Seks, religia i wróżby - a gdzie zgoda rodziców? - Netkobiety.pl

Na moim przykładzie chyba nic się nie zmieniło.

Wychowanie do życia w rodzinie było już w podstawówce i rodzice dostawali kwit do podpisania czy dziecko ma chodzić czy nie. Nie było ani jednego ucznia który nie poszedłby na zajęcia. Andrzejki były raczej w formie dyskotek okolicznościowych już po szkole i nie wymagano od nas zgody rodziców, nikt jednak się nie czepiał. W klasie była Wigilia klasowa i też każdy brał w niej udział.

O aborcji też coś było właśnie na religii nie pamiętam jednak kiedy, nikt afery nie zrobił, ja chodziłam na religię już po odejściu od wiary bo lubiłam naszego katechetę Dla mnie wtedy Wigilia klasowa to była po prostu uroczystość kiedy się wszyscy spotykamy, puszczamy w niepamięc co złe i miło spędzamy razem czas, nie czułam się w żaden sposób urażona. Należałam też do chóru szkolnego i śpiwałam kolędy na święta i nie był to żaden problem dla mnie.

Nie widzę problemu w tym że dzieci innego wyznania podzielą się z kolegami opłatkiem, ot tak po prostu miły gest, życzymy kolegom dobrych rzeczy. Andrzejki też nic strasznego to tylko zabawa, chociaż pewnie są osoby na tyle nawiedzone by potraktować to jako wielki problem, ale to nasza polska tradycja, a te chyba warto kontynuować.

Tak więc, u nas nikt nie pytał prócz tej zgody na wychowanie do życia w rodzinie, u siostry było to samo i również żaden rodzic nie robił problemu. Ja w przyszłości również nie zamierzam robić problemu, moje dziecko będzie mogło chodzić na andrzejki, na wychowanie do życia w rodzinie jak i będzie mogło chodzić na religię i brać udział w świętach z nią związanych jeśli będzie chciało.

Moim zdaniem rodzice, którzy maja tak ortodoksyjne poglądy, że w każdej inicjatywie upatrują zamachu na niewinność swojego dziecka, powinni po prostu wysłać je do szkoły wyznaniowej, ultra świeckiej lub wogóle uczyć je samemu w domu.

Dla mnie to takie hmm totalne odizolowanie się od świata. Co jest złego w tym, że poznaje się inne wyznania, tradycje i zwyczaje? Ja nie widzę problemu.

A jeśli chodzi o seks, to co tu dużo mówić. Zazwyczaj to właśnie dzieci tych rodziców "bo moje dziecko jest za młode" "bo na pewno tego nie robi" "bo jest grzeczne i niewinne" zostają dziadkami kiedy ich dzieci mają lat naście. Rodzic który ogracznica dziecku dostęp do wiedzy z zakresu własnego ciała, antykoncepcji jest po prostu nieodpowiedzialny.

Ja nie widzę nic złego w żadnym powyższym przykładzie. Pokazanie dziecku wróżb? No okej, ale która nauczycielka będzie wmawiać młodym, że to prawda, że trzeba w to wierzyć itd? Przecież to jest traktowane jako zabawa, jakieś układanie butów, lanie wosku, przebijanie serduszek... Nie przypominam sobie, żeby ktokolwiek z moich rówieśników w to wierzył.

Śpiewanie kolęd? Jeżeli matka absolutnie sobie tego nie życzy, to powinna sama zaznaczyć to wcześniej. I wziąć pod uwagę, jak dziecko się będzie czuło, kiedy pozostali będą się szykować do koncertu, zbierać oklaski, a on będzie siedział i nic nie robił. Wystarczy wytłumaczyć dziecku we własnym zakresie, jeśli się nie jest wierzącym, czym są kolędy. Tak czy siak dziecko się z nimi zetknie, co złego w tym, że je będzie śpiewało - wystarczy zadbać, żeby traktowało je jak jakiekolwiek inne piosenki.

Co do tłumaczenia, skąd się biorą dzieci, to dla mnie w ogóle jest śmieszne. To jest czysta nauka, nie ma tam nic związanego z poglądami. Ludzie wokół seksu narobili jakiejś otoczki, ale tego dzieciak z przedszkola/początków szkoły raczej nie zna, a jeśli zna, to nie od nauczycieli. Ja pamiętam, że jak się dowiedziałam (chyba od mamy), że - w mocnym skrócie - wprowadzenie penisa do pochwy, plemniki, coś tam dalej, to długo uważałam to za normalną czynność. Wyobrażałam sobie, że idą do łazienki, tata wkłada mamie penisa (ubrani! ), wyciąga i mama w ciąży. Nie wiedziałam, że seks można uprawiać dla przyjemności itd., nawet nie wiedziałam, jak to faktycznie wygląda. Nie rozumiem więc kompletnie, jak można sobie nie życzyć uświadomienia dziecka, jeśli chodzi o kwestie czysto biologiczne - jaki powód? Tak samo mogłabym powiedzieć, że mają dziecku o rzeczownikach nie mówić, bo ja sama chcę to zrobić. Taki sam sens.

Uważam,ze nie ma niebezpieczeństwa,jeśli dzieci maja właściwe wzorce w domu,a chodzenie na religie,wigilię klasowe,andrzejki i inne mogą tylko poszerzyć znajomość świata innych ludzi,dziecko widzi,ze np można być bardzo wierzącym chodzić do kościoła i być dobrym człowiekiem.Można tez nie wierzyć w żadna religie,i tez być dobrym.
Poza tym z tego co pamiętam ze szkoły, dzieciom np z wyznania świadków Jehowy ( czy jakość tak) było przykrojkiedy nie obchodzily z klasa mikolaja,

o czym ty mówisz - nie wiem ...
dla mnie coś sobie założyłaś i teraz to uwodnić trzeba czy jak?
być może nie rozumiem

Babo to co nauczyciel zrobi to faktycznie może być różej powiedzmy jakości, ale to rodzice decydują czy dziecko pójdzie na WDŻWR czy nie, a wiem że są na tyle walnięci rodzice, że nie potrafią sobie wyobrazić jak ich kochane dziecko uczy się o seksie, a potem zdziwienie "och Boże jakim cudem?" kiedy to córka przyjdzie z brzuchem...

Aborcja? No pokazanie tego dzieciom w wieku 7 lat to przesada, ale nastolatki? Nie widzę problemu.

Nie wiem co to musiałoby być żeby mnie to wkurzało na tyle by interweniować. Na pewno nie chciałabym by ktoś mojemu dziecku narzucał religę, stanowisko polityczne, światopogląd tu bym interweniowała, ale jeśli to na prawdę byłoby narzucanie i wymuszanie, a nie klasowa Wigilia czy andrzejki.

No tak, Teo, ale nie chciałabym, by ten wątek skręcił w stronę moich doświadczeń, moich poglądów i moich, ewentualnych, obaw. Ja nie przedstawiam tu swego stanowiska, po prostu wrzucam, czysto redaktorsko, temat do dyskusji, jak WY widzicie współpracę między przedszkolem/szkołą a rodzicami w zakresie przekazywanych dzieciom treści. Ciekawa jestem, co by Was wkurzyło, na co byście się nie zgodziły, itede, itepe

Każdy rodzic sobie jakoś tam indywidualnie ustala, co chce, by dziecko wiedziało, i kiedy.

W szkolach moich dzieci jedyna kwestia podlegajaca dyskusji nauczycieli z rodzicami byla i jest religia oraz niektore obrzadki. Dzieci muzulmanskie czy ateistow sa np. zwolnionme z lekcji religii chrzescijanskiej i uczestnictwa w mszach albo przedstawieniach swatecznych. Podobnie nie bylabym zachwycona, gdyby mojej corce ktos wykladal Koran albo prawo szariatu.

Poza tym, wszystkie przedmioty tzw. laickie maja z gory narzucony program nauczania, zatwierdzone podreczniki, pomoce naukowe i zakres tego, co moze i powinien im przekazac nauczyciel. Wiec samowolne puszczenie filmu o aborcji na lekcji biologii dla maluchow jest po prostu niemozliwe.

Ale codziennych hospitacji nie ma, prawda? U nas nie ma i w praktyce nikt nie sprawdzi, czy nauczyciel trzyma się tego, czego miał. Mało było u nas akcji np. ze straszeniem dzieci piekłem za piórnik z Hello Kitty (zawahałam się nad emotką, bo nie wiadomo, czy śmiać się, czy płakać), czego efektem były zaburzenia snu i moczenie nocne u dzieci w wieku podstawówkowym? Mnie samej filmik o aborcji został puszczony, nie pamiętam dokładnie, ale w wieku, w którym nawet nie wiedziałam jeszcze, co to jest seks.

Tak, In-ko, ja to wiem. Tylko cały czas piszę o tym, że taki, zatwierdzony przez wszystkich dookoła, program można RÓŻNIE zrealizować. A nad tym już kontroli nie ma (bo i jak niby).

Jaka, In-ko, jest kontrola nad tym, że jeden ksiądz temat o symbolach religijnych zrealizuje pięknie, tak jak trzeba, zapozna dzieci z Pismem Świętym, opowie o różańcu, a inny podczas lekcji, na której jest tylko on i dzieci przecież, zacznie grzmieć o mękach piekielnych dla tych, którzy nie noszą na szyi krzyżyka, a za to mają sweterek z Hello Kitty, symbolem szatana (bo takie właśnie ma poglądy i uznał za stosowne, spontanicznie, oprócz rozmowy o Biblii i różańcu, ostrzec dzieci przed innymi symbolami)? Nikt mu przecież buzi w trakcie lekcji nie zamknie.

Rodzice przedszkolaków powinni być na  bieżąco informowani/pytani  o zgodę i w tym kierunku powinno się działac,  taka mam opinie
Dzieci szkole same mogą zdecydować czy chcą brać w czym udział, czy nie ( jak jasełka, wigilia, jakies  kontrowersyjne  tematyki itd..  no to co powyżej autorka wymienila)
Nasza w wieku szkolnym Ona zawsze odmawia uczestnictwa w czymś, jeśli cos kłoci się  z jej wolą, poglądem , nie ma chęci brac udziału w  jakimś przedstawieniu, spotkaniu i jeżeli  ma takie prawo odmowy ( a w powyższych przykładach BabyOsiadlej i podobnych  ma właśnie takie prawo)  ,więc z tego korzysta
Tutaj już bym dziecku  ( ale mam na  myśli już starszemu szkolnemu) zostawiła decyzje chcęci i woli, lub braku  i tyle

O choćby jutro sa Mikołajki klasowe , już pod koniec listopada zarzekła się ,że nie bierze w tym udziału i mają ją nie wliczać w tą  zabawę, ona sie skresla z listy losowanych..więc tak było.
Oczywiście  z mężem    rozmawialiśmy z nią  ,że może zmienilaby zdanie ,a gdzie tam,  ale w tamtym roku to samo było  i najwyraźniej ma tam swoje jakieś przekonania ,które żadnym naciskom ,ani niczyjej presji nie uległy zmianie, wiec środków siłowych i przymusowych w  tym temacie nie ma sensu stosować ,bo całkowicie mijały by się  z celem
W poprzedniej szkole robili wygilie klasową, nie brała w tm udziału , jak sie zaparła ze nie będzie w tym uczestniczyć  to nie było takiej mocy do złamania jej woli, ale może i słusznie
W obecnej szkole raczej wigilii klasowych nie obchodzą, bo większości dzieci w klasie u niej są z innej wiary ,lub   nie przynależą do żadnej,więc nie ma tego obrzędu świątecznego

Witam..
Podejmując jakomś decyzje  ( czy wyrazam zgode?), czy moje dziecko ma wzjąć udzialw jakimś projekcie ipt. pytalam swoje dzieci czy chcą? One zawsze chcialy ( takie ciekawe wszystkiego) więc nie protestowalam i zgadzalam się.Konkursy, różne spotkania ze specjalistami, bardzo je rozwijaly.. Problem byl tylko z religią (u syna) bo nie chcial uczestniczyć na tych lekcjach, cóż podpisalam , ze chodzil nie będzie.. mialam odmienne zdanie , ale presji nie wywieralam..
Wychowawcy oraz grono nauczycielskie , uczący moje pociechy ( dziś już dorosle) byli naprawde wychowawcami z powolania inteligentni i spokojni..
Staralam się zawsze z nimi wspolpracować i świetnie nam to wychodzilo.. Okres nauki i jej forme ( odnosze się do moich dzieci) wspominam bardzo dobrze..
Nigdy nie mialam żadnych zastrzeżeń..

Zgadzam się w 100 procentach. To rodzice, w sensie - dorośli robią wokół seksu szum, w tym sensie, że temat tabu, że nie wolno, że dziecko za młode. A jak dziecku, które nie ma żadnego pojęcia o seksie, powie się prosto, że penis, pochwa, zapłodnienie, ciąża, to dla niego będzie to zwyczajna czynność - jak siusianie. Przecież nie wysnuje na tej podstawie obrazków rodem z filmów porno, bo w jaki sposób? Będzie posiadało zwykłą wiedzę na normalny temat - tak samo normalny, jak dodawanie czy mnożenie.

Ale przecież na pytanie "skąd się biorą dzieci" nie trzeba przedstawiać dzieciom od razu kamasutry. Samo włożenie penisa do pochwy raczej nie wzbudzi emocji w dzieciach, bo nie będzie im się to z niczym kojarzyło, o ile na daną chwilę nie wiedzą o seksie niczego.

Nie rozumiem reakcji. Zakładając, że jesteś dzieckiem, które nie wie, że istnieje coś takiego jak seks. Dowiadujesz się, jak dochodzi do zapłodnienia - bez żadnych orgazmów, pozycji, poruszania wątku seksu dla przyjemności, po prostu suche info "techniczne", że tak powiem. Coś, że plemniki z penisa do pochwy, jak dojdzie do zapłodnienia (ewentualnie samo zapłodnienie opisać), to ciąża, dzidziuś w brzuchu, dzidziuś wychodzi z brzucha, koniec. Czy w tym momencie - podkreślam, że o współżyciu słyszysz pierwszy raz - kojarzyłoby Ci się to jakoś... nie wiem... erotycznie? Czy byłoby to dla Ciebie zwykłą sprawą, jak np. siusianie, robienie kupki itd?

Ale w dziecku? Ja mówię o dziecku, które jeszcze nie ma pojęcia o seksie. Ja się dowiedziałam właśnie w takim wieku - nie pamiętam, ile dokładnie lat - że właśnie o seksie nie słyszałam chyba kompletnie nic. Skąd się biorą dzieci, wytłumaczyła mi mama. Właśnie prosto, sam mechanizm. Później, jak się zastanawiałam nad urodzeniem mojego brata, to myślałam o tym w ten sposób, że weszli na chwilę do łazienki, zsunęli tylko majtki, tata włożył na chwilę penisa mamie do pochwy, wyjął, nałożyli gatki i wyszli. Tyle.

A jak dzieci już jakieś mgliste wyobrażenie o seksie mają, jak piszesz, to chyba lepiej, żeby mieli je z trochę bardziej wiarygodnych źródeł, niż jakieś przypadkowe zasłyszane gdzieś zdania lub mało wartościowe opowieści trochę starszych dzieci, które same nic nie wiedzą. Chyba że Cię źle zrozumiałam.

No uznałam, że nauczyciel, który opowie o zapłodnieniu, zrobi to profesjonalniej, niż parę lat starszy kolega.

Nie, nie mówię, że seks nie ma tu nic do rzeczy. Nie zrozumiałaś mnie. Po prostu jeśli dziecko pyta, skąd się biorą dzieci, to nie potrzebuje/nie oczekuje wykładu na temat seksu w znaczeniu czegoś erotycznego. To dla niego takie samo pytanie, jak "dlaczego w dzień jest jasno, a w nocy ciemno?" czy "dlaczego ptaki umieją latać?". To dziecko nie wie, że seks jest jakimś tematem tabu, jak to wygląda, nie wie, że seks istnieje i bywa kontrowersyjnym tematem, że można go uprawiać dla przyjemności, że... Nie wie nic na ten temat. Więc wystarczy mu sucha informacja, skąd się te dzieci biorą. Z brzuszka mamusi. A skąd w brzuszku? Itd. Nie trzeba opisywać stosunku ze szczegółami, bo nie o to takie dziecko pyta, tylko powiedzieć, jak dochodzi do zapłodnienia. I w taki sposób, że dla dziecka to nie będzie niczym dziwnym.

Nauczyciel może i nie, a przynajmniej nie zawsze, ale ksiądz to całkiem co innego. Pracowałam kiedyś w szkole i wiem, że ksiądz może wszystko i jest ponad wszystkim. Filmiki o aborcji i straszenie piekłem jak najbardziej występowały i to oczywiście z pełnym przyzwoleniem a wręcz aprobatą dyrekcji , grona pedagogicznego oraz rodziców. Jest mnóstwo środowisk w Polsce, w których księdzu nikt nie podskoczy. W moich relacjach i rozmowach z córką nie ma tabu i nie mam problemu mówić z nią seksie, dojrzewaniu, a także o innych religiach i obyczajach, nie uważam też, że szkoła wyrządza bądź wyrządzi jej jakąś krzywdę prowadząc edukację w tym kierunku. Natomiast gdyby jakiś ksiądz straszył moje dziecko piekłem i diabłem czy tez nauczał o aborcji przy pomocy drastycznych filmów to delikatnie mówiąc podniosłoby mi to ciśnienie i na pewno bym tego nie zostawiła

Szkoła twojego syna zrezygnowała z nauczania tej siostry, czyli dyrekcja zachowała zdrowy rozsadek. Niestety jest wiele takich środowisk, w których za żadne skarby nikt nie powie słowa "nie" do osoby duchownej, nikt nie zwróci uwagi księdzu, bo ksiądz to świętość i zawsze ma racje. Też jestem przerażona, bo to właśnie jest totalna samowolka i taki , jak  mówisz -"tyran w sutannie" może wszystko, a stanięcie przeciwko niemu będzie skutkować ostracyzmem społecznym, bo każdy chce przecież dobrze żyć z księdzem

no to w czym problem, jak wszyscy na to wyrazili zgodę?

1. Nie wiem, ile lat, zakładam przedszkole/wczesne lata podstawówki?
2. Zależy, jak szybko zostanie uświadomione. Ile lat ma dziecko, jak pyta, skąd się biorą dzieci? Mi mama wytłumaczyła na tyle szybko, że żadnych spaczonych wizji od starszych kolegów jeszcze nie miałam. Jak później coś słyszałam, to już byłam uświadomiona.
3. Ekspertem nie jestem, ale pracowałam jakieś pół roku w środowisku dzieci głównie przedszkolnym, sporadycznie wczesnoszkolnym. Inna sprawa, że nie mam pojęcia, co wiedzieli o seksie.

Z drugiej strony pracowałam kilka lat z rzędu na obozach dziecięco-młodzieżowych. Większość była starsza, ale było kilka grup dzieci w wieku 5-7 lat. Część normalnie przyjezdna, część z pobliskiego miasta finansowana przez coś tam, głównie z rodzin patologicznych. I tam rzeczywiście leciały niewybredne teksty i od tych maluchów, od pozostałych - nic. I sporo było z tym problemów, jeśli takie dziecko z normalnej rodziny szło spytać wychowawcę "co to jest ch*** bo damian powiedział..." czy "co to jest ruchanie". Więc na miejscu rodzica wolałabym, żeby moje dziecko czerpanie wiadomości o seksie zaczęło od rzeczowych, "naukowych" informacji, niż było odgradzane od tego, w szkole też, bo jak to tak, seks to kontrowersja, a później pierwsze zetknięcie z czymkolwiek związanym z seksem wyglądało jak wyżej - od starszych dzieci czy takich, dla których takie słownictwo i rozmowy to normalka.

Btw, z tym,  że dla dziecka współżycie może być całkiem normalne, to akurat wzięłam ze swojej rodziny. Moja ciotka jest lekarzem, ma obecnie 9-letniego syna. Jak młody był w przedszkolu/zerówce, dobierał się do jej książek i oglądał obrazki, pytał. Ogólnie fascynacja tym tematem do tej pory. I ona wyjaśniała mu tak samo zapłodnienie, jak trawienie czy oddychanie. Znajdował coś w książce, szedł, pytał, ona tłumaczyła. I skoro miał to normalnie wytłumaczone, bez żadnych uników czy cudowania, to traktował to tak samo normalnie. Więc można. Nie rozumiem więc problemu, dlaczego nie wyjaśnić tego dzieciom?

a takiego problemu, to ja też nie rozumiem - zdecydowanie wyjaśniać
tylko, to jest wybór rodziców i każdy ma swoje zdanie na ten temat ...
jedni chcą, żeby mówić, drudzy nie i z tym w szkole jest problem

no to w czym problem, jak wszyscy na to wyrazili zgodę?

nie rozumiem najpierw piszesz, że przyzwolenie wszystkich
a potem - nikt nie wyrażał zgody

przecież to nielogiczne