Kobieta z dzieckiem i były ex.. - Netkobiety.pl

Nikt przytomny nie zagwarantuje bycia razem do śmierci, w dodatku w dobrej komitywie. To, że ojciec dziecka utrzymuje kontakt, jest rzeczą naturalną i zrozumiałą. Gdy będzie miał ograniczone prawa rodzicielskie, to dalej będzie mógł się z dzieckiem i jego matką się kontaktować.
Problemem nie jest więc ona i ojciec dziecka, lecz to, co Ty myślisz na jej temat oraz... swój.

Co masz zrobić? Porządek w swoich uczuciach i myśleniu. Gdy to zrobisz, podejmij decyzję. Im prędzej, tym lepiej, bo przestaniesz robić kobiecie wodę z mózgu.

Nie wiem jakie poradniki czytałeś, ale nie wszystkie kobiety szukają Jelenia, który będzie wychowywał ich dziecko. Ja nie chciałabym żeby mój facet wychowywał moją córkę. Ona ma ojca i on zawsze nim będzie. Nikt go nie zastąpi i nawet nie chce żeby ktokolwiek próbował.
To logiczne, że mają ze sobą kontakt i bardzo dobrze, że mają. Najlepiej gdyby ten kontakt był jak najlepszy. Ty niestety musisz do tego przywyknąć. Boisz się, że ona do niego wróci. Jest na to taka sama szansa jak na to, że znajdzie sobie kogoś nowego i do niego odejdzie. W żadnym związku nie ma gwarancji.
Wiążąc się z kobietą z dzieckiem bierzesz na siebie duża odpowiedzialność. Ale jeśli jest to kobietą, która daje Ci wsparcie, szczęście, miłość i chęć do bycia lepszym człowiekiem to warto w to brnąć.

Piszesz , ze :
„Matka też mowi, że niedługo ograniczy mu kontakt z dzieckiem. ”
Po takim tekście kobiety pod adresem ojca swoich dzieci czerwona lampa powinna Cię oślepić swoim blaskiem a syrena alarmowa wyć uszach aż do bólu .

Nie to, ze facet chce się spotykać z dzieckiem. Nie to ze ona ustala terminu tych spotkań, kontaktuje się z nim w sprawach ważnych dla dziecka - bo to akurat jest normalne i dobre.

Inna sprawa, ze dla matki dziecko będzie raczej ważniejsze niż partner - nie ojciec:(

Każdy ma jakąś przeszłość. Jako kobieta porzucona z dzieckiem powiem ci, że nigdy nie rozmyślałam o swoich poprzednich partnerach będąc z kolejnym. Nigdy nawet w myślach ich nie porównywałam na żadnym polu. Nie wiem jak to działa, ale z każdym kolejnym partnerem to jest po prostu nowe życie. Nawiązując do twoich poprzednich postów, które dopiero teraz przeczytałam: teraz będąc sama z dzieckiem też utrzymuję kontakt z ex z uwagi na dziecko, ale jeśli bym się z kimś związała, to nie po to aby znaleźć mu ojca, bo ojca już ma tylko po to aby zacząć nowe życie z fajnym partnerem u boku i wiem, że byłby dla mnie bardzo ważny.
Skup się na tym, że jest wam dobrze i ciesz się, że masz dobry kontakt z synem partnerki to jest bardzo ważne. Dużo ważniejsze niż jakieś rozmyślania o jej byłych partnerach - każdy ich ma. Przypuszczam, że ona też nie jest twoją pierwszą kobietą. W twoich postach nie widzę żadnych podstaw sądzić by ona jeszcze do tamtego w jakiś sposób wzdychała...

Autorze, kiedy myślę o swoim pierwszym partnerze, to zastanawiam się, jak ja mogłam być z kimś takim?
Jak mogłam go tak bezgranicznie kochać, podziwiać i tyle czasu płakać za nim po rozstaniu...? Dziś śmieję się z tego, po prawdzie z zażenowaniem...
Może przez moment pasowaliśmy do siebie, ale podczas gdy on zaczął się staczać, ja zaczęłam się rozwijać w błyskawicznym tempie.
On w tej chwili też jest takim, jakbyś to nazwał "menelem" i dziś kijem bym go nie tknęła... Ale wtedy był inny i ja też byłam inna. W swoim czasie widziałam w nim bardziej jego potencjał niż to, jakim był naprawdę, łudziłam się, że będę w stanie mu pomóc wydobyć z siebie to co najlepsze. Ale on nie chciał, może nie mógł, nie wiem...
W każdym razie... może historia Twojej dziewczyny i jej byłego jest podobna do mojej?
Daję Ci to do rozważenia. Pogadajcie - możliwe, że rozmowa odejmie Ci wielu niepotrzebnych zmartwień.