumy, przynajmniej nie w moim mniemaniu.

Kitka, moze nie zaznaczylam tego wczesniej, ale pisze o standardowych sytuacjach, typu wspolne ogladanie TV.
Dla mnie ejst jasne ze bedac w trasie nie bedzie sie za kazdym razem zatrzymywac, bo to bez sensu, a czesto tez zwyczajnie nie ma takiej mozliwosci.

Hahaha nie wyobrażam sobie ,że mój chłopak nagle zapytałby mnie : " Mogę pierdnąć?" hahaha.
Zgadzam się z November, są granice przyzwoitości!;]

Busiu nie martw się, też wychowałam się z bratem, który potrafi śpiewać bekając. o bąkach nie wspomnę nawet...
No i jeśli chodzi o obecność partnera, to na początku wszystko powstrzymywaliśmy i nie było nawet rozmowy na ten temat, ale z czasem, zwłaszcza jak przyjeżdżał do mnie, to ja zachowywałam się u siebie naturalnie, czyli zdarzyło mi się beknąć, oczywiście nie na cały regulator i od tego zaczęło się nasze przyzwyczajanie do tego. Jemu częściej zdarza się bąk, ale w takich sytuacjach, żeby można było się z tego śmiać, bo jesteśmy w tym wieku, kiedy takie sprawy po prostu bawią, więc nie przejmujemy się tym. Są jednak w tym wszystkim maniery, może niektórzy tego nie pojmą, ale jest pewna kultura w tym braku kultury.

Mój to na początku związku strasznie się pilnował , nic ani beknięcia ani pierdzenia Pełna kultura , ja się wprowadziłam nadal było ok ale po 3 miesiącach to już się nie chował i nie wstydził . Teraz to się nie kryje i nieraz nawet się cieszy jak puści bąka pod kołdrą Mi to nie przeszkadza

moj tak jaki wielu innych na poczatku pelna kulturka a po zamieszkaniu razem sie zaczelo...
i nawet moje prosby ze przy mnie mogl by se darowac to twierdzi ze nie da rady sie powstrzymac a ciekawe ze kiedys jakos dawal rade
wedlug mnie to brak szacunku do drugiej osoby...

kitka hehehe nie jestem sama ostatnio rekordy bije haslo, jak narzeczony sie na mnie obrazi to mowi "zesram ci sie do lozka" i mowi to takim smiesznym glosem. mnie to powala. czasem robimy konkurs w pierdzeniu na siebie <lol>

relacja15, wydaje mi sie ze traktujesz to troszke zbyt powaznie... on sie tak zachowuje bo przy tobie zaczal sie czuc swobodnie... a nie z braku szacunku

no w sumie wiadomo ze w gosciach kulturka byc musi...
ale w alkowie zdarzyc moze sie wszystko

takie poczucie humoru. odkad pamietam uwielbialam opowiadac kawaly o kupach, pedofilach, ogolnie dowcipy ktore mocno niesmaczyly towarzystwo. nie sadzilam, ze znajde osobe ktora bedzie podobna do mnie pod tym wzgledem
czasem chwyta nas totalna głupawka i robimy takie rzeczy dla nas to normalne. jestemy blisko ze soba, w sumie to ja sie zalatwiam on myje zeby i takie tam... ja wyroslam w czyms takim, od dziecka bylo u mnie w domu tak, ze mama sie myla, ja siedzialam na klopie a siostra myla zeby (wszystko w tym samym pomieszczeniu). Tak swojsko, zeby nie powiedziec wiejsko

wiadomo, ze wielu ludzi to szokuje, ale jak juz powiedzialam- jestesmy inni

Pozdrawiam

Och,pamietam, jak chlopak przyjezdzal do mnie na weekendy i zawsze konczyly sie one moim okropnym bolem brzucha od powstrzymywania bakow Na szczescie dosc szybko poczulismy sie swobodnie przy sobie. Teraz mamy kupe smiechu z niektorych bakow,a najlepiej calej serii Ktos tu pytal, co jest w tym fajnego - ja tez nie wiem,ale nieodmiennie mnie smiesza. Przy wyjatkowo dorodnych dostaje glupawki

I nie uwazam pierdzenia w bliskim towarzystwie za brak kultury. Dziwi mnie takie podejscie

November bardzo ciekawa propozycja

Czasem takie puszczenie bąka jest może i zabawne ale do czasu, moja siostra ma taki głupi nawyk, robi to przy wszystkich, ale fajne już nie jest jak ten bąk pachnie tak że wszyscy uciekają, to jest bardzo nie smaczne.
Ale nie powiem, bo bączki moje 4letniej córki mnie śmieszą

Kurde... no ja wiem, że czuć się swobodnie czeba, ale... Nie to, ze mam coś przeciwko bONkom, ale... No co innego być z kimś blisko i wydurniać się, a  co innego o tym mówić wokół .
Niektórzy nie mogą słuchać o takich rzeczach, bo ich nawet mdli...
Mi wsio rawno. Węchu nie mam, więc nie będę cierpiała zbytnio ;P. A czy to śmieszne?
Mam kolegę, który straśnie bonkuje. I śmieszy mnie, ale wiecie co? Nie bONk, tylko to, ze jeszcze go nie zapodał, a już się śmieje .
Wygląda to mniej więcej tak:
towarzystwo siedzi, sączy piwko i gada etc. etc. i nagle słychać Pana P.
- he he he...
- PIOTREKKK!!
Wszyscy wiór.

I to jest śmieszne, nie sam bONk tylko jego reperkusje i zachowania z nim związane .

mojej sympati nigdy sie to nie zdarzylo:)

ja dalej jestem zdania, toz to ludzkie, i jak sie zdarzy, to sie przeprasza i juz ppo sprawie, no dziwne zebym focha walnela na swojego o takie cos, : ?

Weszłam w ten wątek, bo myślałam, że jest o kulturze szeroko pojętej, ale skoro jest o bekaniu i puszczaniu bąków to też OK

Ja z moim jestem już nieco ponad 5 lat i powiem Wam szczerze, że nie pamiętam sytuacji żeby któreś z nas ostentacyjnie puszczało bąki. Jakoś mnie to chyba nie bawi a raczej krępuje. Wiadomo, że w związku jest swoboda i świat by się nie zawalił gdybym przypadkiem puściła bączka przy moim mężu, ale na pewno nie byłabym z tego powodu szczególnie uradowana Z bekaniem jest nieco inaczej. Oczywiście też nie robimy tego specjalnie, ale np. po piwku się zdarza, czasem nawet jest śmiesznie, ale nie urządzamy konkursów w bekaniu

W towarzystwie 'pierdzenie' jest dla mnie niedopuszczalne. Bekanie ujdzie, bo czasem ciężko powstrzymać, ale po cichu i zawsze z "Przepraszam".

Ogólnie nie mam większych zastrzeżeń do kultury mojego męża. Nigdy nie musiałam się za niego wstydzić w towarzystwie, czy to znajomych, czy rodziny. Siebie uważam za osobę potrafiącą się zachować kulturalnie, więc jakby z moim facetem było coś nie tak w tej kwestii na pewno bym go próbowała ukulturalnić

hehe jak wychodziłam kiedyś ze znajomymi to był tam też moj obecny chłopak, bardzo mi się wtedy podobał, duzo rozmawialismy i ogólnie wszystko było fajnie. Potem poszlismy odprowadzić jedna koleżankę a on puścił specjalnie bąka...;| Myślałam że się zapadnę pod ziemie... byłam tak zażenowana że nie potrafiłam juz się normalnie do niego odezwać tego wieczoru;p Potem jakoś o tym zapomniałam i nadal sie spotykaliśmy, powstrzymywał się tak jak i ja (wiadomo jak to na początkach związku:P) a jak mu wspomniałam o tamtym zdarzeniu to zaczął się smiać i zrobił się troche czerwony i stwierdził że nie pamięta tego:p trochę był zdziwiony hehe:) Ale teraz jskoś się nie hamujemy i też z tego śmiejemy, ale nieraz z bekaniem i pierdzeniem przegina:P A jak jeszcze beka publicznie to taka mu jazde o to robię że ludzie nie zauważają tego że to zrobił tylko to że mu gderam hehe:P No ale nie uważam że to jest jakaś straszna rzecz. Jeśli nie jest to publiczne;) A chłopak mojej mamy np jest z nia od 3 lat i ona mówi że on nigdy ani razu nie piernął ani nie beknął:D Daje radę chłop;)

na początku znajomości to nie było w ogóle takich niespodzianek , ale po kilku latkach związku się zdarzją takie niekontrolowane zachownia
sądzę, że faceci z czasem sobie na zbyt wiele pozwalją, myślą, że już nie musza się starać itd.

no to jasne, kultura jakas musi być, szczegolnie przy stole hehe : D
ja caly czas mowie o sytuacjahc kiedy no nie masz wyjscia, albo ze tak powiem wymsknie sie no bo i lez mozna tez heh sie wstrzymywac az sie peknie. No i tez nie mowie to w towarzystwie innym. Tylko gdu np jestescie sami i tak wyszło. no ludzie hehe
i nie uwazam wtedy za brak szacunku mojego mezczyzny w stosunku do mnie. jakby mnie wyzywął, bił i znecal sie psychicnzie a pozniej zdradził to jets dopieor brak szacunku ;d

O kurczę, dowiedziałam się, że mój chłopak jest prostacki! mimo wszystko, nadal nie widzę w tym nic złego. Jak jesteśmy we dwójkę, to co z tego? Przecież przy ludziach zachowujemy się normalnie, ale przy sobie potrafimy wyluzować (on bardziej, bo ja nie puszczam przy nim bąków... zawstydzam się ). Po prostu takie mamy granice tolerancji. I tak, my potrafimy podejść do tego z humorem. W końcu nie musimy trzymać się sztywno zasad narzucanych przez normy społeczne (mądrze zabrzmiało!) kiedy jesteśmy razem. Od czas do czasu warto!

ważne ,że nie robią tego przy ludziach tylko w domu , mój w domu to sobie może pierdzieć ile chce , nikt nas nie widzi , nikt nie słyszy wolność Tomku w swoim domku

Ja w domu to taki prostak nieraz jestem ,że szkoda gadać

Chyba bym nie zniosła, jakby ktoś się w moim towarzystwie źle zachowywał. Może to i mało tolerancyjne podejście, ale tak już mam. Na szczęście mój chłopak zachowuje się kulturalnie:)

Dokładnie:)

Każda para wyznacza swoje reguły zachowywania się w związku, jednych razi coś co innych śmieszy i już. Każdy jest inny:). My czujemy się swobodnie (a na pewno mój facet), z tą różnicą że ja raczej nie puszczam bąków oraz oboje nie załatwiamy przy sobie spraw grubszego kalibru (wszystko inne tak;P). Bo to odpychające. To o czym pisała Scarlet jest dla mnie nie do wyobrażenia, aczkolwiek nie krytykuję w końcu to Wasz związek i jeśli to akceptujecie to Wasza wola:D ale ja bym tak nie chciała. To moim zdaniem - kiepskie żarty i zabawy hehe:). Bardzo cenię sobie dobre wychowanie, dlatego często denerwuję się na mojego lubego bo jemu nie wpojono wielu zasad:/

Oj kobiety. Świadomie wiecie co do czego, a podświadomie i tak robicie na wspak.
Bąki to może hardcore, ale dam inny przykład.

Kiedys do mojej klatki, na stancję, wprowadziła się na prawdę niezła studentka. Mijaliśmy się często na klatce schodowej (gdzie nikt nikomu miejsca nie musiał ustępować). Na co dzień jestem kulturalny i nie robie takich akcji, ale akurat miałem bardzo kiepski dzień i wszystko w dalekim poważaniu. Nie przepuściłem jej wtedy w furtce (ani mojej mamy) i na chama poszedłem pierwszy, ona musiała zaczekać (szliśmy w odwrotnych kierunkach). Przy okazji zaraz dostałem ochrzan od swojej mamy.

Od tamtego czasu ta dziewczyna zaczęła mi "puszczać" znaki zainteresowania moją osobą (a widywaliśmy się w sytuacjach niekolizyjnych od kilku tygodni więc nie widziała mnie pierwszy raz). Bez nawiązywania rozmowy, ale znaki były wystarczająco wymowne.

Takich przykładów można mnożyć setki. Jak macie trochę honorku zamknijcie ten temat i podyskutujcie dlaczego wyberacie facetów dokładnie odwrotnie, niż zamiarowujecie.

pozdrawiam,
insinetri

Zgadzam się - wszystko jest kwestią podejścia w związku i ustalonych norm. Zgadzam się też, że wszystko zależy od człowieka, ale nie zgadzam się z usprawiedliwianiem wszystkiego jakąś "odmiennością". Odnoszę wrażenie, że to jest kwestia nazewnictwa. Zawsze będę obstawać przy tym, że niezależnie od atmosfery jaka między ludźmi panuje, po prostu są jakieś zasady. Tu jednak od każdego zależy, czy urządzając zabawy w pierdzenie i bekanie będzie nazywał się "szalonym" a podejście do omawianej kwestii "tolerancją" czy"swobodnym zachowaniem". Ja bym to nazwała po prostu kulturą, lub jej brakiem.
Wydaje mi się, że są jakieś zachowania, które są uniwersalne, których po prostu nie podpina się pod "układ w związku". Spójrzcie na to: większość z Was odróżnia zachowanie w towarzystwie i przy partnerze. Za tym idzie pojęcie kultury pośród obcych, które w odniesieniu do samego partnera nie funkcjonuje. Ta jak powiedziała falka.
Dziwny brak konsekwencji.

Insinetri - a nie pomyślałeś o tym, że wcześniej ona Cię po prostu nie zauważała, a w momencie, kiedy próbowałeś ją zdeptać w furtce po raz pierwszy Cię zobaczyła? Nie dopisuj do tego zaraz ideologii, że kobiety lubią prostaków...

November - brak konsekwencji widzę jeszcze w tym, że wszystkie dziewczyny opisujące tutaj swoje luźne podejście do spraw fizjologicznych zgodnie twierdzą, że na początku ich związków była pełna kulturka. Nie rozumiem tego. Bo skoro uważa się bekanie i puszczanie bąków za rzecz normalną i oczywistą - dlaczego się ukrywać przed nowym chłopakiem? Skoro na pierwszą randkę chłopak zaprosił na kolację to po deserze czemu by nie beknąć ostentacyjnie a potem sobie pierdnąć?

I podpisuję się pod mądrymi słowami yvette - wszędzie się mówi o podtrzymywaniu namiętności i temperatury uczuć. Jakoś nie chce mi się wierzyć, że facet, który przegrywa ze swoją partnerką zawody w puszczaniu bąków między konkursami patrzy na nią jak na uwodzicielski obiekt... Konkurencje w pluciu na odległość wygrywałam w podstawówce, ale wtedy nie zamierzałam uwodzić żadnego z rywali...

A moim zdaniem to zbytnie upraszczanie. Jesli pod tym wzgledem facet jest swobodny (co mi zreszta absolutnie nie przeszkadza), ale poza tym jest kulturalny, szanuje innych,nie robi niczego zlego w towarzystwie? Naprawde nazwiesz go schamialym prostakiem?

@ vinnga
Nie wiem jak inni, ale roznicuje towarzystwo obce i bliskie. Na poczatku jestesmy sobie obcy, ot cala filozofia.

Ja juz dawno zauwazylam, ze swiat nie jest czarno-bialy, i takie wasze czarno-biale roznicowanie jest bez sensu Tak samo, falko - mozna smiac sie ze wspolnych ''fartow'', ale to nie znaczy, ze zaraz wyszlismy z rynsztoku.
Moze z drugiej strony macie racje z tym wplywem na atrakcyjnosc, ale na razie tego nie odczulam. Moze jakos to kiedys zbadam, chociaz nie wiem, czy rezultaty beda na tyle szybko/wyraznie widoczne (w koncu zwiazek tez juz jakis czas trwa, a pamiec nie zniknie ot tak - wiec moj eksperyment ze zmiana zwyczajow musialby trwac naprawde dlugo).

A czy wy macie jakies negatywne doswiadczenia z postawa partnera wobec was, kiedy panuje swoboda? Czy to na razie teoretyczne dywagacje? Bo ja sadze, ze jest tez tak, ze kiedy dochodzi do intymnych chwil, malo kto pamieta o tym, co bylo pare godzin temu. Skupia sie na chwili.  Kiedy jest juz romantycznie, to jest inna sprawa i tego typu rzeczy psulyby nastroj, wiec juz by mnie nie smieszyly.
Takze ja tu rozrozniam nastroj, chwile, itd.
A wy co byscie zrobily, gdyby  w trakcie seksu nagle by sie wam zachcialo baka puscic? Jest to u was temat tabu czy jak?

Nie miałam takich doświadczeń, bo nie prezentowałam takich zachowań. A że dywagacje nie są teoretyczne, potwierdzi niejeden małżonek, zwłaszcza ten, dla którego "atrakcyjność żony" to już obce słowa i każdy terapeuta, który na codzień pracuje z parami, w których wygasła namiętność i ostygło łóżko.

I tutaj się z Tobą nie zgodzę. Seks nie zaczyna się od gry wstępnej i nie bazuje jedynie na działaniach, które robimy, żeby rozgrzać partnera w danej chwili.
Oczywiście jednorazowe epizody nie zmienią niczyjej atrakcyjności, ale jeżeli z biegiem czasu nasza fizjologia nie ma przed partnerem tajemnic, to w którymś momencie (i znów podkreślam, że nie mam na myśli tygodnia czy miesięcy, ale długie lata) staje się trudniej.

Zaniedbywaną przez lata atrakcyjność ciężko jest odbudować. I wielu jest mężczyzn, którzy z żalem mówią, że owszem, mają piękne kobiety, ale żeby je takie zadbane zobaczyć muszą sprosić do domu grono znajomych - bo dla nich ona się postara, a dla niego włoży znoszony dres.

Nie chodzi o to, żeby się powstrzymywać - wiadomo, pewne rzeczy są "ludzkie" i mogą się zdarzyć. Ale wspomniane wyścigi w bekaniu czy intencjonalne głośne pierdzenie? Mniejsza o to, czy dla kogoś to będzie "chamskie" czy nie, pytanie, jak to się kończy po latach dla zainteresowanych. I czy nie mogłoby być odrobinę inaczej.

Ale my mówimy o sytuacjach codziennych, wiadomo że osoba chora to co innego, to już trzeba okazać zrozumienie, ja np. po porodzie leżąc na oddziale puszczałam bąki, niestety nie miałam na to wpływu, nie mogłam powstrzymywać bo brzuch bolał i mogłam sobie tym zaszkodzić, nie byłam sama na sali, ale koleżanka obok okazała zrozumienie, przeprosiłam ją ale ile można co 5 min więc ona dała mi pozwolenie hehe.

A swoją drogą nie sądziłam że mój temat aż taki popularny będzie że nawet jest polecany na Netkobiety fajnie

A skad wiadomo, ze przyczyna byla ww. ''swoboda''?

Co do chodzenia po domu w dresach, ja tak robie i nie wyobrazam sobie, zeby kobieta przez tyle lat codziennie o siebie 'dbala'' Co innego od czasu do czasu - wydaje mi sie, ze to moze rownie dobrze podsycac namietnosc.. (Ale co ja tam wiem, moj staz to dopiero 2 lata - troche za malo.) W kazdym razie nigdy sie szczegolnie nie stroilam, najpeirw z powodu figury, potem dlatego, ze i tak chyba mi nie wychodzilo (w sumie tez o figure chodzi). Wiec najczesciej jestem albo w dresach, albo w 'zwyklym ubraniu'. Nie wiem, czy ladny stroj ''cos daje'', bo az tak, bezposrednio, tego nie odczulam (jak juz cos fajniejszego ubralam). No i bez przesady  w druga strone - kobieta pindrzaca sie codziennie 2 godziny w lazience tez nie jest atrakcyjna..

Zastanawia mnie tylko, jak pierdzenie moze byc ''nieintencjonalne''. Chce sie to to robisz, i tyle (Wyscigow w bekaniu nie urzadzalam ;p).
Poza tym nie demonizowalabym roli ''tego''. Jesli juz ma jakis udzial w gasnieciu namietnosci, to chyba znikomy.