Czy jestem biseksualna? Juz sama nie wiem co myslec... - Netkobiety.pl

Nie jesteś nienormalna.
Poprostu odnajdujesz czułość i zrozumienie w innej kobiecie.  Nie zasatnawiaj się nad tym co się dzieje i nie rozmyślaj tak o tym , bo się zamęczysz.
Bierz życie takim jakie jest i wtedy będziesz szczęśliwa...
Pamiętaj tez o tym, że kobiety potrafią zranić

Ja jestem biseksualistką. I niestety wiem, że nie jest to tylko mój chwilowy kaprys. Niestety, bo nikomu nie życzę takiego rozdarcia i problemów z tym związanych... No, ale może nie każdy/-a biseksualista/-ka uważa swoją orientację za problem, nie wiem.
Jedno Ci mogę poradzić - nigdy nie próbuj jednocześnie z facetem i kobietą. Jeśli bardzo Cię ciągnie do kobiet i chciałabyś spróbować, by się przekonać, zerwij najpierw ze swoim facetem, tym bardziej że jak piszesz nie jesteś szczęśliwa w tym związku.

Jest w 100% normalną kobietą. Każda z nas jest często rozdartą.
Natury nie da się do końca oszukać.
Ja też jestem bi , choć ostatnio jakoś to ucichło we mnie.

Jak pracowałam jako opiekunka do dzieci w Niemczech poznałam kilka dziewczyn z Polski i z Bułgarii ,.Miałam 18 lat jak wyjechałam , i chciałyśmy wszystkie spróbować jak to jest być bi... całowałam się z 2 polkami i z kumpelą z Bułgarii , z tą z Bułgarii pieściłyśmy się ale nie doszło do " stosunku ". Moja kumpela została lesbijką ,jest z dziewczyną już 5 lat i jest szczęśliwa. Z moją przyjaciółką z mojego miasta też się całowałam (ona też miała jakiś pociąg seksualny do kobiet) , i się nie wstydzimy tego nadal się przyjaźnimy i się śmiejemy z tego pocałunku , a nasi mężowie nas już razem do toalety nie puszczają he he he korzystaj z życia ...bo masz tylko jedno. Mam męża kocham go i w sumie już nie patrze na kobiety takim wzrokiem jak patrzyłam kiedyś...pozdrawiam

Mam swoją opinię na ten temat:
zwróćcie uwagę, że bycie "bi" stało sie niejako modą. Na "naszej klasie", w różnych fotoblogach pełno jest zdjęć całujących się, ściskających, obłapiających w różne miejsca dziewczyn. Może to wynikać z ogólnego upadku norm. Ta sfera zycia przestała być intymna, dziewczyny szaleją w poszukiwaniu chłopaków, "zaliczają ich", chcą być wyluzowane, nawet w taki sposób...

Potem to mija - jak każda moda.

Nawiasem mówiąc lubimy patrzeć na atrakcyjną kobietę, jaki ma dekolt, jak rusza tyłkiem - bo my po prostu lubimy ładne rzeczy.

Oczywiście, że nie każdy "biseksualizm"jest modą - przyroda zna pojęcie biseksualizmu, zwłaszcza w świecie zwierząt.

A jak rozróżnić "prawdziwy" biseksualizm od takiego kaprysu, panującej mody i czego tam jeszcze? Bo niektórzy robią to dla lansu, a niektórzy nie udają. Zawsze mnie to zastanawiało. Jeśli taki "kaprys" trwa długo, intensywnie daje o sobie znać, to skąd wiemy, że to nie jest tylko etap dojrzewania i kształcenia swojej seksualności?

przeczytałam sobie ten wątek i podobne...
Anemonne piszesz "Prawdziwa biseksualistka jest w stanie stworzyć partnerski związek z kobietą"...
Ja wiem,że jestem bi.Wiem, że nie potrafię stworzyć partnerskiego związku z mężczyzną- mam za sobą spore doświadczenie w tej kwestii, a przekonałam się o tym ostatecznie  będąc obecnie dwa lata po ślubie.
Sypiałam z kobietami.Nie raz i nie dwa.
Nie byłam w związku z żadną kobietą, z którą poszłam do łóżka.
Dlaczego?
Dlatego,że albo były lesbijkami i wiedząc o mojej orientacji, znikały jak najszybciej po,albo "lansowały się" na bi.Więc ja znikałam jak najszybciej.
Miałam na tyle seksu w moim życiu,że dość dawno przestał być priorytetem.Z tego powodu wyszłam za mąż.
Z rezygnacji.
Mam współlokatora, na którym z czasem przestanie mi zależeć nawet na tyle,żeby przejmować się nim jako człowiekiem.Wtedy zacznę go "zdradzać".Albo i nie.Powtórka z rozrywki.
Nigdy nie spotkałam kobiety gotowej zaryzykować, więc nie mam pojęcia czy jestem w stanie stworzyć "partnerski związek" z osobą własnej płci.

zależy co oznacza dla kogoś "partnerski związek".
Dla mnie to dzielenie się przeżyciami, emocjami, odpowiedzialnością.Wszystkim co cieszy i co boli.
I wybacz,P&P, ale ja nie uważam, by moje życie było chaotyczne.Kiedy jest się singlem i idziesz z kimś do łóżka, to przynajmniej dla mnie, jest to świadoma decyzja obu stron.Poprzedzona rozmowami na ten i nie tylko ten temat, nazwę je staromodnie randkami.
A takie kontakty mogą, ale nie muszą, doprowadzić do związku.Albo zakochania, jeśli wolisz ten termin.
Jeśli chodzi o nieodpowiednie kobiety...Właśnie to napisałam, czyż nie?
Z rezygnacji...Masz rację, użyłam zbyt daleko idącego skrótu.
Zakochałam się w moim mężu.Po prostu doszłam do etapu,kiedy jakkolwiek się staram rozmawiać o emocjach napotykam na mur.Przecież wszystko jest w porządku.
Jestem pewna mojej orientacji seksualnej, ale seks to tylko element związku.
Miałam na myśli to, że nie wiem jak to jest być z kobietą, dzieląc z nią zarówno sferę intymną jak i rutynę życia.
Kocha się człowieka,nie swoją orientację.

Kobiety są piękne, więc nic dziwnego, że stanowią inspirację i obiekt zainteresowania także dla innych kobiet... Ja czasem nawet obejrzę się za dziewczyną na ulicy, jeśli jest wyjątkowo ładna. Jestem w szczęśliwym związku od 8 lat, chociaż miewałam przygody i to także z dziewczynami:) Problem tkwi w tym, że kobietę najlepiej zrozumie druga kobieta... Czasem, gdy zawodzą nas mężczyźni, możemy potrzebować bliskości z kobietą... U mnie to było raczej na zasadzie wygłupów przy winie, w dobrym humorze, we wzajemnym zaufaniu... Ale jak tak teraz o tym myślę to może i to miało jakiś głębszy sens...
Biseksualność u kobiet jest raczej mało obrzydliwa i często seksowna;) Gorzej z mężczyznami, nie sądzicie?
A jak myślicie, czy biseksualność może prowadzić do całkowitej zmiany orientacji? Bo jeśli np jem rano płatki, a na drugi dzień jajecznice i wychodzi później na to, że jajecznicę lubię bardziej i lepiej się po niej czuję... to przecież przestaję wogóle jeść płatki...?
Może ktoś przeżył coś takiego? Bo ile razy się zdarza, że mężczyźni czy kobiety, nawet żyjące od lat w na pozór szczęśliwym małżeństwie... nagle okazują się być osobnikami o innej orientacji seksualnej... Chyba nie do końca to rozmiem:)

Moim zdaniem nie można "zmienić" orientacji - z nią się rodzisz i z nią umierasz. Można przestać jeść płatki, co wcale nie musi znaczyć, że lubi się tylko jajecznicę (dla przykładu: jestem biseksualna, ale związałam się na stałe z mężczyzną, przez co nie spotykam się z kobietami, ale to nie znaczy że przestały mnie w ogóle pociągać).

A co do osób, które po wielu latach okazują się być innej orientacji - to są raczej osoby, które przez większość życia ukrywały (niekiedy również przed samym sobą) swoją prawdziwą seksualność - właśnie brały "małżeństwa z rozsądku". Ewentualnie są to osoby biseksualne, które nigdy nie "sprawdziły" swojej orientacji - tzn. nigdy nie spróbowały relacji czy choćby seksu z tą samą płcią, w związku z czym po iluś latach małżeństwa po prostu im się "ulewa" i pragnienie spróbowania staje się zbyt silne.

Witam, chcialabym porozmawiac z kims ,, doswiadczonym,, o zwiazku z kobieta ? czy moze mi ktos pomoc? na gg lub na emaila? z gory dziekuje

Witam zaciekawiło mnie twoje pytanie bo również miałam takie same zdarzenia ale-troszkę inna sytuacja zaraz ci o niej opowiem:)
Wiec sytuacja prawie identyczna ale ja mam rodzinę a wszystko zaczeło się gdy zmarło mi dziecko,alkohol i depresja miałam przyjaciółkę na dobre i złe wiec chciała mnie pocieszyć i robiłyśmy babskie pogaduchy  co jakiś czas przy winie a czasem wódce nie wiem jak to się stało ale pocałowałyśmy się kilka razy podniecające to było bardzo kręciło mnie to bardziej niż pocałunki z mężem którego kocham, i zawsze na pogaduchach tak było któregoś wieczoru nawet kąpałyśmy się w wannie było swietnie ale nigdy tak naprawde do niczego nie doszlo pocalunki dotykania sie owszem nic poza tym uczucie przerodzilo sie w milosc , i powiem ci wiecej do dziś dnia oniej mysle choc nasze drogi sie rozeszły 1,5 temu zaszlam w druga ciaze i tym razem skutecznie mam piekna corcie kocham męża ale i ja mysle o niej czesto wspominam ja wieczorami i moj problem jest wiekszy bardzo chce kogos poznac przyjacołkę koleżanke którą będzie wiedziała ze mam rodzinę ale i tak dla niej zrobiła bym wiele oprucz rozstania sie z meżęm kocham go i nie chciała tego psuć ale chciała bym mieć kogoś kto zrozumie mnie ale ma takie same upodobania niz ja kobieta jest wrażliwa jak napisałaś i popieram ale zapomniała bym o niej i zakochała się na nowo musiałam się przeprowadzić a ona została w Warszawie niestety (jakby  któraś z was byla w podobnej sytuacji i chciała się bliżej zapoznać piszcie na mejla tylko kobiety do 35 ja mam 25)

ps sorki za bledy szybko pisane i nie sprawdzone pozdrawiam buziaki

skad ja to znam u mnie tak jest od 3 lat ) chcialabym kogos poznac, ale gdzie ? kogos "normalnego" z kim mozna porozmawiac, normalnie porozmawiac, z kims kto po chwili nie pyta "co masz na sobie" albo jakies inne bzdury... jezeli chce ktos pogadac to zapraszam na emaila

Ja mam jakieś prześwity w świadomości, też niby z kimś jestem, chcę czegoś innego, zdarza mi się patrzeć w inny sposób na kobiety, ale nie wiem czy do tego stopnia żeby móc nazwać się bi....kiedyś wydawało mi się to bardzo prawdopodobne, ale tez nie spotkałam żadnej kobiety na swojej drodze, która by mi uświadomiła czy jestem.

Witam wszystkich! Cieszę się że dotarłam na to forum. Czytam te róże wypowiedzi i widzę że dużo z nas ma ten sam problem. Ja jestem mężatką, mam 2,5 letniego syna, rodzina jest dla mnie najważniejsza ale od kilku lat czuję pociąg do kobiet. Czasem są to koleżanki a czasem nowo poznane osoby które sprawiają że mam "motyle w brzuchu". Tłumię to przez cały czas w sobie, pojawiają się sny a później fantazje z tymi osobami - lubię to ale czy jakby przyszło co do czego, to nie wiem czy też by to było takie fajne. Coraz bardziej do mnie dochodzi że mogę być biseksualna.  Czasem tak mnie to męczy że chciałabym spróbować i sprawdzić jak jest naprawdę, zbliżyć się do jakieś kobiety, zaprzyjaźnić, mieć kogoś kto zrozumie i będzie odskocznią od codzienności. Mój mąż ani rodzina  niczego się nie domyślają i nigdy im o tym nie powiem bo boję się że moje otoczenie tego nie zaakceptuje, więc pozostaje mi tylko tutaj napisać co mnie trapi.  Ufff... Aż mi lepiej że w końcu zebrałam się na odwagę i wydusiłam to z siebie  Pozdrawiam

Witam wszystkie rozdarte kobiety.
Mnie zawsze coś pociągało w kobietach,myślałam że to nie normalne lub taka tam szczenięca ciekawość wiec dusiłam to w sobie i udawałam ze nic się nie dzieje.Od niedawna mam nowa przyjaciółkę,która od początku mnie ,,nęciła".Zaczełyśmy się kumplować i coraz szczerzej ze sobą gadać,poprzez kontakty damsko-męskie doszłyśmy do relacji miedzy kobietami.Wyszło na to że obie mamy chęć sprawdzić jak to jest z kobietą. Całkiem niedawno,bo 2 dni temu postanowiłyśmy właczyć  sobie film jak to robią dwie kobiety.Obie się nakręciłyśmy i zaczełyśmy się dotykać,doszło nawet do namiętnego pocałunku.Od tamtej pory wariuje ,mam ochotę na więcej,jestem o nią zazdrosna a jak jej nie ma to tęsknie.Do tej pory myślałam ze to tylko ciekawość jak to jest z kobieta,a tu nagle takie jazdy. Co to może oznaczć? jak mam  interpretować to co teraz czuję? Pomóżcie proszę. Pozdrawiam M.

mam ''mały" problem mam 14 lat i rok temu całowałam się z języczkiem z moją kumpelą i przez pewien czas byłyśmy ze sobą. Ale nasz związek się zakończył się i znalazłam chłopaka ,i ten wiązek się też zakończył. Od pewnego czasu czuję jakbym chciała mieć i dziewczynę i chłopaka. HELP.......

Nie wiem byłam w zwiazku 4 lata z facetem było nieraz fajnie,ale postrzegam ten zwiazek raczej jako mój błąd życiowy i gdyby tego nie było byłabym zdrowsza. Ciągłe kłotnie ,ciągle ja winna... kiedys miałam duzy pociąg do kobiet,teraz troche mniejszy,ale chciałabym spróbowac sexu z dziewczyną Przynajmniej mój facet zupełnie nie potrafił robic minetki,on był zaspokojony w łozku ja nie. Słyszałam,że sex oralny z kobietą jest duzo lepszy bo kobieta wie jak zaspokoic partnerkę.

jak mam być szczera, nie przejmowałabym się. Ja też uwielbiam patrzeć na piękne kobiety, czasami fantazjuję sobie o nich i nie widzę w tym żadnego problemu, mimo że jestem z mężczyzną i jestem z nim szczęśliwa.

Podejrzewam, że gdybym miała taką sytuację jak Ty, prawdopodobnie spróbowałabym żyć z inna kobietą, a może to jest jednak to? Wiem, że Polska mało tolerancyjny kraj, ale przecież my wiemy, że to nic złego, a najważniejsze jest, żebyś Ty się czuła dobrze i z sobą i ze swoim partnerem bez względu na jego płeć.

Pozdrawiam

Przepatrując w pamięci wszystkich ludzi których znam, chyba tylko moi 80 letni dziadkowie mieli by coś przeciwko homo- lub biseksualnym kobietom. Choć gdy oglądają amerykańskie seriale gdzie obowiązkowo w scenariuszu muszą być lesbijki, jakoś oburzenia nie widzę.

Jedyną rzeczą z której zasłynął pewien szeregowy poseł była słynna wypowiedź aprobująca lesbijki, z szumu jaki potem powstał wydaje się że i jego wypowiedź została zaaprobowana przez nasze homofobiczne społeczeństwo.

Nie jestem w stanie wskazać znajomego który by miał coś przeciwko biseksualnej dziewczynie, mowa o tej cesze jest raczej w tonie cenionej rzadkości. Osobiście też reflektuję.

Ja tez jestem biseksualna i sporobowalam zwiazku z kobieta.Wydawalo mi sie,ze kobieta jest inna niz mezczyzna,ze kobieta nie moze zranic tak jak facet. A powiem Ci ,ze niestety jak kobieta rani to jesli chodzi o mnie to zabolalo chyba dwa razy bardziej niz ranili mnie mezczyzni....Pojawily sie pytania"Jak ona mogla..." ,wychodzilam z zalozenia ,ze facet to swinia i jak rani to jakos mozna to przezyc ale kobieta?! zabolalo bardzo i teraz jestem z mezczyzna-mam dziecko.Ale tak jak wiele tu dzewczyn napisalo,natury nie oszukasz i kladac sie do lozka czesto wyobrazam sobie pewna  piekna ,urocza kobiete......szybko i przyjemnie mi sie wtedy zasypia.Tylko ta mysl,ze jeszczze w zyciu moze mnie cos czeka trzyma mnie po smierci mojej ukochanej Mamusi. Sama nie wiem czy chcialabym znowu byc z kobieta.....Zycie biseksualnej osoby jest trudne. Ale niebeznadziejne moze byc ciekawe i pelne ciepla. Ja juz przestalam sie tego wstydzic....

Chyba każda normalna kobieta jest poniekąd biseksualna i nic w tym złego nie ma.

I nie ukrywam, że również myślałam o związku z kobietą... Myślałam i to nie raz wiem że była bym bardziej szczęśliwa... mimo tego, że jestem atrakcyjną kobieta i mam duże powodzenie u mężczyzn...

Witam:) Podzielam jak najbardziej zdanie koleżanki z postu powyżej. Znam tylko parę osób bi i nie mogę stwierdzić że większość ma takie cechy ale ja chyba właśnie tak mam i przez to czuję się mimo wszystko bardziej wyjątkowa . W momencie kiedy się pogodziłam z samą sobą i tym jak czuję, życie jakby stało się łatwiejsze, przyjemniejsze, ciekawsze...Wiadomo że są lepsze i gorsze dni, tym bardziej jak ma się rodzinę i nie ma aż takich możliwości jak osoba samotna, ale myślę że każdy z nas po zaakceptowaniu samego siebie potrafi polubić w sobie tą "heteroelastyczność" i na swój sposób być szczęśliwym.
Po pierwsze akceptacja samego siebie, po drugie chęć nauczenia się z tym żyć. 

Są osoby które uważają że bycie bi jest na czasie, wręcz chwalą się tym żeby się wyróżnić, bo to takie fajne, faceci na to lecą... tak naprawdę nigdy nie czując prawdziwego fizycznego pociągu do tej samej płci i nigdy nie czując jak to jest być z w związku z mężczyzną a równocześnie czuć pociąg do kobiety którą gdzieś poznamy czy nawet zobaczymy na ulicy i nie możemy po prostu podejść i zagadać jak facet do kobiety czy kobieta do faceta bo możemy zostać potraktowane jak "kosmita". Osoba która dręczyła się w takich sytuacjach tak jak ja kiedyś, wie o czym mówię i wcale nie jest to takie fajne a wręcz czasem przybijające,...więc nie próbujcie takim czymś się wylansować bo to sorry ale durne.

A ja nie jestem biseksualna.Nie podnieca mnie kobiece ciało, nie oglądam się za ładnymi kobietami.I biseksualizm uważam za modę, znudzenie , czy problemy z facetami.
90% biseksualnych kobiet i mężczyzn cierpi po prostu na ggs (galopującą gotowośc seksualną)  i lubi poeksperymentować.
Uwielbiam kobiety za charakter, siłę i empatię.Nie wyobrażam sobie seksu z kobietą i nie chcę wyobrażać.Wszystkie seksualne eksperymenty , dziwne związki to zwyczajne znudzenie normalnością, zapełniacz emocjonalnej pustki.

Nooo... nie, tak to raczej będzie ciężko, z tej prostej przyczyny, że przyjaźń to uczucia, bardzo bliskie uczucia, właściwie miłość, tylko że bez erotyzmu właśnie. Jak dodasz do tego seks, to w sumie wyjdzie Ci zwykła, klasyczna miłość - taka jak w związku. A tego nie można mieć "od czasu do czasu", kiedy jest wygodnie.

A szukałaś? Próbowałaś?
Jeśli tak, to nie bardzo rozumiem - ja jestem tak sobie atrakcyjna, do tego z nadwagą i nie miałam problemu z kobietami (z mężczyznami zresztą też nie).

A ja nie jestem facetem, uważam, że faceci nie istnieją i są to dziwnie włochate i zdeformowane kobiety.

Tak, kilka kilkuletnich związków z kobietami to u mnie na pewno kwestia mody i znudzenia. Na 100%. Sarkazm oczywiście.

Bez urazy, ale Twój post to klasyczny przykład podejścia "Nie znam się, to się wypowiem".

Na własnej to się zapewne znasz, ale na MOJEJ to niekoniecznie. A skoro wypowiadasz się o biseksualizmie przy czym ja bi jestem, a Ty nie - to bardziej mówisz o mojej niż o swojej, tak?

Ahahaha - tu Cię boli! Ty możesz wybierać spośród jednej płci i cholera Cię bierze, że ktoś może wybierać z obu! No cóż, przykro mi, ale tak jest. Orientacja seksualna to nie jest coś, co można sobie WYBIERAĆ, nawet kiedy jest się bi. Ja sobie mogę powiedzieć oczywiście sztucznie "wolę mężczyzn", co zupełnie nie zmieni faktu, że kiedy spotkam kobietę, która mi się będzie podobać to po prostu będzie i nic nie mogę na to poradzić.

Nie rozumiem, co to za obsesja - u facetów jest to samo. Wydaje się Wam, że jak spotkacie biseksualistkę albo lesbijkę (u faceta odpowiednio geja albo biseksualistę), to zaraz momentalnie będziecie dla nas obiektami seksualnymi? My jesteśmy normalnymi ludźmi, podoba nam się co 10.000-na osoba, którą spotykamy. No, chyba że jesteś piękna jak Monica Bellucci w takim razie z marszu Ci piszę - jesteś dla mnie obiektem seksualnym

A to, że gejów kiedyś było "mniej" Cię nie dziwi i nie daje do myślenia? To ten sam mechanizm. 40 lat temu bylo to bardziej nieakceptowane, więc więcej osób się z tym ukrywało i tyle.

Btw - nie wiem, czy wiesz, ale wg jednej z teorii wszyscy jesteśmy bi, tylko niektórzy są bardziej hetero, inni bardziej homo, jeszcze inni po środku.

Tak. A innych pluszowe zwierzaki, pieluchy, szpilki, długie włosy i lateksowe kostiumy. Co Ciebie pociąga - nie mam pojęcia.

Co to ma do dyskusji?

Tylko my z reguły mniej marzymy, żeby do naszego łóżka pakował się jakiś nakręcony porno koleś. ;-)

Ech, Bolek, ja napiszę tylko tyle - ja to widzę jednak inaczej, ale co komu pasuje. ;-)