Jak sobie radzicie z rozstaniem? - Netkobiety.pl

Magdalena - ja przeżyłam zerwanie prawie 6 miesięcy temu. Mam 19 lat, w tym roku skończę 20. On jest w moim wieku. Byliśmy razem prawie2,5 roku.

Na początku wariowałam, ryczałam, nie chciałam wstawać z łóżka. Życie wydawało mi się bez sensu. Byłam wrakiem człowieka. Taka agonia ciągnęła się przez 2 miesiące, podczas których on ciągle pokazywał jakim stał się sku****lem. Znisaczył mnie psychicznie. Bardzo się zmienił, Ostatnie pół roku związku czułam się jak ścierka. Byłam zdziwiona, że człowiek, pod wpływem znajomych potrafi się tak zmienić ?

Teraz jest 100 razy lepiej. Nie żałuję, że mnie zostawił. Dopiero teraz czerpię radość  z życia, ale przyznaję, że zaczyna mi się co raz częściej śnić. Zastanawiam się co to może znaczyć ?

Magdalena88, nie pisz posta pod postem, używaj opcji "edytuj".

W moim przypadku wyglądało to tak:
Byliśmy razem prawie 3 lata, przez rok mieszkaliśmy razem. Tak jak piszesz wszyscy mieli Nas za parę idealną. I przez pewien czas naprawdę było idealnie. W sumie do momentu kiedy nie zamieszkaliśmy razem. Wiadomo, trzeba było płacić rachunki, robić zakupy, dzielić się obowiązkami itd. Kłóciliśmy się czasami o takie pierdoły, że jak potem człowiek się nad tym zastanowił to nie warto było. Ale wiadomo, życie z kimś pod jednym dachem różni się od spotykania się. W każdym bądź razie bywało różnie,  ja zaciskałam zęby i wierzyłam, że się uda bo w końcu On kochał mnie, ja Jego, więc niby czemu miałoby się nie udać? Zycie jednak zweryfikowało Naszą miłość. Pewnego pięknego dnia mój Luby wyszedł z domu i nie wrócił ... Okazało się, że wyjechał za granice z kolegami, a mało tego zostawił kupę długów, bo jak się później okazało od jakiegoś czasu był bez pracy i pożyczał kasę, rachunków nie płacił, kłamał, pił itd.
W jednej sekundzie świat mi się zawalił. Ja nie płakałam, nie krzyczałam, ja wyłam i darłam się. pierwsze kilka dni w łóżku na jakiś prochach uspokajających. Przez jakiś czas mój Luby się nie odzywał w ogóle, potem pisał że mnie kocha i to wszystko w imię miłości, żebym wytrzymała i takie tam. Ogólnie cała historia jest pokręcona i nie będę się rozpisywać.
wracając do tego jak to wytrzymałam - pierwsze pół roku - totalna masakra! raz Go kochałam, raz nienawidziłam, i żebym tylko miała Go "pod ręką" to bym chyba zabiła. przepłakane noce, przeleżane w łóżku dni, chwilami myślałam, że to już depresja i bez jakiś psychotropów nie dam rady. Po pół roku wrócił uciekinier i mimo że unikał spotkania jak tylko mógł, udało mi się "złapać" Go z zaskoczenia, pod sklepem osiedlowym. I powiem Ci że jak zaczęłam krzyczeć to końca nie było, krzyczałam, płakałam i tak w kółko. gardło bolało mnie przez tydzień, ale dla mnie była to swego rodzaju terapia oczyszczająca. Potem było tylko lepiej. Długo mi zajęło zanim doszłam do siebie, pogodziłam się z tym. W od naszego rozstania minęły 3 lata to chyba do końca nie zdążyłam się z tym pogodzić, a w październiku ubiegłego roku mój Luby zmarł - więc teraz zmagam się z tym.
Tobie tez pewnie jeszcze trochę to zajmie,ale najgorsze masz już za sobą. I nie powinnaś mieć do siebie żalu o to że Go uderzyłaś. fakt, może to nie było rozsądne, ale nie zawsze jest się w stanie panować nad emocjami, szczególnie kiedy rani Cię ktoś kogo kochasz. Nie szukaj winy w sobie i nie myśl , że żebyś Go nie uderzyła byłoby dobrze. Bo zapewne nie. Faceci generalnie chyba się szybciej pocieszają w ramionach innych kobiet, ale to nie daje im prawa do tego, żeby Jego nowa dziewczyna wyżywała się na Tobie w jakikolwiek sposób!
Nie męcz sama siebie pytaniami "dlaczego" bo nie znajdziesz na nie odpowiedzi, niestety.. Po prostu tak musiało być. Jesteś młoda, życie przed Tobą, i pewnie jeszcze nie jedna miłość, tylko musisz zamknąć ten rozdział i otworzyć się na innych. Ktoś w innym wątku napisał, że starą miłość trzeba pochować w głowie, zrobić jej pogrzeb, i ruszyć do przodu. I uważam, że tak powinnaś zrobić. Bo szkoda Twoich nerwów i zdrowia. Jeśli kochał by Cię naprawdę to wybaczył by Ci to że Go uderzyłaś, a już na pewno nie  pozwolił by na to, żeby Jego nowa dziewczyna Cię niszczyła.
Musisz być dzielna i silna!
A sny.. wiadomo sny to Nasza podświadomość. Myślimy o tych naszych byłych i pewnie temu Nam się śnią. nie doszukiwałabym sie w tym niczego nadzwyczajnego. a już na pewno nie żadnej "iskierki nadziei".

jeangrey1, dziękuje Ci.
wiesz jak to jest kumple, alkohol i głupie pomysły i tak wyszło. W sumie On sam nigdy nie potrafił mi wytłumaczyć dlaczego tak zrobił, ale żałował. Szczerze tego żałował. O zmarłych się źle nie mówi, więc nie będę się wgłębiać w szczegóły, ale musze przyznać, że czasami było mi lepiej mając świadomość tego, że On żałował. Miałam jakąś satysfakcję, ale to były tylko momenty.
Umarł można powiedzieć, że z własnej winy. Nie dbał o siebie i skończyło się zatorem płuc.

Wydaje mi się że każda z Nas jakoś by sobie z taką sytuacją poradziła. Oczywiście nikomu tego nie życzę, nawet najgorszemu wrogowi! Ale jak to mówią co nas nie zabije, to nas wzmocni. I wydaje mi się, że tak właśnie jest. Po takich ciężkich rozstaniach, jak już staniemy na nogi, jest czas na to żeby wyciągnąć wnioski, zastanowić się na spokojnie, przeanalizować wszystko. I przy każdym następnym związku jesteśmy o ten jeden "nie udany związek mądrzejsze". Wiemy czego chcemy, czego nie chcemy, co jesteśmy w stanie zaakceptować, a czego zdecydowanie nie, i chyba najważniejsze jest to  że jesteśmy czujniejsze, może inaczej, szybciej reagujemy jak coś się tylko zaczyna dziać, bo wiemy, że się samo nie rozwiąże i nie zniknie. I chyba to jest jedyna "wartość " takich rozstań.

Mi się ostatnio śnił mój eks - w tym śnie przedstawił mi swoją nową dziewczynę. Czułam się z tym niezwykle niezręcznie. Nie umiem na obecną chwilę określić jasnych uczuć co do jego osoby. Wydaje mi się, że czuję do niego jedynie gniew i żal, za to jak mnie potraktował ( o tym co się między nami wydarzyło możecie poczytać w innych moich postach). Staram się z tego żartować i nie pokazywać po sobie jak bardzo mi było źle. Chociaż na początku nie dawałam rady - płakałam ciągle i wszędzie. Nie byłam w stanie funkcjonować do tego stopnia, że przez pewien czasu unikałam wychodzenia z domu i chodzenia na uczelnię. Raz poszłam i dosłownie poryczałam się na zajęciach. On sobie z tym świetnie radził. Wyglądało to tak jakby nawet odrobinę nie przejął się naszym rozstaniem, co dla mnie było czymś dziwnym - byliśmy r4azem tyle czasu, a on nic ?! Jak tak w ogóle można ?! To była moja pierwsza miłość - byłam zakochana po uszy. Wszystko bym mogła dla niego zrobić. Powiem szczerze- tak jak wy, nieźle dostałam po d***e po zerwaniu. Ale zaczynam widzieć w tym dobre strony. Pocierpiałam, jednakowoż otrzymałam cenną lekcję życia. Mój bagaż doświadczeń jest większy. Jestem młoda, a mam  większy bagaż doświadczeń od moich znajomych. Może uchroni mnie on, tak jak i was dziewczyny, przed kolejnymi nieudanymi związkami ?

W moim otoczeniu, jeszcze za czasów chodzenia z moim eks, były same pary. I to pary z długoletnim, imponującym stażem. Nie wiem czy były super szczęśliwe ze sobą, ale były. I potem my się rozstaliśmy. Wyłamaliśmy jako pierwsi i poczułam się podwójnie okropnie. Zostałam sama - byłą jedyną samotną dziewczyną. Inne kochane przez swoich facetów, ja porzucona....To było okropne.

Teraz skupiam się na tym, żeby pokazać innym, że sobie radzę. Mówiąc dokładniej, chcę wyjść z tej sytuacji z podniesioną głową. Nie wiem tylko jak to zrobić ? Uważacie, że co w takiej sytuacji jest najlepsze ? Okazywanie ignorancji względem mojego byłego ? Bycie dla niego chamską i nieprzyjemną ? Czy może uśmiechanie się i udawanie, że wszystko jest w porządku i że nie mam mu za złe tego, że złamał mi serce i traktował jak ścierę ?

Proszę doradźcie

dziękuję makeMYHappy Ja właśnie zupełnie nie wiedziałam co mam zrobić. Mam mętlik w głowiek, a chce im wszystkim pokazać, że mogą mnie cmoknąć bo jest mi lepiej bez niego i to on jest tu przegranym, a nie ja

A wy kobietki właśnie tak postępujecie z byłymi ?? ignorujecie ich ??

Ja tez tak próbowalam tak wyjsc ale ciezko bardzo jest w szczegolnosci jak sie kogos kocha i chce sie ratowac to co bylo. Bonita nie dziwię Ci sie ,że jest ci ciezko mnie tak samo i tak jak ty miewam takie dni gdzie tesknie za ym wszyskim jest mi tak smutno wtedy nie umiem sobie poradzic ,a od rozstania u mnie minelo 11 miesiecy,ale także nie wobrazam sobie być teraz z kims innym...

Tiff- czasami zyję tą samą złudną nadzieją- że poszuka tego swojego zakichanego ideału i nie znajdzie, ze zrozumie, ze ja byłam mu wierna jak pies, że mógł mi wszystko powiedzieć, a ja zawsze znajdę dla niego czas. Że z tą nową nie będzie umiał się dogadać tak jak ze mną, ze ona go nie rozumie, jego specyficznej postawy... że wbije sobie do tej głowy, że gdyby mnie bardziej dopuścił do swoich zainteresowań.. mieliśmy razem spędzić wakacje, tyle planów, wspomnień a on tak po prostu odszedł szukając lepszej :"(

Gadajcie sobie co chcecie, ja swoje wiem i tego pragnę.
Wszystko trwa dopóki sam tego chcesz, nie wierzę, że nagle przestał mnie kochać, a jak kocha to wróci:P!!!

Graal może masz racje, ale moje serce dziś chce tylko jego, i gdyby powiedział, że chce wrócić to bym mu pozwoliła.

Z powodu dumu ? To co takiego ię stało?

Wiesz czasami trzeba dume schowac gdzies daleko...

A pozatym jak sie kogos kocha naprawde to chce sie byc i czasami trzeba wiele poswiecic, przeciez milosci nie poegsa tylko na tym dobrym trzeba byc i umiec sobie razem radzic i w trudnych sytuacjach a nie tylko jak jest pieknie i ladnie...

Z powodu dumy? W miłości nie ma tego słowa, ja nieraz przez moją chorą dumę, czekałam aż on pierwszy napisze, choć to ja powinnam się odezwać.

Dziś mam kryzysowy dzień, wczoraj myślałam ze świetnie sobie bez niego radze, a dziś jestem rozbita i każda cząstka mnie chce jego bliskości. Jestem niestabilna emocjonalne co mnie bardzo męczy

Magdalena88,  masz rację, czasem trzeba schować dumę i poświecić wiele. Ale nie samą miłością człowiek żyje, za młody jestem  (zaledwie 23) żeby całe życie, albo nawet większą jego część, podporządkowywać miłości. Mam swój plan na życie (praca) który przekreślał ten związek ale zrobił bym to jeszcze raz

Ile juz nie jestescie razem ? Masz teraz kogos innego?

A co Ci to przeszkadza w miłości nie rozumiem?

Szczerze to nie za bardzo,ale nie wiem czy rozstalambym sie tylko i wlacznie z tego powodu z kims kogo kocham

Graal- widzisz wasze rozstanie jest wynikiem twoich marzeń z którymi ona nie umiała sobie poradzić, wiec łatwiej jest zapomnieć bo wiesz, że one ci pozostają i to im się poświecisz. Inaczej jest z osobami porzuconymi z dnia na dzień, które tak naprawdę nie znaja odpowiedzi na pytanie- czemu.

Myślę, że jak kogoś się kocha, to się akceptuje jego marzenia. Tylko, ze jeżeli wiążą się one z rozstaniem na wiele miesiecy to nie każdy ma tyle samozaparcia, zeby to wytrzymać. Miłość w związku to nie wszystko.

W takiej akurat nie bylam masz racje

ehh i potrafia znajdywac pocieszenie u innej im to jakos szybciej prszychodzi ,w sumie ja tez probowalam ale to nic nie dalo

NIe odezwał się od piątku

pierwszy raz od 2 lat nie napisał choć jednego słowa przez cały dzień... jest mi bardzo źle, przestaje wierzyć że się opamieta i wróci

Taa zatęskni.. pewnie już znalazł sobie dziewczynę która podziela jego pasje i jest ładna.

Nawet na gg go nie ma, wiec pewnie siedzi na innych numerach

Nie wiem co robić, czekać czy próbować zapomnieć o nim. Pustka

Piękny filmik...
Jesteście do siebie podobni macie taie same oczy a ktos mi kiedys powiedzial ze te osoby co sa do siebie podobne to zazwyczaj sa razem

też mi się wydaje, że pasujemy do siebie
tworzymy razem coś pięknego i nie pozwolę żeby ktoś to zniszczył !

Tiff

ja i moj byly bylismy do siebie podobni i z wygldadu podobno mielismy takie same oczy i usmiechy ,a z charakteru to bylismy dorbani idealnie tacy sami.

Nie pozwol tej dziewczynie zeby to wszystko zepsola zeby nie bylo u ciebie tak jak pisalam w poprzednim poscie co zrobila ta dziewczyna z ktora on teraz jest

u mnie jakos leci. mój były pojechał do krakowa na mecz-zrobił to z premedytacja bo zawsze na meczach się upijał i szalał, co mi sie nie podobało. chwilowo mieszkamy razem ale nie jesteśmy ze sobą więc robi to specjalnie żebym widziała jaki to on wolny nie jest. a ja to po prostu zlewam. chociaz ostatnio spóznia mi sie okres, ale zawsze mi sie spóznia więc mam nadzieje ze dziecka nie będzie:P dla mniej wtajemniczonych to zerwałam z nim niecały miesiąc temu, żeby nie było.ale gdybym już miesiac by la w ciązy to chyba bym to jakoś doczuła?? pozdrawiam

będę przytmac oby sie Wam udało:) powodzenia;)

no i co z tego że szuka ideału, na ch** mu ideał- ideały są nudne, skoro nie potrafi docenić tego to po prostu przykre
tylko Ty felina robiłaś sobie nadzieję, że wróci- nie wiem jak z tym u Ciebie dokładnie, ale ja jestem pewna, że mnie kocha, mam tą pewność i dlatego szanse są inne, bo jak się kogoś kocha to robi się wszystko by było dobrze, kto kocha ten wraca... ciężkie to ale Nam się uda, myślę, że serca się nie oszuka!

polecam :  http://www.youtube.com/watch?v=-Fi9iPHDn0I

wiesz, nie ma wyjścia, bo ja jestem za bardzo uparta (no On też, ale jak ja sobie coś postanowię, to nie ma bata), ja mu powiedziałam dziś że widzę, że przecież zgrywa twardziela,a tak naprawdę wiem co czuje i postępuje wbrew temu
no faceci mają taką chorą naturę, od dziecka są tak wychowani, że na siłę zgrywają twardziela, niestety Mojego- i to też mu powiedziałam: -"znam cię na tyle, żeby wiedzieć jak jest naprawdę"
ogólnie, to mówiąc komuś o czymś możemy przeniknąć do jego podświadomości
Dam radę, i masz rację felina- głęboko w to wierzę (czy też mam nadzieję- jak wolisz:P)

wiesz swoją drogą felina dziwne, że facet Ci codziennie praktycznie mówił, że kocha, bo im ciężko mówić o uczuciach i wolą to wyrazić czynami, dlatego u mnie to by było podejrzane; ale masz rację. , może taki kopniak Wam się obojgu przyda, Tobie by w kolejnym związku być dojrzalszą i wychowywać faceta od początku a jemu żeby otrzeźwiał i żałował, albo przynajmniej innej nie zrobił czegoś takiego jak Tobie !
dziwna sprawa- facet zrywa, wraca i po 4 dniach znowu zostawia? jak już się podejmuje ten krok to 3ba być tego w pełni świadomym, dlatego mój musi sobie to wszystko jeszcze przemyśleć, ja wiem że to rozsądny facet i powtórzę to po raz kolejny, WIERZĘ GŁĘBOKO, że ON to TEN !

a dzisiaj w szkole On powiedział mi coś co mnie bardzo zabolało, gdy zapytałam się jeszcze raz co mu się stało (ma jakieś dziwne zadrapanie na twarzy), to On: "mam do Ciebie prośbę- nie zachowuj się jakbyśmy byli razem, to nie jest kwestia jednego czy dwóch tygodni, być może miesiąca albo dwóch", ja mu na to "wiem o tym, ale nie możesz się przecież do mnie nie odzywać, bo to nie jest żaden powód żeby ze sobą normalnie nie rozmawiać, a ja poczekam i tak"
kurde, widać to Jego zachowanie- czemu On udaje takiego nieugiętego? potem jak szedł na górę, to minęliśmy się, Ja się normalnie uśmiechnęłam, bo co będę robić, On próbował unikać wzroku, ale mina mi mówiła znów dużo (taki niedający się ukryć lekki uśmiech)... poza tym jestem dla Niego kimś naprawdę wyjątkowym, nikt nie przesiada się z rasowego Porsche do zwykłego Volvo jestem dobrej myśli- uwiodę go wdziękiem