Samotnosc za granica - poznam virtualnych przyjaciol - Netkobiety.pl

Hej dziewczyny, jakiś czas temu pisałam do was z Hiszpanii gdzie mieszkałam 2 lata, obecnie jestem w UK, ale mam nadzieję, że zostanę tu jak najkrócej, bo po prostu nie lubię tego kraju pod wieloma względami. Słowem mieszkam całe życie na walizkach, wcześniej we Włoszech i Francji, ahh czego nie robi się dla miłości...:) Jednak niesie to ze sobą bardzo wiele wyrzeczeń i problemów zwłaszcza na tle finansowym i zawodowym, są też pewne plusy, poniewać kocham podróżować. Na walizach jestem już około 10 lat więc zdążyłam się przyzwyczaić. Ktoś z Cambridge chętny na kawę ??? Pozdrawiam.

O widze ze to nie tylko ja mam takie problemy, zeby sobie z kims pogadac to jest problem. Niby jestem tu kilka lat (jakies 9, moze 10, nie pamietam) wyszlam szczesliwie za maz (za Anglika) nie mamy dzieci (dzieki obopójnemu porozumieniu) i jakos nie mam zadnej nawet kolezanki zeby napisac czy zadzwonic czy nawet e-maila wyslac jak mam ochote. Nie wiem czy to rok 2014 tak porobil z ludzmi ze nie chca ze soba rozmawiac? Niby ze globalnie jest, ze jest internet, e-maile, FB, BBM, whatsapp , ale jakos nikomu sie nie chce na moje pytania odpowiadac i utrzymywac kontaktów... nie wiem, czy ja stalam sie jakas dziwna, skomplikowana czy po prostu ludzie nie sa zainteresowani utrzymywaniem kontaktów? Bo po co? Nie wiem o co chodzi.. serio. Moje malzenstwo jest udane i nie brak mi na prawde niczego... tylko jakas przyjazna dusza z kóra mozna by sobie pogadac czasami bylaby fajna sprawa..
Moze ktos e-maila napsze?
Pozdrawiam, Ola.

Hej. Ja mieszkam w Anglii i ludzie także przestali utrzymywać ze mną kontakt. Jestem bardzo samotna Bardzo chętnie poznałabym jakąś bratnią duszę. Jakby ktoś taki się znalazł to piszcie na maila.

Cześć ja sie witam z Niemczech....masakra. Myślałam, że wyjazd będzie łatwiejszy - nie jest. Tęsknota robi swoje no i  to poczucie, że jest tu dla mnie tak "obco"

Hej dziewczyny,dopiero się.tutaj zalogowałam,więc jestem "nowa".Wydajecie się być sympatycznymi osobami,wiec pomyślałam,ze spróbuję poszukać bratniej duszy w ten sposób.Mam 35 lat i mieszkam w Uk.Moj adres email jest widoczny,czekam na parę slów od Was:)

Czesc dziewczyny ,czy jest ktos samotny w Szwecji? chetnie nawiaze kontakt .Czuj sie bardzo samotna

Pozdrawiam Gaba

nikgo z us?, to przeciez tez zagranica

Hej, nic się tu nie dzieje na tym forum ;/
Chyba wymarło...

Zapraszam wszystkie samotne (i nie koniecznie samotne) Panie do odwiedzenia mojej randkowej strony internetowej wlasnieon. com.
Stworzyłem ją sam, jest w pełni DARMOWA, a przeznaczona jest dla Polek szukających mężczyzny.
Czy to będzie mąż, przyjaciel czy kochanek zależy tylko od Ciebie.
Profili Panów jest kilka tysięcy. Jest w czym wybierać.

Pozdrawiam
Zygmunt

Oj Kobietki, ze smutkiem przeglądnęłam Wasze wpisy od kilku lat, fakt pobieżnie, ale wielka tęsknota i żal z nich bije :-( To bardzo przykre. Ja jestem zadowolona z emigracji (co prawda jestem dopiero ponad 3 lata poza granicami kraju) i niekoniecznie akurat to tutaj jest miejscem dla mnie, ale wydaje mi się, że nie wszyscy są stworzeni do emigracji. Bardzo mi szkoda tych osób, które z różnych przyczyn wyjechały i teraz cierpią. Nie wiem czy internet to załatwi. A szukałyście jakiś polskich domów albo polskich szkół (gdy ma się dzieci) czy jakichkolwiek polskich instytucji, gdzie można pójść i poznać rodaków? Ja mam przyjaciół jedynie wśród Polaków, stąd taka rada. Uważam (moje osobiste zdanie), że szczerze i z uczuciem mogę mówić jedynie we własnym jezyku. Co innego znajomości.
Spróbujcie poszukać na miejscu. Internet nie załatwi osobistego kontaktu. Życzę szczęścia :-* Maggie

Hihi Celinienne, spokojnie nie płaczę ;-) Nie jestem również przeciwniczką kontaktów online, mojego ukochanego wiele lat temu poznałam ponad 3 tys. km od mojego miejsca zamieszkania tylko dlatego, że zdecydowałam się na kontakt przez internet. Mam przyjaciół rozsianych po świecie i ogromnie się cieszę, ze przyszło mi żyć w czasach gdy mogę te przyjaźnie utrzymywać i pielęgnować. Chodzi mi bardziej o poradę co zrobić gdy jesteśmy samotni. Emigracja nie jest dla każdego, czasami jednak tak się losy układają. Trzeba znaleźć w tym pozytywy. Ja zachęcam do kontaktu z żywym człowiekiem. Nie możesz nie zgodzić się, że smutek bije od dziewczyn, które tutaj pisały. To była tylko szczera rada, żaden płacz i współczucie, raczej współodczuwanie, bo empatia jest moją silną zdolnością. Pozdrawiam z kapryśnej jak zwykle wyspy :-)

Hej:) zagląda tu ktoś z Irlandii?:) Jestem tu dwa lata , sama jak palec ciężko było pierwszy rok ale już lepiej,dużo zależy od nastawienia i planów .Chętnie się w kręcę w ten temat )pozdrowki

hej czy jest tu ktos?

Wiadomo za granica jest inaczej.  W ogole zmiana prorytetow. Mimo mlodego wieku bo mam 25 lat dopiero / pol zycia zaa granica nie wrocil bym do kraju tylko dla znajomosci. To bez sensu. Najprosciej ludzi poznaje sie przez przypadek , przynajmniej u mnie tak bylo. Byc otwartym , zreszta nic na sile.

Witaj Jola. Nie tak prosto znależć " na życie" wartościowego człowieka. Jak sama piszesz chętnych panów do niezobowiązujących spotkań jest bez liku. Tu gdzie mieszkam dużo mówi się o tzw. chicagowskich małżeństwach. Taki fenomen chyba tylko tutaj jest spotykany. Polacy na wyjeżdzie niestety zmieniają swoje zasady, swoje wartości. Spotkałam , rozmawiałam z panem, który jest tutaj 30 lat. W Polsce ma rodzinę. Tutaj mieszka z kobietą. Ona też posiada w kraju męża i dzieci. Razem żyją, razem wysyłają paczki do Polski, razem chodza do kościoła. Ten człowiek  nie widzi niczego złego w tym co robi. Dla niego to normalne. Nie może pojąć, że ja jestem sama. Nie szukam przypadkowych znajomości, ale gdyby na mojej drodze pojawił się jakiś uczciwy, dobry człowiek, to kto wie, może coś by z tego wynikło. Nie mam dla Ciebie żadnej rady, bo sama jej potrzebuję. Choć dobrze mi samej ze sobą, raczej się nie nudzę. Ale czasami chciałabym np. wyjśc na kawe w miłym towarzystwie.

Witam
Takze poszukuje kogos do pogaduch. Nie dosc, ze mieszkam za granica, to w dodatku + 50. Moze ktos ma podobne minusy?
Pozdrawiam serdecznie.

Witam
Tez przebywam na emigracji od 10 lat
Mieszkam w Danii
Moze chcialby ktos ze mna popisac
Kolezanka,przyjaciolka pilnie poszukiwana
Mam 52 lata
Pozdrawiam serdecznie
Maria

Hej, pozdrawiam z Holandii i bardzo chętnie kogoś poznam choćby do popisania

Hehe to widzę, iż z różnych rejonów świata jesteśmy. Ciekawy temat, jeśli ktoś miałby ochotę popisać to również chętnie się odezwę i wymienię bagażem doświadczeń. Mam 34 lata i mieszkam w Sewilli (Hiszpania), wcześniej przebywałam również w kilku inny miejscach świata jak Meksyk czy Włochy, którymi jestem zafascynowana. Pozdrawiam

Też mieszkam w uk i czuje się tu samotna pomimo pracy ,znajomych ;( brakuje mi przyjaciół (( dołki w tej Anglii mi doskwierają coraz częściej:(
Jak któraś chce to piszcie;)