Nie moge sobie poradzić, brak sensu życia - Netkobiety.pl

Coś w tym jest... Jak trafiasz na debila vel debilkę... zaczynasz rozumieć, czego nie chcesz a co chcesz, zaczynasz rozumieć, co to zazdrość, taka chora i upierdliwa... zaczynasz zdawać sobie sprawę z tego, że chcesz inaczej, że to nie to...
Ja po ex jestem uodporniony na manipulacje. No i zadbałem o siebie, zmieniłem. Coś daje i zabiera.

To normalna kolej rzeczy. Spotykamy ludzi, którzy mają nas nauczyć.. co jest dla nas ważne. I takich, którzy uczą nas, wzbogacają, uzmysławiają, co my chcemy a co nie. Każda znajomość coś nam daje. Ja po ex nie trawię bab manipulujących, a po innej chorej zazdrości, krzyków... Myślę, że ci źli nie byli źli, ale mieli nam pokazać, na co się nie godzić, i mają za  zadanie przygotować nas na Tego lub Tą właśnie;-)

Kamis mysle ze to nie zaszkodzi,a na pewno ci pomoze..sama jak widzisz nie dajesz sobie z tym rady.

Ja bym sie nie zastanawiala..wez namiar i sie umow..serio..bo ty juz dawno tylko o tym rozmyslasz..a gdybys poszla juz bys miala za soba jakąś częsc terapii..skoro sama widzisz ze nie ma poprawy,ze nadal czekasz az on wroci..to chyba wiesz co powinnas zrobic. Moze pani psycholog stwierdze ze terapia nie jest ci potrzebna,ale lepiej idz..chociaz pogadasz z kims postronnym..

hehe niektorzy ludzie nie maja przyjaciol czy dziewczyny  cale zycie i dobrze sobie z tym radza. zazwyczaj studiuja jakies dobre kierunki i czasami dochodza do swietnych rzeczy, a nawet jesli nie, to maja fajna sytuacje finansowa

tak rwaczu, to super komentarz dla zdołowanej kobiety... po prostu masz takt i wyczucie 13latka...

to po kiego grzyba wypowiadasz się cytując opinię kogoś, kto już tu nie wchodzi?
To temat, w którym można się wygadać, można ponarzekać i dostać wsparcie, albo kopa motywacyjnego.
Nie rozumiesz tego, to nie musisz się tutaj wypowiadać. To co napisałeś odnośnie każdej osoby tuż po rozstaniu byłoby nie na miejscu.

yyy, ale jak się jest w związku to się nie szuka innych opcji, bo się jest z jednym.
Związek to trochę dalej niż Twój etap pierwszych randek.

Ja już tego nie będę komentować. Bo to mówi samo za siebie.
Rozumiem, że małżeństwa kiedyś też będziesz miał dwa? Bo inaczej przecież jedna będzie się czuła poszkodowana. No i pamiętaj, że jak już więcej niż jedna żona to prawo w islamie nakazuje traktować je obie tak samo.

W islamie mozna miec nawet 4 zony. Nie wiem co jest z tym zlego ze facet ma kilka dziewczyn, skoro te dziewczyny sa niestablinymi opcjami. ich wina.

Tzn ja powiem tak:gdy nie mialam potrzeby to nie szukalam takiego forum bo po co?skoro w jakis sposob bylam szczesliwa. Znalazlam sie tu bo potrzebowalam z kims pogadac. Jak smutne musi byc czyjes zycie,ze szuka forów dla kobiet i trolluje.. bredzi te swoje mądrości,bo w realnym życiu nikt go już nie chce słuchać..

Może trafiłeś na kobiety, które się bawiły facetami? Może na takie, którym nie zależało?
Kiedy ktoś się angażuje w związek i ten związek czasami trwa i po kilka ładnych lat, ludzie się starają i angażują, to nikt nie ma przełącznika w głowie, żeby nagle przestało zależeć. Jak się kogoś kocha, to nagle z dnia na dzień się nie przestaje, bo pojawił się ktoś drugi, albo druga osoba przestała kochać. To trwa, to proces uzdrawiania i trzeba sobie z tym poradzić.

Ale to się tworzy wtedy, kiedy ludzi traktuje się na serio i na poważnie. A w związki wchodzi się nie dla zabawy drugim człowiekiem.

Mnie po prostu zastanawia po co tu wlazłes..jak ja nie mialam potrzeby to nawet nigdy nie myslalam o tym ze jest gdzies takie forum..więc mozliwosci sa dwie: albo sam cierpisz tylko tu udajesz kozaka ze nic sie nie dzieje jak zwiazek sie konczy,albo juz tak nie masz co ze soba robic,tak sie nudzisz ze wpisujesz po kolei wszystkie mozliwe hasla zeby tylko gdzies sie w koncu odezwac. Jakbys faktycznie mial super płatną prace i inne perspektywy to bys nie szukal forum dla porzuconych kobiet-proste. Ja gdy mialam i prace i mojego partnera to nawet mi bylo szkoda czasu na takie szukanie gdzie moge cos w koncu napisac,a juz na pewno nie myslalam o takim miejscu jak to..a gdy moj zwiazek sie rozpadl a ja durna nie mialam w tym czasie drugiej opcji,to mimo pracy cierpialam i tak..i dlatego sie tu znalazlam. Stad wiem ze ty albo nie masz co robic ze swoim zyciem i nikt nie ma ochoty sluchac twoich madrosci,albo sam cierpisz i probujesz z nas kobiet zrobic idiotki..

ale tu nie chodzi o to jakim kto jest czlowiekiem tylko o wasza biologię.

a dziwne bo udokumentowala ale ja Cie wyszukiwarki uzywac uczyc nie bede

Chill. Kilka tematów, kilka takich wątków, więcej zgłoszeń od wkurzonych użytkowników i pewnie rwacz się pożegna z forum.

A po co sie takim przejmowac?niech sobie ulzy!
Kamis wez namiary i sie umow do tej psycholog. Zrob to dla siebie,nawet sie nie zastanawiaj

Dzięki . Dziś się wszystkiego na ten temat dowiem

Ja też miałam straszne spiny przed pójściem do psychologa zwłaszcza, że wśród mojej rodziny panuje przekonanie, że psycholog to tylko dla chorych, a choroba psychiczna to zło i od razu do wariatkowa.
Ja olałam dom i poszłam. Wprawdzie terapię sobie darowałam, bo nie stać mnie na wydanie 100zł tygodniowo na leczenie, a na grupową musiałabym poświęcić całe wakacje, ale jednak sama diagnoza i rozmowy wstępne dużo mi dały. Nie wykluczam pójścia na terapię w przyszłości, kiedy już będę pracować.

Edyszka, Coombs a jak tam u Was sytuacja?

Ja przestałam przeżywać, chyba oboje mieliśmy gorszy tydzień, ale wszystko już w moim mózgu wraca na swoje miejsce. Bałam się trochę, że on się dystansuje i ucieka, ale na żywo nic takiego nie ma, więc muszę do końca wytłumaczyć mojemu mózgowi, że on nie jest taki, jak poprzedni a sami wiecie, jaka to trudna praca.

Tak. Ogólnie jeżeli chodzi o terapie to można wybrać: terapia indywidualna finansowana przez NFZ (ale przynajmniej u mnie terminy sięgają 3-4lat do przodu), terapia indywidualna płatna (i u mnie stawka jest 100zł za spotkanie) albo darmowa terapia grupowa, która trwa trzy miesiące, ale ludzie spotykają się codziennie. No i ewentualnie pobyt na oddziale zamkniętym. Czasami są wskazania na konkretną terapię, w sensie grupową albo indywidualną, a czasami, tak jak u mnie, terapeutka powiedziała, że mogę sobie sama wybrać, co mi będzie pasować bardziej. Ja akurat chodziłam w maju, to najbliższa grupowa zaczynała się w lipcu, ale ja miałam już plany na wakacje, więc zrezygnowałam. Wprawdzie oberwało mi się za to, że nie traktuję swojego zdrowia odpowiednio poważnie, ale uważam, że wakacje i wyjazd z domu bardzo dużo mi dał i chwilowo jest u mnie lepiej.

Coombs staram się jak mogę ale jak spotkałam jednego, drugiego, trzeciego, który zachęcał, a po kilku tygodniach/miesiącu olał i nagle urwał kontakt, to jestem ostrożna tłumaczę swojemu mózgowi, że on taki nie jest i jednocześnie tłumaczę, że najwyżej będę mogła wspominać dobre chwile. Ale chyba niepotrzebnie się przejmuję, bo on już planuje dla nas aktywności na przyszłe tygodnie, więc nie zapowiada się, żeby nagle znikał. Powoli się uspakajam. Na swoje usprawiedliwienie mam to, że poniedziałek był jakiś pechowy dla wielu osób i dużo osób mówiło, że dół i zjazd totalny. Pogoda?
On mi też opowiadał, że miał jakiegoś doła w tym tygodniu i zupełnie nie miał energii na nic. Wracamy do życia, planujemy wspólną naukę do sesji, jest ok Trzymajcie kciuki, żeby się fajnie układało dalej.

Ale po co te terapie? DDA?
Kurde, jak on planuje, to traktuje Ciebie serio! A ile on tak czeka, łazi za Tobą?
I powiem Tobie... zazdroszczę. Tego planowania.. Jak ja tej niedawnej powiedziałem, że traktują ją serio.. i że kupiłem bilety na koncert w styczniu na muzę, którą ona lubi (no, ja też)... to powiedziała, że chcę ją uprowadzić, bo to nie normalne, by tak daleko planować! I weź tu za wami traf!

Nie, nie DDA. U mnie wyszła toksyczna relacja z mamą i teoretycznie powinnam przepracować w sobie dużo wydarzeń, które wpłynęły na mnie, bo np. pół dzieciństwa siedziałam u dziadków, bo rodzice nie mieli dla mnie czasu. Albo to, że zawsze wszystkie uczucia ładuję w siebie, a nie umiem ich wywalić na zewnątrz i jak mi coś nie pasuje to trzymam to w sobie zamiast powiedzieć. Takie drobiazgi. Nie trzeba od razu być DDA, albo mieć czegoś zdiagnozowanego, czasami trzeba poradzić sobie ze złymi schematami działania.

Dwa miesiące nie wiem czy łazi za mną, ja tam też wychodzę do niego ze swoimi planami i tak razem sobie załatwiamy czas inicjatywa mniej więcej po połowie. Powiem Ci, że ja mam czasami problem właśnie z planowaniem, z tego względu, że właśnie tak często planowałam i byłam zostawiana, że teraz ciężko jest mi momentami planować coś nawet tydzień do przodu bo boję się, że jak za dużo zaplanuję, to potem będzie za dużo odwoływania. Ale staram się gdzieś w sobie przełamywać. Póki co też nie planujemy dużych rzeczy, jakiś wieczór z filmem, wyjście do kina, najdalej lecimy teraz do grudnia, bo chcemy się wybrać na Gwiezdne Wojny i będziemy kupować bilety już w listopadzie, żeby się dostać do sal VIP w cinema city. Plus gdzieś tam wybiegamy do przodu myśląc o pomaganiu sobie w nauce do sesji, ale tu nie ma jeszcze konkretów.
Ale jak miałam doła na początku tygodnia to ciężko było mi nawet o tym myśleć, że planujemy wspólne gotowanie w sobotę robiłam swoją część zakupów i już w duchu zastanawiałam się, co z nimi zrobię, jak on się przestanie odzywać. Więc cóż, nie jest to takie proste ale też nie zaduszam go moimi problemami, bo wiem, że one są we mnie, a nie w nim. Nie wiem ile z tego co ja czuję, on gdzieś wyczuwa, ale tak naprawdę ze spotkania na spotkanie czuję się przy nim coraz pewniej i tak coraz bardziej się sama otwieram. Pewnie jeszcze mi się będą zdarzać napady doła, ale mam też nadzieję, że one za każdym razem będą coraz mniejsze, aż w końcu się skończą i będzie hapily ever after

Dwa miechy... to będą dalsze.
A Twe przeżycia mają wpływ na Twe podejście. Lepiej idź na tę terapię. Naprawdę.
To, że zostawiali... i faceci, i.. rodzice. Masa tego.
Kurde, muszę jej tego maila wysłać. Bo ona też skrzywdzona... zawsze pytała mnie, czy jej nie zostawię..

Najpierw do pracy, a potem na terapię. Bo nie dam rady finansowo, a chciałabym indywidualną.
Ale wiesz, czuję, że tyle jestem silna, że jestem tego wszystkiego świadoma. Że jak mam doła, to potrafię po wstępnym zjeździe usiąść i dotrzeć do tego, skąd to się we mnie wzięło. Potrafię przeanalizować, jak konkretne działania moje i innych na mnie wpływają. Nie umiem jeszcze ogarnąć się na tyle, żeby mnie te doły nie ruszały, ale myślę, że to kwestia praktyki i ćwiczenia. Więc mam nadzieję, że nie ma we mnie żadnych zachowań, które będą wpływać toksycznie na innych ludzi.

Dalej uważam, że ten mail jest słabą opcją.
I jak dziewczyna pyta "nie zostawisz mnie?" to też jest słaba opcja, bo przez to potem facet ma poczucie winy, kiedy coś nie wychodzi i trzeba się rozstać. Że on przecież obiecał i teraz ją rani. A to jest normalna zagrywka psychologiczna ludzi, którzy są słabi i chcą wywołać w innych poczucie winy.

oo Lady z tymi stawkami to mnie przeraziłaś troszku bo tez  mnie nie stac na wydanie 100 zł tygodniowo . Rozejrze sie w moim miescie za NFZ moze terminy nie sa takie odległe jak u ciebie .

Coombs, co to za konkurs był?:D