Nie lubię swojej żony - Netkobiety.pl

Ja mam pytanie. Skoro już przed ślubem wiedziałeś, jaka ona jest, to po kiego  grzyba się z nią ożeniłeś?

no to się rozwiedź

wprost przeciwnie - czekanie w nieskończoność, aż mamusia, aż teściowa, a może pani psycholog przemówi do rozsądku, aż znowu będzie "normalnie"... kończy się zazwyczaj pogłębieniem problemu u osoby chorej(?) - agresywnej, a u tej drugiej osoby, która wszystko znosi - depresją, obniżeniem poczucia własnej wartości, brakiem chęci do życia, czy innymi zaburzeniami w tym stylu, czy nawet objawami somatycznymi silnego stresu.

Nie wiem, czy twoja żona jest chora, ale z twojego opisu wynika, że coś jest nie tak z nią, jest bardzo toksyczna. Powinieneś namówić ją na wizytę u lekarza, bo być może jej agresywne zachowanie, rozdrażnienie jest skutkiem jakiś choroby np. tarczycy, a może psychicznej.

Była u lekarza, ale wszystko jest okej. U psychologa stwierdzono, że to ona ma niską samoocenę.

Twoja żona jest chora psychicznie. Rzadko która choroba ciała dałaby takie objawy. To duże problemy z agresja, może CHAD lub inna choroba, nie wiadomo, chorobliwa zazdrość albo połączenie innych zaburzeń. Jeżeli ona nie chce się leczyć, a pewnie nie chce i nie zauważa problemu to rozwód jest jedynym wyjściem. Ona może Cię inaczej kiedyś zabić tak jak facet, który bije kobietę. Mechanizm jest taki sam.

Edit : Nawet jeżeli ma niską samoocenę, to niczego nie usprawiedliwia. Ona nie robi nic, by to zmienić. Chociaż wiesz nawet osoba chora psychicznie potrafi tak zmanipulować, nie powiedzieć wszystkiego, że nie dostrzeże choroby. Poza tym wiele pacjentów jest też źle diagnozowanych, że np nic poważnego, a jednak mają zaburzenia osobowości, ale nie każdy lekarz to zauważy.

Jeżeli w ciągu tego roku małzeństwa, zostałeś wielokrotnie przez żonę pobity, to dlaczego za którymś razem nie wezwałeś poilcji, gdy tłukła Cię i demolowała mieszkanie, dlaczego nie zrobiłeś obdukcji?
Może gdyby dostała niebieską karte, przynajmniej ze strachu przed konsekwencjami, powstrzymałaby się od przemocy wobec Ciebie?
Nie kochasz jej (trudno się dziwić), co Cię więc powstrzymuje, żeby podczas jej nieobecności (konfrontacja byłaby niebezpieczna), spakować swoje rzeczy i wynieść się tymczasem np do rodziców?

Jej poprzedni facet skończył z depresja. Ty też tak skończysz, jeśli już nie skończyłeś. Nie masz w sobie instynktu samozachowaczego, a to świadczy o tym, że już masz poważne problemy psychiczne, pewnie dopadła cię depresja. Czekaj więc dalej i licz gruszki na wierzbie.

Współczuję, odejdź od niej i znajdź sobie normalną kobietę z którą będziesz szczęsliwy, szkoda każdego dnia życia na taką osobę jak twoja żona.

rarusk, uciekaj czym prędzej, zanim ona faktycznie nie postara się o jakąś diagnozę lekarską, a wtedy możesz miec problem z rozwodem, a być może jeszcze musiałbyś płacić jej alimenty. Masz wsparcie rodziny, uciekaj.

Rarusk, powodzenia chłopie, wytrwałości na ostatniej prostej, pewnie jeszcze chwile pocierpisz ale później będzie już tylko lepiej.

To musi być jakaś choroba. To co napisałeś, to czyste szaleństwo.

To teraz wyobraź sobie, że miałbyś z ta kobieta dziecko/dzieci. Katastrofa. Zdezorientowane i wystraszony dzieci i ty w środku tego poligonu. Nie dałoby się żyć w takiej rodzinie. Zachowanie tej kobiety jest nienormalne i nie wiem jaki facet pasowałby do kogoś takiego. Zanim uwolnisz się od niej formalnie, to też zaliczysz jazdę bez trzymanki, bo będziesz widział jej krokodyle łzy, a za chwilę będzie skakała ci do oczu. Od takich ludzi jak ona nie da się bowiem odejść normalnie. Życzę ci dużo siły i spokoju ducha i przede wszystkim tego, byś nie dał się sprowokować bez względu na to, jakie ona zagunduje ci teraz atrakcje po drodze.Spedz święta spokojnie i ładuj akumulatory, bo jeśli napisałeś prawdę, to faktycznie wpakowales się w okropny syf. Uciekaj z tego małżeństwa póki jeszcze masz siły. Powodzenia.

Ja również gratuluję.
Toksyczna psycholka.

Witam  czytam pierwszą wiadomość i widzę podobna sytuacja u siebie napisze w skrócie bo potrzebuje innej porady.

Mam 30 lat ona jest dużo starsza o demnie ja po przejściach mam dziecko ona też po przejściach ma dziecko. Było na początku bardzo dobrze jak się poznaliśmy sielanka, zarabialem dobrze nic jej nie brakowało. Zamieszkalismy razem ja ona i jej dziecko, bo moje jest u byłej żony. Postanowiliśmy mieć dziecko bo się kcohslismy. Od czasu gdy zaszła w ciążę zaczęła wybuchac że złości, wszystkim byłem ja winny i mój syn... zaciskalem żeby bo myślę ciąża hormony itp, musiałem zmienić pracę bo nie szło mi w tej zacząłem zarabiać mniej, ale starałem się jej wszystko dac. Dziecko się urodziło zachowanie jej się nasililo, starałem się utrzymać ten sam poziom życia ale wydatki miałem większe wyszły długi.  Teraz nasze dzięki ma 1.5roku A jak zachowanie jest coraz gorsze.. już wyjaśniam jakie  cały czas poniżej mnie i moje dziecko mój syn nie chce jechać do mnie ma 10 lat i mów i póki ona będzie nie chce jechać do mnie ( Dla czego już wyjaśniam, wyzywa to od ślimaków, że nic nie umie wszyscy się śmieją z niego) staram się bronić syna A on na wpada w większe furie.... trudno zaciskam zeby staram się aby uspokoila jak zawsze w moja stronę ida obelgi... jej corka ma 9 lat chodzi krzyczy w domu robi co chce, jak zwrócę uwagę jest krzyk że ja nie mam prawa zwracać jej uwagę ona nic złego nie robi. Trudno nic już nie mówię krzyczy bez powodu głównie na mnie jak powiem jej o tym to jestem ja winny... lub powie to jest moje dziecko więc ja to zrobię za nią... Teraz od ponad miesiąca jestem bez pracy i się zaczyna jeszcze większą jazda.... że jestem do niczego ślimak nierob nic nie umiem itp, też czasami z łapami do mnie skakala ale ja powstrzymalem... zawsze jestem ja winny nie ona.. nigdy mnie nie przeprosiła zawsze ja muszę....  W domu ma posprzątane ugotowane  staram się robić jak najwięcej... i co nadal jest źle teraz jeszcze doszło jedzenie że jem jej jedzenie A nie dokładam się, ma 500+na dziecko 500zl z wynajmu za mieszkanie bo ma swoje, i 500zl alimenty na dziecko i to idzie na jedzenie, już mam dość poniżania czuje się jak śmieć nie mam siły staram się już nie jeść jej jedzenie jem chleb z masłem i czasami dostanę z wioski warzywa i jaką od dziadków... jak miałem pieniądze wszystko ja kupowałem tego już nie pamięta... raz się przyznała że chyba ma problem z hormonami udało mi się ja namówić do lekarza wyniki wyszły ok, prosiłem ja aby razem pójść do psychologa jej zdaniem z nią jest wszystko ok I mówi abym sam szedł leczyć się bo ja jestem hory.

Nie odzywam się całymi dniami bo co powiem i jest nie po jej myśli jest krzyk i furia aż się jej zaczynam bać bo jej nie oddam taki jestem...
A nawet jak coś zrobię to i tak jest źle
- źle odkurzam, weźmie szczotki i powyciaga z zakątków z pod łóżka i mówi patrz jaj odkurzasz  jak się nie znasz nie bierz za to
- znajdzie na garnku jakiś ślad że coś źle umyłem przyjdzie mi pokazać
- pranie czy prasowanie większości robię ja, a jak ona to moich  rzeczy się nie dotknie i jak jej powiem o tym to słyszę ty i tak nic nie robisz to możesz sam zrobić...
- powiem coś na temat wychowania mówi że się nie znam... i była sytuacja że jej siostra powiedziała to co ja od razu uznała że ma rację jak jej powiedzialem ze ja tez tak mowilem pwoiedziala ze ja nic takiego nie mówiłem

Mozna wymeinia i wymieniac, ale kolega w pierwszym poscie napsial to samo...

Zawsze i tak ja jestem winny ona nie, i ja niszcze psychicznie i przezemnie tak sie zachowuje
Chce jakoś to odbudować bo szkoda mi dziecka ale im dłużej z nią przebywam coraz mocniej jej nie jej nienawidzę...  jak  patrze na nia chce mi sie wymiotowac. Mam dość już i nie mam pomysłu... co z tego jak ja  pójdę do psychologa chciał bym razem pójść aby ktoś inny posłuchał tej sytuacji ona nie chce iść mówi abym sam szedł się leczyć... proszę o poradę co waszym zdaniem powinien zrobić aby jakoś ta sytuację odbudować, czy odpuścić całkowicie

Proponuje założyć oddzielny temat bo się pomiesza.

No i mamy kolejny przykład "damskiej rewolucji". Odnoszę wrażenie, że mnożą się przypadki facetów wykorzystywanych i poniżanych przez kobiety.
Na ogół jest to przemoc psychiczna. Tutaj mamy dodatkowo użycie siły. Nawet statystyki dowodzą, że więcej mężczyzn zgłasza się ze wspomnianym problemem do specjalisty niż kobiet.
Nie chce nikogo urazić, niemniej tak to właśnie wygląda. I będzie jeszcze gorzej.
Autorze - wybacz offtop. Przyłączam się do przedmówców - uciekaj od tej Kobiety jak najszybciej.

Ok  założę oddzielny temat, bo chociaż jej nie cierpię teraz, ale mamy dziecko i szkoda mi naszej małej... chcę znaleźć jakieś rozwiązanie tej sytuacji