Czy portale randkowe, to dobra opcja? - Netkobiety.pl

Kieruję się tym, co piszą w poradnikach o podrywie robię kroczek po kroczku, raz zajdę dalej, raz krócej. Ogólnie jak czytam te poradniki o podrywaniu, to mam wrażenie, że bawię się w taką gierkę psychologiczną. Rozmowa z dziewuchami szczególnie tymi obleganymi, to jakaś męka praktycznie nic od siebie nie dają krótkie odpowiedzi. Ale jak to mówią trening czyni mistrza.

Ja to się deko "śmieje" z naszego przyjaciela Luz3rna ^^
Z tego oceniania kobitek - "bo ona to pewnie jakiś przygłup" itepe XD
Ja jak sie patrzę na nieznaną mi kobietkę to oceniam tylko pod względem wyglądu, nie interesuje mnie w tym momencie czy skończyła pięć uniwerków i 20 fakultetów czy może jest po fryzjerskiej zawodówce hahaha ^^
To z tym tekstem ze spodniami też dobre. Taka moda jest, że noszą te poprzecierane spodnie na kolanach czy tam na udach a tu "typ" wyskakuje z tekstem i ja to bym zrozumiał z niego, że "jak nie masz nie podartych gatek to mozemy wyskoczyć to sobie coś kupisz normalnego, niepodartego" hahahaha
Wg. mnie jak już coś "przyświrować" w tym temacie to tak aby jakoś pochwalić te "prześwity" XD

Hahaha" aura tajemniczości"?

Przed chwilką wracałem z marketu. Do domu w sumie niedaleko bo jakiś 1,5km no i sobie czekam na przystanku na autobus i zaraz po mnie przychodzi jakaś dziołcha na ten że przystanek, max 25l. Buzia taka sobie - 6/10, z figury lepsza 7/8. Jak to chłopy mówią - nic specjalnego ale z łóżka bym nie wygnał Ja sobie siedzę a ona stoi przede mną z półtora metra i od czasu do czasu przechodzi z prawej do lewej, niczym po wybiegu. Nawet w sumie było na co popatrzeć bo była w leginsach oczywiście patrzyłem się jawnie ^^, poza tym ubrana normalnie.
A ona? no kilka razy zauważyłem , że mnie "obcinała", mniej jawnie i niejawnie hihihihihihi. Czasami sobie myślę, że jakbym był z "tych nawijaczy makaronów na uszy" to kurka wodna musiał bym nosić gruby notes aby umawiać na dany dzień XDDD

Ja to jestem z tych co nie bierą wszystko jak leci, chociaż mam takich koleżków że nie ważne jak wygląda. Ważne, że chętna

Nie będę może bardzo komentował. Ot, dzień jak co dzień hue hue hue

Nieładnie tak upubliczniać prywatną konwersację, nawet gdy jest ona na niskim poziomie intelektualnym.

WOW Jestem słodką czarodziejką...

Byłem na randce, druga w moim życiu.
Łącznie dwie randki z dwiema dziewczynami...

Ta pierwsza randka opowiem kiedy indziej 5/10 ją ocenię. Ta dzisiejsza dam 7/10.

Dziewczyna fizycznie dużo bardziej atrakcyjna wysoka, lepiej zbudowana bardziej kobieca, rozmowna, bardzo ładnie opowiadała o sobie, ja tylko mówiłem bardzo przepraszam, że przerwę, a mogłabyś jeszcze więcej powiedzieć na ten i tamten temat, bo to jest ciekawe, bardzo fajnie opowiadała o różnych rzeczach. W sumie ona nawijała 70%/60% o sobie itd, a ja 30%/40%. Z tej randki wyciągnąłem wniosek, że są jednak różne dziewczyny rozmowne, bardziej śmiałe, i mniej rozmowne nieśmiałe plus ja nie umiem za bardzo o sobie opowiadać fajniej i ciekawiej jak pisaliście mi, żeby bardziej zaciekawić. Muszę nad tym popracować. Randka była przy herbatce i kawci plus słodkie ciasto. Ta godzinka jak zalecają w podrywaniu dziewczyn migiem zleciała i szkoda było kończyć, ale musiałem, na powitanie dziewczyny wyciągnąłem rękę i buziak w policzek, na pożegnanie tak samo. Ona cześć, a ja mówię chodź jeszcze misia zrobimy była lekko zdziwiona, ale zrobiliśmy przytulańsko i cześć, w SMS-ie podziękowałem za spotkanie i powiedziałem, że szkoda, że tak szybko zleciało, ale musiałem naprawdę się zbierać. No i już podczas spotkania pierwsze góra 5 minut byłem nieco zestresowany, a potem nic zero stresu, nerwów luz pełen siedziałem obok niej na takiej kanapie nie siadam na przeciwko po drugiej stronie stolika, stołu, blatu itd. To też chyba dobrze co nie?

No i to tyle. Dwie randki na koncie z dwiema dziewczynami trzymam kontakt - jedna bliżej druga dalej. Teraz mam kolejne dziewczyny do spotkania, ale są strasznie nieśmiałe. Zobaczę jak te rozmowy się jeszcze będą kręcić i zobaczymy czy będzie spotkanie.

Autorze, czy Twój znak zodiaku-Panna z września? Trafiłam czy nie?
Z zachowania przypominasz mi pewnego znajomego, który ma podobne zachowanie.

O borze szumiący!

Jakby mi się dobrze z facetem rozmawiało, a on by się nagle po godzinie zerwał z krzesła i dał dyla, to bym wcale nie uważała randki za udaną. Przeciwnie - doszłabym do wniosku, że go zanudzałam (cokolwiek by sam mówił) i dłużej już wytrzymać nie mógł.

Randki nie powinny się dłużyć - tu pełna zgoda. Ale jeśli komuś na samym początku znajomości materiału do rozmowy starcza na godzinę z haczykiem, to to fatalnie wróży na przyszłość.

Pierwsze spotkanie z moim obecnym facetem trwało kilka godzin i jeszcze tego samego wieczora zrobiliśmy "poprawiny" na kilka kolejnych godzin gadania. I właśnie to mnie najpierw zachwyciło i było dla mnie znakiem, że ten facet ma potencjał - nie brakowało nam wcale tematów do rozmowy, tylko czasu. Jak się jest na spotkaniu z właściwą osobą, to i po 5 godzinach można się rozstać z niedosytem. Z kolei jak się nie ma nic do powiedzenia (względnie - nie umie się mówić), to faktycznie po godzinie trzeba się zwijać, bo jest szansa, że przy pierwszych kilku takich randkach uda się te niedoróbki zamaskować.

Mam zupełnie odmienne doświadczenia. Umówić się na pierwsze spotkanie to żaden wyczyn. Jeśli widać, że dobrze się ze sobą pisze, jest ten 'flow', to nawet nieśmiała umówi się po dosłownie kilku rozbudowanych wiadomościach. Prawdziwy test to przejście walidacji po pierwszym spotkaniu. Gdy zderzą się wyobrażenia z Internetu z tymi ze spotkania.

Zgadzam się w 100%.

No to wreszcie, jak to było z tym czasem na randce?

Raz piszesz: " Ta godzinka jak zalecają w podrywaniu dziewczyn migiem zleciała i szkoda było kończyć, ale musiałem, na powitanie dziewczyny wyciągnąłem rękę i buziak w policzek, na pożegnanie tak samo.";

a potem:"Fajnie się rozmawiało, ale musiałem nie było wyjścia.".

To wreszcie, randka zakończyła się po godzinie (dokładnie po godzinie i piętnastu minutach), ponieważ tak nakazują w książkach do podrywu czy po prostu miałeś już inne sprecyzowane plany?

A może to zdanie:"Fajnie się rozmawiało, ale musiałem nie było wyjścia.", oznacza, że bezwzględnie posłuchałeś rad coach'ów z poradników?

Zdążyłam edytować swojego posta, zanim Ty napisałeś swojego.

Też tak uważam, a raczej mnie "oświeciło".

Oczywista oczywistość.
Spoko, spoko.
Wow, Ktoś zauważył, że mnie nie było, czuję się zaszczycona.
A gdzie byłam, tu i tam, z naciskiem na tu.

Było fajnie, miło, ale musiałem zakończyć z przymusu miałem ważne sprawy... a godzinka, bo spojrzałem po pożegnaniu na zegarek o to tak jak kiedyś oglądałem filmik radzili żeby randka trwała godzinkę. Napisałem do dziewczyny wczoraj sms-a co u niech słychać, jak w pracy, szkole, co u mnie, ale nie odpisało BIEDACTWO. Pewnie nie chce już trzymać kontaktu, no nic, trzeba będzie usunąć numer z książki telefonicznej żeby nie było śmietnika.

U NIEJ JEszcze trudniej było zorganizować czas więc ustaliliśmy taką i taką datę i godzinę.

Tak czy owak, to już jest przeszłość, moja druga randka jakby nie patrzeć. Nic nie zaiskrzyło, nie było motylków w brzuszku, chemii z mojej strony do niej, więc na jednej randce zakończyłem, byłem niedawno z kolejną dziewczyną też na herbatce, nie ma żadnych pasji, hobby itd. Strasznie bierna w rozmowie więc ja ciągnąłem za język na zasadzie 2 pytania i komentarz ogólny i tak dalej dobrze zadziałała ta technika. A i wiecie co przez te moje 3 randki nie było nigdy niezręcznej ciszy. hehe NIE WIEM czego ludzie się boją tak.

Serio spodziewasz się motylków na pierwszej randce?

Krejzoka - też zauważyłem Twoją absencję, seksiaku

Oczywiście, że mogą pojawić się motylki na pierwszej randce.

Dobre, najpierw "gwiazda", teraz "seksiak" (chociaż nota bene skąd Ci się to wzięło, a może lepiej nie będę wnikać), ciekawe co następne będzie?

Dzięki Chłopaki, to miłe, jak mnie witacie!!!

Nie ma motyli, więc koniec spotkań.

W swoim życiu miałem kilka takich sytuacji, to nie były jakieś seks bomby cud miód och i ach, ale dziewczyny w naprawdę mocnym moim typie, że czułem taki strach, radość na jej widok, pożądanie... okazywało się, że są już zajęte lub nie są mną zainteresowane, koszmarne, podłe, wredne uczucie wtedy jest, które schodzi nawet tygodniami.

NO i ja wychodzę z założenia, że czuję trochę coś do tych dziewczyn z którymi się umawiam, a na spotkaniu i po nim poczuję jeszcze mocniejszego kopa, niestety wtedy powietrze schodzi całkowicie, fajna dziewczyna, ale to nie to, zostaje moją koleżanką.

Szkoda, że tak wyszło...przynajmniej wyciągnij wnioski.

Mam do Was takie pytanie-jak poznać czy facetowi chodzi o seks ( podczas pisania), czy mówią to wprost czy po prostu chcą na ten temat dużo rozmawiać ( na temat seksu ogólnie)?Jak to wygląda?
Nie chodzi o portal randkowy bo z nich nie korzystam ale o rozmowę internetową z chłopakiem poznanym kiedyś na żywo.

tamola, skoncz spamować swoim portalem.
luz3rrn - zawsze, zawsze jak pan w kilku rozmowach na portalu ( nie widzialam gościa, nie znam go osobiście,  nie jest ani znajomym, ani kolegą ( a nawet ze znajomymi i z kolegami )nie rozmawiam o seksie. To świadczy, że gość chce tylko zaliczyć i co gorsza- nawet niewżne jaka, no bo jej nie zna. W dodatku bez skrępowania porusza temat intymny- czyli cham i prostak- do skreslenia .
No chyba, że to jest portal stricte erotyczny , to tak, ale randkowy - no chyba, że pani ma wyraznie napoisane, że szuka niezobowiązującego seksu lub przygody na jedną noc.I  nieważne czy kobieta jest cnotką, niecnotką czy puszcza się czy nie - zazwyczaj normalną kobietę szukającą kogoś na poważnie , rozmowa o seksie z obcym typem odstraszy,  jest wulgarna i świadczy o chamstwie  faceta.

Wiesz, za bardzo uogolniasz:) niektorzy sa niesmiali, inni czuja sie bezpieczniej "testujac" partnera najpierw przez neta, inni pracuja 7 dni w tyg.,  a jeszcze inni wiedza, ze trzeba troche przerzucic tego mułu, zeby znalezc perłe. Nie kazdy jest takim super sangwinikiem otwartym na ludzi i łatwo nawiązuje kontakty. Jeden woli na zywo, drugi przez neta. Nie jest z nimi nic nie ok, tylko inny charakter.  Zaakceptuj różnorodnosc;) a nie, ze od razu desperaci ^^ zluzuj

Edit: wlasnie skomentowalam post z 2016 slepota nie boli^^

O, jakie miłe zaskoczenie- autor jednego z moich ulubionych wątków w końcu zbanowany. Serdeczne podziękowania dla osoby, która się do tego przyczyniła.
;)

Dzisiaj mija dokładnie 5 lat odkąd mam konta na portalach randkowych. To było zmarnowanych pięć lat. Nie znalazłam tam związku ani nawet przyjaźni. Owszem, były jakieś spotkania, randki. Nawet jak randka była udana, rozmowa się kleiła, nie zapadła martwa cisza to i tak on potem już nie proponował spotkania tylko przechodził do kolejnej użytkowniczki. Zawsze po spotkaniu kontakt się osłabia albo całkiem zanika. Dużo rozmów kończy się po kilku dniach, tygodniach bez spotkania. Normalką też jest, że większość osób najpierw odpisuje regularnie a potem coraz rzadziej i rzadziej.... Wszystkie te szczęśliwe historie podawane przez portale to bujda. Przypadek jeden na milion. Zamiast szczęśliwych historii, niech podają liczbę tych nieszczęśliwych. Trzeba byłoby oznaczyć je znakiem nieskończoności. Już sama nie zaliczę ile razy czułam rozczarowanie, smutek, zawód tymi znajomościami. Zawsze się angazowałam a on mnie olewał. Nie jestem gruba, brzydka, kłotliwa. Ludzie nie traktują poważnie internetowych znajomości. Zmarnowałam 5 lat z nadzieją, że znajdę tam chłopaka. Nadal jestem sama i tylko nerwy zmarnowałam czas, nerwy plus depresja po każdej dłuższej nieudanej znajomości. Oni nawet nie chcą poznać tej drugiej osoby. Szybko im się nudzi ich rozmowczyni i ciągle zaczynają z inną. Potem ją olewają i tak dalej... Nie wyszła z tych znajomości nawet przyjaźń, kolezenstwo. Jedynie coraz rzadsze odpisywanie dla wygaszenia kontaktu albo cisza po spotkaniu na żywo. Bez przepraszam ani jakiegokolwiek wyjaśnienia. Szczerze, żałuję dnia kiedy pozakladałam te wszystkie konta na portalach randkowych. Dzisiaj podjęłam decyzję. Usuwam je wszystkie. Już nie mam nadzieji, nie wierzę w ten sposób nawiązywania znajomości.

Mi się wydaje, że często tyle niepowodzeń w przypadku znajomości internetowych(w sumie szczególnie chodzi portale randkowe), wynika w większości z samego charakteru tych znajomośći. Po pierwsze sam fakt, że ktoś ma do dyspozycji tak dużo sylwetek ze zdjęciami, to moze w nich przebierać do woli, ciężko się zdecydować, tyle bodźców na raz, więc człowiek chce próbować wszystkiego. Nawet jeśli dojdzie do spotkania, to często osoba rezygnuje z dalszych kontaktów, szukając następnych osób. Motywacji tyle, ilu ludzi. Po drugie czasami im dłużej ze sobą rozmawiamy, im więcej się dowiadujemy, tym mozę potem już ten entuzjam nieco zanika a czasami podczas spotkania na żywo nagle końćzą się tematy do rozmów.
Warto poznawać ludzi w realnym świecie, bo świat wirtualny to zwykła złudzenie

Ze znajomości internetowych z przed kilku lat pamiętam 3 dość znaczące : kobieta która później okazała się mężatką - od ponad roku staram się ukrócić kontakt ale ona co kilka miesięcy jednak do mnie pisze, luźna przyjaźń z kobietą niecierpiącą mężczyzn - amatorka pisania powieści których nigdy nie opublikuje bo są zbyt perwersyjne, no i kolejna krótka przyjaźń z pewną bardzo ładną kobietą która niestety za szybko wyszła za mąż nie dając innym żadnych szans

Mam mieszane uczucia co do portali randkowych. Niedawno wróciłam na jeden z nich. Zwykle zakładałam konto (jeśli byłam akurat sama) w sezonie jesienno-zimowym. Latem zwykle dużo się dzieje w moim życiu: chodzę na spacery, na rowery, jeżdżę nad jeziorko. Zimą miło spędzić czas, poznając kogoś nowego.
Jakoś bolą mnie słowa: Nie szukaj, sam się znajdzie/Za bardzo się spinasz/Znajdź sobie kogoś w realu. Wracam do domu późnym wieczorem, kiedy jest już ciemno. Codziennie maraton dom-praca-dom. Ok, istnieje prawdopodobieństwo, że spotkam faceta wybierając marchewkę w Lidlu, ale nie widzę w tym nic złego, żeby trochę wspomóc los, pokazując się światu, że szukam, że jestem otwarta na poznanie nowych osób.
Co do samych portali. Jestem trochę zawiedziona. Nie mam wygórowanych wymagań, nie szukam księcia na białym koniu. Zdaję sobie sprawę, że po 30-ce prędzej znajdę rozwodnika z dziećmi niż kawalera i ok, nie przeszkadza mi to w żaden sposób. A jednak... Tak jak panowie czasem narzekają, że kobiety zachowują się jak księżniczki kręcące nosem, tak ja napiszę jak to widzę z perspektywy kobiety.
1. Facet z w miarę normalnym opisem. Czytam i myślę: warto napisać, nawiązać do opisu. No ale wcześniej zerknę na fotki. A tam: zdjęcie z rybą, zdjęcie bez człowieka tylko jakiś samochód, na trzecim zdjęciu jest i facet, ale ma wywalony jęzor, na kolejnym foto solara, łańcuch na szyi. I co? Nie ocenia się po wyglądzie. A ja oceniam. Bo znam życie i wiem, że z takim facetem się nie dogadam.
2. Pan z normalnym zdjęciem. Bez jęzora, bez łańcucha. Czytam opis, a tam: Dzień bez uśmiechu dniem straconym/.../Napisz a się dowiesz/Normalny/Jestem jaki jestem. Ok, napiszę, korona mi z głowy nie spadnie. Odpowiedzi brak. Ja, jeśli ktoś mi napisze normalnie, ale nie jestem zainteresowana, to grzecznie dziękuję za kontakt, ale piszę, że nie jestem zainteresowana.
3. Piszą osoby, z którymi już jakiś czas temu byłam na spotkaniu, gdy miałam konto wcześniej. Nawet nie pamiętają tego. Zagadują tak samo, kopiując wiadomości, które wysyłali mi podrywając kilka lat wcześniej.
To tylko kilka przykładów. Można o nich pisać książki. Nie brakuje facetów, którzy piszą, że zonanizowali się przy moim zdjęciu, że szukają dziewczyny do trójkąta, albo mogą być moim sponsorem. Mam wrzucone normalne zdjęcia, w ubraniu. Nie wywalam cycków, nie epatuję seksem na profilu. Opis też mam normalny. Mam ujęte w nim kogo i czego szukam.
Póki co, czuję się zniechęcona. Konto sobie trzymam, bo jak już zapłaciłam za 3m-ce z góry, to niech sobie jest. To nie jest tak, że kobiety są księżniczkami i gwiazdorzą. Trzeba myśleć jakie i ile wiadomości my też dostajemy. Mimo wszystko wierzę, że są tam też normalni, wrażliwi ludzie, którzy szukają kobiety dla siebie. Dlatego tam jestem. Próbuję, czekam.
Swoją drogą, mieszkam w dużym mieście. Zastanawiam się, jak ciężko muszą mieć osoby ze wsi i małych miasteczek...
I jeszcze taka mała refleksja... Było mi łatwiej parę lat wstecz, bo nie nastawiałam się na nic. Nie szukałam związku tylko znajomych. Nie miałam żadnych oczekiwań, wymagań, więc było lekko i przyjemnie. Dużo fajnych znajomych wtedy poznałam. Wszystko skomplikowało się kiedy poczułam, że chciałabym znaleźć kogoś do związku. Wiem, łatwo się mówi: zmień nastawienie, nie nastawiaj się na nic. Gorzej wychodzi w praktyce. Mam oczekiwania, mam nastawienie, czuję presję czasu.

Ja właśnie mieszkam na takiej wsi i wydaje mi się, że jest tylko gorzej. Praktycznie praca-dom-praca itd. To nie jest tak, że nie wychodzę całkiem z domu, ale śmieszą mnie trochę te rady typu, wyjdź do ludzi itp. Co z tego, że wyjdę np do kina? Jadę do kina, kupuję bilet, oglądam film, jadę do domu. Przecież nie będę się rozglądał po sali w poszukiwaniu samotnych, chętnych pań ;p Rozumiem, że oczywiście większe jest prawdopodobieństwo poznania kogoś w ten sposób niż siedząc w domu, ale nie oszukujmy się. Jak ktoś idzie do kina to raczej na film a nie na podryw. Na portalach również zdecydowanie mniejszy zasięg dostępnych kobiet w okolicy, aczkolwiek dawno tam już nie zaglądałem, bo chyba raczej małe prawdopodobieństwo poznania kogoś normalnego z tego co zauważyłem. Jak najbardziej zastanawiam się nad przeprowadzką do jakiegoś większego miasta, liczę chyba, że to jakoś zwiększy szanse na poznanie kogoś nowego. Aczkolwiek z tego co piszesz niekoniecznie.

Mam baaaardzo podobne przemyślenia. I wydaje mi się, że jesteśmy zupełnie normalne i dużo nas jest. (Choć po poznaniu mojej drugiej połówki nie sprawdzałam już nigdy jak tam teraz wygląda sytuacja.)

/niktinny
Nie rezygnuj z meczu. Jak masz ochotę to jedź. Dla siebie samego. Życie się nie toczy tylko wokół związków.
Dzisiaj mam myśl, że na portalach jak cisza to cisza, a jak piszą, to od razu 5 potencjalnie fajnych. Ach...
Trochę mi smutno, bo zbliżają się moje urodziny. Chciałabym zaprosić kogoś ze swoich znajomych, spędzić miło dzień. Ale wiem, że każdy potraktuje to jako obowiązek by kupić mi prezent, będzie spinka. A mi chodzi tylko o to, by nie być tego dnia sama...