Netkafejka 25+ ... czyli absolwentki podbijają świat ... - Netkobiety.pl

Zrezygnowałam z pracy. Nie wytrzymałam nerwowo. Poza tym jak sama nie byłam wprawiona w pracy na kasie to wysłali mnie na nią w najgorszy ruch. Zrobiłam manko. Zdołowało mnie to. Najwyrażniej się nie nadaję do pracy jako kasjer.

Mam 27 lat. Czuje że życie ucieka przede mną. Kiedyś decyzje wydawające się mądrymi teraz okazały się porażką. Jestem  w chorym związku który tak naprawde nie istnienie. Zerwałam z chłopakiem po paru latach ponieważ dowiedziałam  sie ze mnie zdradzał. Kiedy udało mi sie od niego uwolnic okazało sie że jestem z nim w ciązy. Wiec z powrotem za namową rodziców ktorzy nigdy nie wierzyli we mnie wróciłam do niego bo niby sama sobie nie poradzę. Straszne jest uczucie być z kimś do kogo zamiast uczucia czuje sie w pewnym stopniu obrzydzenie. Nie wiem co gorsze męczyc sie z nim czy wrócic do rodziców i mieć codziennie awantury z matka która niestety ma problemy z alkoholem i próbuje na każdym kroku mnie poniżyć i dołować.
To nie wszystko ten chłopak jest muzułmaninem . W Polsce jest od 6 lat. Nie chce się kłocic z nim bo jeszcze liczę ze cud sie zdarzy i będzie dobrze przyjdzie jakies sensowne  rozwiązanie abym mogła rzeczywiście sobie sama dać rade nie będąc z nim na sile i nie wracając do rodziców. Do rozwiązania zostało 5 miesięcy.
Tak naprawdę nigdy nie chciałam mieć dzieci a już na pewno nie teraz i nie z nim  Jak okaże sie że dziecko to  chłopiec będzie chciał na siłe obrzezać. Dać imię swojego ojca a nawet już straszył że zabierze do Turcji . On myśli ze już może być pewny mnie ze będę siedzieć w domu nie będę mięć kontaktu ze światem najlepiej jak do sklepu sama nie wyjdę o i może bez telefonu jakbym była też super. Ma być posprzątane ugotowane a ja mam siedzieć cicho. Tak strasznie chciałam wyjechać za granicę do pracy tam zapomnieć o tych 4 latach straconych z nim  a teraz ugrzezłam  w 4 ścianach i czuje że zaczynam popadać w depresje i tracę silę walki. Czy ktoś miał podobną sytuacje ?  Albo może czy jest na to sensowne rozwiązanie? Czy jako samotna matka jest w ogolę jakąś szansa zeby zaczać od nowa i ukryć się gdzieś w innym mieście znaleźć taka prace żeby się utrzymać opłacić mieszkanie i jeszcze najlepiej opiekunkę.
Ja chyba nie umiem racjonalnie myśleć .

Kubanka masz racje zawsze jest jakieś sensowne rozwiązanie. Przez ostatni miesiąc albo i nawet więcej  użalałam się nad sobą nie wychodząc nigdzie nie wstając prawie z łózka .Pewnie do tego też dołożyły się straszne objawy ciążowe i ta ponura pora roku. Ostatnie dni były już chyba najbardziej kryzysowe. A przecież takie użalanie w niczym nikomu nie pomoże. Na forum trafiłam przypadkowo, ale czytając wpisy zdaje sobie sprawę że są osoby które mają jeszcze gorsze sytuacje. Dziecko to nie koniec świata i pewnie przyjdzie mi taki instynkt jak macierzyński i będę je kochać najmocniej na świecie. Z nim na pewno nie chce być . Więc podniosę się w końcu, znajdę to rozwiązanie oraz cel życiowy   będę dożyc do niego nie patrząc w tył.

Oliwia jak się czujesz teraz? wszystko w porządku?
powiedz, gdzie mieszkasz? może masz jakąś dalszą rodzinę (nie tylko rodziców), którzy mogliby Ci pomóc? albo przyjaciele? skoro nie kochasz ojca dziecka i nie chcesz z nim być to nie powinnaś się zmuszać do tego, żeby nadal z nim być. jeśli chcesz pogadać to pisz śmiało może mogłybyśmy Ci w jakiś sposób pomóc? wiedz, że jesteś silną kobietą, bo już myślisz nad rozwiązaniem swojej sytuacji. wiele z nas nadal by się tylko zamartwiało, a Ty szukasz po prostu rozwiązania
Sara, ja jutro kończę 26 lat. zaczęłam studia, ale ich nie skończyłam. musiałam przerwać naukę przez pracę. nie żałuję, bo dzięki temu poznałam świetnych ludzi, ale teraz zmieniłam pracę a dyplomu nadal nie mam. wszyscy moi znajomi z pracy skończyli, albo właśnie kończą studia, a mi głupio jest się przyznać, że mam tylko maturę...

Hej, ja też od niedawna na forum.
Pod koniec marca- 26 lat.
Trzy lata temu skoczyłam studia licencjackie, ale jakoś mnie do magisterki nie ciągnie. Po studiach znalazłam pracę, ale raczej dorywcza. W międzyczasie zapisałam się do 2-letniej szkoły, kierunek zbliżony do studiów. Jestem już od pół roku technikiem masażysta i bardzo bym chciała się z tego utrzymywać. Nie mogę tak po prostu rzucić obecnej pracy, która swoją drogą jest tak absorbujaca, że nie mam czasu żeby stopniowo rozwijać się w tym kierunku
A poza tym mam wspaniałego faceta, z którym planujemy wspólna przyszłość, ale tu jest już więcej komplikacji niestety

Hej
mam pytanie jestem w 9tyg.ciazy w Niemczech
Mam umowe na 455 e i chcialbym zapytac czy moge isc po jakis zasilek do Stadu?
z tego tytulu ze np jestem w ciazy i na wyprawke?

cześci jestem grzegorz mam lat 28 i mieskam wstaszowie jestem siglem szukającei miłości na całezycie wiencei na mui telefon komurkowy 691586089 czekam odwas dziewczyny na wiadomości czyli na esemesy luby telefony na komurkę grzegoorzkról

Czesc, mam 25 lat tez juz po studiach. Moze jest tutaj ktos z Wrocławia? Jak cos to piszcie priv, chetnie pogadam

Ja w tym roku skończę 26 lat, mam pracę w której się w pełni spełniam (jestem nauczycielem grupy przedszkolnej 2 latków smile słodziaszki smile), jestem na ostatnim roku studiów magisterskich i w tym roku się bronię, mam wspaniałego faceta i wszystko jest wspaniale. Jednak czegoś mi brakuje... Chciałabym już wziąć ślub i żyć na swoim, ale jak na razie się to nie zapowiada. Ech... życie smile

hej dziewczyny:) mam 26 lat jestem tu nowa na forum:) niestety nie mam się komu wygadać, wyżalić.. Pracuję i w wolnej chwili jeżdzę na rowerze

Ciezko Jest Okromnie Tyle Bolu Cierpienia ile ja przeszlam i przechodze ehhh

skonczylam studia w lodzi i stwierdzilam że studia nic nie daja, moglam rownie dobrze ich nie robic, pracuje juz dawno i nikt nigdy nie pytal mnie o to jakie studia konczylam

Cześć,
mam 24 lata, ale wydaje mi się, że bardziej pasuje tutaj, ponieważ skończyłam studia, mam pracę, męża.
Chętnie poznałabym kogoś z kim mogłabym porozmawiać o babskich sprawach, bo to my najlepiej wiemy, że nikt nie zrozumie kobiety lepiej niż ona sama.
Zapraszam do kontaktu szczególnie osoby z okolic Lublina, bo interesuje mnie głębsza znajomość, ale nie mam nic przeciwko kontaktom on-line.

Heeej, czy wszystkie 25+ nagle są mega zapracowane i nie maja chwili na napisanie coś tutaj?
Jestem nowa na forum, ale temat jest świetny! Sama skończyłam studia i... jestem w kropce.
"W tym kraju nie ma pracy dla osób z moim wykształceniem" Studia są do niczego niepotrzebne, szkoda że dopiero PO skończeniu ich się o tym przekonałam...

Hej, jest tu ktoś z Warszawy? mam 26 lat, chętnie poznam kogoś z kim będę mogła się zaprzyjaźnić, pogadać.

Heja ja wprawdzie jeszcze studiuję, ale pracuję przy okazji i wiekowo też się zaliczam
zastanawiam się, jaka praca będzie po studiach, bo kierunek ogólnie mało przyszłościowy

Mój ojciec też robił mi afery ale mu pprzeszło jako skonczyłam 20 lat ) a tak o wysztk osie czepiał

Dzień Dobry, zaczęłam poznawać poważnych, inteligentnych ludzi, a teraz mam uczuciowe rozterki... ostatnio młodszy kolega wyznał mi pewne uczucia, ale on jest w jakimś związku i mimo iż widziałam jego zainteresowanie wcześniej, to ignorowałam i unikałam, a teraz spojrzałam na niego inaczej i myśli o nim nie mogą wyjść z mojej głowy, on mi opowiada o tej dziewczynie, nie chce być tą trzecią.... i jeszcze mam rozterki nt faceta, którego poznałam  przypadkiem w pracy, dawno go nie widziałam a rozmowa z nim była inteligentna i rozwijająca... i ten wzrok pasujący do mojego... a najlepsze, że wokalista pewnego zespołu wstał i podał mi rękę na spotkaniu na trasie koncertowej, zostałam wyróżniona i nawet o nim myślę jako potencjalnym partnerze.
Jestem teraz osłabiona i czuję się samotna, pewnie stąd te myśli, ale nie mogę się skupić na obowiązkach przez to i pomyślałam, że rozmowa odciągnie moje myśli

Dzień Dobry, zaczęłam poznawać poważnych, inteligentnych ludzi, a teraz mam uczuciowe rozterki... ostatnio młodszy kolega wyznał mi pewne uczucia, ale on jest w jakimś związku i mimo iż widziałam jego zainteresowanie wcześniej, to ignorowałam i unikałam, a teraz spojrzałam na niego inaczej i myśli o nim nie mogą wyjść z mojej głowy, on mi opowiada o tej dziewczynie, nie chce być tą trzecią.... i jeszcze mam rozterki nt faceta, którego poznałam  przypadkiem w pracy, dawno go nie widziałam a rozmowa z nim była inteligentna i rozwijająca... i ten wzrok pasujący do mojego... a najlepsze, że wokalista pewnego zespołu wstał i podał mi rękę na spotkaniu na trasie koncertowej, zostałam wyróżniona i nawet o nim myślę jako potencjalnym partnerze.
Jestem teraz osłabiona i czuję się samotna, pewnie stąd te myśli, ale nie mogę się skupić na obowiązkach przez to i pomyślałam, że rozmowa odciągnie moje myśli

Witam dziewczyny nie mam komu się zwierzyć musicie mi pomoc

Cześć !

Ja też mam 25 lat... ale czuje sie strasznie...   

Brak męża, dzieci... naweet potencjalnego partnera nie mam   czuje sie okropnie wieskzosc ludzi ode mnie ma juz rodziny moze cos ze mna jest nie tak?

Ech, Malinka też mam podobna sytuację. Życie singla tak ogólnie mi nie przeszkadza, ale wiadomo, nachodzą czasami takie myśli, że chciałoby się mieć własną rodzinę.
A najgorsze jest to, kiedy rodzina wypytuje o partnera i czego go nie mam, albo wspolczuja mi, że mam takie "puste" życie.
Ja się jednak nie załamuje, co ma być to będzie. Wolę być sama niż mieć byle kogo.

Hej
jest tutaj jakiś dialog czy każdy tylko wbija się przedstawić?

Ja nie pamiętam czy się przedstawiałam, więc zrobię to jeszcze raz
lat mam 25, w tym roku kończę studia magisterskie, jadę na wakacje, znajduję pracę za min. 2200 - 2500 na rękę i wyprowadzam się do wynajmowanego mieszkania razem z chłopakiem
nie wiem czy koniecznie wszystko będzie akurat w tej kolejności, ale to są punkty obowiązkowe.

Czy Wy też macie/miałyście tego stresa, co to będzie, kiedy nagle podrożeją bilety w MPK i w PKP?
Ja jestem załamana. Mam nadzieję, że pracę uda mi się znaleźć gdzieś blisko nowego mieszkania, ale do tego czasu czeka mnie trochę dojazdów, a 26 urodziny będę mieć zanim skończę studia, więc trochę pojeżdżę na normalnych.

Pamiętam jak w Warszawie 90dniowy bilet ulgowy kosztował z 90pare zł, a teraz kosztuje 140 A autobusy i tramwaje spóźniają się jak dawniej, w dodatku mam wrażenie, że problemy techniczne z metrem są częstsze niż kiedyś.

Hey !
Też jestem 25+ , aktualnie pracuje. Jestem ze Śląska. Tak się życie potoczyło, że moja najbliższa kobietka wyjechała z granicę (ah ta miłość..) , a mi z miłością nie po drodze i chętnie o tym pogadam;) . Internetowa przyjaźń (aby pogadać o wszystkim i o niczym, po żalić czy po płakać nad telefonem bo jak dobrze rozmawia się z kimś kto Nas nie zna i nie ocenia...) mile widziana! Spotkać też się mogę w miarę czasu i chęci , (ludzi się nie boję wręcz odwrotnie). To jak kobietki? Pozdrawiam Olka!

Hej, jestem Kasia, mam 28 lat i mozna powiedziec ze jestem z okolic warszawy, wyszkowa, mozna powiedziec ze zycie mi sie ustabilizowalo tylko ze na srednim poziomie, wszystkie kolezanki siedza w swoich zwiazkach i w ogole nie ma z kim pogadac o glupotach, spotkac sie , gdzies wyjsc. Moze jesf tu ktos z okolic, chetnie sie zapoznam.
Pozdrawiam
kasiakasiaa36 gmail

To skomplikowane ja mam 25 plus a nie podbijam świata.Ale staram się to zaakceptować i mierzyć siły na zamiary.

Jest mi daleko do podboju czegokolwiek - ale mam stabilną pracę którą nawet lubie, mam znajomych, mam czas dla siebie. Czego chcieć więcej

hej ja mam 24 lata jestem ze śląska ktoś chętny na kawę kręgle SPA?

Cześć wszystkim mam 26 lat, rok temu skończyłam studia magisterskie. Od 3 lat pracuje w jednej firmie, z której jestem zadowolona. Od 7 lat jestem w szczęśliwym związku, obecnie jesteśmy na etapie budowy domu ( tak wiem, może to być dziwne, że ślubu nie mamy a tu takie zobowiązanie jak wspólna budowa, ale była to nasza wspólna decyzja). Zapraszam do konwersacji

Nie zdecydowaliśmy się na ślub jak na razie ze względu na to, że po ślubie chcemy mieć gdzie mieszkać. Dom zawsze był naszym marzeniem. Udało nam się trochę zaoszczędzić, na resztę wzięliśmy kredyt hipoteczny. Wiem, że po ślubie moglibyśmy coś wynająć lub mieszka z rodzicami ale nie kręciła nas ta opcja. Ślub w przyszłości w planach jest. Wspólna budowa przed ślubem jest w pewnym sensie przedsięwzięciem ryzykownym, ale czy małżeństwo daje gwarancje tego, że zawsze będziemy razem ?

A gdzie te wszystkie Panie w tym wieku? Jakaś cisza i nie ma gdzie spamować.