Moje życie z furiatem. - Netkobiety.pl

Jeśli prawdą jest to, co napisałaś... .

Dziś pierwszy dzień nowego roku, czas składania życzeń. Obyś nigdy nie miała z tym człowiekiem dzieci. Godzisz się na zycie w piekle, ale nie masz prawa fundować takiego zycią dziecku.

Nie oczekujesz niczego, chciałaś się tylko wyżalić. To, między innymi, Tobie poświęcona była kampania społeczna "Bo zupa była za słona".

Czytasz przyszłość w szklanej kuli?

Zacznę jak Wielokropek, ale potem już dosadniej: jeśli prawdą jest to, co napisałaś, skończ znajomość z tym sadystycznym kretynem jak najszybciej...

Jesteś z typowym przemocowym chamem- masz dwa wyjścia z tej sytuacji. Albo pójdziesz do psychologa i zaczniesz współpracować z nim nad tym, by poukładac sobie klepki w głowie, co zaprocentuje ci umiejętnością zakończenia chorego układu z czubem, albo zostaniesz z psychicznym i zmarnujesz sobie życie już tak do końca. Wybór należy do ciebie. Ja życzę ci, byś zaczęła wreszcie walczyć o swoje zycie.

zadzwonilam dzis do niego bo mialam wyrzuty sumienia, ze dalam mu jechac po alkoholu... zadzwonilam a ten "co Ty ku*wa ode mnie chcesz? o czym Ty chcesz rozmawiac? juz wczoraj wystarczajaco na mnie nagadalas przy swoich rodzicach" i sie rozlaczyl............

tak mi jest przykro... kazda klotnia (z jego winy) jest pozniej odwracana do gory nogami i to on jest zly na mnie a to bo moja mama widziala, ze placze, a to bo sie "obrazilam bez powodu"... itp.

Wybacz, że to powiem, ale jestem starsza więc mogę: głupie naiwne dziecko jesteś i tyle.
To, że jeszcze do niego zadzwoniłaś to już słodko głupie.
Ja też bym zadzwoniła, ale gdyby odebrał ze smutkiem w głosie bym się odezwała: uuu jaka szkoda, że odebrałeś myślałam, że w tych nerwach zajeb*ś w jakieś drzewo i mam Cię z głowy
W każdym razie zerwij z tym nic nie wartym debilem.

Wiesz co Ludmila moze nie ze mial wypadek ale jakby go policja zlapala i zabrala prawko to bylo by niezle.
Marionetka wiem ze Ci przykro, ale mozesz zrobic cos by Ci juz wiecej przykro nie bylo.
Tylko juz wiecej do niego nie wydzwaniaj.

...a na co liczyłaś, na wyznanie miłości?
Znasz go przecież i sama wystawiasz się na ciosy - Twój wybór.
Czy nie jesteś w stanie uczynić tego wysiłku i potraktować go tak, jak na to zasłużył, czyli "z buta"?
Pierwszym krokiem byłoby wykrzesanie z siebie silnej woli po to żeby nie dzwonić do niego, nie odbierać, nie komunikować się z nim, nie tłumaczyć przed nim, nie przepraszać (tego by jeszcze brakowało).
Koncentrujesz się tylko na swoim cierpieniu i zawiedzionej nadziei, czy nie ma w Tobie odrobiny złości, nie czujesz się upokorzona jego zachowaniem?
Nie lituj się nad nim, tylko nad sobą, zamiast troszczyć się o niego, czy szczęśliwie dojechał, zadbaj sama o siebie i swój spokój.
Ile Ci jeszcze potrzeba "policzków" żebyś zrozumiała, że masz do czynienia z agresorem, a sama jesteś kobietą kochającą za bardzo, czy na prawdę musisz sięgnąć dna, żeby cokolwiek zrozumieć i zacząć walkę o siebie?

lepiej bądz sama niż z takim furiatem by nie powiedzieć wariatem!
jak bym mu kopa zasadziła to by zapomniał gdzie mieszka i jak się nazywa

Dziewczyno odetnij sie od niego raz na zawsze. Teraz go kochasz i niewyobrazasz sobie zycia bez niego. Ale jesli dzis to skonczysz to za pol roku bedziesz najszczesliwsza na swiecie i nigdy juz nie wejdziesz w zwiazek z zadnym furiatem . Byc moze tuz za rogiem czeka na Ciebie nowa milosc. Twoj facet to jakis psychol i zniszczy Ci zycie jesli mu wybaczysz a raczej jesli to Ty bedziesz go blagac o wybaczenie

oj LUDMIŁA,lepiej nie mogłaś tego ująć!

Sluchaj Marionetka Masz z nim zerwać.
i jeszcze raz Masz z nim zerwać.
Na jego durne smsy mam nadzieje nie odpisywalas.
Albo wiesz co? Napisz mu Spoko juz wiecej nie musisz. PaPa

Przeczytaj tytuł swojego tematu Moje życie z futiatem. To nie tylko furiat to psychofag. Zaburzeniowiec. Poczytaj blog moje dwie głowy najlepiej kup książkę i przeczytaj kilka razy abyś dobrze zrozumiała co tam pisze. Do tego wejdź na blog Uciekamy do przodu. Jest jeszcze jeden blog kobiety o takim psychofagu tytuł  mirror(dokładnie nie pamietam). Dokładne odzwierciedlenie Twojego faceta. Ratuj się z tego związku. Idź do psychologa i na terapię. Jesteś młodziutka życie przed Tobą więc nie mów ze widzisz się jako jego zona do tego dzieci i spokojna starość bo nigdy tak nie będzie. Wyświetl sobie taki film z przyszłości jak jesteś bita poniżania ubliza Ci uciekasz z dziećmi z domu. Albo on Cię wygania jak robi Ci wstyd wśród ludzi jak znęca się psychicznie. Nie wytrzymają tego. Dlatego terapia odcięcie się całkowite zmiana nr telefonu blokada na fb lub inne portale, całkowite odcięcie. Płacz krzycz ale uciekaj gdzie pieprz rośnie. Będzie Cię widział jak skomlesz prosisz przepraszasz za nie swoje błędy i przewinienia to sytuacja się pogorszy bo będzie bardziej Cię gnębił. Masz szansę bo masz 20 lat A nie 40. Uciekaj dziewczyno. Uciekaj. Jeszcze jedną rzecz. Czy w domu rodzinnym wszystko się dobrze układa? Nie ma alkoholu?przemocy? Słownej agresji? Pomysl bo masz nieświadome cechy do przyciągania psychofagow. Powodzenia

Marionetko... może więc posłuchasz rady starszej koleżanki, która to wszystko ma już (prawie) za sobą. Skoro on podjął już decyzję za Ciebie i napisał to, co napisał - odpuść, błagam. Nie pisz, nie dzwoń, oddaj rodzicom telefon, dużo z nimi rozmawiaj, wypłacz się mamie na ramieniu. Nigdy więcej przed nikim się nie płaszcz i nie upokarzaj! To, że "na razie tylko" wykręci Ci czasem rękę, to dopiero początek, wierz mi. U mnie wiele lat temu też zaczynało się tylko od przepychanek, fruwających przedmiotów czy obelg. Dziś bycie "tępą szmatą" jest na porządku dziennym, a tygodniowe ukrywanie siniaków i bólu w żebrach wchodzi w nawyk... Prawda jest taka, że nic mu nie zrobią, póki Cię nie połamie - polskie prawo Wiem, że w takich sytuacjach powstrzymuje nas głupia miłość, ale jesteś jeszcze tak młoda! Nie rób tego sobie i swoim dzieciom. Jeśli potrzebujesz wsparcia - napisz, zadzwoń, pomogę. Błagam, nie łam się...

Dziękuję Ci, chyba przy okazji i ja skorzystałam na tym wątku Znalazłam książkę, o której wspomniałaś i bloga - po 6 latach i ja muszę wziąć sprawy w swoje ręce. To nie łatwe, ale miarka przebrała się ostatnio zbyt wiele razy. Nie chcę czekać, aż w tym amoku oberwie moje dziecko Nie ukrywam, że będzie to proces, ale dojrzewam... Dziękuję Santana.

Dokladnie blog nazywa sie Po drugiej stronie lustra. Polecam. W szoku będziecie jak wiele rzeczy jest identycznych z przeżyciami autorki. Jeśli macie problem z takim facetem zróbcie wszystko aby ratować się. Aby zadbać o swoją psychikę dziecko i czyli to co najcenniejsze. Reszta się nie liczy ani praca ani mieszkanie ani uczucia. Wam towarzyszy strach. Nie karmcie ani strachu ani siebie. Trzeba spieprzać jak najdalej odciąć się uciec stać nie widzialną. Na jakiś czas. Zero kontaktu. Powodzenia

Podziwiam Twoja wytrwałość ale nie rozumiem dlaczego tak długo na to wszystko pozwalałas? Jesteś młoda kobietą i przez ten cały okres związku czynił Ci krzywdę? Jak ktoś wyżej napisał "dobrze że nie masz z nim dziecka" mam nadzieję że dasz mu kosza i zaczniesz nowe życie z nowym rokiem:) powodzenia:)

Wspomniana przeze mnie niezwykle mądra kobieta, to Marta 25- mozna wejść na jej profil i przeczytać wszystkie jej posty- sto razy lepsze niż terapia u psychologa, chociaż terapia u psychologa też obowiązkowa dla ofiar przemocowych chamów.. Polecam.