Samolotem, samochodem, pociągiem...czym w podróż? - Netkobiety.pl

ja jeździłam pospiechami do rodziców- na intercity mnie nie stać. od niedawna zabieram się autem z ludźmi którzy jadą w tym samym kierunku (autostop umówiony przez internet) i bardzo sobie chwalę - taniej niż pośpiech  a szybciej niż intercity :]

Ja tam zdecydowanie wolę samochód

oj przyzwyczaiłam się do samochodu i nigdzie się bez niego nie ruszam,na każde wakacje ,wypoczynek jade samochodem ,nie wyobrażam sobie jazdy autobusem, nie lubie byc od kogoś uzależniona. tak to zatrzymuje się kiedy chce,zapale sobie kiedy chce,wyjeżdrzam o której chce itp. autobusem to nie jechałam od prawie 7 lat,nawet po mieście. pod tym względem zrobiłam się wygodna i próżniak.

Najlepiej to pociągiem-mam chorobę lokomocyjną i najprzyjemniej jest mi podróżować pkp. W niezbyt długie trasy i najlepiej noca, albo w dzien kiedy nie grzeje może być też samochód ale raczej z przodu

zdecydowanie samolotem.

Też jechałam do Włoch autokarem do Rimini dokładnie..aż tak źle tego nie wspominam, mieliśmy fajną grupę, to nam się nie nudziło

Jeśli chodzi o pociągi...hmmm..dojeżdżałam 8lat codziennie 40km, najpierw do liceum potem na studia...
i powiem jedno...PKP to najgorsza forma transportu!!!
Nawet nie zdajecie sobie sprawy jak często musiałam czekać na mrozie po 2h, bo nie wiadomo było kiedy pociąg przyjedzie i czy przyjedzie...
smród, brud...brak miejsc...zaduch...
czasami nawet można było spotkać facetów, tzw. "zboków"...pokazujących pewną część ciała...bleee
Nie wiem czy tylko ja miałam takie połączenia, ale moje pociągi jeździły co 2h, niby tylko 40km, ale często jechałam 1,5h a ostatnio nawet 2,5...

Jak już to wybieram samochód, niedawno zdałam prawko

A poza tym kocham jazdę na rowerze!!!
Choć rower kojarzy mi się z niezbyt miłym dojazdem na stacje (3km codziennie w jedną stronę, nawet zimą), to jednak tylko rower dostarczy nam tylu wrażeń!!!
Uwielbiam jeździć latem późnym popołudniem, gdy robi się chłodniej po gorącym dniu...
jazda po wiejskich dróżkach, po polach lasach, łąkach - to to co kocham....
często odbywałam samotne wyprawy rowerem po 60km...i chciałam więcej...tylko tyłek od siedzenia na siodełku się już buntował...i tak codziennie ten sam rytuał ahhhh...

Od kilkunastu lat na urlopy udajemy się wyłącznie samochodem i to nieraz w odległe miejsca. W sierpniu tego roku byłam z rodzinką w Puli (Chorwacja). Jechaliśmy przez Słowację, Austrię, Słowenię. Nawet daleka trasa, jeżeli zostanie dobrze zaplanowana nie jest wcale taka męcząca. Jeździłam już w dalsze, w ubiegłym roku wybraliśmy się do Włoch i dojechaliśmy aż do Reggio di Calabria. Moja rodzina (mąż i 14-letnie bliźniaki, syn i córka) najbardziej lubi podróże samochodem, bo wiele można zobaczyć po drodze.

Autokarami czy statkami to ja lubię jeździć/pływać, ale niestety mam chorobę lokomocyjną, więc bez aviomarinu się nie obejdzie. Samochodem najwygodniej jak dla mnie, bo nie trzeba nosić bagaży i można jechać kiedy się chce itp. Jak byłam mała to uwielbialam jeździć pociągiem i zawsze patrzyłam przez okno i śpiewałam a samolotem leciałam dopiero niedawno do i z Egiptu. Bardzo mi się podobało, chociaż podczas startu trochę mi się w głowie kręciło. Ale ok.

Samochód daje niezależność i możliwość zobaczenia ciekawych miejsc i zakamarków, nawet kiedy lecimy samolotem to na miejscu wynajmujemy samochód. Samolot jest czasem konieczny , gdy odległośc jest zbyt duża , daje oszczędność czasu.
pozdr

A ja mam pytanie o esky .
Czy w porównaniu do innych biur podrózy ,oplaca sie zagladac tam np. po jakies meijsce w hotelu we Włoszech?

ja wybieram samochód, bo mogę sobie w czasie podrózy robić przerwy, takie jak ja chcę i gdzie chce
w razie problemu mam na miejscu środek transportu, jak musze wcześniej wrócić
jade taka droga, jaka mi pasuje

zależy dokąd i zależy gdzie

Jak mam dużo czasu to uwielbiam autostop - można poznać dużo różnych ludzi - kiedyś poznałam w ten sposób piłkarza reprezentacji Litwy Czasem trafiają się mniej kontaktowi czy niezbyt fajni, ale to tez jest jakieś doświadczenie.

Dosyć lubię latać - mam rodzinę we Francji i Anglii więc od czasu do czasu po prostu muszę polecieć (bardzo dużo czasu oszczędzają wyszukiwarki lotów, a jest tego dużo chociażby sky4fly, czy tanie-latanie) - latanie jest fajne, w chmurach świat jest zupełnie inny Ale niestety to co się czasem dzieje na pokładach samolotu... nie jest fajne. Kiedyś miałam wątpliwą przyjemność wracać do Polski w okolicy weekendu - więc cały samolot był pełen Anglików lecących się upić i wrócić Ale Polacy też potrafią

Fajne jest podróżowanie pociągiem - na wschodzie ekstremalne, ale miałam kiedyś okazję podróżować na Krym (ponad dzień w pociągu)  i chociaż warunki były straszne, to jakoś bardzo fajnie dało się pogadać z ludźmi etc. To samo miałam we Francji. Pociągi jakoś tak sprzyjają poznawaniu się.

Także każdy środek transportu bywa dobry

a ja dla odmiany motocyklem a tym roku objechałam nim całe polskie wybrzeże, mazury, potem moje ukochane Zakopane i powrót do Szczecina - miodzio !

Najwygodniejszą forma podróży wg mnie jest podróż samolotem. Równocześnie jest to środek transportu, który zabiera najmniej czasu. Dlatego głównie zamawiam wczasy w Itace, która współpracuje ze sprawdzonymi liniami lotniczymi na całym świecie. Wiadomo istnieją również minusy takie jak na przykład rygorystyczne limity bagażowe, albo fakt, iż za każdą usługę - w tym również za jedzenie lub picie trzeba dodatkowo płacić. Ale mimo wszystko jednak plusy biorą górę nad minusami, dlatego dalej uważam, że latanie jest jedną z najlepszych form podróżowania.

Ja w podróż lubię samochodem (nie jako kierowca, tylko pasażer). Przerwy robimy kiedy chcemy, jedziemy trasą jaką chcemy, zatrzymujemy się gdzie chcemy.

Ale jeśli się nie lubi dalekich tras jako kierowca, to nie radzę.
No i jeśli chodzi o paliwo, to też wyjdzie drożej niż np. pociąg.

Aktualizując temat to teraz najlepiej chyba samochodem, później pociągiem a pózniej busami. Choć cenowo to w drugą stronę. Ale po ostatnie podróży do Warszawy z Wrocławia trwającej 8 godzin Polskim/Flixbusem, mam dosyć.

Na Wschodzie jak najbardziej. Ale w Polsce ludzie są zbyt zamknięci, by poznawanie kogoś w pociągu wchodziło w grę.

Przyjaznych? Pewnie sporo. Skorych do rozmowy? Niezbyt wiele.