Małe grube kobiety - Netkobiety.pl

Prawdę mówiąc, nie zauważyłam niczego takiego w swoim otoczeniu.

Ja jestem taką grubą kobietą, na zewnątrz pewną siebie. Należę do osób, które się  nie poddają, gdy z urzędu wyrzucają mnie drzwiami wchodzę oknem. Ale dla swojego otoczenia staram się być wyrozumiała, kulturalna, zawsze służę pomocą i radą. Pamiętam o urodzinach, imieninach a nawet rocznicach ślubu. A ostatnią rzeczą jaką bym chciała, to zrobić komuś przykrość

Nie rozumiem ...za bardzo sensu tematu można też powiedzieć że wysokie patrzą na facetów niższych z góry
Ludzie są jacy są czy to puszyste wysokie  panie czy małe grube czy wysokie szczupłe....ja ma niską " korpulentną siostrę i jest zajeb,.... nie zamieniłbym ja na nikogo innego...jest sympatyczna, grzeczna, uczuciowa, towarzyska i jest dobrą matką....
Wydaje mi się, że czym więcej w życiu przeżyjemy, czym więcej nas życie uczy pokory....takie tematy przestają miec totalnie znaczenie...

może mają jakieś kompleksy... przynajmniej ja w moim środowisku tego nie zauważam.

Dzięki, że mnie nie krytykujecie, że podniosłam tak kontrowersyjny temat.
Właściwie po wpisie, przypomniałam sobie, że znam jeszcze dwie super koleżanki, które pasują do opisu, mimo to są fajne. Statystyka, więc się zmienia: 50% małych i grubych...
Tak się jednak złożyło w ostatnim czasie, że właśnie takie osoby, jak mogły, to ,,ryły" pode mną.
I właściwie - chciałabym rozszerzyć temat: na - sorry za sformułowanie - suczą zazdrość. Sformułowanie, jak najbardziej adekwatne, do pewnego typu
kobiet.
Znam cudowne dziewczyny i odkąd wyszłam za mąż, moje przyjaciółki, to tylko kobiety. Jednak w każdej pracy znajdzie się jakaś ... która niczym krecik ryje pod tobą. I ten brak solidarności między kobietami. Uwielbiam film ,,Volver" Almodovara i marzy mi się taka głęboka relacja płciowa
Choć na tym forum większość kobietek jest super To znaczy wszystkie...

Wiesz Franek - mi nie chodzi o sytuacje prywatne, ale o sytuacje zawodowe. Prywatnie dobieram sobie towarzystwo, jakie chcę, i takie buńczuczne zachownia są dla mnie bez znaczenia. Zawodowo - wygląda to zupełnie inaczej. Po prostu nie znasz, jako facet, ,,umiejętności" niektórych kobiet. Mężczyźni załatwiają swoje problemy krótko i otwarcie, lecz niektóre kobietki - oj, oj, oj. Najpierw szukają słabego punku - bezinteresownie zapewniam, nie dlatego że coś zrobiłaś, uraziłaś itp. Powody banalne: fajniejszy mąż i zawiść, dłuższe nogi - to samo, zbyt często się śmiejesz - powód, by Ci dokopać, nie daj Boże jesteś ładna - to już dla niektórych przestępstwo ... I nie chodzi o to, że one bezpośrednio Ci dogryzą. Oj, nie. Za plecami będą mówić innym, jaka jesteś okropna, niekompetentna, tak, aby dotarło do szefa i abyś miała problemy. Taką metodę Gebellsa stosują, że kłamstwo 100 razy powtórzone zaczyna być prawdą. Oczywiście wyjaśniasz to z szefem i jest ok, ale on już zapamiętał negatywną o Tobie myśl, więc następnym razem, jak zaliczysz wpadkę, to nie będzie to tylko wpadka... Wiele kobiet to przebiegłe manipulatorki, nie da sie z nimi nic wyjaśnić bezpośrednio, bo zaczną płakać, że fałszywie je oskarżasz, jesteś zarozumiała i robią Ci ,,gębę" jak mogą. A lata wprawy powodują, że są bardzo skuteczne itd.
Ma to bezpośrednie przełożenie na Twoją pracę zawodową, szczególnie jeśli szef/owa są słabi. Szykanowana kobieta zaczyna obrywać po głowie za wszysto, poddana zostaje mobbingowi i wierz mi nie jest to do pozazdroszczenia.

Za czasów szkolnych miałam taką ("małą i grubą") nauczycielkę od chemii. I owszem, była ona "władcza", ale w takim znaczeniu, że "rozstawiała wszystkich po kątach" ale bez pogardy, zarządzała, wszędzie jej było pełno, taki typ organizatorki- ale nie w złym znaczeniu, bo była przy tym przemiłą, troskliwą o ludzi, bardzo empatyczną osóbką- więc zupełnie się nie wpisuje w ten typ, jaki opisałaś

Ale ogólnie brzydsze kobiety często mają tendencję do dowalania tym ładniejszym i kopania pod nimi dołków, z tym się zgodzę. I NIE, nie twierdzę, że wszystkie kobiety mają taką tendencję.
(A grubsza i niższa nie od razu musi oznaczać "brzydsza")

ha, to ja, niska i gruba

Postaram się siebie ocenić obiektywnie, ale także na podstawie opinii innych osób. Zatem:
- jestem władcza, lubię rządzić, uważam, że jak ja czegoś nie zrobie to nikt tak dobrze tego nie zrobi jak ja. Oczywiscie, jak się na czymś nie znam to to przyznaję od razu.
- jestem wredna wobec osób, które sa też wredne, ale czasami ktoś niewredny oberwie rykoszetem
- fakt, nie kumpluję sie z dziewczynami, bo uważam, ze większość to idiotki- możliwe, ze na takie po prostu trafiałam.
- wolę towarzystwo facetów i fakt, pośród nich czuję sie swobodnie, żartuję, dobrze się bawię.
- nigdy na nikogo nie nakablowałam, chyba, ze był to mój obowiązek. Czyli ktoś skłamał, nie wykonał powierzonego mu zadania, a ja musiałam powiedzieć prawdę. Ale nie nazwałabym tego skarżeniem.

no to chyba na tyle.

Cóż ja jestem akurat gruba i wysoka, dobrze więc że nie podpadłam autorce

A konkretnie ile centymetrów i ile kilogramów trzeba mieć?
Bo nie wiem czy się łapię i w związku z tym mogę wyrazić moją opinię w temacie.

A jak do trzydziestki byłam chuda? jednak trochę lat...a potem przytyłam?

Z tych osób co poznałam, to akurat nie mam zbyt wielu takich doświadczeń. Ja miałam raczej w odwrotną stronę, że byłam wyśmiana czy to w podstawówce czy w gimnazjum przez te ładniejsze dziewczyny itp. Ja sama nikogo nie wyśmiewałam i nie wyśmiewam, a tak, mam teraz dużą nadwagę. Jestem akurat w miarę wysoka - 170. Nie od tego to tak zależy. Niektóre kobiety są po prostu wredne, niezależnie od tego czy szczupłe czy nie. Ja jestem po prostu myślę zdecydowanie nie wredna, sympatyczna, no i taka byłam i będąc szczupłą i teraz będąc grubą, z nadwagą dużą też. Jasne, że czasem komuś zazdroszczę, ale to nie tak, by dogryzać. Mimo nadwagi ogólnie wierzę w siebie, mimo że mam wiele wad, nie wyglądam super teraz, ale to zmienię, a ogólnie to lubię siebie, myślę, że to jest ważne.

A dogryzają często jasne, że z kompleksów i ogólnie są wredne uważam. Ja bym czegoś takiego nie zrobiła. Kiedyś bardziej przejmowałam się, mniej wierzyłam w siebie, ale i wtedy bym nie dogryzła, nie jestem taka po prostu. No, ale fakt to często kobiety dogryzają sobie, nie facet kobiecie i to jest przykre. Uważam, że nikt nie powinien dogryzać, nieważne czy jest się chudym, szczupłym czy grubym. Niby oczywiste, ale niektórzy pewnie zapominają i jak piszesz kammiś zaglądanie komuś w talerz nie jest fajne. Dla mnie w takim tonie mówienie ile ktoś je zwłaszcza, gdy to nie jest bliska nam osoba jest po prostu okropne, niezależnie czy ta osoba jest szczupła, gruba czy jaka. Tak samo wtrącanie, by np ktoś zjadł mięso, że musi koniecznie jak mówi, że nie je mięsa to tak samo wredne.

No ja wiem, ja tylko piszę o swoich doświadczeniach. Wierzę, że może być odwrotnie też, zależy od człowieka. No i temu tak samo jestem przeciwna. Ja tam nie oceniam tak, sama mało się maluje, a jak ktoś dużo czy coś to nawet by mi nie przyszło do głowy mówić czy myśleć, że to źle i robić jakieś komentarze. Na studiach już było lepiej, jest inaczej, chociaż też jakoś zbyt lubiana nie byłam (to jakaś moja zmora, ale cóż, najważniejsze, że mam chociaż parę bliskich mi osób, to mi starczy). No, ale jednak też zdarzało się, że np jakaś dziewczyna powiedziała jak mówiłam komuś, że nie lubię się malować, czasem tylko tusz do rzęs czy coś, to ona zgryźliwie "Makijaż to nie tylko tusz do rzęs", gdzie o żaden komentarz nikt nie prosił i nie było to z jej strony miłe. Ona sama sporo się malowała, ja tego nigdy nie oceniałam, bo co tu do oceniania? Każdy tam lubi inaczej i ważne jaka osoba jest, a nie. Znowuż nie zawsze tak jest, bo w liceum prywatnym była też dziewczyna inna ode mnie, mocno umalowana itp, ale bardzo fajna. Od niej nigdy nie słyszałam niemiłych uwag i dobrze nam się gadało Zależy od człowieka - wiadomo.

Szkoła podstawowa - towarzystwo mieszane,  były sporadyczne spory były między dziewczynami, ale dało się wytrzymać.
Szkoła średnia - sami faceci i niezwykle zdrowe relacje międzyludzkie.
Studia - prawie same kobiety i się zaczęło. Od mojej przyszłej przyjaciółki usłyszałam, że jestem głównym przedmiotem plotek dziewczyn z akademika, co było tym bardziej zdumiewające, że ja z wieloma z nich słowa nie zamieniłam. Niektóre wyszły za mąż i wtedy się uspokoiły. Nie oceniano mojego poziomu intelektualnego, oj nie. Tylko fizyczność.
Praca - większość kobiet. I czasami piekło. Przychodzi młoda i ładna dziewczyna do pracy i musi oberwać od właściwie nie tylko małych i grubych, ale kobiet w ogóle. I ona obrywa nie tylko na początku, ale przez chyba całe zawodowe życie.

Hmmm... może podczas ćwiczeń odchudzających odparowuje nadmiar wredoty razem z potem? : o

Wypowiem się jako taka niewysoka (bo 162 cm to już nie "mała") i gruba (schudłam 15 kg od zeszłego roku, ale uważam że 62 kg to dla mnie wciąż za dużo), z kompleksami Zawsze staram się być dla każdego miła. Czasem wśród bliskich mogę być złośliwa (nie w chamski sposób, tylko po prostu czasem mam cięty dowcip i rzucę trafną ripostą), ale nie ma to raczej związku z moim wyglądem- po prostu w mojej rodzince takie dogryzanie sobie jest normalne.

Mam zaś koleżankę, która jest bardzo szczupła, zadbana, zawsze pięknie umalowana i ubrana i... jest po prostu wredna. Na myśl o niej od razu mnie trzęsie i cieszę się z całego serca, że widzimy się maksymalnie raz na rok, przypadkowo.

Zawsze jak się spotkamy w sklepie, albo na mieście, to ona MUSI mi dowalić. Bez powodu. Po prostu wita się i od razu śmieje "O boże, MissF, ale przytyłaś!" (to usłyszałam kiedy ważyłam 78 kg, kiedy tyłam po prostu potwornie z winy rozregulowanych hormonów i miałam olbrzymie kompleksy), ostatnio zaś dogryzała mi przy moim chłopaku (spotkaliśmy ją w sklepie), że jestem strasznie spięta i że ona nie rozumie, jak ja mogę ciągle łazić ze swoim chłopakiem, bo ona by tak nie mogła. Nie wiem skąd tyle w niej żółci, bo nigdy nie byłam dla niej niemiła. Może z zazdrości, że ta "gruba i brzydka MissF" jest w szczęśliwym związku, a ona po rozstaniu z ostatnią "miłością życia" jest ciągle sama.

Po prostu niektórzy ludzie mają kompleksy i muszą się podbudować docinając innym. Szkoda mi tych ludzi, bo muszą mieć bardzo smutne życie, skoro budują własną samoocenę na dowaleniu innym.

jak widać życie małych kuleczek nie jest łatwe.

Czarownice  i wiedzmy bywaja zazwyczaj chude.
Malutkiej i tlusciutkiej nie zdarzylo mi sie spotkac w zadnej bajce..........

A tak na powaznie - zupelnie niezrozumiala klasyfikacja osobnicza wg wzrostu i wagi.
Swoje doswiadczena z jakas wredota mizernego wzrostu i slusznej wagi przekladasz na cala populacje.
Cos w stylu "blondynki sa glupie", "rude sa wredne","Polacy kradna samochody"  itp
Historia zna przyklady klasyfikacji ludzi wg jakis tam kryteriow i nic dobrego z tego nie wyszlo.
Daruj sobie zatem takie uogolnienia.

Coś w tym jest. Wiele z nich uważa, że za urodę należy im się jakieś specjalne traktowanie. Ale nie ze mną te numery Bruner. Ostatnio odwiedziła mnie taka sfochowana "modelka" nie potrafiąca zrozumieć, że w dorosłym życiu trzeba być poważnym i poważnie traktować ludzi. Cóż. Pojeździła sobie trochę. Może spokornieje, może nie. Pierwszego kopa dostała od życia na sesji poprawkowej:P