Proszę o pomoc.... - Netkobiety.pl

Daj sobie spokój. Nie ma sensu na nią czekać kilka miesięcy.

W ostatni dzień, kiedy pisaliśmy mówiła, że mnie kocha, płacze i jest jej ciężko... czy tak by mówiła tylko po to, aby nie wyjść na tą złą? Tylko po co były te słowa... wyszła na dziewczynkę z podstawówki.

Myślicie, że zatęskni? Chociażby za seksem, gdzie czuła się mega (nie, nie chwale się, że jestem tak dobry )?

Nie chcę, zresztą chyba nie zaproponuję jej tego. Tylko że teraz po stracie tym bardziej chce się seksu...

To bardzo boli, uwierzcie, głupie 3 miesiące, a ile się wydarzyło. Ja chyba nie znajdę już innej. Nie potrafię...

Nie jest łatwo nawiązać kontakt z kobietami dla mnie... nie wiem czemu. Nie jestem brzydki, tylko brakuje mi odwagi, bo czuję, że jak zagadam, to albo się spalę, albo mi odmówi. To tak na marginesie.

Ale powiedzcie, jak tak można pisać, że byłem dla niej wszystkim, skarbem, najcudowniejszy... Wyszła na totalna idiotkę... nie uważacie?
Ciężko mi, nie wiem co mam teraz robić, aby zapomnieć.

Dziękuję za rady, to naprawdę miłe. tylko że czas ucieka, moja młodość też. Ile można być samotnym? Każdy potrzebuje bliskości, której teraz nie mam.

Tak, właśnie chyba tak było, że się pomyliła, albo chciała się odegrać za byłego? Naprawdę do tej pory nie znam powodu, ale tak to analizuję i po prostu chce być sama. Chciałbym, aby zatęskniła i napisała. Wtedy się zrewanżuje.

Tylko gdzie szukać tych kobiet, które mają coś w głowie, nie tylko imprezy? Uwierz mi, że ciągle chodzą mi po głowie myśli, że będę sam do końca życia. Z nią układało się super, myślałem, że to ta jedyna...

Powiem Ci, że napisałem jej naprawdę ostro, co myślę o tym, na co już nie odpisała. Albo miała to totalnie w d.... albo brakowało jej argumentów. Cóż, pokazała, ile jest warta i kim jest. Ja mam czyste sumienie i teraz w sumie jestem bogatszy o doświadczenie.

Myślisz, żeby usunąć ją z fb?

Na imprezy nie chodzę absolutnie. Na mieście? Hmm i co powiedzieć/zagadać do takiej, która mi się spodoba?

Tak, to był mój pierwszy taki związek na poważnie. Może i nie mam, ale jest mi źle z tym i ciągle coś do niej czuje... To jest świeża sprawa, sprzed kilku dni. Za miesiąc pewnie inaczej na to spojrze.

Nie mam odwagi usunąć ją ze znajomych pracujemy w jednej firmie, zaraz zaczną się plotki...

Może coś w stylu cześć, niesamowicie mi się spodobałaś lub skomplementować jakiś element w ubiorze, bla, bla i umówić się na spotkanie? To już raczej na wiosnę, teraz chyba trzeba się jeszcze wypłakać...

Nie mam odwagi, bo zaraz powie, że to ja z nią zerwałem i się zacznie plotkowanie. Albo wstawi coś głupiego na tablicę z najazdem na mnie. Krótką mówiąc stwierdzi, że zachowałem się jak dziecko.

Tak, tylko że taka osoba pewnie powie "sorry, spiesze się". I nie pogada.

Jaką ostatnią wiadomość? Co masz na myśli? Chcę otrzymać, tylko analizuję wszystkie za i przeciw.

I dlaczego uważasz, że zachowałem się jak dziecko? Że napisałem co myślę? Skoro wiedziałem, że już nie zobaczę musiałem to z siebie wyrzucić.

No ale co Ci dało to, że jej to napisałeś? Po co miałeś jej to wyrzucać? Myślisz, że jej to pokazało, że jest do czego wracać? Raczej, że jesteś dupkiem i nie potrafisz pogodzić się z rozstaniem. Zachowanie z klasą, to odejście w odpowiednim momencie. Skoro ona się w tym zagubiła, a Tobie o tym powiedziała, zamiast być przez lata nieszczęśliwa i tkwić w związku, co do którego już wiedziała, że przyszłości nie będzie, to właśnie postąpiła całkiem fair zrywając. Pisała, że jest najszczęśliwsza, bo ludzie z motylkami w brzuchu tak robią. Albo może próbowała sobie wmówić, że tak jest? Nie wyszło. Ciesz się, że teraz, a nie za rok. A Ty zachowałeś się jak szczeniak, który nie potrafi przyjąć rozstania na klatę i jeszcze ją zgnoił przy okazji. Naprawdę jesteś w związku z tym z siebie dumny? Pierwszy związek pierwszym związkiem, ale jak pracodawca Cię zwolni, bo będzie redukcja etatów, to też napiszesz mu ostatnią wiadomość?

spotykałam się z facetem, z którym pół roku wcześniej zerwała dziewczyna. I niby sam twierdził, że chce ruszyć do przodu, ale ciągle było Asia, Asia, Asia kochana, Asia mi tu serduszko narysowała i narysowane leży do teraz, te kotlety które jemy robiliśmy sobie z Asią, woziłem ją samochodem.
Laska wyprowadziła się z dnia na dzień, rzuciła pierścionkiem zaręczynowym i zabrała mu wszystkie wartościowe sprzęty typu wieża stereo, telewizor, komputer, bo stwierdziła, że kupił je dla niej (nie pracowała, on ich oboje utrzymywał). On nie zrobił z tym nic. Oddał jej wszystko, kasy miał na styk, kontakt ze światem praktycznie żaden poza pracą i komórką. A jednocześnie ona ciągle miała klucze do jego domu i przychodziła do niego np. spać (a była w nowym związku). Wkurzyłam się jak znalazłam ją w jego łóżku po tym, jak przyszliśmy w środku nocy z imprezy i miała to być nasza pierwsza wspólna noc, a spędziliśmy ją jadąc po jej aktualnego chłopaka, żeby za włosy ją wytargał z tego domu. Potem ja mówiłam mu, żeby się odciął. Obecny chłopak mówił eks żeby się odcięła. Nie wiem co to dało, bo w końcu powiedział mi, że za bardzo za nią tęskni, żeby budować coś nowego.

Tak się w skrajnych przypadkach kończy utrzymywanie kontaktu z eks. Może u Ciebie by się tak nie skończyło, ale to napisałam po to, żeby zobrazować, jak bardzo brak zamknięcia drzwi po eks przeszkadza w budowaniu czegoś nowego.

Skoro jak mówią, 30tka to nowa 20tka - to ich 25tka to taka nowa 15ka i by się zgadzało

No i tym smsem pokazałeś jej, że dobrze zrobiła rzucając Cię serio, tak to kobieta odbiera. "Super, że nie spędziłam z nim pół roku". Niby gdzie ona Ciebie potraktowała jak śmiecia? Nie urwała kontaktu, nie zamilkła nagle, nie zdradziła Cię z innym. Zerwała, powiedziała dlaczego, powiedziała, że źle się czuje. To normalne. Jeżeli każde zerwanie będziesz tak odbierał, to lepiej nie miej nikogo.
Fakt faktem, że rzucała słowa na wiatr, ale no to nie jest jeszcze zbrodnia. Ty też się zachowałeś jak nastolatek.

ja z obecnym chłopakiem chodziłam na pizze i spacery. Kina, w sumie najwięcej to piliśmy kawy. I jedliśmy obiady na mieście. Wiesz, trzeba się najpierw trochę chociaż poznać.
Pierwszy seks jakieś 4 miesiące po tym, jak się poznaliśmy. Na spokojnie. Układ był taki, że jak już wiedzieliśmy sami, w jaką stronę nasza relacja idzie, zrobiło się intymniej, całowanie, tulenie itd., to usłyszałam, że on chciałby w sumie już, ale generalnie poczeka tyle, ile ja będę potrzebować. Ja ogólnie jestem po trudnej relacji jeżeli chodzi o seks, o czym mu trochę mówiłam, więc cieszę się, że poczekał tyle ile trzeba było.
Jak masz ciekawą osobowość i będziecie mieli o czym rozmawiać to nie ucieknie.
Jak będziesz budował związek na seksie, to i tak prędzej czy później ucieknie.

A nie pomyślałeś o tym, że dla niej to trudne było? Że trochę sama nie wiedziała? Że może to też był jej pierwszy związek (tak to wygląda) i sama też nie do końca umiała z Tobą zerwać? Zerwała to zerwała. Prawda jest taka, że nie musiała Ci się wcale tłumaczyć. Mogła powiedzieć "to koniec" i uciąć kontakt. To Ty chciałeś to z niej wyciągać.

Już Ci napisałam, że można. Zwłaszcza w pierwszym związku, kiedy motyle latają i się człowiekowi wydaje, że lepiej już nie będzie, a potem coś się psuje i okazuje się, że to były tylko słowa. W ten sposób człowiek się uczy. Następnym razem oboje będziecie bardziej uważać.

Serio nie masz co tego teraz roztrząsać. Odetnij się i do przodu. Marne szanse na potrącenie masz. Ogar i lecimy z życiem. Młody jesteś, jeszcze się znajdzie dziewczyna

Stary, mam tyle lat co Ty. Przeżyłem w swoim życiu mega załamanie po pierwszym rozstaniu, wyciągnąłem z tego wnioski, wyleczyłem się. Wszedłem w kolejny związek, dwa lata, ona zostawiła mnie. Pierwsze kilka dni poświęciłem na wyjaśnienie jej swojej postawy, tego co chciałem osiągnąc, itd. Tego co chciałem jej powiedzieć, ale tak na chłodno, bez emocji. Zrobiłem to po to, żeby mieć czystą głowę bez "kurde powinienem jej był to powiedzieć". Nie, napisałem sobie te wiadomości, przeczytałem, poczekałem jeden dzień, dołożyłem korekty wysłałem. Odpowiedziała co o tym sądzi, stwierdziłem, że z koniem nie ma co się kopać. Umówiłem się by oddać jej rzeczy, próbowała jakoś zagadać żebym wszedł do jej domu na herbatę. Stwierdziłem, że w ten sposób nie będziemy rozmawiać i jeżeli chce to sama się może ze mną umowić na rozmowę. Przelałem następnego dnia zaległe pieniądze. Odczekałem kilka dni, aż pójdzie po rozum do głowy. Nie odezwała się, uznałem, że temat finalnie zakończony. Początkowo blokowałem status na fejsbuku, żeby jej nie widzieć, ale finalnie stwierdziłem, że to i tak nie pomaga, bo ja ciągle ją stalkuje, a w tym całym syfie najważniejszą osobą jestem ja, mój komfort psychiczny, moje życie, którego nie mam zamiaru marnować przez kolejne dwa lata na siedzeniu i rozkminianiu jak jej się teraz układa, co robi i z kim. Wobec czego usunąłem ze znajomych, zdjęcia pochowałem i uważam, że nie powinno się ich niszczyć, to są wspomnienia do których wróci się jak będzie się mieć lat 80 i można powspominać.

I teraz odpowiedz samemu sobie, czego oczekujesz od życia? Szczęścia? No właśnie, na pewno chcesz mieć szczęśliwy związek. Niestety, są kobiety i są mężczyźni, którzy sa w jakis sposób skrzywdzeni psychicznie i z takimi ludźmi relacji nie zbudujesz, Twoja koleżanka jest tego przykładem. Ciesz się, że zrobiła to teraz, a nie ciągała Ciebie, tak ja mnie eks przez dwa lata, albo jak niektórych przez 20 lat i w tym tworząć rodzinę i mając dzieci. Wobec czego chcesz szczęścia, to najpierw pokochaj siebie, zrozum co dla Ciebie jest ważne w życiu, co daje Ci radość i szczęście i.. Go for It! Dziewczyna z którą masz być w związku pojawi się sama, w najmniej oczekiwanym momencie. Niestety nie pojawi się, w momencie keidy jesteś nieszczęśliwy i żyjesz miłością do kogoś z kim nie jesteś i prawdopodobnie nie będziesz.

Nie ma sensu sobie krwi psuć, z własnego doświadczenia wiem, że jeżeli się nie układało, że jest coś nie tak, coś na rzeczy leży, to lepiej przeboleć odciąć się całkowicie, wyleczyć i pozwolić nowej kobiecie wstąpić do Twojego życia. Piszę Ci to ja, który przezywa zawód miłosny taki sam jak Ty.

A gadanie, że sobie nikogo już nie znajdziesz tylko wierci w Tobie wielką dziurę i im dłużej będziesz sobie coś takiego wmawiał tym bardziej będziesz przyciągał te swoje lęki i obawy. Takie jest życie, że trzeba walczyć o swoje i być zdrowym egoistą.

Co do usuwania ze znajomych, nie jest to obowiązek, żebyś miał w znajomych na fejsbuku, ludzi z którymi pracujesz. Zastanów się czy masz prezesa w znajomych. Ludzie plotkowali i plotkować będą zawsze, ale naucz się mieć to w dupie. Poza tym to ona Ciebie zostawiła, więc to ona bierze odpowiedzialność i konsekwencje na barki.

Im dłużej będziesz rozkminiać "czy mnie kocha? czy wróci? czy już ma we mnie wywalone?" tym ciężej i dłużej będziesz to przeżywał, otrząśnij się stary i uwierz mi, że za jakiś czas to zrozumiesz co napisałem. Nie ma sensu, ani czasu marnować czas, co jest zdechłe. Pomyśl też, czy chciałbyś być z kobieta, której nie jesteś w ogóle, choć trochę pewny.

Otóż to, pasje! Masz dużo czasu wolnego, zacznij robić to, czego nie robiłeś wcześniej. Zapisz się na siłownie, boks, porozwijaj jakieś pasje, ja przez rozstanie zacząłem rozwijać nową pasję - fotografię..

W pełni podpisuje się krwią pod tym, samotność boli i jest przytłaczająca, sam miewam doły wieczorami, zawsze mieszkałem z kimś, a teraz sam.. ale wiesz co? Nie chodzi by uciekać od tego, jeżeli czujesz się smutny bardzo, boli, nerwy itd, to nie uciekaj z domu. Pozwól sobie pokochać siebie i pokochać swoje mieszkanie. Początkowo jest ciężko, mi było bardzo ciężko, ale tak miało być, stwierdziłem, że muszę stawić czoła lękom, a nie uciekać przed nimi.

Ja zacząłem wracać później do domu, szukałem sobie wymówek, że musze po coś podjechać gdzieś itp. Tak tylko by w domu wieczory spędzać jak najmniej, bo jak wracałem to mi się płakać chciało, dusiłem to w sobie, zgrywałem twardziela, ale to nie przynosiło żadnych efektów, ciągle było to samo. Poszedłem po rozum do głowy, że nie można być dzieciakiem i ciągle uciekać, jestem mężczyzną, powinienem lękom stawiać czoła, pozwolić wszystkim negatywnym emocjom wyjść ze mnie. Tak też zrobiłem, wróciłem do domu, któregoś dnia i.. łzy w oczach, zapaliłem tv żeby coś grało i światło - czułem nieco się lepiej, ale jak już wcześniej pisałem, trzeba było wydobyć te emocje na zewnątrz i.. pogasiłem światła, zapaliłem świeczkę, wyłączyłem tv i usiadłem, płakałem, atak histerii i na siłę w głowie mówiłem "wychodźcie wszystkie złe emocje, gdyż ja chcę być szczęśliwy i chcę swego szczęścia" po dwóch takich sesjach, nie chce mi się wychodzić z domu.. tzn w weekend wyskoczę ze znajomymi, ale nie mam aż takiej potrzeby żeby wyjść z niego.

Nie uciekaj od lęków, pozwól im wejść do Twojej głowy, a wtedy je pokonaj!

Na wszystko w życiu jest czas i miejsce, nie walcz z tym, po prostu pozwól życiu płynąć i samemu decydować kiedy na co jest czas.

Łojeju. To był Twój PIERWSZY związek. Pierwszy mało kiedy jest ostatnim. A to oznacza, że przynajmniej 80% ludzi gadało, że to ten/ta jedyna i nikogo więcej nie znajdzie. Banialuki. Znaleźli. Robisz sam sobie krzywdę takim myśleniem, bo kilka miesięcy to jest NIC. Przywiązanie Ci działa tylko. Musisz ochłonąć.

Jakoś spedzałeś zimy jak jej nie było. Wróć do tego. Prawda jest taka, że właśnie bez drugiej osoby najlepiej rozwijasz siebie. Jak masz kogoś, to chcesz z tą osobą spędzać czas. Więc leci przelicznik - jak pójdę na silkę to braknie mi dka niej czasu. Korzystaj z tego, że z nikim dnia nie dzielisz.

Jak będziesz się na tym rozwodzić, to z takim podejściem to i rok możesz cierpieć. Po co probować coś na nowo z kimś, kto już Ciebie raz olał i teraz cierpisz? Sam sobie zabierasz możliwość bycia szczęśliwym, a tym bardziej poznania fajnej, wartościowej kobiety.

Najpierw musisz pokochać siebie, żeby móc później przelać tę miłość na kogoś innego. Jeżeli sam jesteś nieszcześliwy, nie potrafisz ze sobą wytrzymać, źle się czujesz w swoim towarzystwie, to i w innym również.

Masz trochę dziecinne podejście, ale rozumiem, że to emocje i wewnętrzne rozterki do takich przemyśleń Cię skłaniają. Stary, jest teraźniejszość, żyj tym co masz teraz, a nie tym co było i zacznij myśleć o sobie.

Nawet nie przyszłością, co będzie za 10 lat.. życie jest tak zawirowane, że nie wie tego nikt co będzie jutro. To jest jak ze stabilizacja, nigdy nie będziesz miał pewności, że Ciebie kobieta nie zostawi, ale nie można żyć z taką myślą. Trzeba czerpać z życia garściami, cieszyć się każdego dnia, że masz zdrowie, pracę. Na wszystko jest czas w życiu poważnie, skup się teraz żeby wszystkie swoje sprawy pozałatwiać, póki jest czas.

Sam sobie krzywdę wyrządzasz, zamiast robić swoje, żyć swoim zyciem, pozwolić sobie być szczęśliwym to będziesz rozkminiał, a wiesz co jest najlepsze? Że ciągle rozkminiając, życie, sytuacje a przede wszystkim fajne kobiety przelatują przed Twoimi oczami a Ty nie zwracasz na to uwagę.

No jeżeli przez te 3 miesiące będziesz o niej myślał zamiast robić krok do przodu, to wcale nic tym nie udowodnisz. Sam siebie tylko zrobisz nieszczęśliwym. Możesz o niej myśleć i 5 następnych lat, a to wcale nie będzie znakiem, że to ta jedyna, tylko znakiem tego, że Ty sam nie potrafisz pójść dalej i odrzucić swoich wspomnień i wyobrażeń.
Szczerze mówiąc, to ja nie wierzę, że kobieta, która w związku miała wszystko tak nagle z tego rezygnuje. Jej musiało coś tam nie grać już wcześniej, a Ty po prostu nie zauważyłeś. Teraz zamiast ruszyć tyłek i się ogarnąć, to Ty idealizujesz wspomnienia, bo ona taka bez skazy i wgl.
A ja Ci powiem, że z 80% ludzi po kilku miesiącach spędzania razem czasu będziesz się rozumiał bez słów. Bo się poznacie.

No życie dom - praca nie ma sensu. Ale Twoja w tym teraz działka, żeby czas sobie zapełnić. Kurs językowy, kurs tańca, siłownia, klub czytelnika, cokolwiek. Duży masz wybór dookoła siebie.

A dziecinne, bo siedzisz we wspomnieniach zamiast zostawić przeszłość za sobą i łapać przyszłość. To Ci już teraz nic nie da. Ona nie wróci choćbyś i 10 lat czekał. A jak się teraz nie odetniesz, to jak będziesz się czuł za kilka lat jak zobaczysz, że ona ma faceta, jest szczęśliwa, zakłada rodzinę, a Ty ciągle mentalnie tkwisz w jednym miejscu?

Zobacz, że analizujesz. Przestań analizować, zastanawiać się, wizualizować sobie i doszukiwać się prawdy i problemu.

No to po co Ci teraz nadgodziny? Przelatuje Ci życie przez palce, a sam nie wiesz po co to robisz.
Masz Ty jakieś pasje? Bo sorry, ale z facetem, który ma dom i pracę to ciężko się żyje. Nawet jeżeli wychodzi do znajomych czasami.

Zależy od osoby.

Ty naprawdę masz 25 lat? Mówisz tak jakbyś szykował się już na emeryturę, nie wiesz czy będziesz żył? no to uważaj bo jak wstaniesz to się jeszcze przewrócisz. Jeśli będziesz to sobie wmawiał to nigdy się od niej nie uwolnisz i nie znajdziesz nowej kobiety bo Twoja psycha na to nie pozwoli.

Nie będzie sensu. Już nie ma sensu. Uwaga, drukiem będzie:
ONA CIĘ NIE CHCE. Może i twierdzi, że kocha, ale Cię nie chce. I to akurat kobiecie się nie zmienia.

edit. Po skończeniu 25 lat stwierdziłam, że do 30tki sobie daję czas i jeżeli wtedy jeszcze nie będę w związku zmierzającym do małżeństwa to idę popełnić samobójstwo. To był naprawdę poważny plan, realny bardzo. Zakładałam, że akurat trochę popracuję, pospełniam marzenia i wio do śmierci.
W maju miałam 25te urodziny. W lipcu poznałam faceta. W październiku stwierdziliśmy, że chcemy być razem. Na grudzień planujemy zaręczyny. Będę żoną przed 30tką.

Da się. Tylko trzeba pozbyć się z głowy wcześniejszych naleciałości związkowych.

Bo Ci powiedziała, że nie będziecie już razem. To znaczy, że nie będziecie i nie masz się co nastawiać.

Co za różnica? Mój pierwszy był jak miałam 24 i jakoś nie narzekam. I ja wcale nie powiedziałabym, że jest w tym coś dziwnego. Obecnie życie leci tak szybko, że ludzie długo nie orientują się, że może fajnie byłoby gdyby byłą druga osoba (ja tak miałam). Albo długo nie mogą znaleźć, też się zdarza. Nie widzę nic upokarzającego tutaj. Jest jeden haczyk. Jeżeli Ty całym sobą pokazujesz światu, że czujesz się źle i że upokorzony, bo nie ma dziewczyny, to odstraszasz nawet te, które mogłyby do Ciebie podejść. Nikt nie lubi desperatów.

Dla mnie życie bez kobiety teraz nie ma sensu. Nie mam dla kogo źyc! Dla siebie? Po co? Chcę dawać tej drugiej osobie wsparcie, ciepło, czułość.

Haha jasne, bo kobiety same podejdą. No chciałbym to zobaczyć! Nie ma opcji, że znajdzie się inna, a jeśli tak będzie, wrócę tu z podkulonym ogonem i przeproszę. Póki co nie wiem co robić. Jestem sam jak palec i nawet nie mam się do kogo przytulić...

Co mi z życia z samym sobą?

Z nią mialem wszystko - fajny seks, którego mi też bardzo brakuje. Nie przekonacie mnie, bo ja nie wierzę, że kogoś poznam. To tak nie działa. Wszystko od nowa, zapoznawanie się, by kolejna stwierdziła, że nie pasujemy do siebie
Byłem mega happy do kiedy nie pojawiła się ONA. Teraz wszystko się zepsuło i to boli.

Ale skąd wiesz, że będzie!? Nie każdy znajduje drugą połowkę, dlaczego inni dalej są samotni?
Sama spadnie z nieba... już czekałem na to 24 lata i doczekać się nie mogłem.
Tak, będę czekał kolejne 10 lat z nadzieją, że może się pojawi. To bez sensu. Chcę mieć kogoś, z kim będę dzielił czas...

Nie dasz miłości, ciepła, ani radości drugiej osobie, jeżeli sam nie jesteś szczęśliwy i nie potrafisz być szczęśliwym, ze sobą.

To już mogę Ci adres podać, jak będziesz wracał z tym podkulonym ogonem. Do poduszki się przytul.. przestań się zachowywać, jak rozemocjonowane dziecko. Wsadź łapę w gacie i sprawdź czy są jaja! Weź się w garść.

Ja teraz też jestem sam, myślisz, że mi jest kolorowo? Oczywiście, że nie, ale uczę się samego siebie, bo chcę być szczęśliwy i nie zawracam sobie głowy za bardzo na zastanawianie się, czy mnie kocha czy nie, nie interesuje już mnie to, zastanawiam się tylko jak pokochać siebie na nowo.

Powiem Ci wprost, chciałem przetestować swoją głowę, jak to będzie, jak teraz zacznę umawiać się z innymi. Wiesz co jest najlepsze? Że trafiłem na dziewczynę, ogarniętą, z pracą, poukładane w głowie, która wie czego chce, chce stabilizacji, a ja szukałem tego przez cały czas i teraz jest dziewczyna, ale to ja psychicznie na to nie jestem gotowy - to jest kop w głowę i serce okropny.

Ale nie poznasz nikogo jeżeli nie wyjdziesz do ludzi, a wyjść do ludzi nie chcesz, bo wolisz kisić się w domu. I koło się zamyka, bo nikogo nie poznajesz.
To teraz wyjdź gdzieś, żeby poznać ludzi.

To siedź w domu ze swoją listą wymówek i się tam kiś we własnym sosie z takim podejściem to tak, będziesz cały czas samotny.