Jak się uwolnić? - Netkobiety.pl

Czekaj czyli na początku kwietnia odszedł do koleżanki a teraz chce powrotu? Dobrze rozumiem?

Jak się uwolnić - zakończyć ta relacje i skupić się na sobie, myślę że dobrze by Ci zrobiła terapia żeby przepracować to czemu tak sobie dałaś wejść na głowę w tym związku. I dać sobie szanse na poznanie kogoś wartościowego zamiast bujać się z kimś kto Cię traktuje jako osobę do ogarniania mu życia a nie partnerke

Nie On nie chce powrotu jest zaskoczony, że jego menadżer życia przechodzi załamanie.

Szczerze to podobno nie jest. Chodzi mi o to, że skoro to jego nowa miłość to raczej chyba po rozstaniu powien do niej iść a nie oczekiwać, że będziemy najlepszymi przyjaciółmi. I że nadal będę dla Niego wsparciem.

Bardzo dziękuję za odpowiedź. Widzę, że terapia i skupienie się na sobie jest mi potrzebne.

Mieszkanie jest wynajmowane umowa na mnie. Ostatnio mieliśmy szukać mieszkania do kupienia.
Po tym jak przeplakalam koniec tej relacji zaczęłam rozmowę, że ten bałagan trzeba ogarnąć. On nie chce tego mieszkania bo jak twierdzi za drogo by mu było płacić. Jako osoba cywilizowana nie chciałam robić jakiś awantur tylko na spokojnie doradziłam żeby szukał pokoju.
On jest zaskoczony bo skoro jestem sama to dlaczego nie chce dalej z nim mieszkać jako przyjaciele.
A my już chyba nimi nie jesteśmy

Samotna, przechodzisz trudny czas, bo poniosłaś porażkę. Każdy nieudany związek, to porażka i często nie można zrozumieć, dlaczego ktoś odszedł, zdradził, zniszczył wszystko. A stało się tak, bo ten ktoś zwyczajnie chciał tak postąpić i mógł.
Niestety, ale dopiero w kryzysowych sytuacjach, otwieramy oczy i widzimy z kim byliśmy związani. Nie jest to miłe, jest bolesne i raniące, gdy ktoś kogo kochaliśmy przestaje widzieć w nas człowieka bliskiego. Twój partner jeszcze chce zabys dalej mu ogarniała życie, a on będzie spełniał swoje miłosne uniesienia z inną. No powiedz teraz sobie szczerze, czy wiedziałaś, że jesteś w związku z palantem i egoistą? Ta sytuacja pokazuje, że ciągnęłas ten związek jak koń pod górę, a jemu to odpowiadało.
Nie masz ani kogo, ani czego żałować. Odetnij się całkowicie i zacznij żyć na nowo, wolna, bez tego garba, który Ci zafundował. Niech on żyje jak chce, ale bez twojego udziału.

No raczej! Widzisz teraz jasno kim dla niego jesteś. Nie miłością tylko ogarniaczem życia. Uznał, że to ci odpowiada, o to ci chodzi, tak jest ok, skoro pasowało ci to do tej pory. Ty pewnie inaczej to widziałaś: "Ludzie w związku się wspierają", "jeszcze tylko pomogę mu poradzić sobie z tym i tym i będzie normalnie".. Kopnij go w dupkę i nie tłum w sobie emocji. Jestem przekonana, że robisz to bo masz w tym dużą wprawę, ale nie warto. Złość też jest przydatna, możesz dzięki niej rozwiązać swoją sytuację. Wyciągnij wnioski na przyszłość i nie daj się wkręcić w podobne relacje.

Autorko, ewolucja dała nam specjalny narząd do załatwiania takich sytuacji, znajduje się na dłoni, dokładnie w środku, między małym palcem, a kciukiem.

To zainwestuj wysiłek w to by mieć ciekawe życie (a przynajmniej aby dla Ciebie było interesujące) i dbanie o siebie urodę (jeśli masz taką chęć) zamiast dbać o kogoś, kto to wykorzystuje.

Kocham!!!

A mnie smuci ze tak siebie nie doceniasz, nie kochasz i nie troszczysz sie o siebie ze pozwalasz jakiemuś beznadziejnemu typowi traktować Cie jak popychadło. Jesteś. Powtórz to sobie glosno. Jesteś. Nie musisz byc piekna by moc zyc szczęśliwie i zaalugiwac na szacunek. Ale musisz o sobie dobrze myśleć by zyc szczęśliwie. Zadbaj o siebie, przytul samą siebie a tego goscia wykip na zbity pysk. To co on Ci proponuje to bezczelność. Nic nie tracisz bo ktoś z amputowana empatia bedzie taki sam dla kolejnej partnerki. I kolejnej.
Ale to juz nie Twoj problem.
Wykop go. Potem pobadz sama i zajmij sie soba.

Boisz się, że jesteś nudna i przeciętna z urody?
Dziewczyno, jeśli otworzysz się na życie, pozbędziesz się tego pasożyta ze swojej przestrzeni, to odnajdziesz w końcu siebie! Mów o sobie dobrze i myśl o sobie tylko pozytywnie. Wiesz dlaczego ludzie są szczęśliwi? Bo pozwalają szczęściu przyjść. I jeszcze jedno, dla kogoś możesz być przeciętna, ale dla kogoś innego możesz być najpiekniejszą, bo to tylko kwestia postrzegania i gustu. Jednemu podoba się córka, drugiemu jej matka, bo To wszystko jest naprawdę względne. Pokochaj siebie.

Dziękuję za wszystkie odpowiedzi, które otrzymałam. Ostatni trudny czas był dla mnie pełen przemyśleń.

On się wyprowadził a ja jeszcze roztrząsam szczegóły tego związku. Na odchodne usłyszałam jeszcze, że nie jestem tą samą dziewczyną, w której się zakochał. Kiedyś byłam pełna życia i energiczna. Ciekawe na kogo zmarnowałam tę życiową energię.

Widzę też jaka jestem naiwna, bo działy się te różne akcje a ja tak kurczowo się trzymałam tego, że się ułoży. Ech gdzieś w trakcie trwania tego związku całkowicie zapomniałam o sobie w tej relacji. Moje wizje wspólnego życia to obrazy zza różowych okularów. Nie jestem żadną desperatką (chyba) ale czuję taką ogromną porażkę, nawet nie złość czy zazdrość Nie sądziłam, że skończę jako porzucona przez ukochanego dla jakiś mrzonek

Po prostu dostałaś lekcję, którą dostaje wiele kobiet Często zbyt dużo chcemy dać, pomóc, za bardzo się poświęcamy... a zaniedbując siebie tracimy atrakcyjność. Daj facetowi brać za siebie odpowiedzialność i radzić sobie ze swoimi problemami, nie wyręczaj.

;-D Dobrze, że nie 15 lat po ślubie, lepiej odrobić tą lekcję wcześniej niż później ;-)
Też odżyjesz bez tego ciężaru, który na siebie brałaś. Fajnie mieć czas dla siebie.

Dziękuję za wsparcie jakie mi okazałyście

Moja ulga z zakończenia tego związku nie trwała długo. Nowy obiekt uczuć jest bardzo oporny na zaloty przez co mój były partner znowu próbuje mnie wikłać w swoje życie.

Jego zdaniem to On jest stroną poszkodowaną. I ja powinnam mu pomagać teraz xD wiem jak idiotycznie to brzmi. Zaczynam się zastanawiać jak źle tak naprawdę z nim jest.

Czy może któraś z Was miała takie problemy?

Nie masz wobec niego obowiązków. Polecam dużą konsekwencję i brak jakiegokolwiek kontaktu. Zakończyliście związek i finito. Przyzwyczaił się, że może na tobie żerować. Roszczeniowy typ. Nie wdawaj się z nim w rozmowy.

Miałam, ale nie z chłopakiem a z siostrą :-( Z czasem z zaburzeń rozwinęła się u niej choroba psychiczna ale nigdy nie chciała się leczyć. Jest na utrzymaniu matki. Wszyscy inni się odcieli, bo nie da się z nią przebywać. Już nawet matka prawie jej nie widuje tylko daje pieniądze.

ups.
proszę moderacje o usunięcie tego...

Sytuacja po prostu chyba mnie przerasta. Już mnie nie interesuje co On o mie myśli.

I nie chcę tworzyć żadnych nowych związków. Chcę mieć po prostu święty spokój.

Nie odpisałam na żadną z Jego wiadomości, nie odbierałam jak dzwonił- zablokowałam nawet numer. To dzwonił z innego numeru

Przemyślałam to i chyba po prostu muszę zmienić miejsce zamieszkania. Nie będzie wiedział gdzie to mnie nie będzie szukał. Wstyd mi przed sąsiadami i nie chcę robić przedstawienia.

Słabe efekty tego myślenia.
Za każdym razem jak trafi Ci się jakiś dureń będziesz zmieniać mieszkanie?
Sucho informujesz, że nie chcesz mieć żadnego kontaktu z zastrzeżeniem, że jak nie posłucha, to zgłosisz sprawę na policję.
Jak nie posłucha- co jest prawdopodobne, bo go przyzwyczaiłaś, że jesteś podnóżkiem - to faktycznie zgłaszasz bez żadnych dodatkowych hocków-klocków.
Oni tam tylko czekają na takie bzdury, bo lepsze to niż użerać się z prawdziwymi przestępcami.

Jak jegomość ukochany zobaczy, że serio znudził Ci się status emocjonalnego worka treningowego to odpuści. No ew. napisze kilka niemiłych komentarzy gdzieś na fejsie. z tego co opisałaś, to jest max jego możliwości.