Tożsamość płciowa.... - Netkobiety.pl

Mortimer
podajesz roznice czynnosciowe, nie anatomiczne. A czynnosciowe sa wywolane tez sposobem "uzywania" OUN wiec i wychowania.
Jedyne roznice anatomiczne dotycza wielkosci, a to jest spowodowane wielkoscia komorek. I mniejszej ilosci komorek glejowych. Reszta to statystyka-i akurat wielu uczonych ma odmienne zdanie.
Wielkosc poszczegolnych struktur mozgu moze sie zmieniac w ciagu zycia - i zmienia sie.
Artykulow o braku roznic jest masa - wiec zalezy w jakim "bajorku" ktos szuka. Tutaj przyklad, jeden z wielu
[tutaj był nieregulaminowy link - usunięte przez moderację]

zwyczajny gość
nie znam lepszego chirurga niz moja siostra .Nie mowie o wyksztalceniu, bo my musialysmy od razu robic na zycie, siedem dni w tygodniu, a nie po klinikach latac. Operowalam z roznymi ludzmi - i faceci sa dobrzy poki wszsytko idzie dobrze. Jak zle to traca glowe. Ona jest tak spokojna, opanowana, ze zaden facet nie dorowna.
A z sila fizyczna nie przesadzaj - na taki bajer nabierzesz tylko laika. No, chyba ze operujesz hipopotama.

Różnice anatomiczne? Jak najbardziej! Chociażby oba spoidła u mężczyzn są mniejsze/cieńsze niż u kobiet, stąd współpraca pomiędzy półkulami mózgowymi przebiega w sposób odmienny u obu płci. Wyniki badań kobiet i mężczyzn po uszkodzeniu jednej z półkul na to wskazują.

Albo chociażby połączenia pomiędzy korą wyspy a ciałem migdałowatym, które są bardziej gęste u kobiet, niż u mężczyzn. Wyspa, odpowiada za emocjonalny stosunek do cielesności własnej oraz cudzej, natomiast ciało migdałowate generalnie związane jest ze strachem, a silne połączenie tych dwóch struktur sprawia, że kobieta będzie bardziej, w porównaniu z mężczyzną, bała się podejmować działań, które będą związane z ryzykiem uszkodzenia jej ciała. Mężczyźni będą mieli mniejszy z tym problem, czyli mężczyzna, jeżeli dostrzeże w swoim planowanym zachowaniu ryzyko utraty zdrowia, zadrapania, zranienia, to mniej to go ruszy, czyli będzie miał mniejszy strach ;-), który będzie go mniej odstraszał i hamował przed podjęciem zachowania niż u kobiety.
Poza tym, powtarzając po Mordimerze, mózg męski jest cięższy niż mózg kobiecy, ale ma mniej komórek nerwowych a ciężar związany jest przede wszystkich z wodą i większą ilości przestrzeni międzykomórkowych, dzięki którym zresztą mózg łatwiej się oczyszcza .
Kobiety mają więcej komórek nerwowych zwłaszcza w korze przedczołowej → co wpływa na większą zdolność do poruszania się w relacjach międzyludzkich.
Więcej już mi się pisać nie chce, ale jest tego multum.

Rację ma bagienny, pisząc o różnicach czynnościowych. Nawiązując także do tego, co pisał wcześniej o różnicach genetycznych, można to powiązać w całość. W związku z tym, że kobiety nie mają chromosomu Y, więc nie mają rejonu SRY, a jak go brak, to wtedy tworzy się płeć domyślna, czyli żeńska. I wtedy jajniki zaczynają produkować estrogeny, u mężczyzn zaś produkowany jest testosteron (oczywiście obie płcie produkujące hormony, ale na innym poziomie istotności, więc dla uproszczenia pomijam). I teraz chodzi o to, że te dwa hormony płciowe, oprócz tego, że kształtują sylwetkę itd, to również mają wpływ, i to jeszcze w okresie prenatalnym i postnatalnym na rozwój mózgu. To znaczy, do tej pory odkryto ok. 150 genów, które wykazują odmienną aktywność, odmienną ekspresję u mężczyzny i kobiety – to są właśnie geny związane z rozwojem mózgu. I teraz nie chodzi o to, że kobiety mają inne geny, niż mężczyźni, tylko mając te same geny, hormony płciowe w różnym stopniu aktywują te geny. Czyli estrogeny mają większy wpływ na ekspresję jednych genów, a testosteron ma wpływ na ekspresję innych genów, które są związane z budowa mózgu. No i to uważa się, że jest przyczyną tego, że dochodzi na ogólnym (tym samym) planie budowy, że pewne struktury i wewnętrzne relacje między neuronami w tych strukturach oraz połączenia między strukturami nieco inaczej się kształtują w mózgu u mężczyzny i w mózgu kobiety. Inaczej mówiąc, mając ten sam „sprzęt”, on nieco inaczej działa, inne aplikacje są uruchamiane, przez co właśnie mężczyźni chociażby inaczej reagują emocjonalnie niż kobiety w różnych sytuacjach.

Ale mamy też inne różnice czynnościowe w poszczególnych strukturach mózgowych:
Hipokamp – silniejszy u kobiet, wskutek czego kobiety mają dużo łatwiejszą zdolność przywoływania wspomnień, śladów pamięciowych → słynne „rozpamiętywanie” ;-)
Zakręt obręczy -  przedni (związany z empatią, pozytywnymi emocjami, szacowaniem zysków i strat) i tylny (reakcje stresowe) – silniejsza aktywność u kobiet; 
Ciało migdałowate – u mężczyzn bardzo aktywne, związane z silniejsza agresją, z silniejszymi popędami seksualnymi

Wystarczy zdać sobie sprawę, że to nie naukowe, a raczej ideologiczne.
Proszę nie kasować linku jeśli można. Nie jest to link reklamowy ect, a opisujący sam problem

[tu był nieregulaminowy link - usunięte przez moderację]x2
Nie usuwamy notek moderacji!

Teraz niestety nie mam czasu bawić się w cytowanie i źródła na temat zaburzeń.

Suma aksonów jest większa u mężczyzn. Jeśli chodzi o różnicę w ilości w danej części mózgu to zależy jaka to część. Ilość komórek można mierzyć np. poborem energii choćby kilokalorii, znając ile zużywają komórki nerwowe, ale to jedynie jedna ze składowych tego pomiaru. Ciało modzelowate u kobiet istotnie jest większe o ok. 12%. Z cytowaniem badań na temat ilości neuronów w danej części należy uważać, bo w prasie popularnonaukowej jest cytowanych sporo badań kiepskiej jakości. Jak choćby te o różnicach wpływających na mowę Sandry Witelson z Master University Ontario z 1995 roku. Które były prowadzone na jedynie 9 mózgach (4 męskich) badano jedynie 2 warstwy z 6, a rozpiętość wieku była bardzo duża, bo od 25 do 63 lat z czego kobiece od 44 do 59 lat. Są częste odniesienia w tekstach popularnonaukowych.

Sprawa jest oczywista, że istniej wiele parametrów, które można analizować. Waga, liczba neuronów, ilość połączeń między neuroanmi, czy wydatek energetyczny komórek , szybkość przeowdzenia impulsów nerwoych czy nawet  potencjał czynnościowy samych komórek. Dlatego najlepiej sięgać do wielu źródeł, bo istotnie czasami niektóre badania są mocno naciągane. Poza znikomą próbą, to czasami dobór grup badawczych jest zupełnie nieoodpowiedni i odtyczy to generalnie wszystkich dziedzin, szczególnie przyrodniczych, gdzie opieramy się na wnioskach empirycznych. Jeśli chcemy ustalić wpływ jakiegoś czynnika, to grupy nie mogą się różnić niczym , poza tym konkretnym czynnikiem. Wiek wydaje się tutaj na tyle ważny, że ta rozpietość powinna pewnie wynosić co najwyżej kilkanaście lat. Biorąc pod uwagę zmiany w funkcjonowaniu układu nerwowego z wiekiem, to takie badania powinnny być najabrdziej wiarygodne między 25 a 50 rokiem życia.

Dzięki bagienny :-)
Szczególnie, że to akurat Ty z całą swoją wiedzą i doświadczeniem to piszesz :-)

Wszystkim zainteresowanym polecam Dni mózgu :-)