Uspołecznianie się - próby, sposoby, obserwacje i wnioski - Netkobiety.pl

Jeden z nas — albo Ty albo ja — kompletnie tutaj nie ogarnia.

Gary - a Ty ile razy na kurwach byles, ze tak usilnie probujesz przekonac, ze Shinigami znalazl sie w wyjatkowo pechowej sytuacji?

Co za różnica ile razy ja byłem.
Co do wyjątkowości tej pechowej sytuacji to pewnie jest krzywa gaussa...

Mój głos może skreślić, przecież nie mam w tym żadnego interesu. Ale jak wiele osób mu tak radziło, to przecież nie dlatego aby gościa wsadzić na minę, tyko aby mu pomóc. Jak myślisz? Radzili mu aby jego życie stało się lepsze?   

Po drugie jeśli podjął decyzję, że chce seksu i może za to zapłacić, to:           1. najpierw poszedł na masaż i był zadowolony                więc drugi krok to iść na seks    2. poszedł i nie jest zadowolony.

Wg Ciebie jaki jest dalszy tok postępowania? Chyba naprawić krok 2 a nie wycofać się, prawda?

Ostatnio pisał, że nei chce iść na seks, to boi się, że mu się za bardzo spodoba. Więc jak to jest? Może się spodobać za bardzo?

Cala roznica.
Bez tej informacji wszystko inne co napisales jest zwyklym pierdoleniem.
To ze byles 100 razy, byles raz lub nigdy nie byles mowi o Tobie i twoich radach wiecej niz jestes w stanie napisac z wszystkimi tymi enterami i spacjami.

To twoje życie i twoja sprawa co z nim robisz. Nikomu nic do tego nawet jeśli co tydzień z niedzielnej mszy biegałbyś na dziwki size plus. Skóry, łańcuchy, pejcze, gangbang i glory hole - co kto lubi. Jeśli oboje ludzi się na to świadomie i dobrowolnie zgadza, to nawet jak walą sobie stolca na klate i rozcierają to piętami, to nikomu nic do tego. To twoje życie. Rób co sprawia ci radość, próbuj nowych rzeczy i tylko miej pewność, że dobrze czujesz się ze swoimi wyborami i że masz się jak wycofać z danej sytuacji.

Odpowiem przenośnią.

Ja radzę gościowi: "idź do restauracji zjeść posiłek". Poszedł i dostał syfną zupę z muchą. Ja mówię "idź do restauracji innej, ludzie chodzą co restauracji i są zadwoleni". Mówię "nie zrażaj się, próbuj gdzie indziej".

Ty zaś mnie pytasz w ilu restauracjach byłem. W tylu byłem, że wiem, że wielu można super zjeść.

Z prostytutkami jest podobnie.

Więc na cóż Ci liczba? Dużo razy byłem.

Muszę tutaj przyznać rację.

Zatem nie będę namawiał Shingami do seksu, choć odnosiłem wrażenie, że bliskość wynikająca z masażu mu się spodobała, ale to tylko półśrodek.

Ok, życzę gościowi powodzenia.

Jest dokładnie odwrotnie jak ona pisze. Weźmy przykład samej Armidak. Ma 21 lat. Jak twierdzi dziewicą nie jest, ma za sobą kilka związków, a jednak płacze, że nie chce skończyć jak stara panna. Podkreślmy - ma 21 lat. Pisze jednocześnie czysto HIPOPTETYCZNIE, że gdzieś tam takie (czyt. dobiegające 30stki dziewice) kobiety są. Czyli sama ich nie zna (choć teraz pewnie napisze inaczej, bo ona już tak ma). Jednocześnie jak sama przyznaje ma problemy w nawiązywaniu relacji, w poznawaniu innych i 100% inicjatywy zostawia.....mężczyznom. A żeby mężczyzna mógł wykazać jakąkolwiek inicjatywą, to musi mieć doświadczenie. I nie ogranicza się to jedynie do seksu, ale po prostu do całej intymno-romantycznej relacji pomiędzy kobietą, a mężczyzną. Bo możesz być nawet i mistrzem cunnilingus, a masaż yoni w twoim wykonaniu wyśle ją na orbitę venus, to musisz pamiętać, że do niczego nie dojdzie jak twój flirt będzie drętwy i suchy jak żarty Strasburgera. Musisz wiedzieć kiedy uśmiecha się zalotnie, a kiedy z politowaniem. Musisz wiedzieć kiedy strzela do ciebie okiem, a kiedy zwyczajnie nimi przewraca. Kiedy położenie reki na biodrze będzie OK, a kiedy zrobi z ciebie erotomana-desperata. Tego uczymy się z doświadczenia. Bo raz się uda, a raz nie. Bo ludzie są różni. Jedni wolą chłodny dystans z nutą tajemniczości, a dla drugich nie ma nic bardziej odpychającego.

Statystyki są takie (piszę to na bazie arta z 2020 roku), że tracimy dziewictwo w wieku 16-17 lat. Do 30stego roku życia średnio uprawiamy seks 112 razy w roku, a potem....co raz mniej. Więc patrząc czysto matematycznie, to twoje szanse maleją z roku na rok. Tym bardziej, że czasy mamy obecnie takie, że seksu uprawiamy co raz mniej, a co raz więcej osób wybiera pornografię i masturbację. Bo tak jest wygodniej, bezpieczniej.

Jak spadniesz z rowerka, to musisz na niego jak najszybciej wsiąść z powrotem. Inaczej się zawiesisz na tym, że zaliczyłeś glebę.

Jak masz kaca po spożyciu % to nie stajesz się nagle abstynentem, tylko jest to etap nauki - następnym razem wiesz ile wypić, aby nie przesadzić.

Żeby nauczyć się biegać, to najpierw uczymy się chodzić, a etapem tego są potknięcia wszelkiej maści i upadki. Również na krzywy ryj.

Nie rób z siebie dramaqueen. Weź się do kupy i skup się na pozytywnych doświadczeniach. Zaczynasz wiedzieć co lubisz, a czego nie. Co ci się podoba, co było przyjemne. Skup się na warstwie informacyjnej, a nie emocjonalnej. Bo przeżywasz to wszystko jak nie wiem co. Wiesz ile razy byłem zwyzywany od gejów i pedałów, bo odrzuciłem zaloty jakiejś dziewuszki albo zaproponowałem anal? Palców nie zliczę. I co? Nic. W odpowiednich okolicznościach to ciekawe, urozmaicające pożycie doświadczenie. Nie każdy lubi, bo nie każdy musi lubić.

Powiem ci natomiast tak, kobiety mogą mówić co chcą. Ale jak przychodzi co do czego, to nie będzie ważne jak nabrałeś doświadczenia, bo swojej historii nikt nie ma wypisanej na czole. Liczyć się będzie jedynie to, że wiesz co zrobić, aby zapukała do wrót raju. Spanikowany prawiczek sprawi jedynie posuchę rodem z Sahary, a trochę za stary jesteś, żeby znaleźć "ciocię", która cie wszystkiego nauczy.

Jack Sparrow, odniosę się od razu do obu postów, już bez cytowania żeby nie było za długie.

Gdybym nie trafił na to forum to nawet nie wiedziałbym o istnieniu takich rzeczy jak różne rodzaje uśmiechu, strzelanie okiem czy to kiedy położyć rękę na biodrze, a kiedy nie. Tu mnie masz ale już nie zgadzam się z tym, że to jest całkowicie zależne od doświadczenia. Gdyby tak było to dosłownie nie dałoby się trafić na odpowiednią osobę za pierwszym razem, a ja znam niejedną taką parę. Znam kilka par gdzie oboje byli dla siebie pierwszymi partnerami zarówno związkowymi jak i seksualnymi, a teraz są wieloletnimi małżeństwami i mają dzieci. Powiem nawet więcej, znam także wielu ludzi, którzy mają dużo doświadczenia, byli w kilku jeśli nie kilkunastu związkach, a partnerów seksualnych liczą w dziesiątkach i do dziś są samotni. Z obserwacji mojego najbliższego otoczenia i moich znajomych wynika coś zgoła przeciwnego do tego co piszesz, im więcej ktoś ma doświadczenia tym trudniej mu wejść w stały związek z jedną osobą.

Zgadzam się z tym, że moje szanse maleją z roku na rok, jestem tego w pełni świadom i zgadzam się także z tym, że ludzie ogólnie uprawiają coraz mniej seksu, też trochę badałem ten temat. Z tych badań wynika jeszcze jeden ciekawy wniosek, skoro ludzie uprawiają coraz mniej seksu to oznacza, że jednak da się bez niego żyć, powiem więcej jeśli pornografia i masturbacja są wstanie go zastąpić to w czym problem. Oczywiście w kwestii demografii to wielki problem ale jeśli chodzi tylko o rozładowanie napięcia seksualnego to jest to rozwiązanie znacznie lepsze niż chociażby te prostytutki.

Masz pełną rację, że powinienem, a nawet muszę skupić się na pozytywnych doświadczeniach i na odkrywaniu co lubię ale to można robić na różne sposoby. Na razie wiem jedno, że prostytutki to nie mój klimat i na prawdę wolałbym do końca życia pozostać prawiczkiem niż ponownie tak bardzo się zbliżyć do zrobienia czegoś sprzecznego z moimi przekonaniami. Wtedy na prawdę musiałem tak zdesperowany, że odebrało mi to zdolność racjonalnego myślenia ale teraz ta zdolność już wróciła i wiem, że gdybym posunął się dalej to jeszcze bardziej bym tego żałował. Owszem doświadczenie jest bardzo ważne ale można je zdobywać na różne sposoby, nie tylko metodą prób i błędów z wieloma różnymi ludźmi. I tak samo nie wierzę w to, że dosłownie każda kobieta jest taka sama i dla każdej doświadczenie faceta będzie miało najwyższy priorytet. To oczywiste, że "spanikowany prawiczek" nie będzie wiedział co zrobić ale tak będzie tylko na początku. Piszesz o tym tak jakby seks był czymś na poziomie fizyki kwantowej, wymagającej dziesiątek lat nauki i kilku tytułów naukowych by można było powiedzieć, że ktoś jest w tym dobry. Prawiczek będzie "spanikowany" tylko przed pierwszym razem, a każdy kolejny będzie, a przynajmniej powinien być coraz lepszy. Czy to nie jest tak, że z każdą kolejną osobą zaczyna się niejako od początku, bo trzeba ją poznać, dowiedzieć się co lubi itd? Nawet tu na forum już nie raz różne osoby tak pisały. Jeśli kobieta nie jest totalnie bezduszną, zapatrzoną w siebie dziewczynką, która potrafi użyć mózgu i jeszcze dodatkowo facet jej się podoba to raczej nie będzie miała żadnego problemu z jego brakiem doświadczenia, a nawet pomoże mu się wszystkiego nauczyć i nie mam tu na myśli tylko seksu ale też tego flirtu. Wierzę, że istnieją takie kobiety, zgadzam się, że jest ich coraz mniej ale na pewno są. A i znam też prawie 40 letnią dziewicę więc takie w przedziale 25-30 z pewnością także istnieją choć nigdy nie pisałem, że dla mnie koniecznie musi być dziewica byleby potrafiła zrozumieć, że ludzie mają różne historie i facet nawet 30 letni bez doświadczenia to nie jakiś odmieniec czy potwór.

Prostytutki z definicji są tylko do seksu ale istnieje coś takiego jak dziewczyna do wynajęcia z tym, że nie wiem czy w Polsce istnieją takie agencję. W niektórych krajach, na przykład w Japonii są agencję z dziewczynami do wynajęcia, które oferują cały szereg usług takich jak randki czy przedstawianie rodzicom ale bez żadnych kontaktów fizycznych poza przytulaniem czy trzymaniem za rękę. Co do bycia w prawdziwym związku to wybacz ale jeśli jedna osoba nie potrafi zaakceptować czyjejś przeszłości lub przeciwnie jej braku to związku z tego raczej nie będzie. Jeśli moja potencjalna partnerka chciałaby poznać moją przeszłość to powiedziałbym jej prawdę, że jej nie mam i jeśli to jej nie odpowiada to znaczy, że nie jej szukam. Nie da się żyć w kłamstwie z osobą, z którą chcesz spędzić resztę tego życia.

Hmm nie do końca to rozumiem, mógłbyś wyjaśnić dokładniej?

Faktycznie jest coraz więcej depresji, samobójstw i zaburzeń psychicznych ale śmiem twierdzić, że brak seksu nie jest tego główną przyczyną, a jedynie pomniejszym czynnikiem.

Dopiero po 27 latach posuchy naszła mnie jedna chwila desperacji więc może jednak uda mi się jakoś to przeżyć.

Ale przecież właśnie o tym pisałem, z każdą osobą jest inaczej i trzeba się uczyć od nowa więc nie ma znaczenia ile ktoś będzie miał doświadczenia skoro i tak musi zacząć od początku. Może zamiast podawać same statystyki warto byłoby się zastanowić nad powodem takich liczb w nich występujących. Czemu 40% Polaków nie jest zadowolona ze swojego pożycia? A może właśnie dlatego, że nie potrafią o tym porozmawiać tylko z góry wymagają od partnera by od razu wszystko wiedział i umiał. Czemu 4 na 5 kobiet w ogóle nie osiąga orgazmu? A może gdyby po prostu powiedziały swoim partnerom co je podnieca, co im się podoba i jak chciałyby uprawiać ten seks, może gdyby nauczyły swoich partnerów jak zapewnić im orgazm i dały czas na tą naukę zamiast od samego początku wymagać by partner był mistrzem każdego rodzaju seksu i każdej pozycji, może wtedy te statystyki wyglądałyby zupełnie inaczej. Nie sądzisz?

I tego właśnie za cholerę nie mogę zrozumieć. Jakie to ma znaczenie czy ktoś ma doświadczenie czy nie? Jeśli ktoś mi się podoba i zależy mi na związku to zrobię wszystko by pomóc tej osobie, by ją nauczyć wszystkiego czego bym chciał by umiała i żeby nam obojgu było dobrze. Twierdzisz, że w ogóle nie ma kobiet myślących podobnie?

No właśnie ty miałeś narzeczoną, miałeś romanse i przygody, a czy prostytutki też się w to wliczają? Jeśli tak to czy twoja żona o tym też wie? Czy nie powinieneś mnie zachęcać właśnie do poznawania dziewczyn do związku, romansów czy nawet tych przygód, a nie do prostytutek? Albo inaczej czy nie da się nabrać doświadczenia i spróbować "różnych rozwiązań" bez chodzenia do prostytutek czy według ciebie są one niezbędne? Sam piszesz, że "nikt normalny nie dzieli się informacjami ile i jakiego seksu z kim miał" więc ja również nie muszę mówić potencjalnej partnerce o tym, że nigdy nie miałem żadnego seksu czyż nie? Z twoich postów wynika, że ktoś nie mający doświadczenia z automatu jest desperatem i przegrywem co widać z kilometra, a chyba raczej tak nie jest. Byłoby miło gdyby jakaś kobieta się wypowiedziała w tej kwestii i w paru poprzednich też nie zaszkodzi.

Chyba przez cały czas miałeś o mnie mylne zdanie. Zwykłe przebywanie i rozmowa to nie jest jakiś duży problem, z flirtem trochę gorzej. Miałem kontakty z dziewczynami chociażby w szkole i jedne były bliższe, drugie dalsze ale były, po prostu nigdy nie doszło do związku. W liceum miałem jedną koleżankę, która gdyby nie była zajęta to najprawdopodobniej byłaby moją pierwszą dziewczyną. Zawsze dobrze się dogadywałem z dziewczynami, w szkole miałem kilka koleżanek i bardzo dobrze się dogadywaliśmy, niektóre nawet powierzały mi swoje tajemnice, na studiach pierwszymi osobami, z którymi wszedłem w jakikolwiek kontakt były dwie dziewczyny i tak się trzymaliśmy razem do końca studiów. W szkole czy nawet na studiach nie czułem jakiejś większej potrzeby szukania dziewczyny czy wchodzenia w związki, miałem inne zmartwienia i inne rzeczy wtedy zaprzątały mi głowę, nawet do seksu jakoś bardzo mnie nie ciągnęło. Właśnie teraz bardziej niż kiedykolwiek chciałbym spróbować bycia w związku, poznać co to seks, bliskość i ogólnie życie nie tylko dla siebie. Zdaje się, że myślisz o mnie jak o typowym przegrywie od, którego dziewczyny zawsze uciekały, a to bzdura. Nigdy nie zostałem odrzucony, oszukany czy potraktowany z jakąś wyraźną wrogością przez dziewczynę bo nigdy nie było sytuacji mogącej to umożliwić. Przez całe życie spotkałem dwie, może trzy dziewczyny, które spodobały mi się na tyle, że chciałbym stworzyć z nimi jakąś głębszą relację ale zawsze coś stawało na przeszkodzie, na przykład fakt bycia zajętą jeszcze zanim się poznaliśmy. Nie mam "kogoś" nie dlatego, że dziewczyny z kilometra czują, że coś jest ze mną nie tak tylko dlatego, że nigdy nawet nie miałem okazji sprawdzić czy się uda czy nie bo dosłownie nie było z kim. Zawsze byłem typem samotnika, mocno wycofany, nie okazujący uczuć, nie imprezujący i wtapiający się w otoczenie więc po prostu nie miałem jak ani gdzie poznawać więcej dziewczyn niż te, o których już wspomniałem. Możliwe, że gdybym teraz jakąś poznał to bym sobie poradził ale nie mam jak tego sprawdzić. 

O tym pisałem, te podstawy można załapać dość szybko bo w większości są instynktowne, a nawet jeśli nie to mi osobiście by nie przeszkadzało uczenie kogoś nawet najprostszych podstaw.

Dobrze, że zachęcasz mnie do wyborów i jeden z nich już znasz. Co masz na myśli pisząc "w moim przypadku"? Chodzi o wiek czy o coś innego?

Gdyby to nie był problem i gdybyś nie popełniał jakichś błędów, to nie miałbyś takich problemów przeniesienia znajomości na inną płaszczyznę. Nawet będąc niezainteresowanym, to już dawna znalazła by się dziewuszka, która by cię zabrała na jazdę próbną.

Gdyby nie jej chłopak to....znalazłaby innego.

To się nazywa friend zone.

A to już jest co najmniej zastawiające. To jest okres, kiedy ma się największą chcicę. To wynika z hormonów. Badałeś się pod tym kątem u androloga? Hormony płci, testosteron wolny i całkowity, DHEA, SHBG? To co opisujesz, to pasuje zarówno do zaburzeń hormonalnych i do depresji. Nieleczona depresja u dzieci i nastolatków ma różne przebiegi i objawy.

No i to jest właśnie problem. Że nie próbowałeś. Na każdą kobietę, z którą byłem (niezależnie czy w związku, czy to tylko w ramach przygody), to odrzuciło mnie kilka-kilkanaście innych. Bo tak wygląda życie - raz odrzucamy my, a raz odrzuca się nas.

Nie ma takiego wagonika, którego nie da się odczepić. Jak poznałem moją żonę, to była w związku. I to z moim kolegą. A dzisiaj jesteśmy od ładnych paru lat małżeństwem. Bycie w związku to nie wyrok, ani niewolnictwo. To dobrowolny wybór, a partnera można zmienić. Podchodząc do tego w ten sposób, to nigdy nikogo nie znajdziesz, bo zawsze coś ci będzie stawało na drodze - bo z kimś będzie, bo akurat będzie zainteresowana kimś innym, albo niezainteresowana w ogóle, bo będzie miała dziecko, bo praca twoja (lub jej) i tak wymieniać można bez końca.

Chodzi o całokształt twojego podejścia do problemu. "Chciałbym, ale się boję", bo obiektywnie to co wymieniłeś to wymówki wynikające ze strachu, a nie rzeczywiste problemy. To nie jest tak, że żyjesz w Punkcie Nemo, albo że siedzisz na wózku inwalidzkim i wyglądasz jak Anakin Skywalker wracający z wakacji na Mustafar.

No to zrób test i spytaj się Twoich koleżanek w wieku 20-30 lat, które na 100% uprawiają seks od dawna, mają doświadczenie, itp., czy chciałyby kogoś kto nie ma doświadczenia i nie wie co miałby robić.

Sam się pytałem dziewczyn w wieku 25-30 lat. I każda, którą o to pytałem miała negatywne zdanie o kimś takim. Bo bałyby się kogoś takiego, ktoś taki nie wie jak się nimi zaopiekować, jak im sprawić przyjemność, itp.

Na jazdę próbną to i dwie mnie chciały zabrać, ale ja nie do pułku czołgów superciężkich chciałem, ja to wolę coś lżejszego i zwrotniejszego.

Nawiązanie do Anakina bardzo szanuję, uwielbiam tą scenę gdzie ten nieudacznik pali się na mustafarskiej plaży. Pozostając w tych klimatach powiem ci, że dla większości obecnych kobiet zwykły facet właśnie tak wygląda, niestety w ich oczach jesteśmy Untermenschami. On nie musi być jak Ani żeby być odrzucony przez 90% procent kobiet polskich, gardzących słowiańską urodą.

Ja też lubię nawet swoją robotę i ludzi w niej, szkoda że tak samo jak u ciebie zarobki nie są zbyt atrakcyjne, no ale mam jakąś tam perspektywę awansu więc zobaczymy co z tego dalej będzie. Miejscówkę do życia też mam spoko, wszędzie blisko do najważniejszych miejsc w Warszawie, rodzina też mieszka w pobliżu.

Co ja bym zrobił gdyby były lżejsze i zwrotniejsze? Powiem ci szczerze, nie wiem. Nie byłem nigdy w takiej sytuacji i raczej nigdy nie będę więc ciężko ocenić potencjalnie co bym zrobił. Być może zgodziłbym się na jakąś luźniejszą relację bardziej dla seksu, akurat emocjonalne potrzeby mam w miarę zaspokojone bardziej chodzi o tą erotyczną część.

Anakin dla mnie to postać cholernie kontrowersyjna, ale i tragiczna. Chciał ratować swoją ukochaną, ja to rozumiem, ale przy okazji zniszczył swój własny zakon i zmasakrował grupę zupełnie niewinnych dzieciaków, a finalnie skończył z niczym. Nie słuchał rad swojego mistrza, który chciał go uchronić przed pokusą ciemnej strony, i dał się podejść Sidiousowi.

Ja też przez nikogo nie zostałem odrzucony wprost, ale mam jakieś dziwne odczucie że gdybym próbował wystartować do 90% procent lasek to mogłoby to się z moim wyglądem źle skończyć.

Może problemy podobne, ale ja chce coś z tym zrobić i działać dlatego nie udzielam się już w swoich tematach i nie użalam się, nie jącze i nie analizuje. Trzeba wziąć się w garść. A ty ciągle dyskutujesz, analizujesz swoje sytuacje z przeszłości. Po co?. Ja tu widzę analizowanie, użalanie się, ale brak konkretnych działań. Nic ci to nie da, że po raz kolejny zaczniesz opisywać swoją sytuację, tłumaczyć się. Mało tego uważam, że te forum cię ogłupia i do niczego dobrego nie prowadzi. Posłuchałeś się już jakiegoś Garego aby iść na prostytutki. Serio dalej chcesz tu przebywać i słuchać  rad jakiś randomów z neta. Pracować to możesz nad sobą z dobra terapeutka która ci faktycznie pomoże. A nie pytać się o rady obcych ludzi z neta którzy sami mają swoje zaburzenia.

Wgl nie porównuj się proszę do mnie. Masz bardzo mylne wrażenie. Ty nie masz wgl znajomych, nie poznajesz ludzi przez neta, w realu. Ja pisałam w swoim wątku, że poznaje ludzi przez neta, bo dotychczas w realu miałam blokady i nigdzie nie wychodziłam. Aktualnie mam przyjaciela z którym się zbliżyłam i się spotykamy. Relacja nie jest idealna, ale próbujemy to naprawić i o kontakt dbać. Widzę się z nim w niedzielę teraz i regularnie się spotykamy.

W pracy też pisałam, że poznałam super dziewczynę. Wyszłyśmy na miasto i jesteśmy umówione na 2 wyjazdy za granicę więc można powiedzieć, że już znajomą mam. Jeszcze mam znajomego w pracy co też prawie codziennie piszemy i zapraszał mnie na ognisko. No więc tak to wygląda. A ty nie masz nikogo. Rozumiem ze względu na pracę to dlatego napisałam żebyś realnie zaczal działać i gdzieś wychodził. Gdziekolwiek jakieś wydarzenia itp. Napisałam to abyś zdał sobie sprawę że samo użalanie na forum i pisanie ciągle tego samego nic nie da.

A to kobietom nie wolno wychodzić z inicjatywą? Człowieku, mamy XXI wiek, a już nawet w XIX wieku (czyli 200 lat temu!) kobiety upuszczały chusteczkę/rękawiczkę, aby zaczepić gentlemana i dać mu powód do zagajenia rozmowy. I dam sobie rękę uciąć, że parę dziewuszek z twojego otoczenia też pewnie nie raz i nie dwa dawały ci mniej lub bardziej oczywiste znaki, abyś mógł coś z tym zrobić. Tylko pozostawałeś na to ślepy.

W sumie może to i lepiej. Niektóre doświadczenia z odrzuceniem zalotów jakiegoś najebanego maszkarona bywały straszne. Do tej pory pamiętam jak byłem na jakiejś imprezie w ogólniaku, to jak odrzuciłem jedną lampucerę, to potem chodziła i opowiadała wszystkim na około, że nakryła mnie jak jakiemuś kolesiowi klamkę pucowałem.

Ok, tego się nie spodziewałem, słyszałem różne historie ale żeby ktoś nie wiedział gdzie jest łechtaczka i szukał zupełnie nie tam gdzie trzeba to już trochę przesada. Przy dzisiejszym dostępie do interentu i pornografii większość dzieciaków wiedziałoby gdzie szukać. Nawet na wikipedii można o tym przeczytać. Jednak wciąż nie rozumiem dlaczego ona z nim zerwała? Skoro był fantastyczny i skoro później tak bardzo to przeżywała to dlaczego do cholery nie mogła go nauczyć co i jak? Zazdrość to jeszcze rozumiem, że mogła stać się problemem ale brak umiejętności to nie jest absolutnie żadna wymówka, jeśli na prawdę go kochała to powinna go nauczyć i tyle. Jaki był problem w tym żeby po prostu mu powiedzieć, że szukał w złym miejscu i nakierować go na właściwe? Ja nie miałbym żadnego problemu z tym bo uczyć dziewczynę czegoś takiego, powiem więcej nawet chciałbym to zrobić. Według tego co piszesz to tamten facet, ja jak i wielu innych jesteśmy już straceni bo nie mamy doświadczenia będąc w takim wieku.

Oczywiście, że wolno kobietom wychodzić z inicjatywą ale jest to bardzo rzadkie zjawisko. Niestety ale te kobiety, które upuszczały chusteczkę/rękawiczkę to były damy, których w dzisiejszych czasach jest bardzo mało, dżentelmenów zresztą też. Wchodzenie w nowe relację, zaloty itd bardzo się zmieniły od XIX wieku, nie ma już tego romantyzmu, subtelnych gestów. Teraz wszystko jest byłe najszybciej, byle tylko zaliczyć, jak nie ten to następny itp. Pozwolę sobie zacytować klasyk "I byś teraz k***a nie miał ręki". Jedyne sytuacje gdzie spotykałem wolne dziewczyny to było w liceum, a i tam większość była już zajęta. Przez całe życie byłem dosłownie na czterech imprezach, na których były jakiekolwiek dziewczyny i nie przypominam sobie by jakakolwiek z nich dawała jakiś znak. Chyba, że tak jak piszesz byłem całkowicie ślepy na to co nie jest niczym dziwnym, jak już pisałem w latach szkolnych i na początku studiów byłem trochę innym człowiekiem niż teraz. Miałem koszmarnie niską samoocenę, poczucie własnej wartości i niemal zerową pewność siebie więc nie brałem nawet pod uwagę możliwości bycia obiektem zainteresowań jakiejkolwiek dziewczyny. Jednak nawet mimo to miałem koleżanki z czego dwie bliższe i jeszcze jedną, z którą wszystko zmierzało w dobrym kierunku ale i tak nie wyszło bo kompletnie nie wiedziałem co wtedy robić, nasze charaktery były totalnymi przeciwieństwami i nie mieliśmy prawie żadnych wspólnych tematów.

Z tym trochę mnie zaskoczyłeś, spodziewałem się jakiegoś ostrego pojazdu, a nie takiej opanowanej odpowiedzi. Wcześniej tak o tym nie myślałem, zawsze w pierwszej kolejności myślałem o innych i żeby nie pakować się w ich sprawy i nie niszczyć ich związków i relacji, nawet od mojej jedynej koleżanki trochę się odsunąłem kiedy zaczęły się pojawiać plotki, że chcę rozwalić jej małżeństwo. W tej kwestii chyba masz rację, że mój sposób myślenia był zły. Takich związków jest mnóstwo i sam też znam ich kilka, żyją ze sobą choć się nienawidzą właśnie z powodu lęku przed samotnością lub dla dobra dzieci. Jeśli chodzi o te, które znam, że oboje są dla siebie pierwszymi to ponownie napiszę, ty myślisz, że kłamią i to nie znaczy, że na pewno tak jest. Część z tych ludzi znam od najmłodszych lat bo to bliska rodzina. Oczywiście to możliwe ale jeśli faktycznie przez całe życie okłamywali zarówno mnie jak i partnera/partnerkę to muszą być w tym na prawdę dobrzy bo problemów po nich nie widać żadnych i to na przestrzeni lat.

Co do Anakina to faktycznie był taki jak opisujesz ale jedno się nie zgadza, nie był słaby. Mimo tego kim się stał choć przez jakiś czas miał wszystko czego pragnie większość mężczyzn w tym też ja. Miał moc, władzę, stał się kimś wielkim, podziwianym, szanownym, miał wpływ na losy całej galaktyki i co najlepsze miał tą prawdziwą bajkową miłość.

Bo życie to nie bajka, a brak doświadczenia w łóżku prędzej czy później przekłada się na zazdrość i zaborczość w codziennym życiu. Bo jak nie masz doświadczenia z kobietami, to nie ogarniasz co jest zwykłą uprzejmością, a co flirtem. A takich niedoświadczonych prawiczków zawsze to zżera, że babka miała mniej lub bardziej bogatą przeszłość. I jest wieczne porównywanie - kto miał większego, kto lepiej całował, czy ona innym też tak ssała, czy to, czy tamto.

Bo mając lat 30 oczekujesz od związku i partnera innych rzeczy niż mając lat naście. Takie doświadczenia w 90% powodują, że babka schnie i się zamyka. Mając już pewne doświadczenia związkowe wiesz jakie zachowania rokują, a jakie nie.

Nie. To dość częste. Tylko z braku doświadczenia tego nie dostrzegasz.

W takiej sytuacji ważne jest to, aby nie zostawać kochankiem. Wtedy to faktycznie nie jest fajne dla nikogo, ale odbić komuś partnerkę zawsze można. Wbrew temu co napisał ten pajac Johny, opcji na rozwój takiej sytuacji jest znacznie więcej. Ponadto chłop myli lojalność ze ślepym przywiązaniem. Lojalność polega w tym wypadku na tym, że nie zdradzasz w imię dreszczyku emocji i chwili zabawy. Ale kochać, to znaczy też umieć zakończyć trwanie w mizerii i wzajemnym cierpieniu.  Bo utrzymywanie fikcji z obawy co powie rodzina i znajomi, to debilizm i przepis na katastrofę.

Tak - ludzie potrafią skrywać prawdę całymi latami. Bo "tak trzeba", albo dlatego, że z braku porównania i doświadczenia, nie wiedzą, że da się inaczej.

Co zaś do Anakina - tak był słaby. Zachłysnął się swoim talentem, nie umiał słuchać i nie wyciągał wniosków z popełnionych błędów. Zamiast przepracowywać swoje emocje, to dawał się nim ponieść. Dlatego nigdy nie rozwinął w pełni swojego talentu. Nawet po ciemnej stronie mocy. Od czasów jak był dzieckiem, to jedynie urósł, ale mentalnie pozostał dzieckiem. Na płaszczyźnie emocjonalnej wciąż był niewolnikiem na Tatooine.

I właśnie dlatego ja wolałbym nie znać przeszłości związkowo-seksualnej potencjalnej partnerki, jedyne co chciałbym wiedzieć to czy jest zdrowa. Nie wiedząc ile było, jak było itd nie martwiłbym się porównywaniem. Ponownie piszesz za mnie i za wszystkich innych ludzi. Dla ciebie oczywistym jest, że ktoś w wieku 30 lat oczekuje tego czy tamtego, dla mnie już nie. Ja właśnie teraz mając 27 lat chciałbym tego co w wieku nastoletnim, tych wszystkich miłych, słodkich i niewinnych rzeczy i śmiem twierdzić, że jestem jedynym tak myślącym.

Jeśli chodzi o startowanie do zajętej dziewczyny jednak wersja Johnego wydaje się bardziej sensowna. Nie raz już widziałem jak ktoś próbował właśnie z zajętą dziewczyną i to nigdy nie skończyło się dobrze. Zawsze wyglądało to właśnie tak jak opisał Johny, albo było odrzucenie na wstępie albo zdrada i masa problemów dla obojga.

Nawet jeśli faktycznie ludzie potrafią latami skrywać prawdę to nie przekonasz mnie, że dosłownie wszyscy tacy są, i że nie da za pierwszy razem idealnie trafić. Piszesz, że bez super seksu szczęśliwy związek nie istnieje i nie ma prawa istnieć, a przecież są ludzie aseksualni, którzy w ogóle nie uprawiają seksu nie licząc tego niezbędnego jeśli chcą mieć dzieci. Według ciebie doświadczenie zależy od ilości partnerów seksualnych, a ja już wielokrotnie słyszałem, że nawet mając jednego partnera przez całe życie można być bardziej doświadczonym niż mając ich kilkadziesiąt. Wybacz ale twoja historia z poprzedniego posta brzmi dla mnie trochę dziwnie. Gdyby tamta kobieta na prawdę go kochała i gdyby jej na nim zależało to nie zerwałaby z nim po jednej wpadce w łóżku i to jeszcze tak głupiej. Jeśli faktycznie tak było to wybacz ale do miana kobiety jej daleko, to raczej była dziewczynka. Patrząc na to ze swojej perspektywy nie wyobrażam sobie by po tak głupiej, pojedynczej wpadce od razu kogoś odrzucić, dla mnie coś takiego jest po prostu niezrozumiałe. Jak wchodzimy z kimś w związek to robimy to by nasze życie stało się lepsze, przyjemniejsze, by było nam lepiej, łatwiej i przyjemniej. To jak ty opisujesz związek brzmi totalnie nieprzyjemnie, coś jak stan stałego stresu, ciągłego bycia pod obserwacją, ciągłego oceniania i testowania. Tak się nie da żyć na dłuższą metę. Statystyki faktycznie nie za ciekawe pod względem ich wyników, jako temat do przeanalizowania jak najbardziej ciekawe. Przeczytałem je i nie uważam by były one wynikiem jedynie braku doświadczenia czy nieudolności mężczyzn. Prawda jest taka, że większość problemów w związkach powstaje bo ludzie po prostu nie potrafią ze sobą rozmawiać, jeśli coś jest nie tak czy to w sferze emocjonalnej czy seksualnej czy jakiejkolwiek innej to powinno się o tym rozmawiać, a nie dusić w sobie i potem obwiniać drugą osobę, że się nie domyśliła. Tak samo w przypadku tej babki 50+ z twojego przykładu, mąż musiał być "egoistycznym kutafonem" nie tylko w sprawach seksu ale też ogólnie w życiu i to było głównym powodem rozwodu, a nie tylko seks. Ja jestem zdania, że jeśli ludzie na prawdę się kochają i zależy im na sobie to się dogadają, nauczą się nawzajem tego czego lubią itd. Już od jakiegoś czasu piszemy, ty podajesz statystyki, teorie czy różne przykłady, a i tak nie doszliśmy do rozwiązania źródła problemu. Według ciebie brak doświadczenia całkowicie uniemożliwia wejście w związek, doświadczenie miłości i założenie rodziny. To jak z tymi ogłoszeniami o pracę, każde ma wpisane w wymaganiach doświadczenie na podobnym stanowisku, a skoro każde wymaga tego od samego początku to nie ma jak zdobyć tego doświadczenia. I tu jest tak samo, jak ja czy jakikolwiek inny facet w podobnej sytuacji mielibyśmy zdobyć doświadczanie skoro jedyne jego źródła wymagają go na samym wstępie? To wielkie błędne koło, z którego nie ma wyjścia, a przynajmniej według tego co tu piszesz.

Zdaje się, że mamy zupełnie inne definicję słabości. Dla mnie Anakin wciąż nie był słaby, miał pecha i trafił na kogoś kto go zmanipulował, a za coś takiego nie można go winić, na początku nie miał na to wpływu, a kiedy zrozumiał co się dzieje już nie było odwrotu. To nie jest zła czy słaba postać tylko smutny obraz człowieka, którego złość, ból i strach zostały wykorzystanie przeciwko niemu. Zły stał się dopiero później kiedy już wszystko stracił. Większość złoczyńców chociażby w anime ma bardzo podobną historię. Bardzo często jest tak, że na początku byli dobrzy, najlepsi z dobrych, a wszystko co robili było dla najwyższych celów. By uratować świat lub ukochaną osobę, całe życie trenowali, poświęcali wszystko co mieli tylko dla spełnienia tego celu przez co nie raz sięgali po najgorsze metody, a na końcu dowiadywali się, że przez cały czas byli manipulowani. Nie chciałbym sobie nawet wyobrażać co musi czuć osoba, która na końcu swojej drogi dowiaduje się, że wszystkie czyny, wszystkie poświęcenia, cały ten trening czy nawet tyle przelanej krwi było na marne. Ja zwykle identyfikuję się ze złoczyńcami bo oni najczęściej mają rację ale rzadko kiedy wygrywają bo to było zbyt proste zakończenie, a przez to mała oglądalność i słabe oceny.

Śmiechłem bardzo. Teś bym chciał. Ale co było, to było. I nie wróci.

Bo Johny jest debilem. Jak i większość kolesi w tym położeniu. Jak twoje ambicje ograniczają się jedynie do bycia tym drugim - to nim będziesz. Jak chcesz faktycznie wygrać pierwszą nagrodę, to jest to też decyzja drugiej osoby. Bycie w związku lub nie, to autonomiczna decyzja.

Po pierwsze - nie jesteś aseksualny. po drugie, nawet osoby aseksulane osiągają orgazm w czasie masturbacji. Masz to w linku do statystyk. Po trzecie seks jest jednym z fundamentalnych spoiw w związku. Nie ma znaczenia jak na to popatrzysz - oboje partnerów musi się zgadasz pod tym kątem.

To jest po prostu kłamstwo wynikające z niewiedzy i zatwardziałości przekonań. Już ci to mówiłem - najpierw uczysz się gamy. Potem reszty. Bycie w związku to natomiast proces ciągły. Bo ciągle się zmieniamy. Ty nie jesteś osobą aseksualną.

Bo patrzysz na to z perspektywy niedoświadczonego romantyka. Życie natomiast ma inne zasady.

Większość babek udaje orgazm, bo ma w tym frajde. I dlatego partnerki multimilionerów zdradzają ich z ogrodnikami.

No brawo! A brak komunikacji bierze się z braku doświadczenia.

Nope. To tylko seks.

Bo to twój romantyczny idealizm uniemożliwia ci zrobienie kroku naprzód.

Nie według tego co piszę, ja, ale według tego co piszesz ty. Już to podkreślałem kilkukrotnie - chodzi o to jak się historię ubiera w słowa. A nie o to jaka ona jest według ciebie (czytaj według najbardziej zjebanego scenariusza).

To skoro według twojej i mojej definicji ja jestem silny, a ty słaby, to może jednak mam rację? Mam dobrze prosperującą firmę, żonę, która podziela mój światopogląd, liczne romanse i przygody, a ty nie masz nic z tego - to może przyjmiesz to jako wyciągniętą rękę, aby jednak zmienić swoją perspektywę? Co ty na to?

.

Czyli twierdzisz, że żeby wygrać pierwszą nagrodę trzeba ją odebrać komuś innemu i to jest jedyny sposób? Powinienem porzucić wszystko w co do tej pory wierzyłem, wszystko co zawsze uznawałem za dobre i stać zimnym, bezwzględnym sukinsynem idącym po trupach do celu żeby móc wejść w szczęśliwy związek?

Skąd pewność, że nie jestem aseksualny? Sam napisałeś, że nawet osoba aseksualna może osiągnąć orgazm przez masturbację. Twierdzisz, że osoby aseksualne w ogóle nie mogą wejść w związek bo bez seksu takowy nie może istnieć? 

Wybacz ale no nie mogę się zgodzić z tą teorią ilości, znam zbyt wielu ludzi, którzy mieli na prawdę mało na liczniku, a jednak dziś są w szczęśliwych związkach, a przynajmniej wyglądają na szczęśliwe. Już nie mówiąc o tych co trafili za pierwszym razem jest jeszcze więcej takich, którzy mieli po 2-3 związki w ciągu całego życia i tyle samo partnerów/partnerek seksualnych i to im wystarczyło. Oczywiście istnieje możliwość, że kłamią ale nie ma jak tego potwierdzić. Na prawdę istnieją ludzie podobni do mnie, którzy nie imprezowali, nie mieli zbyt wielu znajomych, nie uprawiali seksu z każdym kto się nawinął i dziś żyją, mają żony i dzieci. "Życie natomiast ma inne zasady" czy powinienem przez to rozumieć, że według ciebie w ogóle nie ma czegoś takiego jak miłość, że to tylko wymysł z bajek i komedii romantycznych?

Skoro mój romantyczny idealizm uniemożliwia mi zrobienie kroku naprzód to co według ciebie powinienem zrobić? Tylko zanim od razu odpowiesz żebym zaczął chodzić do prostytutek chociaż spróbuj pomyśleć o jakiejkolwiek innej opcji.

I ponownie skąd wziąłeś tą teorię, że ja uważam cię za silnego? Ja tylko napisałem, że nasze definicję słabością są inne, nie było żadnej wzmianki o tym, kogo uważam za słabego, a kogo za silnego. Według ciebie twoje życie jest sukcesem i pewnie też spełnieniem marzeń każdego faceta i to, że ty tak uważasz wcale nie znaczy, że to jest prawda uniwersalna dla całego świata. Każdy ma swoją wizję sukcesu, dla mnie jedyną rzeczą z wyżej wymiennych pasującą do mojej wizji sukcesu byłaby "żona podzielająca mój światopogląd". Bardzo chętnie sięgnął bym po wyciągniętą rękę i również chciałbym spróbować zmienić perspektywę ale ty widzisz tylko jedną. Według ciebie te prostytutki to jest jedyne rozwiązanie, jedyna droga do sukcesu nie tylko w miłości ale ogólnie w całym życiu. Cały czas piszesz, że seks jest w życiu najważniejszy i bez niego nie da się nic zrobić, w ogóle nie da się żyć, jeśli nie masz seksu nie możesz osiągnąć sukcesu na żadnym innym poziomie życia, no wybacz ale to brzmi trochę absurdalnie. Są rzeczy, których teraz chciałbym dużo bardziej niż związków czy seksu, są rzeczy o dużo większym priorytecie, którymi teraz powinienem się zająć.

Większość z tego co tu napisałaś to prawda. Dokładnie tak, ja nie wiem czego poszukuję i nie wiem po co poszukuję i właśnie o to się toczy cała ta rozmowa, że się tego dowiedzieć. Poszedłem do prostutuki nie dlatego, że chciałem seksu tylko by dowiedzieć się czym on jest, czy faktycznie jest taki super jak wszyscy mówią i czy mi też się spodoba, jak to się skończyło to już wiemy. Masz rację, nie chcę nikogo urazić, powiem nawet więcej ja kompletnie nie potrafię się kłócić i się tego boję. Zawsze, przez całe życie robiłem to czego oczekiwali inni i nawet nie myślałem czy ja sam tego chcę. Przez większość życia nie obchodziło mnie moje własne dobro, przyjemność, a delicji szczęście nawet nie znałem i chyba wciąż nie znam. Oczywiście, że przenoszę odpowiedzialność na innych i robię to podświadomie bo jako, że zawsze robiłem coś dla innych, bo ktoś mi kazał to nigdy nie musiałem ponosić za to odpowiedzialności.

O co chodzi z tym odrzuceniem relacji nawiązanej na festynie? Na prawdę nie rozumiem, mogłabyś wytłumaczyć?

A jaki mam inny wybór niż próbować przeskoczyć pewne rzeczy? Przecież Jack od kilku dni mi piszę, że tego się już nie da nadrobić, że w moim wieku już nie da się mieć tych słodkich i niewinnych pierwszych miłości to innego mogę zrobić? Podobnie z pracą, chcesz powiedzieć, że powinien ją zmienić nawet na jeszcze gorzej płatną niż obecna bo może kiedyś uda mi się wejść na poziom zarobkowy wyższy niż teraz? Co według ciebie powinienem zrobić żeby mieć szansę poprawy? Owszem Armidak z początku wydawała mi się swego rodzaju bratnią duszą, dziewczyną podzielającą moje problemy i tak jak ja szukającą ich rozwiązania. Jednak okazało się, że sporo się różnimy, ona uważa się za lepszą tylko dlatego, że podobno coś robi, a tego że z góry jest na lepszej pozycji za samą płeć już nie widzi. Nie wiem czy to co robi faktycznie jej pomoże czy nie ale wiem jedno, że nie będzie łatwo jej znaleźć osoby podzielającej jej przekonania nawet mimo bycia kobietą. Gdybyśmy się spotkali jedyne co byśmy robili to wymienianie się swoimi poglądami i problemami z czego nic by nie wyniknęło. Ona oczekuję czegoś innego i ja czegoś innego i raczej nie doszlibyśmy do jakiegoś sensownego rozwiązania choć tu też pewności nie ma.

Tu masz rację porównywanie się z ludźmi na forum, których się nie zna jest bez sensu.

Nie miałem zamiaru cię urazić ani tym bardziej być złośliwy i szczerze mówiąc kompletnie się nie spodziewałem, że tak to odbierzesz. Z tym, że trudno ci będzie kogoś znaleźć miałem na myśli to, że sprawiasz wrażenie jakbyś miała nierealne wymgania, jakbyś szukała nieistniejącego ideału. Jeśli odniosłem kompletnie mylne wrażenie to przepraszam.

Nie odpisywałem na tamten post bo sama pisałaś, że już nie będziesz się tu udzielać więc założyłem, że i tak nie przeczytałabyś tej odpowiedzi. Jeśli nadal chciałabyś obszerną odpowiedź na tamten post do daj znać i w następnym poście ją napiszę. Już byłem u terapeuty i miałem terapię przez pół roku, poza zyskaniem wielu informacji o mnie i moich problemach nic z tego nie wyniknęło, a wywaliłem na to kupę kasy. Nawet gdybym chciał teraz pójść na kolejną terapię to po prostu mnie na to nie stać. Masz 100% racji, że muszę znaleźć jakiej zajęcie poza obecną pracą ale już tym, że ludzie poznają się przez pasję czy pracę to nie do końca się zgadzam bo wszyscy ludzie, których znam będący w związkach lub po ślubie poznało się jeszcze w szkole lub na studiach i od tamtej pory są razem. Ale z całą pewnością masz rację, że na jakichś zajęciach jest łatwiej kogoś poznać niż gdziekolwiek indziej i dlatego też szukać takowych, najlepiej jakichś sportowych bo w tym zawsze byłem całkiem dobry.

Ja o niebie - ty o chlewie. Pierwszą nagrodę się ZDOBYWA. Zawsze. Reszta to dorabianie piździe uszu. Bo kolejny raz wychodzi twoje zerowe doświadczenie i popadanie w skrajności. Świat nie jest 0-1.

Oczywiście, ze mogą. Ale z innymi osobami o podobnym światopoglądzie. Jak masz związek osoby aseksualnej i hiperseksualnej, to jest to skazane na porażkę, a jedynie co to ratuje to układ cichej zgody na przelotne romanse.

Kolejny raz przesadyzm i sprowadzanie wszystkiego do seksu z licznikiem co najmniej trzycyfrowym. Gdzie tu kompletnie nie chodzi o liczby, a o doświadczenie i relacje.

Życie to nie bajka, ani plan filmowego romansidła. Oczywiście, że można kochać, ale o ile pewne rzeczy są normą mając lat naście, to stają się wielką czerwoną flagą kiedy mają miejsce jak masz 30stke. Idąc z żoną mogę jej pokazać jakąś dziewuchę i skomentować, że ma np niezłe uda. I ona wie, że chodzi mi jedynie o estetykę, albo docenienie treningu/predyspozycji genetycznych. Nie ma to charakteru erotycznego. Bo tak samo potrafię się obejrzeć za kolesiem i skomentować, ze ma niezłe bary czy cokolwiek. Ale jak coś podobnego zrobi niedoświadczony prawiczek-piwniczak, to od razu dostajesz etykietę perwa-onanisty. Żadna kobieta się przed tobą nigdy nie otworzy w pełni, aby nie urazić twojego kruchego ego.

Zwyczajnie - powinieneś go porzucić. To się nazywa dojrzewanie emocjonalne. Ty się zatrzymałeś na etapie 12-13 latka. twój brak doświadczenia nie jest tylko stanem przejściowym. Na tym etapie życia to już część twojej tożsamości. Jak nie potrafisz samemu nic zrobić, to pora na terapię.

Piszę, że seks jest jednym z fundamentów i spoiwem w związku. A nie że jest najważniejszy w ogóle.

Da się, tylko jest to szalenie trudne. A im dalej w las, tym będzie gorzej i trudniej. Czy z jedną osobą można zdobyć doświadczenie? Nie. Można najwyżej się nauczyć tej jednej osoby. Ale czy trzeba mieć koniecznie kilkadziesiąt partnerek? Oczywiście, że nie.

Bo nie byłeś w związku. Czerwone flagi, to w wielkim skrócie lista zachowań i cech, które źle wróżą przyszłości związku. Niektóre cechy i zachowania są obiektywne, ale część jest subiektywna, wyniesiona z własnego doświadczenia. Np dla mnie taką subiektywną cechą jest rozmiar biustu powyżej miseczki D, bo wszystkie dziewczyny jakie poznałem z takimi balonami, to były leniwe buły, które wiecznie na wszystko narzekały. Jedną czy dwie czerwone flagi można przełknąć, ale jak masz ich więcej, to nie angażujesz się w to, bo już wiesz (nauczony doświadczeniem), ze nic z tego nie będzie.

To, jak twoje zachowanie zostanie odebrane zależy od tego, co sobą reprezentujesz. Jak wracam podpity z pubu, gdzie byłem z kumplem i idzie jakaś babka z dużym biustem, to na hasło "ale bym skleił hotdoga" najwyżej się pośmiejemy i tyle. Bo to taka forma pijackiego, wulgarnego żartu. Ale jak taki komentarz pada od 30stoletniego prawiczka, to ma zupełnie inny wydźwięk.

Masz prawie 30. To jakie to 'w jednej chwili' ?

I dlatego, o ile nie zdarzy się cud, to tak pozostanie. Bo budujesz na tym aspekcie siebie i swój wizerunek. A tak nie da się żyć, ani tym bardziej kogoś poznać. Bo to odpychające.

Dziewczyny chodzą same do kina albo na wystawy. Co do kina to idąc samej chyba bym nie chciała żeby mnie ktoś zagadywal, ale chodzę dużo sama na wystawy, też mam mieszane uczucia. Czasem się zdarzy, że jakaś rozmowa wyniknie nt jakiegoś dzieła ale zwykle na tym się kończy i zwykle są to kobiety. Nie wiem czy faceci sami chodzą nie zwróciłam uwagi. Ja jestem samotnikiem już level master ale u mnie to wynika z tego, że nie chce mi się z ludźmi przebywać. Jak mam do wyboru wyjście z kimś kto mnie po godzinie zacznie irytować, a wyjście samej i świadomość ze zawsze się ktoś będzie gapił że jestem sama, zawsze wybiorę opcje numer dwa. Jeszcze wrócisz z radością do swojej samotni jak znudzą Cię ludzie ; )

Mądrala stara się znalazła. Super, że ty taka mądra jesteś i najlepsze rozwiązania znajdujesz. I tak żarty sobie stroimy ale z ciebie.

A i napisałam ci chyba coś, że masz nas nie porównywać. Widać że złośliwe babsko z ciebie. Jesteś na tyle niepoważna żeby porównywać dwie osoby do siebie nie znając ich. Poza tym co to za głupota żeby kogoś porównywać. Naprawdę zejdź na ziemię.

Naprawdę autorze tematu nie rozumiesz, że oni sobie jaja robią. Ty normalnie, miło Eli odpowiedziałeś a ona od razu "żarty sobie robisz". To niepoważne nie miłe babsko. Naprawdę moim zdaniem stop z wygadywaniem się, bo ci ludzie tylko czerpią satysfakcję z tego że ktoś ma jakieś tam blokady, problemy.

O ile się zgadzam, że trzeba brać odpowiedzialność za swoje życie. To napisane to jest tak zarozumiałym tonem że aż nie da się czytać. Milej ci po takiej wiadomości? Dała ci ona coś?. Nie

Więc może skoro jesteśmy tacy podobni to pójdziemy sobie z tego forum żeby nie dawać innym pożywki.

Najlepiej nie miło odpowiadać . Na pewno to pomoże autorze tematu. No super taktyka.

A co do zodiaka to gratuluję sukcesów życiowych, ale też wątpię aby przechwalanie co się zrobiło komuś pomogło kto ma jakieś blokady i problemy. Fajnie poczytać, że komuś się układa, ale to i tak nic nie da.

Dlatego nie ma co dawać pożywki. Tylko zająć się rozwiązywaniem swoich problemów samemu. Nie udzielając się tu nic a nic.

Rossanka tak samo. Udzielała się, udzielała. No i co wyszło?. Kupa. Ewidentnie nic wygadywanie na forum nie daje.

Nie, nie wszystko zależy od nas. Jak takiś mądry, to weź startuj do Angeliny Jolie, ciekawe jakie masz szanse xD

Nie każdy jest takim mistrzem podrywu jak Ty.

Do każdego człowieka da się dotrzeć, niejednokrotnie miałem styczność jak i znajomości z introwertykami, a należę do grupy ekstrawertyków. Jeżeli wyczuwam w kimś potencjał, podam rękę, zaś doświadczenie z życiem jak i pracą z ludźmi na wiele mi pozwala. Wracając do postu wiem, o co Ci chodziło stąd napisałem to co napisałem. Należysz do osób, którzy potrzebują czegoś więcej jak tylko gadania. Szczegółów odnośnie mojej osoby w mediach nie podaję , bo to nie istotne. Z wszystkiego można żyć, tylko trzeba mieć pomysł jak to przekuć. Obserwacja i pewne ruchy pozwalają znaleźć tą niszę. Sport zawodowy to jedno, zaś amatorski również daje pewne możliwości. Jak się rozejrzysz to oprócz tego w co poszedłem zauważysz rynek chociażby trenerów personalnych wiążących się z daną dyscypliną. To również są całkiem dobre zarobki. Byli zawodnicy, amatorzy mają swoje warsztaty oferujące różne usługi z molochami takimi jak DSR ( Dobre Sklepy Rowerowe), czy innymi  takimi jak mam np tutaj oferujące znacznie większa gamę usług profesjonalnych. Wszyscy są kolegami po fachu. tak jak wspomniałem, ograniczenia leżą tylko we własnej głowie, od niej się wszystko zaczyna. Ostatecznie nie wygrywa silny fizycznie, a dobrze poukładany, wyszkolony i sprytny.
Tak jak wspomniałem też " wszystko w Twoich rękach" należy rozpatrywać w kategorii  " wszystko co ludzkie nie jest mi obce". Termin jest bardzo uproszczony , ma trafiać w sedno problemu, a nie być rozbierany matematycznie. Każdy wyczyn jest możliwy, wymaga tylko i wyłącznie odpowiedniego przygotowania. Fakt też jest taki, że wszystkie wyczyny, gdzie mocno nadwyrężasz zasoby, gdy ostygniesz organizm sobie swoje odbiera ( regeneracja). Ważne jest by znać swoje możliwości i granice, by w konsekwencji nie zrobić sobie krzywdy do końca życia. 100 km, to  nie jest zły wynik, widać , że miałeś jakiś cel, bo nikt z marszu nie wsiądzie i tyle nie zrobi. Nawet gdy to było 10 lat temu, to i tak masz przewagę nad tymi co startują od zera, bo? Bo masz już pewne rzeczy w głowie zakodowane, - da się. I tak to działa. Do sprawności fizycznej zawsze można wrócić i wyprzedzę,- pod warunkiem, że jakiś nieszczęśliwy wypadek nie spowodował stałych zmian do końca życia.

Oczekiwania zawsze są, inaczej nie postawisz sobie wstępnej poprzeczki, która to wraz z postępem pnie się coraz wyżej. To są te wstępne oczekiwania. Później gdy masz już świadomość swoich możliwości  oczekiwania stają się coraz to bardziej restrykcyjne i wygórowane.  Na tym polega rozwój, gdzie ostatecznie to Ty zaczynasz stawiać warunki, bo Twój poziom na to pozwala. Zawsze robiłem w życiu to co mnie jarało i brnąłem do mistrzostwa od tych podstawowych oczekiwań, aż do spełnienia całkowicie końcowych założeń. Wszystko co robisz ma sprawiać frajdę, a gdy widzisz tego pozytywne wyniki  dostajesz dodatkowej motywacji, która jeszcze bardziej nakręca, powoduje to iż brniesz dalej ostatecznie uzyskując poziom mistrzostwa. Na przykładzie Twojego anime, - robisz to z sercem i ludzie to widzą i doceniają, więc brniesz by Twoje prace były to coraz to doskonalsze, widzisz w tym sens , spełnienie, satysfakcje. Ludzie zaczynają coraz bardziej to doceniać, widzieć potencjał, aż w końcu zaczynasz dostawać propozycje i tak to się rozkręca jak każde zainteresowanie. Potem już żyjesz tylko tym,- co nazywamy pasją. Dotykam, działa, dotykam jeszcze bardziej, jeszcze bardziej działa. Odkrywasz, ze jesteś w tym bardzo dobry co robisz, odnajdujesz swój talent i się w nim realizujesz na każdy możliwy sposób. Ważne w tym wszystkim jest to, by być na wszystko otwartym, próbować, nie zrażać się porażkami, brnąć do przodu, a dojdziesz do celu.
Szczęście,- " Każdy szczęściu dopomoże , każdy dzisiaj wygrać może"   Dąż, a odnajdziesz swoje szczęście.

Na sam koniec:
Chcesz kupić rower, spoko, mogę Ci wiele doradzić i naprowadzić, tak jak to miało miejsce z moim kolegami i koleżankami z pewnymi problemami w pewnym okresie, o którym też wspominałem. Zostaw namiary, a będziemy działać. Nie ma problemu.