Nie wiem czy dam radę - Netkobiety.pl

Moim zdaniem nie jest takie wazne, co mowil tej kobiecie, czego nie mowil.
Wazne jest dlaczego tak sie dzieje.Dwa lata po slubie wdaje sie w romans ? To nie jest kryzys wieku sredniego.
Cos sie zle dzialo miedzy Wami juz od dawna
Proponuje wyslac dzieci na noc do babci, urzadzic kolacje przy swiecach i dobrym winku, i szczerze, bardzo szczerze porozmawiac.

Sprostuje , pierwszy romans był 6 lat po ślubie , dziecko miało dwa latka .

Wiem , ze nie powinnam myśleć o tym co mówił , jak mówił ...  ale to jest silniejsze ...

Jego zachowanie wskazuje teraz , że jest ze mną całkiem ... ale czy ja wiem co siedzi mu w głowie .... czy nie potrafi tak dobrze udawać .

Ten drugi romans był dziwny , bo były w nim emocje , wiem że z jej strony ... ale u męża też choć nie mówi o tym .

Ten pierwszy raz,to nie był romans,tylko jednorazowy skok w bok,jak napisałaś.Drugi raz bez seksu tylko trzymanie za rączkę,ale bardziej boli.Cóż rzec,jak po 15 latach odnaleźć w nas to co było na początku? Polecam,żebyście gdzieś razem wyjechali bez dzieci i po prostu o Was porozmawiali,o tych latach razem,jak się z tym czujecie razem i osobno.

Można czasami być głupim i "zapomnieć" co jest w życiu najważniejsze.
Otrząsnął się , dał sobie po pysku , stara się.
Teraz widzisz więcej niż wcześniej dlatego się zastanawiasz czy to miłość.

                                              http://www.netkobiety.pl/t89168.html

A mi tu wygląda na to, ze on tu w tym związku nie realizuje jakiś swoich potrzeb, albo ich nie artykułuje, idzie na łatwiznę i szuka na zewnątrz. Szukał 2 razy, będzie i trzeci.. Na tym bym się skupiła, na dowiedzeniu się, czego potrzebuje a czego nie ma i czy Ty jesteś w stanie mu to dać albo związek dać. I pytanie czy chcesz to robić bo przecież nie jest to relacja jednostronna. Romantyczne randki nie maja na razie sensu bo to wierzchołek góry lodowej, trzeba dowiedzieć się o co chodzi, bo coś tu nie gra.
Nie jest łatwy człowiek, który nie artykułuje potrzeb ale może i Ty taka jesteś zastanów się.

Po tylu rozmowach wiem czego brakowało mężowi , nie byłam czule - romantyczna , byłam po porostu mamą , kucharką ... - chyba taki standard

Teraz naprawdę oboje się staramy , spędzamy ze sobą większość czasu , spędzamy fajnie czas z dziećmi , sami także mamy czas na spacery czy wieczorne wyjścia .

Potrafi być naprawdę świetnie , potrafimy się śmiać , często zachowujemy się tak jak na początku małżeństwa , z tą beztroską radością , i bliskością .

Ale czasami kiedy mąż siedzi dłużej przy komputerze - teoretycznie wiem , że pracuje .... ale coś tam podszeptuje , że może ogląda jakieś jej zdjęcia , a może myśli o niej kiedy ma święty spokój ...

Tych cholernych myśli chciałabym się pozbyć ... tylko tyle i aż tyle ...

Wszyscy o tym czasie ... pozostaje mi w to uwierzyć ...
Dziękuję za wsparcie

Dlatego zawsze mówię,że zdrady nie da się "przetrawić',to g...wypływa w czasie kryzysów długoletnich związków,które są nie do uniknięcia.Nie kopnęłaś w 4 litery męża po pierwszej zdradzie,postanowiłaś wybaczyć,to i masz teraz za swoje.Rozmyślasz,rozkminiasz,wyciągasz "trupa z szafy",do tego Twoje małżeństwo "dryfuje" tak naprawdę,żyjecie obok siebie a nie z sobą.
Co możesz zrobić,to jak mówiłem,wyjedź gdzieś z mężem i do cholery porozmawiajcie z sobą.Przecież jesteście RAZEM,jesteście dorośli,a dorośli rozmawiają ze sobą na poważne tematy.Rozwiążcie ten problem,bo ten balast ściągnie Was na dno (rozwód).

Aha,skoro to już przerobione i przegadane,to odpowiedź jest jedna.Normalnego związku z tego już nie będzie,a autorka pytań się nie pozbędzie.I czas tego nie zmieni,a oddalać się od siebie będą jeszcze bardziej,a jak dzieci sie usamodzielnią,to zmienią się w dwa oddzielne byty mieszkające razem.Wiele jest takich małżeństw "nadłamanych" przez zdrady,które postanowiły ze sobą trwać dalej,dla dobra dzieci,dla pieniędzy i z wielu innych powodów.Ludzie Ci zapominają,po co małżeństwa zawierali,a potem przez lata do starości cierpią w samotności tak naprawdę,bo już nie potrafią "otworzyć się i zaufać" mężowi (żonie).Nie chcę tu strzelać z grubej rury,że rozwód jest dobry na wszystko,bo to g...prawda,ale trzeba się zastanowić decydując się brnąć dalej w małżeństwie po zdradzie,czy jesteśmy w stanie wybaczyć tak naprawdę i przede wszystkim ZAUFAĆ ponownie,żeby mieć komfort psychiczny (nie zdradzi,nie zawiedzie  ponownie itd.) Moim zdaniem to niemożliwe,a dalsze życie w takim związku jest "na pół gwizdka".Ale to moje zdanie i nikomu rozwiązań nie narzucam.

Chyba masz rację Rojka , nie wiem czy wybaczyłam .

Pewność miałam po pierwszym razie , wtedy byłam pewna siebie i tego co robię . Późniejsze nasze wspólne życie utwierdzało mnie w słuszności podjętej decyzji .
Teraz nie wiem czy wybaczyłam . Pomimo poznania przyczyn , pomimo zmian w zachowaniach nas obojga , nawet pomimo tego , że cały ten ostatni rok po romansie spędziliśmy Razem , tak naprawdę razem ... to chyba jednak nie do końca wybaczyłam i stąd moje ciągłe wątpliwości .

Tak bardzo chyba chciałabym usłyszeć , to tak nie działa ... była laska fajnie było i skończyło się , to nic dla mnie nie znaczyło ...
Nic próbuję dalej ... bo najłatwiej jest odejść ...

Rojka , nie byłam u żadnego specjalisty , psychologa .
Mam przyjaciółkę , której się zwierzyłam , z którą mogę porozmawiać , wypłakać się czasami .
Rodzina ani znajomi nic na ten temat nie wiedzą , dla nich ciągle jesteśmy tą idealną rodziną ...

Forum podczytuję już dłuższy czas , i wiele mądrych rad tutaj się zdarza , dlatego i ja postanowiłam napisać . Może takie rady kogoś patrzącego z boku i na zimno mi pomogą .

Bo to nie jest tak , że ja ciągle jestem myślami w tamtym okresie , że ciągle sobie wyobrażam .
Ale bywają takie chwile , kiedy np. siedzimy wieczorem razem , oglądamy jakiś film , i nagle jakiś czuły pocałunek na ekranie ... i wtedy moja głowa produkuje obrazy ... mąż mąż , ona gdzieś tam razem ...

Masz racje , Rojka po opisaniu obcym ludziom moich problemów , dzisiaj czuję się  lepiej . A przynajmniej ani raz nie widziałam dzisiaj męża z nią )

Czasami  chyba muszę to z siebie wyrzucić , a nie chcę znów wylewać tego na męża . W końcu nie chce mu o niej przypominać .... może to głupie ... ale wypominając wiem że przypominam mu o tej kobiecie  ... a w końcu chcę , żeby myślał o mnie ...

Miałaś siłę wybaczyć ten jeden raz (i tak podziwiam),ale potem był drugi raz (wiem,wiem,bez seksu niby),i już masz problem.Skąd wiesz,że nie będzie następnych "razów"? Tego się boisz,i słusznie,bo ten ciąg się rozpoczął,a Ty ciągłym wybaczaniem kolejnych zdrad pokazujesz mężowi,że tak naprawdę nie ma granic Twojej tolerancji dla Jego słabości (wahań,przemyśleń,zastanowień - jakkolwiek to tłumaczy).

Bartass a postaw się w takiej sytuacji,może podobnej czy chciałbyś słuchać w kółko tego samego,żali ? Ja bym nie chciała jeśli wyraziłabym "skruchę",obiecała że więcej tego nie zrobię ,nie chciałabym słuchać co chwila,że ktoś ma do mnie żal. I nie chodzi tu o nie wyrażanie uczuć,one już były wyrażone ale o wałkowania tego na okrągło . Jeżeli chcemy o czymś zapomnieć to staramy się do tego nie wracać,trzeba goić rany a nie je rozdrapywać.

Oko za oko ? Ona cierpi lub cierpiała to on też musi? Obydwoje nie muszą cierpieć jeżeli chcą być razem to niech sobie będą tylko trzeba sobie radzić z trupami z szafy.
A co do przekonania, że jak zdradził to będzie zdradzał ,od każdej reguły są wyjątki.

Ja tak strasznie nie lubię jak ludzie mówią,że można kogoś wywalić z życia. Wywalić bądź wyrzucić to można ogryzek do śmietnika a nie ojca dzieci.

No cóż- masz więc problem, bo życie pokazało, że wyszłaś za faceta, który lubi zamoczyć sobie na boku. Wiesz o dwóch jego kochanicach- ile było ich naprawdę, to raczej już się tego nie dowiesz.
Macie dwójkę dzieci i jakiś wspólny wasz dorobek.
Przyjęłaś tego faceta z powrotem, ale masz wątpliwości i boisz się dalszego zycia z tym panem.
Zostawię pierwszą jego boczną dupę, bo tamta baba jest już historią, chociaż odegrała ona wielką rolę, bo miała wpływ na ukształtowanie się mentalności tego pana. On po pierwsze przekonał się, że nie jest trudno zonatemu namierzyć chętną do łóżka, a po drugie on nauczył sie, że łajdactwo wcale nie musi odbić się na jego pozycji, jaką on posiada w waszym małżeństwie. Jak znam życie ty na pewno bardzo wystraszyłaś się tego, że cudo odejdzie do bocznej, więc gdy łaskawie został jednak z tobą, to nosiłaś go na rękach Bogu dziękując, że dupa poszła w odstawkę. Ona, jak napisałam, jest już historią, ale nauka w las nie poszła, bo facet nauczył sie, że z tobą on może sobie pogrywac, a i tak włos mu ze łba nie spadnie.
dlatego właśnie pojawiła się kolejna.
Ta kolejna nie jest, według twojej wiedzy, typową puszczalską, lecz kobietą, która coś tam sobą reprezentuje i na dodatek ona zaangażowała się uczuciowo. Twój mąż spławił ją jednak, gdy zrobiło sie gorąco, bo ty dowiedziałaś się o bocznej.
Tym razem on też do ciebie wrócił i według twojej oceny, stara się być dobrym mężem.
Ty jednak boisz się dalszego z nim zycia, ale nie chcesz rozwalać rodziny.
To taka  moja ocena twojej sytuacji dokonana z grubsza.
On twierdzi, że kocha tylko ciebie. Bzdura. On kocha rodzinę, którą razem z tobą stworzył, dom do którego wraca po pracy, swoją ulubiona miejscówę na kanapie, swoje półki w szafie, cały ten swój dorobek, na który cieżko pracował. Ty najwyraźniej złą zoną nie jesteś, potrafisz zadbać o dzieci, odnajdujesz się w roli pani domu, przez lata wypracowaliście sobie jakiś model funkcjonowania rodziny, model do którego pan jest przywiązany i przyzwyczajony. Jako kobieta też jesteś ok bo nie puszczasz się, jak wiele innych mężatek, pewnie też dbasz o siebie i reprezentujesz sobą jakiś poziom. Jest też rodzina i są przyjaciele, środowisko zawodowe- cały szereg różnych wspólnych waszych uwarunkowań. Normalna rodzina, normalny dom.
Pytasz dlaczego on został.
no właśnie daltego on został. Przecież musiałby być ostatnim kretynem, żeby zostawiać swoje miejsce na ziemi, cały swój dorobek, sprawdzony związek i rzucać się w nieznane, na dodatek w ramiona baby, która puszcza się z żonatym. Owszem, wiem o tym, że i tacy idioci się zdarzają, ale w normalnym zyciu jest to raczej rzadkość. Może gdybyś ty była do niczego, gdybyś była jakąś herod babą, brudasem albo latawicą, to owszem kur...cy się żonaty poznawszy bardziej dostosowaną do wspólnego zycia boczną latawicę może byłby bardziej chętny do rzucenia sie na głęboką wodę. W waszym jednak przypadku nie ma takiej potrzeby- ten chłop ma zapewnione wszystko, co potrzebne mu jest do zycia i byłby głupi, gdyby rozwalił rodzinę dla jakiejś baby.
Skoro ta druga jest niby porządną kobietą, to wyobraź sobie, co ten facet musiał jej naopowiadać, skoro ona zdążyła zaangażować się uczuciowo w tę znajomosć i na dodatek dała temu człowiekowi wielki kredyt zaufania. On na pewno dobrze ją bajerował, zwodził i kołował- inaczej w miarę porządnakobieta nie poszłaby do wyrka z zonatym i dzieciatym, a po drugie nie zaangażowałaby sie uczuciowo.
Jaki z tego wniosek dla ciebie?
no raczej oczywisty.
Jesteś żoną zwykłego skur...la, który na pierwszej swojej kochanicy przetrenował skoki w bok, zasmakował w tym i wyspecjalizował sie w bajerowaniu durnych bab.
Nie chcę krakać, ale faceci reprezentujący taką mniej więcej filozofię życia, jak ten twój, raz zasmakowawszy rozkoszy moczenia w bocznych potem nigdy z tego nie rezygnują. Bab rozkładających się przed żonatymi nie brakuje i jak wiele razy juz pisałam, nigdy nie zabraknie, więc wiadomo, jak będzie wyglądało twoje życie. Bedziesz wbijała się w lata, w coraz większe doły, w depresję i żyła, jak wystraszony zając pod miedzą, coraz bardziej skołowana i bezradna. Ten facet to recydywista w swoim fachu i kawał skur...la.

Oliwio , dość brutalnie chciałaś mi uzmysłowić z kim mam do czynienia , bardzo otwarcie wyraziłaś moje obawy w swoim poście . Mój mąż niestety nie jest kryształowym człowiekiem , jest skończonym draniem , który mnie cholernie skrzywdził , zburzył wszystko ... Ale ma tez drugą stronę niestety . Jest naprawdę dobrym ojcem , zaradną głową rodziny ... kurde nie chce tego tracić . Dlatego też wybaczyłam raz , i nie rozstałam się z nim po kolejnym razie ( bez moczenia u bocznej )
Dlatego staram się docenić to jak stara się teraz , i chcę naiwnie wierzyć w to , że nie będzie już kolejnych razów ... może jestem głupia i naiwna , ale tak chce w to wierzyć . Istnieją osoby którym się udało ...
Bartass - On wie jak bardzo mi czasami cieżko , widzi to , nie ukrywam tego , chcę jedynie nauczyć się nie wypominać mężowi tej kobiety . Nie chce , żeby ona pojawiała się w Jego myślach ... to wszystko

Moim zdaniem nie ma u Ciebie ani naiwności, ani głupoty, jest tylko strach przed zmianami,  ochrona dzieci,  może i nadzieja, choć i dla mnie niewielka, że mąż zmadrzeje. Ale ten gorszy scenariusz cały czas w głowie masz i może kiedyś dojrzejesz do niego. Nic na siłę. Póki on mówi, szczerze lub mniej, że chce z Tobą być, a sprawa kochanek jest jakimś tam batem, to jesteś na plusie.
Tylko co do seksu, przemyśl racjonalnie bezpieczeństwo,  różnie bywa.
Za wypominaniem też nie jestem. Po pierwsze, wybacza się, czyli konsekwentnie nie powinno się tego drążyć. Jak się wyrwie,  spoko, jesteś tylko człowiekiem. Nawet należy czasem przypomnieć, że boli. Tylko dopóki to wałkujemy, atmosfera jest zwarzona, drepczemy w miejscu zamiast iść do przodu i naprawiać. Na myśli nie wpłyniesz, na spotkania z nią tez nie, jeśli będzie go ciągnęło. Chyba że w klatkę go
Wiec dla własnego bardziej dobra, dbaj o siebie, dla niego bądź miła i łaskawa, niech wie, że go chcesz, ale nie będziesz mu pobłazać bez końca.
I tak na wszelki wypadek przemyśl kwestie finansów i zabezpiecz się, żebyś miała stabilną sytuacje w razie czego.
Po czymś takim trzeba niestety zamienić idealizm na realizm i być przygotowanym na wszystko.