Cesarskie ciecie - Netkobiety.pl

Nie bój się
Jedyne nieprzyjemne wrażenia z cc jakie pamiętam to to, że telepało mnie z zimna. To kwestia litrów kroplówek, jakie pompują w żyły przed. No i to, że przez dobę mi jeść nie dali Cała reszta - właściwie przyjemna Cały zabieg trwa koło pół godziny. Nie czujesz bólu, możesz wszystko obserwować, również maluchy zaraz po wyjęciu z brzucha

To co się dzieje później - zależy od szpitala. Raczej nigdzie nie dają od razu dzieci matkom po cesarce. Nie wiem jak jest teraz - ja, kilka lat temu, musiałam leżeć plackiem do następnego poranka. Nie pozwalali podnieść głowy - oczywiście podniosłam i bardzo tego później żałowałam (wściekle mnie bolała). Natomiast drugiego dnia już normalnie chodziłam, przynosili mi małą na próby karmienia. Trzeciego i czwartego dnia mnie nosiło - łaziłam po korytarzach, wokół szpitala, uznali, że mogliby mnie do domu wysłać, gdyby nie to, że mała siedziała pod lampami z powodu żółtaczki.

Znieczulenie zaczyna znikać po 2-3 godzinach. Nawet jeśli jesteś na sali sama (w co wątpię) to masz możliwość wezwania pomocy gdyby coś się działo. Tyle, że nie ma co się dziać. Dzieci na pewno nie dostaniesz przynajmniej do czasu, aż odzyskasz pełne czucie. Więc zapewne po prostu pójdziesz spać

Miałam cc 31,03,2014, byłam umówiona na zabieg z gin, dr kazał mi przyjść na ip o 7:30 i powiedzieć że rodzę, zaprowadzono mnie na porodówkę i tam położne przygotowywały mnie do porodu. W jedną rękę miałam wbity venflon i podawane kroplówki następnie założono mi cewnik.  Na drugiej sali pani anestezjolog dała mi papiery do podpisu i dostałam znieczulenie zewnotrzoponowe. Jak znieczulenie zaczęło działać dwóch ginekologów wykonuje cięcie. Pani anestozjolog i jej asystentka cały czas podczas porodu zagadywały mnie opowiadały różne historie, cały czas ze mną rozmawiały. Jak lekarze wyjęli córcię to pani położna przyłożyła mi małą do policzka i już jej nie widziałam przez 24 godziny. Na sali leżałam sama również pod kroplówkami przez dzień i noc. W dzień jak i noc byłam pod specjalną opieką co jakiś czas przychodził lekarz lub pielęgniarka i pytały się jak się czuję. Szczególnie dobrze zajmowały się mną położne co jakiś czas zmieniały mi podkłady i podpaski abym leżała w suchym. W nocy pielęgniarka ze mną była w pokoju. Rano zdjęto mi cewnik i pielęgniarka pomogła mi wstać i umyć się. Po południu przyniesiono mi córcie. Przez parę dni ciężko wstać bo szef ciągnie ale po tygodniu po cięciu czułem się już bardzo dobrze. Pokarm dostałam w czwartej dobie jak już byłam w domu. Miałam dwie cc bo pierwszą w 2007 i nie chciałam rodzic sn. Nie ma czego się bać.

Pelaska ja troche na poczatku panikowalam i trzeslam sie jak osika ale sn nie chciala bym rodzic

Napisały dziewczyny że do 2  czy 3 godz. Przypomniał mi się moment jak mnie z łóżka porodowego zabierali , przeniosły pielęgniarki... a już na sali dla matek , pielęgniarka która mnie wiozła tam , na miejscu  mówi do mnie "przeskoczy pani na łóżko" a ja w śmiech...no jak mam przeskoczyć skoro nie czuję nic od pasa w dół.

Ja to od poczatku wyobrazilam sobie ta csla cesarke jak cos strasznego do tego moja wyobraznia w dalszym ciagu dziala. Ale w sumie macie racje szybko i najwazniejsze ze dzieci sie tak nie mecza.

ja miałam cc 25.02.2014 było to planowane cc . Pierwszą ciążę też miałam rozwiązywane przez cc ale to było nagle i niespodziewanie , więc był to koszmar. Teraz planowane cc było naprawdę super , nie powiem panicznie się bałam ! mimo , że miałam planowaną cc skurcze zaczęły się samo o 2 w nocy ,a cc było zaplanowane na 8:15 , o 5 rano wzięli mnie na salę porodową i podpięli kroplówkę 1l czego to nie pamiętam , położna wydepilowała mi krocze po czym założyła cewnik , następnie zawołali męża i czekaliśmy do 8 rano . Kiedy to już personel był gotowy kazali mi przejść na salę operacyjną , siadłam na łóżku i anestezjolog podał znieczulenie w kręgosłup (podpajęczynówkowe - mniej inwazyjne niż zewnątrzoponowe), położyli podpięli elektrody , ciśnieniomierz i czekałam aż zaczną drętwieć nogi po czym przestałam je czuć , następnie anestezjolog dotykał mnie po brzuchu mokrym, zimnym wacikiem czy czuje zimno czy też nie kiedy przestałam czuć zimno , zasłonili mi widok brzucha plandeką i anestezjolog powiedział gin , że możemy zaczynać jejku bałam się panicznie dodam , że asystentka i anestezjolog zagadywali ile wlezie nawet nie wiedziałam , że już mam brzuch rozcięty , potem jest takie nie miłe uczucie jak rozcinają mięśnie czuć , że coś tam szarpią ale to nie boli , gdy wyjęli dzidziusia zaraz mi Go pokazali , widok przepiękny i wzruszający , małego wyczyścili i położyli mi na klatce piersiowej a potem zabrali na ważenie itp itd. Leżałam na sali pooperacyjnej gdzie jest zakaz odwiedzin , leży się pełną dobę przez cały czas podawane są kroplówki , dziecko mi przywozili co jakiś czas do piersi , jedynie co mnie strasznie bolało to skurcze macicy po cc OKROPNOŚCI( skurcze takie jak przy porodzie sn) ! ale przy pierwszym cc nie miałam tego . Na następny dzień wstałam i już chodziłam , zajmowałam się maluszkiem , rana boli i ciągnie ale da się przeżyć , zależy też od osoby jaki ma wysoki próg bólu. Pokarm pojawił mi się w 3  dobie , a w 4 dobie wychodziliśmy do domku . Ranę przemywałam octeniseptem . Myśl pozytywnie . powodzenia

Pelaska nie masz juz innego wyjscia

Mialam 1.01 nagłą cesarke- przy skurczach partych Adas zaczął tracić tetno (później się okazało, ze był zawiniety pepowina). U mnie odbyło sie wszystko jak pisały dziewczyny, z tym, ze w szaleńczym tempie- przy jednym skurczu lekarz zarzadzil cesarke, przy kolejnym podawali mi znieczulenie od pasa w dół. Dopóki nie wyjęli Adasia (samo w sobie nie bolało, ale nie bylo to przyjemne uczucie) nikt ze mna nie gadał, wszystko na szybko. Synka pokazali mi dopiero jak go umyli, ubrali itp i zawieźli do męża. Mnie zszyli, potem byłam 2h na sali pooperacyjnej sama, a Mały z mężem. Potem byłam na normalnej juz sali, Adas był ze mną, ale tylko dlatego, ze caly czas był se mna mąż lub mama.

Pelaska u mnie w szpitalu na sali pooperacyjnej nie ma zakazu odwiedzin, tego samego dnia wieczorem po porodzie rodzinka mnie odwiedziła nawet moją 7 letnia córcię wpuścili.

Ja miałam 2 cesarki.
Pierwsza nie była zaplanowana, poród się przedłużał dziecku zaczęło zanikać tętno, więc szybko  zapadła decyzja o cięciu. Znieczulenie miałam od pasa w dół więc byłam przytomna, choć wymęczona okropnie długim porodem to i niewiele pamiętam. Dziecka nie miałam przy sobie, jedynie przynosili mi na karmienia. Wstałam w drugiej dobie i wtedy też dostałam jedzenie, jakiś kleik i sucharki. Byłam w szpitalu 5 dni i to było chyba jak dla mnie najgorsze. Rana zagoiła się ładnie, doszłam też szybko do siebie, choć przez pierwsze tygodnie rana bolała.
Druga cesarka była zaplanowana. Rodziłam w Anglii. Miałam już wcześniej ustalona datę więc i czas na niepotrzebne wkręcanie się też. Znieczulenie takie samo jak w Polsce, ale na tym podobieństwa się kończą. Dziecko miałam cały czas przy sobie, położne pomagały mi ją przewijać w pierwszych godzinach, rodziłam rano, a wstać kazali mi wieczorem, kolacje dostałam również w dniu porodu, w drugiej dobie poszłam do domu.
Ja polecam - jeśli to możliwe wstać jak najszybciej ale w domu odpoczywać dużo i oczywiście karmić piersią, wtedy szybciej dochodzi się do siebie i odpoczynek tez jest ułatwiony
Pozdrawiam i trzymam kciuki za pomyślne rozwiązanie

pelaska a wiesz że nie wiem Znieczulenie na bank skoro nie czułam brzucha nóg....;D ale ja byłam tak wystraszona ( że może ten głupi jaś i się nawinął ;p )boże..się z tego teraz śmieje ale wtedy błagałam lekarzy że ja nie chce rodzić ! Miałam w głowie same czarne myśli , bo skoro wiedziałam że bd cesarka to tak jak sama pisałaś teraz : czytałam wszystko o cesarkach ! . Gówno prawda , za przeproszeniem..wyobrażałam sobie że znieczulenie nie zadziała a będą mnie skalpelem ciąć ,że mi wszystkie wnętrzności wywalą na wierzch, że bd "rwać " jak dziecko będą wyciągać .., że PO nie będę umiała wstawać , że nic sama nie zrobię .....boże to tragedia była , a wiesz czemu ? Bo czytałam głupi internet gdzie jest wszystko przekoloryzowane , owszem zdarzają się szpitale lekarze gdzie nie chciałabym się znaleźć ....gdzie rozmowy z babami po cesarce wydawały mi się " okłamują mnie " "na pewno nie bd tak dobrze jak ona mówi ".... więc sama siebie nastraszyłam ...A potem po zabiegu wielkie moje zdziwienie " To JUŻ "?????? Nie bolało???/jak , co kiedy????? Oj lekarze mieli zemnie polewkę tzn . starali się trzymać powagę....ale nie bardzo im się to udało po jakimś czasie:)

Ja zareagowałam "inaczej " ale powiem ci że baby które miały cesarkę tak w dzień to wg nie szły spać dzieciaczki dostały na parę godzinek na sale..położne pokazywały co i jak robić....jak w nocy to szły spać i dziecko na nast. dzień dostały ;p i chyba miałyśmy się lepiej niż te po sn ...tak zaobserwowałam na oddziale jak leżałam że my to takie żywsze i szybsze były niż te naturalne

Ps. pić to ja od razu po przebudzeniu piłam ..głupie uczucie suszy cie kaszleć się chce POLECAM najpierw się schylić potem kaszleć NIE NA ODWRÓT bo bd boleć ;p o śmianiu to ja nie wspomnę ;D tak ...śmiech bolał chyba bardziej niż cesarka a jeść...to od razu chyba ...tzn ja na drugi dzień od obiadu zaczynałam...ale wiesz obiad o 12 a Madzia 11.30 raczyła oczy otworzyć także.....może niech inne doradzą

Pelasko ja opisze swój poród z czerwca zeszłego roku, choć był nieco inny bo miałam znieczulenie ogólne...więc spałam.
Cesarka była planowana ze względu na moje problemy zdrowotne (niezwiązane z ciążą) i anestezjiolog zdecydował że nie podejmie sie innego znieczulenia jak pełna narkoza.

A więc:
DO szpitala kazali mi przyjść w środe rano...tam wszystkie formalności, badania itd. Do południa mogłam jeść wszystko, po południu do godziny 18 pozwolono mi jeść jedynie lekkie rzeczy typu jogurt itd, od 18 do 22 miałam prawo tylko pić wodę, po godzinie 22 zakaz picia wody... (koniec czerwca, więc troche było ciężko, ale da sie przeżyć), pozwolili mi jeszcze w nocy i rano sie napić ale tylko dlatego że musze stale przyjmować swoje leki i czymś musiałam popić.

W czwartek rano po obchodzie miałam lewatywe, potem wkłucie (to nie było przyjemne- choć kuta byłam wiele razy bo mam problemy z krwią, poprostu trafiłam na pożną z mniejszymi umiejętnościami), następnie założenie cewnika i czekanie Ojjj ale byłam głodna ciężarne obok mnie jadły specjały przyniesione przez rodziny a ja tylko czułam zapach (jedna jadła smażone udko, a druga zaczęła jeść pomarańcze - zapachy intensywne a ja głodna jak wilk no ale to da sie przeżyć) Zresztą emocje przed zobaczeniem dziecka były coraz wieksze więc wszystko inne odchodziło na drugi plan.
aha mąż był w szpitalu już rano.

o 11 zabrali mnie na góre na sale od cc. Tam atmosfera między lekarzami i położnymi niezwykle luźna i radosna. Ja oczywiście przerażona jak nie wiem... Anestezjolog zakładał mi maske żeby mnie uśpić a ja z przerażeniem " ale obudzę sie na pewno?" hehe.
obudziłam sie i czułam ból ale znośny, poprostu jakby mnie brzuch bolał, nie było to nic okropnego, i Anestezjolog do mnie "Pani Karolino Lenka ma 55 cm, 3170g i 10 pkt. Będzie Pani sama oddychać?" (przy narkozie byłam intubowana wiec musiał mnie obudzić z rurką w gardle żeby mieć pewność że jak ją wyciągnie to będę oddychać-no i jako sam zabieg cc to wyciąganie tej rurki było najmniejprzyjemne, ale szybkie i przecież nie to jest ważne )
Przewieźli mnie na sale matek z dziećmi i tam dopiero zobaczyłam córeczkę
sam zabieg trwał ok 30 min Lenka ma 11:14 wpisaną godzine narodzin.

Po wyciągnięciu jej została zaniesiona odrazu do mojego męża który czekał w pokoju obok i dostał ją na klatę. W celu kontaktu skóra ze skórą ponieważ ja z racji tego że nie mogłam to on ją kangurował. Mała jak u niego była to nie miała jeszcze pępowiny zawiązanej tylko zaciśnieta klipsem specjalnym, nie była umyta (więc ciut go pobrudziła) no i ważenie mierzenie odbywało sie już przy mężu po chwili którą mieli na kangurowanie.

Mi było ciężko nie spać, położne i lekarze przychodzili i kazali mi sie starać mieć otwarte oczy bo po narkozie tak trzeba....mąz był cały czas i zajmował sie dzieckiem. ok 20 położne zabrały malucha na noc do siebie pod opieke bo ja jeszcze nie mogłam wstawać...wtedy też mąż pojechał do domu. Do siadu położna dała mnie o godzinie 22....a wstałam z łóżka o godz 6...o 7 dzieci wróciły do nas i od tej pory cały czas były z nami (pisze czasem w liczbie mnogiej bo była jeszcze jedna dziewczyna po cesarce ze mna z tego samego dnia).

Nie wiem jak jest z paraliżem bo ja nie miałam bezwładności z racji innego znieczulenia.

Jestem mega zadowolona z opieki moich położnych...były na każde zawołanie jak nie umiałam przystawić małej do piersi. Przychodziły często sprawdzać czy wszystko w porządku, szczególnie w pierwszej dobie gdy byłyśmy nieuruchomione.

aha dopiero po 3 godzinach od narkozy pozwolono mi sie napić samej wody, wcześniej mąż tylko mógł wacikiem nawilżać usta. posiłek dostałam dopiero następnego dnia rano na śniadanie....ale to było dobre...nie wiem co to było ani jak smakowało ale zjadłam w takim tępie że tak szybko to nawet Korzeniowski nie biegał

upss sie rozpisałam

Malinowy elfie z jednej strony Ci zazdroszczę ,że to wszystko przespałaś Też się zastanawiam jak ja wytrzymam tyle czasu bez jedzenia
Madzia agentka z Ciebie

normalne ze się boisz ale masz zaplanowane i naprawdę to nic strasznego, jest i bol trzeba na nowo się rozchodzić bo dobę się leży po cesarce ale wiesz już ze dziecko jest zdrowe na świecie,
ja miałam przy drugim dziecku wywoływany porod bo po terminie tydzień i caly dzień bez jedzenia, potem noc nie przespana bo skurcze niereguralne, na porodowke trafiłam o 10.30 a 11.54 było już po cesarce, która w 15 minut wykonano,tak mega szybko bo było zagrozenie zycia dziecka, wypadla pepowina i zanikało tętno dziecka, ale wszystko dobrze się skonczylo, na szczęście bylam w szpitau bo transportu nawet w karetce dziecko moglo nie przezyc, a razem 3 doby nic nie jadlam:) ale to był zbieg kilku okoliczności, a tak nie je się w dzień cesraki i na drugi dzień cos tam można lekkiego zacza jesc,
tak wiec jeśli masz zaplanpwana cesarkę to podejdz bardziej na luzie bo wiesz na pewno co będzie się dzialo, a porod natruarlny to roznie bywa, ja pierwsza corke rodziłam 13 godzin, a i tak w końcu polozna wycisnela ja z brzucha bo nie dalo rady inaczej
także moje porody dwa to była masakra, ale każdy przezywa inaczej, wiec widzisz lepiej mieć zaplanowana cesarkę i sporo osob tak mowi, choć szybciej dochodzi się do siebie po naturalnym, ja spalam po natruralnym dwie godziny i już było ok, a po cesarce ciężej do siebie dojść, ale masz już maluszka przy sobie, wiec sama radość
jakbym miała jeszcze rodzic, choć nie planuje, to napewno bym wolała cesarkę zaplanowana:)

Pelaska zapewniam Cie że Twoje odczucia są jak najbardziej normalne. To oczywiste że sie boisz, jak każda. A potem sama powiesz że strach ma tylko wielkie oczy wszystkie planowane cesarkowe mają takie mysli jak Ty i nic w tym dziwnego....

Jak bedziesz następnym razem rodzić i też bedziesz miala mieć cc to też sie bedziesz stresować ale na pewno mniej.

Pelaska całkowicie normalny
ja wychodząc ze szpitala powiedziałam "wracam za 3 lata"

No to kozak z Ciebie:p bo ja pewnie powiem ze nigdy wiecej: p

Ja cesarkę zniosłam,bardzo dobrze w sumie od początku chciałam mieć cc.Miałam znieczulenie od pasa w dół,nic nie bolało,gdy znieczulenie odchodziło od razu dostałam kroplówkę przeciwbólową .Na drugi dzień rano już wstawałam.

No co ty pelaska...hardcore dopiero bedzie później jak moja dostała pierwszy raz gorączke...to był sajgon...przerażenie takie ze poród to było nic przy tym...a bałam sie tak samo jak ty

Mi pozwolilipić 2albo 3 godziny po niepamietam teraz wczesniej tylko usta moczyli...ale po to mnie bardziejdziecko interesowalo jakiejest a nie picie ;p

Pelaa dej sw na luuuz wdech wydech .. Tyle kobit ci pisze że nie ma co sie bać ...owszem stres jest i będzie ale to nie te czasy kiedy cieto pionowo i wszystko bolało i się żle goiło ...moja mama rodziła w wieku 34,36 moich braci ..myślisz że sie nie bała ? Dyć miała odchowana córe w domu wszystko powinna wiedzieć ... A gdzie tam !!! Robiłam jej za psychologa "mamo nie płacz bd dobrze  , mamo nie bój sie itp itd" też telepała sie na myśl o porodzie o opiece nad dzieckiem i wg tajfun myśleniowy była jej to chyba psychotropy na uspojoenie dawali

Każda kobieta boi sie porodu ...wiek nie ma znaczenia kochana !

Nie ma czego się bać. Miałam cesarkę prawie 11 lat temu. Znieczulenie ogólne, teraz jest w plecki z tego co wiem. Ciężko było mi się ruszać ok 1,5 doby. Praktycznie nie wstawałam. Myślę, że było to spowodowane tym, że wcześniej namęczyłam się wywoływanym porodem. Brzuch boli, ale dają leki przeciwbólowe, także spokojnie. W szpitalu, w którym rodziłam kobiety po cesarkach nie leżą od razu z dziećmi. Dopiero po dniu lub dwóch dołączają do dzieciątka. Ma się czas dojść do siebie. Chodzi się karmić dziecko, można widzieć je praktycznie w każdej chwili.
Wszystko do przeżycia Głowa do góry

powodzenia, napisz jak dojdziesz do siebie i oklapniesz z dziećmi w domu, tak za dwa tygodnie najwcześniej:)

Pelaś!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  ZDROWYCH POCIECH CI ŻYCZĘ !!!!!!!!!!!!!!! Nic się nie stresuj urodzisz maleńkie chłopiska;D bd dzielną mamą bliźniąt Wierze w Ciebie i Twoje dzieci ! ;*

Już gratulowałam na majówkach... ale przecież powód jest i to jaki.

Więc i tu ściskam Was mocno Pelaś

Ps: Lena była do mnie podobna jak sie urodziła a dzisiaj jest jak skóra zdarta z mojego męża...wcale mnie nieprzypomina

Ja bym w życiu nie chciała rodzić sn, rodziłam przez cc pierwszy raz w Iatrosie i większość moich odczuć jest pozytywnych - jedyne co źle wspominam to ogromny stres, żeby się wszystko udało, ale ja już tak mam Czytałam wcześniej, że cesarka to kwestia tak naprawdę 30 minut, ale nie chciałam do końca wierzyć, tak w ogóle po podaniu znieczulenia nie czułam kompletnie nic, czekam i czekam kiedy oni zaczną mnie ciąć a tu nagle słyszę płacz. TO MOJE?! Aż nie dowierzałam że to JUŻ się stało, ja przecież nic nie poczułam To stało się w przeciągu może 5-6 minut, potem zszywają, czego też nie czuć. I koniec, finito. Dziecko zabrali na ważenie ja zostałam z poleceniem nie podnoszenia głowy, więc nawet nie śmiałam podnieść na chwilę jak mi znieczulenie zeszło to miałam lekkie zawroty głowy i mdłości ale do wytrzymania, na szczęście głowa mnie nie bolała. Trzeciego dnia od porodu już nawet się sama umyłam:)