prawda o przeszłości - Netkobiety.pl

No i czas nie oburzać się na # innych, gdy samemu ma się sporo za skórą. Przecież jak mogę tępić swoich pobratymcow...

Otóż właśnie
Nie musisz się przymuszać sama do spowiedzi, ale jeśli facet się spyta, to warto  szczerze odpowiedzieć, przynajmniej w podstawowym zakresie.

Zawsze chciałam siebie w wersji męskiej, tyle że ja już siebie bym nie chciała... Chyba tak podsumuje swoje rozterki. Dzięki za duskusje.

Ale kto tutaj mówi o spłycaniu?
Właśnie o to chodzi, że jesteśmy ludźmi a nie zaprogramowanymi robotami. Popełniamy błędy, mniejsze lub większe. Nie znaczy to, że mamy wiecznie w sobie rozpamiętywać te swoje błędy. Sęk w tym, żeby po prostu zamknąć pewne rozdziały swojego życia, aby móc zacząć wszystko od nowa.

Jaka hipokryzja? O to ciągle chodzi mi. Jak mogę wymagać, gdy jestem jaka jestem? Wcześniej mogłam, bo zwyczajnie byłam tego przykładem że można i da się. Teraz? Gwno mogę. Moralizowanie mogę sobie wsadzić w gardło, a wymagania by facet był taki jak ja w tyłek. Dopuściłam do tego, że nie chciałabym siebie. Po prostu fantastycznie. Nie jesteśmy robotami, nie jesteśmy nieomylni, mamy prawo do błędów i przez takich jak Wy mamy jak mamy, zdrady gonią zdrady, kłamstwo klamstwa, chamstwo goni chamstwo. Tak kurde nie można... Czy Was nigdy nikt nie oszukał? Nie zranił? Nie zdradził? Skąd tyle tolerancji ciemnej natury człowieka...

I nie jestem hipokrytka. Tepie siebie tak samo za to co zrobiłam jak i innych.

Ja celowo podałam przykład otyłości bo czytając Ciebie przypomniała mi się znajoma, która co prawda była kiedyś zaje*ście zgrabna i ładna, ale to było kilka lat temu. Potem bardzo przytyła, tak, że teraz jest po prostu otyłą osobą i krew mnie zalewa, kiedy słyszę jej komentarz na temat jakiejś kobiety "przy kośći" typu jaka świnia, jakie obrzydliwe sadło itd., tak jakby nie miała w domu lustra i nie widziała siebie. Serio mam wrażenie, że pomimo, że jej ciało zmieniło się bardzo, ona mentalnie myśli, że nadal ma wymiary 90-60-90 i dlatego nikt nie ma prawa zwrócić jej uwagi.
Nie oceniaj, wtedy nie dasz prawa do oceniania siebie.
Nikt nie każe Ci godzić się na coś co Ci nie odpowiada, tak samo Twój facet może nie chcieć być z Tobą.
Co z tego, że np. wspomniana znajoma szukając kogoś np w sieci wstawi stare zdjęcie, skoro już tak nie wygląda? Nie jest już tą dziewczyną fit, która każdego "lenia" z nadwagą krytykowała. Bo "mogła".

Dlaczego więc innych zdrajców nazywasz łaj*mi, sama natomiast nie chcesz być postrzegana/oceniana przez pryzmat zdrady?
Z jakiego powodu czujesz się lepsza? Bo tylko raz? Bo jesteś dobra, szczera itd. itd.? Myślisz, że w tym worku takich jak Ty nie ma?

Nie czuję się lepsza od innych. Nie sądzisz, że gdyby tak było nie miałabym tej cholernej złości na samą siebie? Wiem, że będę przez nią oceniana tak jak to robię i wiem, że ktoś taki jak ja nie będzie chcieć takiej mnie... Kurka Roxann Ty to masz łeb nie od parady. Muszę zmienić formę krytyki! Te ła.jzy takie jak ja... I już gitara

Jak zdradziłam, a żonaty facet flirtuje ze mną to mogę się poirytować czy mam strzelić se samobója w stylu "o co Ci chodzi, chociaż nie zdradza jak Ty, bo tylko flirci"?...

Czeka, bo zrozumiałem, że Twój obecny partner nie jest żonaty..? Czy może jednak tak? Bo pogubiłem się w tym wszystkim..Skupiasz się cały czas na swojej zdradzie, przeżywasz ją i ubolewasz nad tym co się stało..
Ok, każdy może mieć chwilę słabości, ale nie sądzisz, że gdzieś jest granica? W którymś momencie trzeb asię otrzepać z tego kurzu i zostawić pewne rzeczy za sobą? Skoro nadal chcesz się z nim spotykać, to w odpowiendim momencie daj mu szansę, aby to on zadecydował, czy on jest w stanie zaakceptować Twoją przeszłość..

Ma prawo by nie chcieć grubego ale raczej nie ma prawa by obrażać innych albo wściekać się, że ktoś ją odrzuci z powodu dodatkowych kg.

Kristel, krytykować możesz, tylko to trochę co innego niż ocena. Zdrada nie odbiera Ci prawa do tego by uważać, że jest czymś złym, podłym,  odradzania jej innym, wymagania wierności itd. Przekonałaś się o tym na własnej skórze i po prostu utwierdziłaś w tym przekonaniu.
Nazywając jednak innych zdrajców łaj*mi i innymi epitetami, określasz tym samym siebie, mało tego dajesz ciche przyzwolenie by inni tak Cię postrzegali/oceniali.
Jakoś wątpię, że wdając się w romans, miałaś dylematy czy wejść do tego niechlubnego worka czy nie. Mało tego, podejrzewam, że gdybyś stworzyła szczęśliwą relację z kochankiem, to temat podwójnej moralności w ogóle nie zaistniałby w Twojej głowie.

I tutaj jest istota sprawy- zdradziłas wiec według twoich morali straciłaś pozycje z której mogłabyś pokazać innym ludziom jaka to jesteś zajebsita i wspaniała i nieskazitelna wiec to dawalo ci możliwość oceniania i wymagania od ludzi bóg wie czego.
Teraz porównujesz się to kan. Ali bo nie widzisz nic innego. Twoje myślenie jest bardzo zero jedynkowe albo tak albo tak. A ci co zdradzają to nie maja prawa do szczęścia? Maja się biczowa do końca życia bo im się z mężem / żona nie udało ? Bo jest dużo różnych powodów zdrady - oczywiście najgorszy jest ten ze po prostu chcą sobą zamoczyć bo im się nudzi- to samo tyczy się kobiet. Ale może być tysiąc innych powodów- dla jednego bardziej moralnych a dla drugiego mniej.
Rozumiemy zdradzilas i ktoś ciebie zdradził - ale to nie jest koniec świata, gorsze rzeczy się dzieją. Jest to tez wachlarz emocji który targa cZlowiekiem i nie przepracowany definiuje nasze dalsze życie tak jak widzimy. Czy ci co zdradzają powinni być traktowani na równi z mordercami ? Zaliczyłes jak byłeś w małżeństwie ? Do więzienia !!!
Wracając do sprawy - najbardziej wkurza cię to o czym pisałam na początku ze ty już nie możesz umoralniac innych i to jest ten cały bólu.
Ja szczerze nie rozumiem tego problemu - nie muszę się zwierzać z całej przeszłości swojemu partnerowi - są rzeczy o których nie chce mówić - jakby się spytał to bym pewnie powiedziała ale jak się nie pyta to po co mam z nim babrać się w swojej przeszłości? Nikt nie jest idealny ani ja oni on ale nie sprawdzam problemu do bycia nastlatka bo każde z nas miało wielu partnerów w łóżku wcześniej - to były moje wybory na długo przed tym jak go poznałam wiec dlaczego miałby mnie z nich teraz rozliczać? Tak samo ja go nie rozliczam z tego co robił wcześniej bo nie jestem ani sądem ani bogiem.

Ela
Potrzebuje swojego wybaczenia, a nie exa, jak dla mnie może przeklinać mnie do końca swoich dni i na Dartsie wieszać moje zdjęcie, a wieczorami wbijać we mnie szpilki praktykując voo doo.
Bbaselle Ciebie nie interesuje to kim był Przed Tobą, jakie miał podejście do seksu i kobiet, a mnie to interesuje. Bo to nie przeszłość, liczba partnerek wiele mówi o człowieku. Tak jak czy potrafiło się kogoś zdradzić...
Roxann bam zdradzona i zdradziłam.

Podwójna moralność bo nie wypaliło? Nie do końca. Od pierwszego momentu zżerało mnie od środka tylko w zrywach usprawiedliwiałam się. Próbowałam wybielić się, bo nie umiałam unieść, że jestem w zacnym worze, ale postanowiłam wziąć na klatę wszystko bez znieczulenia. Taka forma autoterapii..

Bagiennik mnie naprawdę nie interesuje jak kończy się u kogoś. U mnie jest happy and. Mam szansę na szczęśliwy związek, dojrzałam, bardzo zmieniłam się, a co najważniejsze przyjdzie dzień, w którym wyciągnę ostateczne wnioski i pójdę dalej. Być może On nie chciałby mnie sprzed przemiany, a może ja bym nie dostrzegła, nie chciała Go? Może będzie po zdradzie i przekreśliłabym go, a tak ze swoją historią spróbuję? Nie wiem, wiem za to jedno - wszystko dzieje się po coś.

To, że postąpiliśmy źle, nie oznacza od razu, że jesteśmy złymi ludźmi. Doświadczenia życiowe, nawet te trudne, a może przede wszystkim te, wiele nas uczą ale też kształtują nasz charakter i poglądy.
Im więcej sami przeszliśmy, tym więcej jesteśmy w stanie zaakceptować czy też jest w nas więcej wyrozumiałości, nie oceniamy kogoś zbyt pochopnie bo wiemy, że to jest złudne. Nie oznacza to, że mamy godzić się na coś co nam nie odpowiada. Nie wiem dlaczego z uporem maniaka powtarzasz, że straciłaś moralne prawo by wymagać wierności w związku? Mogłabyś jeszcze tak twierdzić, gdyby chodziło o zdradę obecnego partnera.

Kristel a ty jesteś wierząca, że poruszasz kwestie zasad katolickiej wierności? Pytam, bo jeśli tak, to powinnaś wiedzieć, że nawet przy różnych parafiach funkcjonują grupy dla osób, które właśnie prowadziły taki hedonistyczny tryb życia, że czerpały przyjemność z przypadkowego seksu, błądziły w oparach niskich uciech bo same były zagubione albo popełniały błędy bo nie wiedziały gdzie odnaleźć siebie i gardziły sobą- mogły do tych grup iść, uczyć się przebaczenia samemu sobie, aby im wybaczono, i wcale nie musiały szukać przy tym Boga. Po prostu dostawały szansę i wiarę w to, że jeśli chcą, to mogą postępować moralnie. I było tam wielu ludzi z takim świadectwem, że da się zerwać z takimi praktykami po zrobieniu ze sobą porządku.  Ja miałam przy parafii takiego księdza, który mówił, że im więcej w Twoim życiu gów...... tym bardziej zaprasza. Łącznie z osobami, które przez zdrady niszczyły rodziny. Czasem przychodzili tam razem z rodzinami i rozmawiali. Przy okazji zachęcano je do korzystania z terapii małżeńskich u psychoterapeutów, bo ksiądz mówił, że nie musisz wierzyć w Boga, aby Bóg wierzył w Ciebie I w tej grupie byli nawet ateiści.
Ogólnie to mnie nie interesuje co ty sobie myślisz, jak postrzegasz świat, czy się biczujesz, czy sobie wybaczysz- ale uważam, że brzydko postępujesz dajac sobie prawo do takich surowych ocen innych ludzi. Ale to tylko moje zdanie. Bo to Twoja sprawa, na czym zmarnujesz życie i szansę na szczęście.

A obcy? Nic mi do tego. Niech błądzą i całe życie byle tylko nie moim kosztem...

Zgłosiłem wczoraj
na mój nos "stara dobra" Reca38/Martaw2 się nudzi .
trudna do wykrycia z resztą i namierzenia cwana gapa