Lęk przed bliższym kontaktem z rodziną chłopaka. - Netkobiety.pl

he wiesz ja już tam nie raz byłam i tak właśnie nie dokońca wiedziałam co mam robić czy co mówić.. ja już z nim troche jestem.. i wiesz to śmieszne ,że tak żadko u niego bywam...oni są bardzo fajni z tego co wiem.. lubią pożartować ale wiesz.. ja nie wiem na co sobie moge w żartach np pozwolić.. nie chce nikogo urazic ani nic.. rodzina dla niego tj. Mojego chłopaka jest ważna i boje się ,że jeśli mnie nie zaakceptują bd jakieś docinki.. i jemu bedzie przykro i wkońcu odpuści sobie mnie.. eh dziwna jestem ale mi na nim zależy i chce jakoś się zmienić dla niego..

właśnie nie gryzą ,są bardzo mili.. przynajmniej takie stwarzaja pozory.. mam nadzideje,że przezwycięże swoją blokade i ,że mój chłopak mi w tym pomoże choć znam siebie i jak się zatne to się zatne

hehe no chciałabym ,żeby mnie polubili ) bardzo:D:D wiecie.. może też boje się kontaktu z nimi bo z swoimi rodzicami mam różnie.. choć powiedziałabym ,że nie najlepiej... ja jestem uparta i przez to się nie umiem dogadać chyba z ludzmi.. a co dokawału to spróbuje

heh..mnie przeraża liczba osób w jego domu!! i osob z którymi o czyms bede musiała pogadać..a na poczatku też zbyt wiele nie mówie..tam sa ludzie chyba otwarci.. ale nie chce wyjsc na dziwolonga czy jakąś nie fajną osobe.. nie chce by myśleli ,że ich nie lubie.. bo mogą tak pomyśleć bo prawie wcale nie przyjezdzam.. choć jak tu mówić o nie lubieniu jak ich nie znam prawie.. tyle co pare razy sie z nimi widzialam i z opowiadań Mojego Miśka.. yhh nie wiem co mam zrobić by się przełamać..

oj dużą..  wszyscy mieszkają na kupie i wiesz jak to jest.. odwiedzają się.. a ja zawsze trafiam ,że tak powiem na pełen zestaw.. no bo zazwyczaj zabiera mnie do siebie w weekend a wiadomo jak to w soboty czy niedziele jest.. zreszta on zawsze się do tego przegotowuje a ja.. eh nie wiem czy powinnam się wczesniej jakoś przygotować jak on.. Może powinnam kupić jakiś prezęt jego mamie..? ale ja tam w sumie nie ide na jakieś oficjalne spotkania z jego rodzicami.. mam jeszcze taki problem ,że zanim się poznałam z Misiem to nasze rodziny się znały.. myśmy o tym nie wiedzieli i przypadkiem wyszlo wszystko.. rodzinki plotkuja, co mnie denerwuje.. i spina jeszcze bardziej! ale trzeba się przełamać.. serca może nie podbije ale może chociaż nie bedą mnie nie lubieli oby jakoś bylo.. ;)dzięki za rady Kochana

heh dzięki postanowiłam się przełamać i troche nadrobić kontakty z rodzicami mojego Misia;) powiedziałam mu czego się boje i żeby mi trochu pomógł.. powiedziałam mu też że wolałabym jeżdzić do niego jak nie ma całej rodziny i nie tylko w soboty ale w dni powszednie też.. bo czasem to wyglada tak jakbym na jakąś okazje jechała.. wiem jeżdze tam bardzo żadko i może to tak wygladać ,że to jakaś okazja bo zawsze jakieś placuszki są i inne smakołyki.. a wiesz nie chce być goszczona aż tak wole normalnie przyjechać i nie wzbudzać zainteresowania wsród wszystkich dziękuje za rady Kochana napewno skorzystam a kciuki hymm.. myśle,że jakoś sobie poradze ale dobrze że bedziesz trzymała pozdrawiam ;*

hymm.. no pewna siebie to napewno nie jestem.. za piękną też się nie uważam.. wiecie.. ciągle boje się powiedzieć czegoś czego nie powinnam.. jestem troche pokręcona.. wśród swoich zawsze dobrze się czuje i jestem pewniejsza ale wsród osob które wiem,że oczekują samych myśle dobrych rzeczy ode mnie nie umiem się znaleść...  u mojego chłopaka wszyscy są piękni,weseli... a ja jestem taka zwykla.. ehh jakoś się przełamie.. mam nadzieje

Próbuje się otworzyć ,naprawde ale czasem nie potrafie się przełamać to dużo zależy od mojego nastroju myśle... jak jest mi żle to czuje się taka .. nie dla Ludzi.. a jak jestem wesoła to jestem chyba bardziej otwarta.. choć rodzice mojego faceta to,oni maja coś w sobie ,że budzą sympatie ale.. też lęk przed tym ,żeby odrazu nie zobaczyli wszystkich moich wad Gdybym Mojego Misia tak nie kochała chyba było by mi łatwiej ..

oby się ułożyło.. bo jemu zależy żebym miała bardzo dobre kontakty z jego rodziną ,są Oni dla niego bardzo , bardzo ważni..

Moi rodzice,są za to strasznie staroświeccy..nie mam z nimi za dobrego kontaktu bo często mamy odmienne zdanie.. nie wiem czyto jakoś może wpływać na to ,że boje się kontaktów z rodzicami chłopaka...

no dzieki dziewczyny z waszymi radami i wsparciem napewno sobie poradze!! mam przynajmniej taka nadzieje

Moja mama podobnie.. jest szczera i czasem nie miła.. ale jego polubiła jak dla mnie to co mówicie jest naprawde piękne i napewno dobre.. tylko  ,że wykonanie przysporzy mi więcej pracy niż wam podejrzewam..

Dzięki.. musze sobie jakoś z tym poradzić.. najwyżej nie przypadne do gustu jego rodzicom,nie wszyscy muszą mnie lubić dziękuje;*

hehehe no wywyższać się nie wywyższam bo wiem ,że nie mam do tego powodów .. uśmiechnięta staram się być zawsze )

teraz jestem chora.. ale szczerze to chciałabym mieć to wszystko już za sobą i nie mogę się doczekać aż pojade do Misia żeby to tylko jakoś było

Dziękuje;* musi być dobrze.. wkońcu Misiu coś we mnie widzi to im też może się spodobam i nie bedą mnie traktować jak powietrze

Tzn. podobno.. ja w sobie tego nie widze , ale kobiety są wyjątkowe..

pewnie masz rację..

ja mysle,ze warto wydowiedziec sie jakich tematow nie poruszac- na wszelki wypadek,zeby nie stworzyc niezrecznej, glupiej sytuacji.
Moze to zdobyc inf o gustach, upodobaniach.

ale przede wszystkim ta, jak pisala Selena- skromnosc.

ja bym jeszcze dodala szczerosc i prawdziwosc- nie udawajcie! trzeba byc soba.

a jesli chodzi otesciowa (moja mi to powiedziala) - jej madrosc polega na ty, zeby zaakceptowac, nie wtracac sie, i przyjac fakt-ze to decyzja syna-nie jej.
bo wiadomo,ze "syn poleci tam ,gdzie dziewczyna tyleczkiem zakreci" ...

ale ja mam switna tesciowa...

to jest tez tak-ze nie tesciowa jest do d****.
to moim zdaniem- kwestia charakterów. tak samo jak z kazdym innym czloweikiem, tak z tesciowa.

ja tam mam też dobry kontakt z teściową, a jakoś nigdy jej się nie chciałam zbytnio przypodobać.

bądź sobą. po prostu.

nawet jeśli cię nie polubia to Ty jesteś z Nim,a  nie z Nimi ;P

Więcej optymizmu...czyżby moje pisanie było na marne?

Nie jesteś.Bądź sobą....a tymczasem-dobrej nocy,pa.

Za dużo w Tobie strachu Im więcej się boisz, to tym gorsze scenariusze piszesz na przyszłość i w końcu będzie to jak samospełniająca się przepowiednia. Chcesz być ze swoim Misiem to z nim bądź Z rodziną stopniowo się zaprzyjaźnisz. Zobaczysz Ważne żeby przełamać pierwsze lody Potem jest z górki

LoLcIa,
ja byłam w podobnej sytuacji jak Ty teraz Nie dotyczyło to rodziny chłopaka, ale rodziny mojej Przyjaciółki U niej w domu - łącznie z rodzicami - było 11 osób. Pierwsze odwiedziny były straszne. I nie wiedziałam z kim rozmawiać. Rodzeństwo Przyjaciółki przychodziło do pokoju i próbowali zagaić rozmowę. Zwykle zaczynało się od bardzo niemiłych żartów Okazało się po jakimś czasie, że w ten sposób sprawdzają osobę, która w jakiś sposób wkracza do ich rodziny Było naprawdę ciężko na początku - myślałam, że mnie nie lubią skoro mi tak okrutnie dokuczają Starałam się odwracać żarty i czasem mi to wychodziło a czasem nie. Teraz .. uważają mnie za członka rodziny

Zatem Droga LoLcIu,
odwagi ! Nie ma czego się bać I uważaj z tą samospełniającą się przepowiednią

Nie tylko ty tak masz:)

wrzuć na luz a bedzie ok:)

chciałam tylko napisać.. że przełamałam się i chyba mi się udało.. byłam z rodzicami i bratem mojego Miśka na wyjeżdzie na kalwarii i chyba wypadłam dobrze.. mam taka nadzieje no i w święta też byłam,myśle że nie jest żle .Dziękuje Wam za wsparcie;*