Przez koronawirusa olał moje urodziny - Netkobiety.pl

Jeśli za każdym razem,  w każdym związku, tą jedyną, drobną "rysą" na szkle będzie jedno kłamstwo, takiego typu, jak tutaj, to się relacja będzie rozlatywać od razu jak domek z kart. I tak na serio odrzucamy absolutnie wszystko inne, całą resztę okoliczności, która się za tym kryje? Wnioskujmy jednocześnie, że skoro ściemnił w tak błahej sprawie, to potem może zrobić to samo w kwestii np pracy, chęci posiadania dziecka czy czegoś równie ważniejszego? Nawet, jak uznamy, że to kłamstwo to absolutny koniec świata, to czy zwykłe "Strasznie Cię przepraszam, jest mi głupio" nie może załatwić sprawy? Roztrząsanie takich potknięć trwa często chyba zbyt długo..
Tak w ogóle to Autorkę stąd chyba wymiotło na amen...

Ok, ja to rozumiem Tylko podobny schemat powoduje błędne wnioski. Szczegółów nie znamy, ale sama Autorka przyznała przecież, że wszystko się między nimi dobrze układało. Poza tym jedno kłamstwo ma to wszystko przekreślać? Jeśli teraz zdecydowała się od niego odejść, to moim zdaniem skrajnie powierzchowna ocena. Ale to już jej sprawa i jej wybory

Tak, jak z przestępcami: nie każdy złodziej czy kieszonkowiec stanie się od razu mordercą..

Że jeszcze macie siłę dyskutować na ten temat Każdy powiedział  co myśli a teraz badają te same stwierdzenia tylko inaczej sformułowane

Najgorzej się dyskutuje, jak nie wypowiada się Autor wątku a on zna tak naprawdę najlepiej szczegóły całej historii

Cyngli, masz rację na pewno sporo takich gagatków zaczyna od drobnych występków. Pablo Escobar najpierw okradał cmentarze z nagrobków a potem wysyłał partyzantkę nad kolumbijski Sąd Najwyższy, każąc palić akta i mordować sędziów..Także coś w tym jest..

A wiec tak... do tej pory się nie spotkaliśmy, ale też do tej pory oprócz tamtego wyjścia do kumpla nie spotkał się z nikim innym. Nie odwiedził rodziców, brata, nikogo. Siedzi i pracuje z domu, wychodzi tylko raz w tygodniu na zakupy i tyle. Ten sam kolega chciał do niego przyjechać - odmówił. Siedzi sam.

Moja postawa jest taka, że nie upominam się już o spotkanie, nabrałam dystansu do tego, wcześniej też mieliśmy takie długie przerwy między spotkaniami z jego winy (bardzo dużo pracuje i ma bardzo mało wolnego czasu).
Uważacie, że ta postawa jest słuszna? Nie mam już siły się upominać o spotkanie.

Czy mu przestało nagle zależeć? Nie wiem. Oprócz tego wszystko jest w porządku, sam zabiega o kontakt, pisze i dzwoni mimo tego, że teraz całe dnie pracuje i spędza czas przy komputerze robiąc projekty do pracy. Nie zauważyłam nic innego co by mnie mogło zaniepokoić.

I chcesz mi powiedzieć, że wszystkie pary, które nie mieszkają ze sobą w obecnie sytuacji się nie spotykają i nie będą się spotykać do świąt?

Ja unikam bliskich i znajomych. Mam mamę w starszym wieku, dzwonię do niej i wszystko gra ale niestety nie spotykam się z nią, tak samo jak z innymi członkami rodziny

Dokładnie A mnie śmieszy dodatkowo jak widzę, że teraz wiele osób nagle myje swoje auta :/rozumiem tankować ale na prawdę teraz jest czas na myycie?

Najlepiej by było. Chyba że coś mnie ominęło i wirus robi wyjątek dla randkujących.  Naprawdę sądzisz, że to, że masz ochotę zobaczyć swojego chłopaka, jest ważniejsze od potencjalnych konsekwencji?

Nie spotkaliśmy się do tej pory. To już miesiąc. Ostatnio zaproponował, że przyjedzie po mnie autem bo nie wyobraża sobie bym w tej sytuacja miała się tłuc do niego komunikacją miejską, ale ostatecznie do spotkania nie doszło, bo doszedł mu nagły projekt z pracy i nie miał czasu na spotkanie. Innego terminu nie zaproponował.
Cały czas siedzi sam i tylko pracuje. Inicjuje pierwszy kontakt, ale cały czas powtarza, że jest zmęczony i rozmowy z nim nie są tak fajne jak kiedyś, bo ile można słuchać o jego projektach, pracy, obowiązkach...

Odpowiedzcie mi tak szczerze. Przesadzam?

Ja również pracuje zdalnie, ale nigdy nie było tak, że się nie spotkaliśmy przez moja prace. Potrafię tak zagospodarować czas by zawsze znaleźć chwilkę dla niego, wiec nie rozumiem takiego tłumaczenia, że brak czasu, dla mnie brak czasu =olewanie.
Dodatkowo ani raz nie usłyszałam od niego, ze za mną tęskni i ze mu ciężko beze mnie. Gdy ja mu o tym mówię od razu urywa temat w stylu „wiem, ale musisz wytrzymać”. Fakt, że nigdy nie był zbytnio wylewny i jest to typ, który nie słodzi i nie mówi jak to on tęskni, ale kurde jak można nie tęsknić nie widząc kogoś miesiąc?

No dobra, ale jak macie się spotkać, skoro jest zakaz wychodzenia z domu poza wychodzeniem po rzeczy konieczne.
Macie telefon, macie skype czy cokolwiek innego to pijcie kawę przez internet. Jednanie teraz 150km to jest rzecz niekonieczna.

Ludzie różnie reagują na stres. Dla wielu związków bedzie to test. Ale Twoje narzekanie, że on nie przyjeżdża jest przesadą.

To jak Wy byście się zachowały na moim miejscu? Najpierw robi mi nadzieje, że po mnie przyjedzie wiedząc, że już tyle czasu minęło od ostatniego spotkania i tęsknie, a potem znów zawodzi. Nie ruszyło by was to? Nie byłoby przykro?

Z pewnością (chyba) nie tak bardzo, jak Ciebie to rusza i jak się tym przejmujesz. Poza tym, tu nie trzeba żadnej epidemii ani nawet jakiś nieczystych gier z jego strony( choć pewnie żadnych takowych nie ma). Zwyczajnie zdarzają się losowe przypadki i wydarzenia, kiedy w ostatniej chwili musimy odwoływać lub zmieniać swoje plany. Takie jest życie, więc nie jest to żadne niezwykłe zjawisko. Jeżeli nie ma innego wyjścia, aby pogodzić jedno z drugim, to co zrobisz? Nic nie zrobisz? Nigdy Ci się nie zdarzyło zmieniać planów?
Co do tego, czy mnie by to tak bardzo ruszało, że miałby się na kogoś obrażać - miałem tak, ale mniej więcej do 16 roku życia...

Kolejna, która uważa, że kwarantanna dotyczy wszystkich oprócz niej. I ukochanego, rzecz jasna. Na szczęście ci ukochani jacyś rozsądniejsi.
Czy byłoby mi przykro, gdyby odwołał wyjazd? Nie miałby okazji, bo usłyszawszy o pomyśle, kazałabym mu siedzieć w domu na tyłku.
Naprawdę sprawiasz wrażenie osoby, której się po prostu nudzi i która winnego tego stanu widzi w chłopaku (no jak on może nie mieć czasu, nieważne, że zawsze dużo pracował, a teraz nigdzie nie wychodzi, JA mam czas, więc nie rozumiem, jak on może nie mieć!!!!!). Jeżeli wyjście z domu nie jest koniecznością, należy je sobie darować; spotkanie z chłopakiem koniecznością nie jest. Wniosek?
Znajdź sobie zajęcie na czas kwarantanny tak, żebyś nie miała kiedy za nim tęsknić. Będzie łatwiej.

Dla mnie posty autorki to jakaś dziecinada. 99% osób tu rozumie co to jest kwarantanna ale ona jakoś do dziś nie może. Jakbym miała wybór aby mój mąż , nawet z dala ode mnie, siedział w domu bezpiecznie byłabym szczęśliwa. A takto to oboje pracujemy narażając siebie na wzajem.

Gitta - jestem tym małym % gdzie związek na odległość jest możliwy. Tego czego brakuje autorce i tobie to zaufanie do drugiej osoby. Jak mężczyzna czy kobieta będzie chciała zdradzić to i tak to zrobi, praktycznie pod twoim nosem. Powie że idzie po chleb, nie będzie jej/jego 20 min i już zrobi co ma zrobić.
Współczuję wam dziewczyny takiego myślenia i współczuje waszym obecnym/przyszłym partnerom.

Za mało podajesz szczegółów, ale coś czuję, że chłopak może wyczuwać z Twojej strony pretensje (nie twierdzę, że tak jest na pewno, ale pomyśl nad tym), one nawet nie muszą być wprost wyrażone, bo wystarczy wbijający w poczucie winy ton głosu czy jakieś drobne, pozornie niewinne szpileczki, by nie czekać z utęsknieniem na kontakt z Tobą. Faceci są na takie gierki wybitnie wyczuleni, dlatego tym bardziej lepiej wprost powiedzieć o co Ci chodzi.
Ponadto sama wspomniałaś, że nie jest wylewny, więc dlaczego teraz nagle miałby opowiadać jak to nie tęskni i jak bardzo jest mu bez Ciebie ciężko. Coś mi się wydaje, że za bardzo mierzysz go własną miarą i oczekujesz, że coś mu się nagle magicznie przestawi.
Dodajmy do tego to zdanie:

A może dla niego właśnie te sprawy są ważne, chce się z Tobą nimi podzielić, ale wyczuwa znudzenie, może zniecierpliwienie, ma poczucie, że to co dla niego jest w jakiś sposób istotne, dla Ciebie nie - to nie jest przyjemne.
Na dobrą sprawę czego oczekujesz? Przecież tak wygląda życie, choć oczywiście jakąś równowagę trzeba znaleźć.

I na koniec - jeśli sam regularnie inicjuje kontakt, to na ten moment to wszystko, co mu wolno, bo nie zapominaj, że przecież mamy kwarantannę.

Niemniej tak szczerze, to intuicja mówi mi, że z tej mąki chleba nie będzie.

Julijka, zdajesz sobie sprawę, że można teraz wychodzić tylko po rzeczy potrzebne?
Zdajesz sobie sprawę, że na ulicach już są kontrole pytające ludzi, dokąd jadą?
Zdajesz sobie sprawę, że w niektórych miastach funkcjonują przepustki, jeżeli ktoś jeździ do pracy? Mój tata taką ma i jak trafia na kontrolę to ją pokazuje, a tak to może jechać tylko na zakupy.

Pomysł pojechania do dziewczyny w tym momencie jest tak głupi i nieodpowiedzialny, że nawet nie wiem jak to komentować. Cieszyć się sobą mogą na skype.

Tak, jak Olinka wspomniała, żadne podchody czy gra słówkami się nie sprawdzają, bo to jest coś, co może sprawić, że w sekundę się facet zagotuje. Takie właśnie triki mogą być odbierane jako zupełnie niepotrzebne dziecinne zagrywki.Skoro taki wylewny nie był nigdy, to nie wiem, czemu miałby się od razu zacząć inaczej zachowywać. Charakteru się nie da zmienić ot tak.. Poza tym, jeśli ktoś  z przyjemnością opowiada o swojej pracy, to już miałby u mnie duży plus, bo dlaczego ma niby o niej nie mówić, skoro widocznie jest dla niego ważna? No, chyba, że założymy, iż praca ma tylko przynosić dochód i nic poza tym..

Tylko, ze Ona temat zalozyla 2 tygodnie temu a nie wczoraj wiec do tamtego czasu sie odnioslam.Po drugie skoro facet poszedl sobie do kumpla to raczej Strach przed wirusem ani tego, ze go sprawdza nie byl powodem jego decyzji. W koncu w domu  sie nie zamknal

Julija chyba nie zrozumiała, że sytuacja dynamicznie się rozwinęła, podobnie jak wątek. Od razy pomyślałam sobie o jej ciąży... chyba też dynamika sytuacji zadziałała...

To, że Autor danego tematu może przez te kilka stron rzucić nowe informacje albo jakąś aktualizację na temat sytuacji, więc warto przeczytać pierwszy post i np. ostatnią stronę

potem jest tak, że ktoś odpowiada na pierwotny problem, dawno rozwiązany, a Autor pyta o coś zupełnie innego.

Niestety nie zawsze od pierwszego postu wiemy wszystko. A tutaj chyba tak właśnie było..