Cześć. Sprawa w szybkim skrócie wygląda tak, że dwa miesiące temu rozstaliśmy się z dziewczyną. Byliśmy ze sobą dwa lata. Powodem rozstania było moje zaniedbanie jej osoby (nie poświęcałem jej uwagi, miałem ją trochę na drugim miejscu itd. Nie chodzi o innego faceta, ani o to że sam się zapuściłem, bo emocjonalnie bardzo na nią działałem; tj. seks, różne emocje itd.).
Niestety dopiero wtedy zrozumiałem, jak bardzo jest dla mnie ważna. Na początku po rozstaniu chciałem jak typowy zraniony chłopiec wybłagać u niej przebaczenie, obiecałem że się zmienie, że będę inny itd. Dodatkowo jeszcze po pijaku niestety miałem bardzo duże wyrzuty do niej, obrażałem ją że teraz nie chce mnie itd., więc wiem (tymbardziej że ona strasznie nie lubi takiego desperackiego zachowania), że teraz ona na pewno nie chce mi zaufać i nie jestem dla niej atrakcyjny.
Chce podejść do tego w innym stopniu. Odpocząć od niej, dać jej trochę zatęsknić. Na Dzień Kobiet zaplanowałem, że zaskoczę ją niespodzianką z kwiatami. Chce być przy tym spokojny, nie pokazywać jej że chce do niej wrócić, tylko raczej pokazać jej, że nie jestem tą samą osobą z którą zerwała znajomość tylko kimś nowym, kimś kto chce inaczej traktować swoje kobiety i na pewno tym który się nie obraża jak dziecko i nie błaga o powrót i po tym powoli odbudowywać jej zaufanie.
I tutaj, pytanie głównie do pań. Co sądzicie o moim pomyśle? Jak czułyście się z facetami, którzy chcieli by dla was tak zrobić? Kochacie go, ale zrywacie z nim z bezsilności, bo nie potraficie mu już zaufać. Co by ten facet musiał zrobić, by pokazał się z innej strony i powoli dostawał kolejną szansę na zaufanie?
. Nie wiem jak twoje zachowanie 8 marca miałoby wpłynąć na to, że ona na nowo ci zaufa i dzięki temu znów będziesz dla niej atrakcyjny. Nawaliłeś, straciłeś, więc teraz się z tym pogódź. Oczywiście możesz tam sobie walczyć o jej uznanie i powrót, ale czy to ma sens...?
.
