Skala depresji Becka służy do autodiagnozy depresji, wypełniamy ją samodzielnie, zakreślając w każdym punkcie tylko jedną odpowiedź, która najlepiej oddaje nasze uczucia podczas ostatnich 7 dni (a nie tylko w dniu dzisiejszym).
Warto pamiętać, że choć test wykonujemy samodzielnie, to możemy nie być w stanie prawidłowo zinterpretować otrzymanego wyniku, dlatego po uzyskaniu 12 lub więcej punktów, wskazana jest konsultacja z profesjonalistą.
A.
0. Nie jestem smutny ani przygnębiony.
1. Odczuwam często smutek, przygnębienie
2. Przeżywam stale smutek, przygnębienie i nie mogę uwolnić się od tych przeżyć.
3. Jestem stale tak smutny i nieszczęśliwy, że jest to nie do wytrzymania.
B.
0. Nie przejmuję się zbytnio przyszłością.
1. Często martwię się o przyszłość.
2. Obawiam się, że w przyszłości nic dobrego mnie nie czeka.
3. Czuję, że przyszłość jest beznadziejna i nic tego nie zmieni.
C.
0. Sądzę, że nie popełniam większych zaniedbań.
1. Sądzę, że czynię więcej zaniedbań niż inni.
2. Kiedy spoglądam na to, co robiłem, widzę mnóstwo błędów i zaniedbań.
3. Jestem zupełnie niewydolny i wszystko robię źle.
D.
0. To, co robię, sprawia mi przyjemność.
1. Nie cieszy mnie to, co robię.
2. Nic mi teraz nie daje prawdziwego zadowolenia.
3. Nie potrafię przeżywać zadowolenia i przyjemności; wszystko mnie nuży.
E.
0. Nie czuję się winnym ani wobec siebie, ani wobec innych.
1. Dość często miewam wyrzuty sumienia.
2. Często czuję, że zawiniłem.
3. Stale czuję się winny.
F.
0. Sądzę, że nie zasługuję na karę.
1. Sądzę, że zasługuję na karę.
2. Spodziewam się ukarania.
3. Wiem, że jestem karany (lub ukarany).
G.
0. Jestem z siebie zadowolony.
1. Nie jestem z siebie zadowolony.
2. Czuję do siebie niechęć.
3. Nienawidzę siebie.
H.
0. Nie czuję się gorszy od innych ludzi.
1. Zarzucam sobie, że jestem nieudolny i popełniam błędy.
2. Stale potępiam siebie za popełnione błędy.
3. Winię siebie za wszelkie zło, które istnieje.
I.
0. Nie myślę o odebraniu sobie życia.
1. Myślę o samobójstwie, ale nie mógłbym tego dokonać.
2. Pragnę odebrać sobie życie.
3. Popełnię samobójstwo, jak będzie odpowiednia sposobność.
J.
0. Nie płaczę częściej niż zwykle.
1. Płaczę częściej niż dawniej.
2. Ciągle chce mi się płakać.
3. Chciałbym płakać, lecz nie jestem w stanie.
K.
0. Nie jestem bardziej podenerwowany niż dawniej.
1. Jestem bardziej nerwowy i przykry niż dawniej.
2. Jestem stale zdenerwowany lub rozdrażniony.
3. Wszystko, co dawniej mnie drażniło, stało się obojętne.Pobrano z bazy certyfikowanych psychoterapeutów: www.Psychoterapeuci.biz
L.
0. Ludzie interesują mnie jak dawniej
1. Interesuję się ludźmi mniej niż dawniej.
2. Utraciłem większość zainteresowań innymi ludźmi.
3. Utraciłem wszelkie zainteresowanie innymi ludźmi.
M.
0. Decyzje podejmuję łatwo, tak jak dawniej.
1. Częściej niż kiedyś odwlekam podjęcie decyzji.
2. Mam dużo trudności z podjęciem decyzji.
3. Nie jestem w stanie podjąć żadnej decyzji.
N.
0. Sądzę, że wyglądam nie gorzej niż dawniej.
1. Martwię się tym, że wyglądam staro i nieatrakcyjnie.
2. Czuję, że wyglądam coraz gorzej.
3. Jestem przekonany, że wyglądam okropnie i odpychająco.
O.
0. Mogę pracować jak dawniej.
1. Z trudem rozpoczynam każdą czynność.
2. Z wielkim wysiłkiem zmuszam się do zrobienia czegokolwiek.
3. Nie jestem w stanie nic zrobić.
P.
0. Sypiam dobrze, jak zwykle.
1. Sypiam gorzej niż dawniej.
2. Rano budzę się 1?2 godziny za wcześnie i trudno jest mi ponownie usnąć.
3. Budzę się kilka godzin za wcześnie i nie mogę usnąć.
Q.
0. Nie męczę się bardziej niż dawniej.
1. Męczę się znacznie łatwiej niż poprzednio.
2. Męczę się wszystkim, co robię.
3. Jestem zbyt zmęczony, aby cokolwiek robić.
R.
0. Mam apetyt nie gorszy niż dawniej.
1. Mam trochę gorszy apetyt.
2. Apetyt mam wyraźnie gorszy.
3. Nie mam w ogóle apetytu.
S.
0. Nie tracę na wadze (w okresie ostatniego miesiąca).
1. Straciłem na wadze więcej niż 2 kg.
2. Straciłem na wadze więcej niż 4 kg.
3. Straciłem na wadze więcej niż 6 kg.
Jadam specjalnie mniej, aby stracić na wadze: A. Tak, B. Nie.
T.
0. Nie martwię się o swoje zdrowie bardziej niż zawsze.
1. Martwię się swoimi dolegliwościami, mam rozstrój żołądka, zaparcie, bóle.
2. Stan mojego zdrowia bardzo mnie martwi, często o tym myślę.
3. Tak bardzo martwię się o swoje zdrowie, że nie mogę o niczym innym myśleć.
U.
0. Moje zainteresowania seksualne nie uległy zmianom.
1. Jestem mniej zainteresowany sprawami płci (seksu).
2. Problemy płciowe wyraźnie mniej mnie interesują.
3. Utraciłem wszelkie zainteresowanie sprawami seksu.
Klucz do odpowiedzi:
ILOŚĆ PUNKTÓW / REZULTAT
0-11 - brak depresji
12-26 - epizod depresyjny o łagodnym nasileniu
27-49 - epizod depresyjny o umiarkowanym nasileniu
50-63 - epizod depresyjny o głębokim nasileniu
Uwaga, w przypadku zaznaczenia w pkt. S odpowiedzi ?A?, żadna utrata
wagi spośród wymienionych w pkt. S (1,2,3) nie jest punktowana (przyznajemy 0 punktów).
* Pobrano z bazy certyfikowanych psychoterapeutów: Psychoterapeuci.biz
Na podstawie publikacji polskiej adaptacji Skali Depresji Becka: Parnowski T., Jernajczyk W. (1977) Inwentarz Depresji Becka w ocenie nastroju osób zdrowych i chorych na choroby afektywne (ocena pilotażowa), Psychiatria Polska, 11, str. 417-425.
Beck Depression Inventory (BDI) po raz pierwszy zaprezentowano w: Beck A.T., Ward C.H., Mendelson M., Mock J., Erbaugh J. (1961), An inventory for measuring depression, Archives of General Psychiatry, 4: str. 53-63)
. Test jest natomiast wykorzystywany w autoanalizie, która pozwala nam określić czy powinniśmy już zacząć się niepokoić i szukać pomocy u specjalistów, czy też jest to raczej niewielki, niekoniecznie niepokojący spadek nastroju, który co prawda może, ale nie musi być początkiem depresji. 
U Ciebie nie ma takiej reakcji. Odczuwasz psychicznie, że wjechałaś nie na swój tor i nie należy tego poczucia lekceważyć. Nie należy też oddzielać depresji od kontekstu życiowego, bo on jest bardzo często z nią powiązany. Oczywiście są osoby, które po prostu klinicznie są depresyjne, mają jakąś "wadę" biologiczną, która zakłóca biochemię mózgu, równowagę hormonalną itd. ale to też się leczy. Natomiast w wielu przypadkach depresja ma ścisły związek z tym jakie było i jakie jest nasze życie. Depresje powodują przecież różne złe doświadczenia np. z dzieciństwa, zła relacja z rodzicami, molestowanie, przeżyte traumy itd. Lista jest długa. U Ciebie też jest na pewno jakaś przyczyna tego stanu w jakim się teraz czujesz. Może warto pomyśleć o rozmowie z psychologiem ? Może przydałaby się terapia ? Ale może warto też zrobić sobie podstawowe badania krwi, hormonów itp. ?
