Dziwna przypadłość - awersja na mężczyzn - Netkobiety.pl

Z bratem miałem dobry kontakt w dzieciństwie ,później się wyprowadził i kontakt się urwał . Nie sądzę bym z nim rywalizował bo dziadki go wychowywały ,a ja się wychowałem sam z matką .
Poza tym rodzina dawno się rozleciała więc nie mam odniesienia do innych członków . Generalnie z kumplami z osiedla było ok , nie miałem podobnych odczuć jak opisałem powyżej.
Jeszcze zauważyłem taką ciekawostkę ,ze nie lubię wręcz mnie to irytuje jak mija mnie jakiś facet i się przygląda w moją stronę .Celowo widząc z dala osobnika płci męskiej obracam głowę w inną stronę jak się mijamy , nie mam najmniejszej ochoty patrzeć na niego. Taka przypadłość. Ciekaw jestem czy ktoś ma podobne odczucia ?
Sądzę ,ze są kobiety które nie lubią jak im się ktoś przygląda i też czują się jakby "zaszczute " szukając ucieczki od takiej osoby. To samo zauważam w komunikacji miejskiej. Jeśli wsiada kobieta do autobusu i jest miejsce wolne koło M lub K zazwyczaj wybiera to obok K. Obserwuję takie zachowania i takie wyciągam wnioski .

Uleshe , interesujące pytania .
No więc ojca nie miałem całe życie , w wieku 2 lat zniknął na amen dlatego cały okres dojrzewania nie miałem wzorca męskiego. W wieku 16 lat pojawił się ojczym z którym mama miała córkę ale z nim miałem bardzo zły kontakt. Nie lubiliśmy się , dla mnie był intruzem który wprowadził się do naszego mieszkania. I tak do dzisiaj go traktuję choć już nie mieszka ze mną , mama zmarła i wyniósł się do swojego domu ze swoją córką (moją siostrą ) ale nie mieliśmy nigdy dobrego kontaktu.
Jeśli chodzi o takich nastolatków to faktycznie nie przeszkadzają mi zupełnie. Nie mam żadnej "alergii " w ich towarzystwie , nie unikam takich osób ani też nie zwracam na nich uwagi .Są neutralni.
To dość interesujące pytanie dla mnie bo może w jakiś sposób tu tkwi problem ? Wygląda jakbyś obrał dobrą drogę analizy .Nigdy nad tym się nie zastanawiałem .
Starsza osoba płci M również w pewnym sensie mnie irytuje i wolę nie przebywać w jej towarzystwie chyba ,ze ją znam . Jeśli chodzi o starsze kobiety to jeśli od nich nie śmierdzi (co czasami się zdarza ) to nie mam nic przeciwko , niech sobie siedzą .
Akurat nie jeżdzę z kolegami z pracy komunikacją bo mam ten komfort ,ze pracuję na 3/4 i jak wychodzę wszyscy jeszcze siedzą w pracy natomiast rano nie spotykam nikogo w MPK. Może raz na kilka msc kogoś spotkam ale z uwagi ,ze jadę z centrum na peryferie Krakowa to praktycznie autobus jedzie już pusty ( większość rano jedzie akurat w przeciwnym kier.do pracy).
Ale hipotetycznie , jeśliby się zdarzyła taka syt ,ze jedziemy z kumplami i przystanął przy nas jakiś M to raczej bym na niego uwagi nie zwracał bo byłbym zajęty rozmową .Nie nakłaniałbym byśmy się odsunęli gdzieś w inne miejsce. Najlepiej jednak czuję się w damskim towarzystwie.Lubie kobiety i one lubią mnie (zapewne nie wszystkie )ale to da się wyczuć ,ze ktoś czuje do Ciebie sympatie  .Jestem wesołą osobą , nie truję innych swoimi problemami.
Byłem u psychologa niedawno w innej swojej sprawie ale niestety nic mi nie pomógł. Przez godzinę rozmowy ,nic nie powiedział co mogłoby mi pomóc podnieść się z dołka ( winnym wątku to opisałem)
Nie wiem , może źle trafiłem .

Nie mam żadnych myśli , raczej niezadowolenie ,wstaję natychmiast i się przenoszę w inne miejsce . Mogę "pod nosem " powiedzieć do siebie coś w stylu - " po cholerę żeś tutaj (obok)usiadł"
Największą przyjemność mam wtedy gdy wstaję  i przenoszę się natychmiast w inną część autobusu / tramwaju  i on to widzi ,ze celowo zmieniłem miejsce , że nie chcę z nim siedzieć .
Może ma to w poważaniu ale takie ostentacyjne "odejście"daje mi satysfakcję .
Może to powiązane z nerwicą natręctw którą mam ( sprawdzanie po kilka razy gazu / wody czy zakręcone gdy wychodzę z domu ) ?
Np. w toalecie publicznej nie pójdę do pisuaru jak inni , wolę odczekać i spokojnie iść do kabiny gdzie zazwyczaj są kolejki . Widzę ,ze M nie mają z tym problemu . Ale czytałem ,że jest sporo ludzi którzy właśnie czekają na kabinę bo nie chcą (tak jak ja) "towarzystwa"przy pisuarze .
Trochę zjechana psychika ale każdy jest jak widać inny ....

No właśnie myślę ,ze może to być powodem ale dlaczego akurat do M mam taką awersję ? co ma wspólnego nerwica do tego ?

Biorę bioxetin ale na terapi jeszcze z tego powodu nie byłem . Nie przeszkadzało mi to jakoś specjalnie , raczej zastanawiałem się skąd takie zachowanie , dlatego chciałem się nim podzielić na forum.
Gorsza sprawa z toaletą w miejscu publicznym . W sumie mam za dużo przypadłości by się z nich wyleczyć .|Np.dodatkowa jest taka ,ze wstydzę się iść do toalety jak jestem u kogoś obcego . Dochodzi do tego ,ze "skręca mnie " tak z bólu pęcherz ,ze nie mogę wytrzymać ale czekam aż skończy się posiadówka i szybko stamtąd wyjdę szukając ustronnego miejsca gdzieś gdzie mogę się pozbyć uryny chyba ,że jestem blisko domu . To jest chyba najgorsze z takich natręctw co przeszkadza w życiu

Faktycznie , może właśnie w tym tkwi problem . Dobry obrałaś kierunek . Zastanowię się nad tym na spokojnie .

To brzmi jak syndrom samca beta, który chce być bardzo alfa.

Nie , nie zauważyłem takiego zachowania .Tylko same obce osoby ,przy znajomych czuję się normalnie.

Absolutnie tak! Piotrze, masz straszliwe kompleksy, nie możesz znieść konkurencji w jakiejkolwiek postaci stąd te dziwaczne zachowania. Sam powiedziałeś, że mali chłopcy czy młodzież Ci nie wadzą. Nie lubisz dorosłych mężczyzn. Przeszkadzają Ci, boisz się ich, najlepiej byłoby jakby zniknęli i zostałbyś sam...
Nie chcesz być widziany i widzieć innych w toalecie (kompleks członka). Ogólnie rzecz biorąc masz ogromny problem, powinieneś natychmiast zacząć terapię na ten temat. Serio. Żadna kobieta nie będzie chciała się z Tobą związać, jeśli tego nie przepracujesz bo będziesz typem ograniczającego, kontrolującego zazdrośnika. Amen.