skrajna niepewność siebie - Netkobiety.pl

Wiem co czujesz, sama przez to przechodziłam. Zawsze myślałam, że jestem nie atrakcyjna, nie zasługuje na żadnego faceta i w ogóle na wszystko co jest dookoła. Nie mówiąc o tym, że jestem epileptyczką już bardziej dobijając mnie tym, że jestem chora i w ogóle nie powinno być mnie na tym świecie. Nie jestem ideałem kobiety, nie mam ładnej buźki, zgrabnego ciała, ale z czasem zaakceptowałam siebie taką jaką jestem. Wiem, że jest to trudne (i to bardzo), ale nie warto się załamywać. Spróbuj myśleć, że jesteś kimś kto akceptuje samą siebie nie patrząc na to co mówią inni. To dużo robi uwierz mi. Od kiedy zaczęłam chorować moja samoocena była równa zeru, ale z czasem zaczęłam się z tym oswajać, przyzwyczajać myśleć inaczej. Też nie miałam faceta i założyłam konto na portalu randkowym. Pisałam z wieloma facetami, którzy niby pisali, że oni akceptują mnie bezgranicznie taką jaką jestem. Ale jak przychodziło co do czego uciekali gdzie pieprz rośnie bez żadnego słowa. Fakt bolało jak cholera, było rozczarowanie, myśli, że nie jestem niczego i nikogo warta, brzydka, nie atrakcyjna i wszystkie różności z tym związane. Fakt poznałam później na tym portalu chłopaka, na zdjęciu nie był atrakcyjny i przystojny. Nie miałam chęci mu odpisywać, ale pomyślałam odpisze na odczepnego. Był oczywiście strach, nie pewność przed tym wszystkim. Z czasem okazywało się być coraz lepiej. Rozumieliśmy się (i rozumiemy do tej pory), bardzo dobrze mi się z nim rozmawiało (i rozmawia!). Cholerny strach był kiedy zaproponował spotkanie. Zgodziłam się z niechęcią i strachem, że zerwie znajomość ze względu na to , że jestem nie taką atrakcyjną kobietą. Nie zerwał znajomości bo byłam szczera wobec niego. Od tamtej pory jesteśmy razem. Najważniejsze jest to żeby nie wstydzić się tego wszystkiego i akceptować to wszystko. Mężczyźni zauważą, że akceptujesz siebie taką jaką jesteś i będzie to ich przyciągać i będą to akceptować. A i na pewno znajdzie się ten książę z bajki. Może po prostu powiedz mu prosto z mostu, że nie byłaś jeszcze z nikim w związku? Jeżeli będzie w stanie to zaakceptować zaakceptuje, jeżeli nie nie jest Ciebie wart. Tak samo z pozostałymi zaletami

No i widzisz nie było aż tak źle jak myślałaś. Może nie wszystko jest pokolorowane szarymi barwami.
Fakt faktem pierwsze spotkanie nowo poznanych ludzi, którzy poznali się przez internet zawsze wychodzi tak jakby głupio, sztucznie, nie tak jak byśmy chcieli innie niż spotkania ze znajomymi. Wiemy już jak dana osoba zachowuje się, pisze przez internet, ale nie wiemy jak zachowa się w normalnym życiu przy pierwszym, drugim spotkaniu. To jest okres poznawania się, poznawania siebie samych i tej drugiej osoby. Jak oboje będą na siebie reagować, jak zachowywać, czy będzie się im dobrze rozmawiać itp.
Daj sobie czas, pozwól sobie na kolejne spotkania i wtedy sobaczysz czy coś z tego będzie, czy któryś z nich będzie coś warty, czy Ty będziesz warta, któregoś z nim i czy, z którymś może wyjść coś więcej niż tylko koleżeństwo.
Jak zaczęłam spotykać się z moim chłopakiem było podobnie, dobrze znaliśmy się poprzez pisanie na gg, ale nie wiedzieliśmy jak każdy z nas zachowa się na pierwszym drugim i kolejnym spotkaniu. Strach, nie pewność i uczucie, że dana osoba nas nie zaakceptuje zawsze będą w nas w środku i zawsze będą nam towarzyszyć. Trzeba z nimi walczyć choć to nie jest takie łatwe. Każdy ma jakieś wątpliwości.
I dobrze, że niczego nie żałujesz. Potraktuj to jako małe zwycięstwo. I nie poprzestawaj na tym - na poznawaniu siebie. To sprawi siebie, że będziesz poznawać siebie dogłębnie i będziesz wiedziała czego chcesz a tym bardziej jakiego partnera szukasz i czy któryś z tych dwóch panów będzie tym jedynym, z którym chcesz się związać (oczywiście z wzajemnością).
Wiadomo w życiu zdarzają się nie przyjemne zdarzenia i jedni nie dają sobie z nimi rady jak drudzy i dlatego zamykają się w sobie(?), mają kompleksy itp.
Gafy? potraktuj je jako małe niewinne epizody, które nie mogą się już wydarzyć. A jeżeli pozytywne rzeczy znaczą dla Ciebie więcej pomyśl o nich jako nic nie znaczące małe chwile, które nic nie znaczyły. Znajdź może takie rzeczy, swoje pasje, to co lubisz robić, w czym jesteś dobra i rób to. Wtedy zapomnisz o tym wszystkim i będzie coraz lepiej.