Ratować żonę z toksycznej miłości czy sobie odpuścić? - Netkobiety.pl

Daj jej stłuc sobie dupsko. Dobrze jej to zrobi.

I w żadnym wypadku nie przyjmuj jej z powrotem. To już nie jest kobieta, w której się zakochałeś.

Starszy syn wie wszystko, ja z nim musiałem rozmawiać o tym co jego mama zrobiła. Młodszy nie rozumie za bardzo co się dzieje, chociaz dociera powoli do niego, że coś jest nie tak, bo mama zawsze wracała z pracy i już była cały czas, a teraz wychodzi i już jej wieczorem nie ma. Wczoraj powiedział do babci, że chciałby żeby było jak dawniej, żeby mama była znowu w domu. Dobrze, że nie powiedział tego do mnie, bo pewnie nie umiałbym łez powstrzymać. Ja cały czas zabiegam o to, żeby żona była u dzieci codziennie, żeby miała co im dać jak przyjedzie do nich, tak aby choć troche złagodzić im ból po odejściu ich kochanej mamy.

ta kobieta na ciebie nie zasluguje. nie czekaj na nią, pokaż że masz już dość i zacznij powolutku żyć swoim życiem. żyj dla dzieci zajmij sie nimi i pomysl o rozwodzie z jej winy skoro ona tak pogrywa.

nie tlumacz że ją tak kochasz ze chcesz zebyscie byli razem, po co Ci ktos taki? po co Ci taka osoba w twoim życiu? przejrzyj na oczy, weź sie w garść i żyj bez niej!

Wiesz, tak to jest - żeby uzdrowić ciało, czasomi trzeba coś odciąć, amputować.
Wasza rodzina choruje.
Tą chorobę wniosła zona.
Dopóki nie odetniesz się od niej, choroba nie zniknie.

Najwiekszy problem to psychika dzieci.
Nie właczaj je w Twoje żale do zony, w rozgrywki itd. - to jest ich matka,będę ją kochały.
Z drugiej strony, trzeba im  jasno powiedzieć, ze to co robi matka nie jest dobre do naśladowania, że to złe.

Nastepna sprawa - pragmatyka...
- Finanse - facet groszem nie śmierdzi, więc za chwilę potrzebna bedzie kasa na wspólne balowanie.
Pamietaj, że małzeństwo to również wspólny biznes - wspólnota majątkowa.
Co żona może wynieść z domu ?
- czy macie wspólne konto, wspólne oszczędności ?
- pamiętaj o tym, ze zona może wziąć pożyczki.

Najlepiej przeprowadź rozdzielność majątkową oraz popytaj w banku co  trzeba i gdzie zgłosić żeby pożyczki zony nie obciążały Ciebie.

Dzieci
- skoro żona żyje sobie, to wystąp o alimenty na dzieci,
- wystąp do sądu o zabezpieczenie miejsca przebywania dzieci w miejscu zameldowania.
Niestety, dzieci często stają się kartą przetargową i kwestią finansową dla zamroczonych rodziców.
Dlatego, porwania dzieci do miejsca zamieszkania drugiego rodzica zdarzają się, bo są opłacalne.
Co najśmieszniejsze takie porwania - nie są porwaniami ponieważ dokonuje je osoba która ma pełnię praw opieki nad dzieckiem, dlatego ma prawo "porwać".
Zabezpiecz się przed tym.

No i ....myślisz, ze jest co ratować ?
A może żeby coś uratować, trzeba to najpierw skończyć ?
Może wniosek o rozwód z winy żony, otrzeźwi ją ?
Masz dowody, nie pokazuj ich żonie ale skonsultuj z prawnikiem, a nstepnie zabezpiecz w miejscu do którego żona nie ma dostępu.

Zadbaj o siebie a następnie o dzieci.
Musisz być silny dla nich !

Piotrze daruj sobie swoją jeszcze żonę. Co to za matka co zostawia dzieci i na nic zapieprza do kochanka, co to za żona która zostawia męża.
Ja już żyję ładnych parę lat i wierz mi, że tak zimnej i wyrachowanej egoistki to ze świczką szukać.
Wiesz, ja matka zostawia dzieci to nie jest matka, to jest ......., .
Nie będę używał epitetów pod jej adresem bo pojadę na maxa i mogę zostać zbanowany.
Ale wracajac do tematu, to ja nie powiem Tobie co masz zrobić.
Powiem Ci co ja bym zrobił.
Złożyłbym papiery rozwodowe z jednoczesnym pozbawieniem praw opiekuńczych nad dziećmi, oraz przysądzenie alimentów.
Ponadto zbieraj dowody jej zdrady.
Życzę powodzenia.

No jasne jak cale stado mezczyz porzuca zony i jednoczesnie dzieci, bo wszyscy przeciez wiedza ze matka i dzieci to jak bliznieta syjamskie, to jest to sama natura. Dodatkowo placa ochlapy na dzieci albo wcale.
Ot spoleczne przyzwolenie w pelnej krasie.

wiesz co masz robic??NIC
niech sie dzieje co chce a ty nic nie robisz,zajmujesz sie soba,dziecmi,domem ,praca,twoja zona wyqrwi sie wyqrwi i wroci,bez obaw,jesli facet jest tym czym napisales to raczej sprawa kilku tygodni,najwyzej miesiecy......
jesli bedziesz ja jeszce wtedy chcial to ja bedziesz mial spowrotem,nie szarp sie tak,szkoda twojego zdrowia,gwarantuje ci ze przylezie ze skrucha w pysku......ty decyzje juz podjales chcesz ja spowrotem....no to poczekaj....cierpliwie... to jest twoje zycie i twoje wybory ,masz prawo ja przyjac ,masz prawo wyrzucic.....

A czy nie ma stada żon która porzuca dzieci i męża .
Katharsi ogarnij się, bo na maksajedziesz po bandzie.
Czyli co, to kobety są te piękne, uczciwe, wierna a ich męźczyźni to łajdaki i zdrajcy.

co, powiedziałeś synowi?
walczysz o żonę dla dzieci? dla siebie? dziećmi?

ona zrobiła, co zrobiła...
ty rób, co OJCIEC ma do zrobienia
dlaczego zabiegasz, żeby była codziennie u dzieci?
myślisz, że w razie, jak wróci to wszystko da się zatuszować, wytłumaczyć ?
jak długo zamieszasz ...udawać
mleko się rozlało,
zacznij dopuszczać rzeczywistość do głosu ...

Mam nadzieję, Piotrze, że zdajesz sobie sprawę z tego obie opcje, które zawierają te pytania prowadzą do jednego wniosku:
Twoje pozwolenie, by w tym trwała, czy oczekiwanie na cud "przejrzenia na oczy"  nie zmienią faktu, że ta kobieta, którą jeszcze zwiesz żoną spaliła za sobą wszystkie mosty do Ciebie?
Czas niezwłocznie wystąpić o rozwód z orzeczeniem jej winy i ograniczenie praw rodzicielskich.
Dowody same pchają Ci się do rąk, więc nie masz na co czekać.
Jako partnerka, nie powinna już nigdy gościć w Twoim życiu.
Niewykluczone jednak, że przejrzy na oczy, jako matka.
Do tego potrzebuje jednak dobrej lekcji, którą będzie właśnie ograniczenie praw do dzieci.

Oczywiście, że tak nie było. Nasza historia zaczęła sie bardzo banalnie. Poznaliśmy sie w pracy, zaiskrzyło między nami. Ona zostawiła dla mnie swojego ówczesnego chlopaka. Po pół roku ślub, bo zaszła w ciążę. Nie dlatego, że dziecko, ale dlatego, że naprawdę bardzo się kochaliśmy. Do dziś pamiętam jej obawy o to czy nam wyjdzie wspólne życie, bo jak to ona mówiła, Ty masz skończone studia a ja po zwykłej zawodówce jestem. Tłumaczyłem jej wtedy, że nie ukończona szkoła, ale to co się ma w głowie i w sercu, świadczy jakim jest się człowiekiem. Po 3 latach kupilismy własne mieszkanie, żona wtedy jeszcze była na urlopie wychowawczm, który wykorzystała w całości. Uznaliśmy, że pierwsze lata życia dziecko powinno byc z matką jak najdłużej. Strasznie się cieszyła z naszego mieszkania, mówiła, że zawsze mazyla, żeby mieć własny kąt. Pod sześciu latch, za jej namową uznaliśmy, że to pora na drugie dziecko, zaszła w ciążę, ale niestety bardzo szybko poroniła :-(. Próbowaliśmy dalej i w 2007 roku, też z pewnymi problemami, o miesiąc za szybko urodził się nasz drugi kochany synek. Tym razem też żona spędziła z nim cały urlop. W 2010 roku wróciła do obecnej pracy, którą ku mojemu nieszczęściu sam jej załatwiłem, bo tam poznała tego patałacha :-( Wszystko było ok do października minionego roku. My naprawdę bardzo sie kochaliśmy, tworzyliśmy szczęsliwą rodzinę. Nasze dzieci zawsze uśmiechnięte, szczęśliwie. Nic im w domu nie brakowało, komputer, konsola, własny tv w pokoju z satelita, pies, kot, królik. Naprawde nie jedno dziecko by pozazdrościło. Luz w wychowaniu, brak jakiś bardzo sztywnych zasad typu spanie o 20 itp. Wydawało mi się, że udało mi sie stworzyć coś, o czym zawsze marzyłem, a czego w sumie sam w dzieciństwie nie miałem, czyli dom bez awantur, kłótni, pijaństwa, z kochającymi sie rodzicami :-) My tak naprawdę z moją żoną bardzo, żadko się kłóciliśmy, a jeśli już, to nasze gniewanie trwało góra jeden dzień :-). Co do okazywania uczuć jasne, że po tylu latach małżeństwa nie było już ono tak wylewne jak na początku, nie zmienia to jednak faktu, że moja żona doskonale wiedziała i wie nadal, ze jest najważniejszą kobietą w moim życiu. Mowiłem jej o tym, dawałem jej to odczuć na różne sposoby. Doskonale wie, że tak jak była dla mnie piękna i atrakcyjna 14 lat temu, tak jest nadal. I chociaż przez tyle lat miałem mnóstwo okazji żeby ja zdradzić, bo jeździłem po całej Polsce w delegacje, na szkolenia, bankiety w porządnych hotelach, to nigdy mi nawet do głowy nie przyszgło żeby zrobić coś takiego, mimo tego, że o moim skoku w bok pewnie by się nawet nigdy nie dowiedziała. Jestem stary facet, po studiach, więc w sumie chyba nie głupi, a naprawdę nie wiem co mam robić. Kocham ją bardzo i serce mi sie ściska z żalu jak widzę w jaki sposób ona sobie powoli ruinuje życie. Straciła rodzinę, znajomych, koleżanki z pracy się od niej odwróciły. Niedawno jej własnd szefowa mówiła, że jak sie nie ogarnie, to będzie musiała ją zwolnić :-( Nikt z rodziny nie chce z nią już rozmawiać, jedynaą osobą, z którą może jeszcze w miarę normalnie rozmawiać jestem ja. I pomimo tego, że w swoim mózgu uroiła sobie, że jestem jej największym wrogiem, że zraniła mnie tak bardzo myślą, mową i uczynkiem, to doskonale wie, że jeśli będzie jej się działa jakakolwiek krzywda, to ja jedyny, jej w tym momencie pomogę. Sam się sobie dziwię, jak mogę ją tak bardzo jeszcze kochać po tym wszystkim co ona zrobiła. Kiedyś rozmawialiśmy niedawno i powiedziała mi, że gdybym to ja ja zdradził, to ona by mi tego nie wybaczyła :-(

chyba, jesteś chory...

No chyba, też uważam, że to nie jest normalne. Ale to silniejsze odemnie. Ten kontakt z nią daje mi wiarę, że nie wszystko jest już stracone.

witam wszystkich, jestem nowa i witam Ciebie, Piotrze.
Twoim zadaniem jest teraz chronić dzieci. Żona jest dorosła, odpowiada za siebie. Poza tym - marsz do psychologa. Teraz się trzymasz, ale jeśli ona jeszcze jakiś czas będzie Cię tak wozić pod dywanem, Twoja siła może się nieoczekiwanie skończyć, nie można do tego dopuścić. Nie jesteś chory. Jesteś w pierwszej fazie rozstania - czyli w szoku. Twój organizm wykorzystuje swoje mechanizmy obronne - nie dopuszczasz teraz do swojej sfery rozumowej, że to koniec, nie bierzesz tego pod uwagę, przyznaj się. Przychodzi żona, udajesz sam przed sobą, że jest okej, jak jej nie ma, w stuporze czekasz następnego spotkania. Nie mi rozsądzać, osądzać, lżyć małżonkę. Jesteśmy tylko ludźmi i popełniamy błędy. Rodzina jest najważniejszą rzeczą w życiu człowieka i należy o nią walczyć. Ale potrzebujesz pomocy, ja wiem, że ciężko jest się do tego samemu przed sobą przyznać, jak się jest facetem, ale idź do dobrego psychoterapeuty. Pomoże to i Tobie i dzieciom, zobaczysz. Z całego serca życzę Ci, żeby laska się opamiętała, ale najwyraźniej musi dostać po dupie, żeby docenić to, co ma. Może wyjdzie z tego mądrzejsza. Jednak musisz brać pod uwagę, że zapuści brodę i wraz z podstarzałym kochankiem dołączy do cyrku. Pozdrawiam

Chodzi o to, że jeśli tak faktycznie będzie, bardzo możliwe, że przeżyjesz załamanie nerwowe, jak to do Ciebie dotrze. Nie chcesz chyba, żeby dzieci na to patrzyły, a więc potrzebujesz mieć do kogo wtedy zadzwonić i dobrze będzie, jeśli nie będzie to osoba emocjonalnie zaangażowana w Twoją sprawę, a ponadto profesjonalny "pomagacz".

terapia to jest proces, uwierz mi, przyda Ci się. Zrób to dla swoich dzieci. Wiem, co mówię, może kiedyś opiszę swoją historię. Bo moim zdaniem to nie koniec telenoweli - jeśli prawdą jest, że gościu jej nic nie da, to jak czar pryśnie, zjawi się z walizeczką.

Chyba, że masz na tyle jaja, żeby ją olać, bo tylko na to zasługuje na razie. W wizycie u psychologa nie chodzi o to, żeby wyraził swoją opinię, tylko o to, żeby pomógł Ci znaleźć odpowiedzi na pytania, które nawet nie wiesz, że należy zadać.

Bleh, współczuję. Psycholog pomoże Ci poradzić sobie z emocjami, ze złością, ale specjalista, który naprawdę jest Ci potrzebny, to prawnik. Jestem na bieżąco, więc możliwy scenariusz jest taki, że będziesz zajmował się dziećmi, a jej płacił alimenty. Bo skoro Ty masz studia, a ona zawodówkę, to mniemam, że jest dysproporcja w zarobkach.

Powiem Ci tylko, że też słyszałam takie teksty, tylko że moje dziekco jest na tyle małe, że nie wiedziało, że czeka na Tatę. Teraz już jedyną osobą, która na coś czeka, jest on, na pozew. Doszłam do wniosku, że mnie można ranić, ale dziecka nie. Tylko że ja chodzę do psychologa.

Na pocieszenie powiem Ci jedną rzecz, wszystko jest stanem przejściowym. Minie. Woda płynie pod mostem, będzie lepiej, nie dziś, nie jutro, ale będzie.

Nie odmawiaj pomocy bliskich osób, może dzieci do Dziadków i po męsku się odstresować z kumplami, schlać się w sensie
Po prostu dbaj o siebie. Ja miałam taki wstydliwy problem, czasem mnie nachodziło, żeby powiedzieć, co myślę, z reguły to były smsy w środku nocy na 4 strony a4 a potem się wstydziłam oczywiście. numer do ojca mojego dziecka zdeponowałam u przyjaciółki i go skasowałam. Może też spróbuj.

Poza tym jak jesteś optymistą, to masz szansę wyjść z tego obronną ręką. Ale tak sobie myślę, że skoro tu trafiłeś, to umiesz prosić o pomoc. Telenowela dopiero się zaczyna, moja trwała pół roku. Bez ceregieli przygotuj się na walkę w sądzie, przysięgam Ci, nie ma co okazywać miłosierdzia, bo na pewno będzie brzydko, jeśli do tego dojdzie.
Oraz jeśli chcesz, żeby wróciła, to przynajmniej jej dawaj do zrozumienia, że ją olewasz. że kogoś masz. Bo jesteś taki dostępny, taki wymemłany małż, zmień fryzurę, kup sobie nowe ciuchy, idź na siłkę, na randkę. Żona stwierdzi, że nie jesteś może w sumie taki kapeć.

Za dużo jej nie uświadamiaj że działasz na portalach randkowych i chodzisz na randki, gdyż ona może to wykorzystać przeciwko Tobie gdy będziesz chciał uzyskać rozwód wyłącznie z jej winy. Takie rzeczy lepiej ukrywaj i jej nie mów o tym.

Piotrze o jakiej bliskości z żoną ty piszesz? Żona zdradza ciebie - wyprowadziła się z domu, ma w nosie ciebie i dzieci, a ty walczysz o bliskość? Ty wypierasz to co ona tobie robi. Jesteś w szoku. Ona ciebie nie chce-wybrała kochanka, nie obchodzą ja twoje uczucia, to egoistka myśląca tylko o sobie... Przeczytaj może watek kroteczki na otrzeźwienie http://www.netkobiety.pl/t77606.html

Fakt, może i masz rację. Od tej pory moje życie, moja sprawa a dla niej jedna wielka tajemnica. Dzięki za zwrócenie uwagi i dobrą podpowiedź.

Piotrze jestem podobnego zdania. Nie znasz dalszych zamiarów żony. Jeśli dojdzie do rozwodu ona może wymyślić teorie ze już umawiałeś sie na randki " ukradkiem " podczas małżeństwa. Nie wytrzymała tego psychicznie i dlatego sie wyprowadziła. A teraz juz po tak krotkim czasie po jej wyprowadzce robisz to oficjalnie . Wiem ze Twoje intencje są inne. Nie szukasz nowej miłości ale chcesz aby ona "otrzeźwiała " chcesz wzbudzić jej zazdrość ale nie tędy droga.....

Słuchaj trudno nazwać obecne moje postępowanie randkowaniem. To raczej poznawanie nowych osób, a że to są kobiety to inna sprawa. Przecież z facetami pisał nie będę ;-). Moje obecne randkowanie, to jedna, dwie, czasem trzy wiadomości dziennie. To wszystko. Tak jak pisałem, nie szukam miłości, bo na razie ciągle ją mam do mojej żony. Ale nie jestem też typem samotnika, do normalnego funkcjonowania potrzebuję kontaktów z innymi ludźmi, a w tym momencie szczególnie tego potrzebuję.

Na ten czas walki o żonę lub z żoną odpuść sobie takie pisanie na tych portalach, bo to może a nawet na pewno obróci się przeciw Tobie a tego nie chcesz, prawda?

a w jaki sposób chcesz ja ratować?

Wiesz, dosyć - przeczytałem większość Twoich wpisów i mam dosyć. Albo z Ciebie jest totalny pantofel, albo jesteś potwierdzeniem tezy, że kobiety nie zostawiają tylko mężczyzn z jajami, za to zostawiają takich, co są dobrzy, czuli ale przeraźliwie głupi.
Więc zacznę od więc i od początku. DOBRA KOBIETA NIGDY NIE ZOSTAWI DZIECI - to pierwsza sprawa, która jak czytałem, to mnie aż mdliło. Ona nie jest w żadnym śnie - ma faceta, który daje jej coś, czego nie dostawała od Ciebie i jest to dla niej tak ważne, że odsunęła się od własnych dzieci.
Druga sprawa - przestań manipulować dzieciakami. One i tak mają już cyrk - przestań dzieciom cokolwiek tłumaczyć. Że wróci czy nie wróci - zajmij się dziećmi, spraw, by ta resztka dzieciństwa nie skończyła się dla nich całkiem źle. Możesz dzieciom dać jeszcze sporo szczęścia.
Trzecia sprawa - uwierz, że ona Cię z tym 50-latkiem tak jak są razem obgaduje i idę o zakład, że mówi o Tobie tak: "Dobry z niego człowiek, ale taka życiowa dupa - mogę z nim robić co chcę". I tak jest. Ciągle powtarzam - nie wchodzi się dwa razy do tej samej wody. Ty zamiast zbierać dowody jej niewierności, pokazać i zebrać dowody, że porzuciła Ciebie i dzieci - zamiast wystąpić natychmiast o rozwód z orzeczeniem jej winy i doprowadzić ją do tego, by zaczęła zarabiać na siebie by spłacać alimenty - Ty się do niej łasisz, do sprawcy nieszczęscia Twojej rodziny i żebrzesz o uczucia? Rany julek! Toś ty głupi niemiłosiernie.
Słuchaj uważnie - ten typ kobiety, jak się nie kłóci - to znaczy, że jej nie zależy
Nie kłócą się tylko ludzie w związkach martwych. Pierwszym sygnałem, że związek umiera - to brak kłótni. To sobie mocno wbij do głowy
Czwarta sprawa - randki. Strasznie szybko do nich lecisz. Nie jesteś gotowy do żadnego związku i już podrywasz panny. Musisz najpierw załatwić swoje sprawy, bo nie będziesz uczciwy do innych kobiet. To, że im opowiadasz, pierdu pierdu - nie ma znaczenia. Kobiety bywają ślepe i zwykle nas nie słuchają - same sobie dopowiadają, łapiesz je na żałość, bo kobiety chcą opiekować się takim porzuconym, biednym śliniącym się tatusiem z dwoma synkami. Potem przekonają się, że masz niepozałatwiany sprawy, że jeszcze łkasz za niewierną cudzołożną żoną porzucającą męża i dzieci dla wielkiego ku...tasa. Ale ja sobie z tego co piszesz widzę, czemu ona to zrobiła.
Otóż jesteś niestety "taki dobry człowiek" - najgorszy typ faceta. Tak kocha romantycznie sukę, co porzuciła swoje młode. Wybacz, mocne słowa, ale ja chcę CI na łeb wylać kubeł zimnej wody i już tu nie zaglądać.

A ja bym jej wierzył. Chociaż z tego co pisze głupia jest, to jednak ma przebłyski szczerości. Tak, ona Cię nie kochała. I ona zapewne niewiele czuje. To co czuje jest na tyle silne, ze jej instynkt macierzyński znika. Chyba, że coś ukrywasz i do czegoś się nie przyznajesz.
Tak - nie dopuszczasz do siebie faktu, że ona Cię nie kochała. Wiele kobiet jest z facetami, które nie kochają. Są z nimi bo "dobre chłopy z nich są" - dadzą pieniądze, czasami przelecą, przytulą, zapłacą za edukację. Potem z czasem dochodzą do wniosku, że trzeba jednak mieć dziecko, bo to scala mocniej. Więc zachodzą w ciążę, dzieci nie za bardzo kochaja, bo dzieci nie są dla nich celem samym w sobie, radością życia, tym co scala kochających ludzi, ale są środkiem do celu. By faceta tak mocniej związać - bo jak dziecko jest, to przestaje myśleć, jest jeszcze bardziej naiwny i durny, daje się wykorzystywać. Czasami w kobiecie może jeszcze obudzić się instynkt macierzyński. A czasami on obumiera, jak kobieta widzi, ze dziecko jednak ogranicza i odbiera szereg możliwości - jakie daje jej kolorowe życie.
Tak - pomyśl przez chwilę, ze są matki, co topią swoje dzieci, po urodzeniu duszą - zgadnij, czy wszystkie kobiety są idealne? Otóż nie - jest wiele kobiet psychopatek niedojrzałych, ze zdeformowaną osobowością, egocentryczek, kobiet niezdolnych do miłości, etc. I Ty na taką trafiłeś. Czekajac na nią, czekasz jak na kata. Zamiast zacząć myśleć. Powiedzieć sobie uczciwie - to nie ta kobieta była, czas posprzątać, zadbać o dzieci i potem zrozumieć, czemu taką wybrałem, by następnej takiej unikać jak ognia.
W moim przekonaniu jesteś analfabetą jeśli chodzi o związki. Nie rozumiesz podstawowych rzeczy - więc się ucz. I wybij sobie z głowy, że ona wróci. Ja Ci powiem szczerze, ze jak wystąpisz o alimenty, to nawet jest szansa, że wróci - by ich nie płacić i pukać się na lewo i prawo.
Zrozum - kobieta porzucająca swoje dzieci, stawiająca je niżej niż mąż, kochanek, praca - jest popieprzona.
Koniec kropka.

Nie chce mi się komentować jej usprawiedliwiania, jaka biedna jest, jak daje się manipulować, no żałość mnie bierze. Ty nawet nie widzisz, jak żałosny jesteś. Niech dotrze do Ciebie wreszcie, że mój równolatek, traktujący kobiety jak maszyny do orgazmów, nie szanujący żadnej, w tym także twojej, by było to jasne - kawał chama - jest dla niej ukochanym jej mężczyzną. A to oznacza, że ona takiego chama, takiego samca bez zasad, obszczymurka i egoistę - POTRZEBOWAŁA! I POTRZEBUJE - bardziej, niż Ciebie i własne dzieci. Więc Twoje opisy, są nic nie warte bo pokazują, że nie znałeś w ogóle swojej żony. Powiem więcej - Ty opisujesz dwie kobiety - jedną, w którą Ty wierzysz i której nie znasz ale nam ją tu opisujesz, i drugą, której ty nie znasz, ale jest prawdziwą Twoją żoną.
Wiesz komu wierzę? Jej - i faktom, czyli temu co realne a nie urojone w Twojej głowie.

Znam ten sort kobiet, które porzucają mężów dla kochanków i zapominają o macierzyńskim instynkcie oraz potrzebie swoich dzieci. Znam. Mój kolega popełnił przez taką samobójstwo. Opowiem Ci jego historię - żona wyjechała do pracy w Niemczech, pozostawiwszy tu męża z dziećmi. Pieniądze przesyłała, pisała maile, smsy. Nagle się to skończyło. On wariował, szukał ją przez MSZ, policję, bo podejrzewał, że coś jej się stało. Jakże się zdziwił, jak w końcu zadzwoniła, prosząc by jej wybaczył, ale zakochała się i zostaje w Niemczech. Mówiła: "Dla dzieci będzie lepiej, jak będą z Tobą" Facet miał opad szczeny, pomagałem mu zrozumieć. Udało się. Ale ona po roku wróciła - jakby nigdy nic. On wrócił z pracy, opiekunki nie było, dzieci patrzyły jak ich matka robi obiad. Na początku zdębiał, potem zapomniał, bo się cieszył jak Ty - że zmądrzała, że przejrzała na oczy, że znowu są razem, nie kłócą się, i jest dobrze. Ja wtedy powiedziałem, ze jest dureń i że nic z tego nie będzie. Obraził się, kontakt się zerwał i... zadzwonił do mnie po 3 miesiącach, że ona znowu do Niemiec bez słowa pojechała. Tamten chciał by wróciła i .... wróciła. On nie wytrzymał - wbił się samochodem na czołówkę z tirem.
Dzieci pojechały do matki.

Przytoczyłem tę historię, bo widzę w niej Twoją przyszłość. Są toksyczne kobiety - kobiety-wampiry, i właśnie taka trafiła na Ciebie.
Nie kocha Cię i naprawdę Cię nigdy nie kochała. Mówi CI prawdę, bo w niej jeszcze tkwi współczucie. Resztki sumienia może...
A nie ma gorszej rzeczy jak kobieta, którą facet kocha, zaczyna go żałować i współczuć - nie ma bardziej upokarzającego uczucia. To tak, jakby baba Ci nasikała do kawy. Ty wypijesz, bo tam jest cząstka Twojej ukochanej - a nie widzisz, że to upokorzenie.
Niestety to się dla Ciebie źle skończy - za jakiś czas, jak ona zobaczy, że nadal za nią wyjesz, może odebrać Ci dzieci. Mimo, że nie będzie ich kochać, ale dzięki nim będzie mogła Cię doić i Tobą sterować. Nawet nie wiesz, że nie składając pozwu o rozwód z jej winy, nie zbierając dowodów i świadków wystawiasz siebie i swoje dzieci na zagrożenie, że trafią do związku Twojej żony, i nie będą kochane.
Dzieci sobie poradzą - kiedyś zrozumieją swoją sytuację. Będą Ciebie kochały, jeśli przestaniesz nimi manipulować. Nie tłumacz dzieciakom cały czas, bzdur. Nie rób tego co robisz. Dajesz prezenty od siebie. Mama nic nie dała? To mówisz, ze mama nic nie daje. Nie przychodzi, bo ma inne sprawy? Mówisz im prawdę. Okłamując, sprawisz, że kiedyś Cię za to znienawidzą. Bo poznają prawdę.
Przed cierpieniem ich nie ochronisz. Niestety nie potrafiąc samemu się wziąć w garść - pogarszasz sytuację. A powinieneś być oparciem dla dzieci.

I wiesz, napisałem to raz. Bo mogę się założyć, że niewiele z tego co napisałem przyjmiesz. Wiesz, ja czytałem co piszesz i mnie przeraża to ślepe i durne uczucie do kobiety, która gardzi tobą i dziećmi. Nie dziwię się, że okłamujesz siebie. No jesteś wciąż w szoku - bo wierzyłeś, że ona Cię kocha, a tak naprawdę ona Cię wykorzystywała. Pamiętam, jak ja sam nie mogłem uwierzyć w to, że moja mnie nie kochała. Tak samo ją tłumaczyłem. To efekt szoku i naszej głupoty. Otrząśnij się. Bo jak się spóźnisz, to ona wróci (i dalej będzie Tobą gardzić udając, że jej z Tobą dobrze)  albo odbierze Ci dzieci, gdy odkryje, że odrzucając je - wystawia sobie najgorszą z możliwych opinii. By więc zatkać ludziom gęby, weźmie i zabierze Ci dzieci i przekręci wszystko. Ty stracisz dzieci.

Jeśli wiec dalej będziesz tu się użalać, zaliczać panienki na serwisach randkowych biorąc je na litość i oczekując seksu oraz współczucia (co za żałość do kwadratu!) zamiast walczyć o wywalenie jej z życia na amen, załatwienia prawnej strony dobra dzieci i siebie samego, jeśli nie zadbasz o złożenie pozwu do sądu o alimenty to znaczy, ze rzeczywiście jesteś dupa nie facet i żona słusznie Cię zamieniła na pierwszego lepszego ch...a we wsi, albo jesteś zwykłym prowokatorem, który napisał taką badziew, bo potrzebuje ludzkiej litości, by się poczuć lepiej.

I to było wszystko w temacie.

No właśnie - takie decyzje u mężczyzn lubię. Cieszę sie, że się zrozumieliśmy
Trzymam kciuki i jak już wszystko zrozumiesz, uporządkujesz napisz :-)
I jeszcze jedno - Nie wplątuj w to dzieci. Chroń je a to się zwróci w przyszłości. Nie używaj dzieci do walki.
Powiedz raz prawdę- że zostaliście razem sami i mama wybrała inne życie i że musicie sobie teraz radzić sami
I do tego już więcej nie wracaj - przelej swoje uczucia na synów. Daj im wzorzec prawdziwego mężczyzny, walczącego z przeciwnościami, z dumą, z mądrością. Daj im wzór bycia mężczyzną. Zabieraj ich na wyprawy, chodźcie razem do kina, znajdźcie swoją pasję. Będzie ciężko, ale dasz radę. Kocha swoje dzieci. Dzieci nie manipulowane, wszystko zapamiętują i same dokonują wyborów. Niech Twoi bliscy, pomogą Ci - ale teraz skup się na swoich sprawach. A będzie dobrze
Powodzenia

PS: Randki sobie na razie odłuż - widzisz, po takiej traumie, musisz zaleczyć rany. Jak już przestaniesz myśleć o byłej, jak będziesz się nudzić wieczorami, to wtedy zacznij randkować. Bo inaczej będziesz kaleczył niewinne kobiety. A tym nie poprawisz sobie samooceny, a kac będzie bolesny. Poświęć czas na to, by zrozumieć - czemu wybrałeś taką złą kobietę i co zrobić, by kolejny wybór też nie był zły.
3m się.

Chyba źle napisałem, rzeczywistość przerosła moje oczekiwania :-)

o matko - jest, nadzieja ...

Po twoich postach widac ze jestes wspanialym czlowiekiem..ta milosc do zony po tym co robi jest niesamowita szkoda tylko ze druga strona nie potrafi tego docenic..wazne ze jestes dla tych dzieci i napewno kiedy zrozumia jaka ich matka jest to tobie beda wdzieczni ze maja tak kochanego ojca:)
Zycze wszystkiego dobrego pozdrawiam

Dziękuję wam wszystkim za miłe słowa, a szczególnie za zimny prysznic jaki wylaliście na moją otumanioną głowę. Powoli dostrzegam, że to co uważałem za dobre, wcale takim nie było. Przydało mi się tych kilka twardych i rzeczowych słów, aby dotarło do mnie w końcu co się ze mną teraz dzieje. Postaram się podejść do tego z większym dystansem i mniej emocjonalnie a bardziej rzeczowo. Jeszcze raz dzięki wam wszystkim :-)