Mądra żona... Anioł? Kapral? Manipulantka? - Netkobiety.pl

Mądra zmanipuluje, szkoda że ja jestem głupia Trochę kapral, trochę anioł, tzn nagadam się ale w końcu sama zrobię, bo jak on zrobi to albo będę czekać kilka dni, albo zrobi nie tak jak trzeba

Na więcej opcji były puste pola do wypełnienia przez Was No i chodzi o kobiety, które z jakichś powodów jednak się związały - albo przed ślubem czegoś nie było, albo było ale nie widziały, albo nie mieszkali razem, więc nie miały jak widzieć, albo widziały, ale myślały, że zmienią, czy też wiedziały, że nie zmienią, ale inne zalety osobnika przeważyły. Jesteśmy po ślubie, coś nam przeszkadza, rozstawać się nie chcemy/nie możemy - jak działamy? O tym jest ten wątek

Zgadzam się. Ja jestem bałaganiarą, czyli typ pierwszy. Nie czuję się źle w bałaganie szczególnie, nie musi być u mnie wszystko równo poukładane. Nie odczuwam wielkich katuszy, gdy jest gdzieś kurz, tzn zmyję go, ale jeśli nie zmyję od razu, to nie ma dla mnie tragedii. Zdecydowanie nie sprawia to, bym się tym bardzo przejmowała. Nie jestem więc typem totalnie porządkowym, ale też nie jakimś syfiarzem, po prostu jakiś bałagan bywa w rzeczach, w szafie czy to na biurku, ale to tak, a np żywności w pokoju u mnie nie ma czy takich rzeczy, bo bez przesady, to to nie. Wanna, wc są u mnie czyste, tutaj to jest akurat dla mnie ważne, tak samo w kuchni. Da się ze mną wytrzymać, a jak ktoś ze mną żyje i lubi  większy jeszcze porządek, to się dostosowuje i staram się o to dbać. Z chłopakiem jeszcze nie mieszkam, ale jak mówię jestem elastyczna, raczej nie będzie trudno, on jest bardziej porządkowy, to najwyżej w niektórych kwestiach postawi mnie do pionu

Mi to bliżej do kaprala niż do anioła Mówię i ma być zrobione
Albo inaczej.... raz powiedziałam i powtarzać nie będę, ale zrobić też nie zrobię.

Nie chodzę i nie zbieram brudnych ciuchów, jak wrzuci do szafy brudne, to brudne założy, jak nie sprawdzi kiszeni przed wrzuceniem czegoś do pralki, to wypiorę jak leci, bo nie mam nawyku sprawdzania. Poza tym mój mąż należy do tych łatwych w obsłudze i nieskomplikowanych we współżyciu Myślę, że to działa w drugą stronę również, on prosi, a ja robię, bo wiem, że jak ja poproszę, to on też zrobi i to bez żadnego "zaraz", "potem" etc.

Na samym początku próbowałam manipulowania ale, że "robiłam to źle" i po czasie manipulujący był bardziej zamotany w manipulacjach niż manipulowany, to odpuściłam

Gdy mąż nabałagani- posprzątam, albo go opierdzielę. Zależy chyba od humoru.
Zazwyczaj sprząta po sobie, więc nie muszę być ani aniołem, ani dyktatorem.
Dzielimy się obowiązkami i po krzyku. Ja robię swoje, on w tym czasie swoje i tyle.

Ja się przed bałaganem mojego faceta zabezpieczam.

Tak więc ma on swój własny pokój rozrywek, gdzie leżą jego gitary, sprzęt do nagrywania i gdzie sobie może śmiecić ile chce, bo tam nie wchodzę. Ma bana na gotowanie- jego kulinarne wycieczki kończą się zawsze Sodomą i Gomorą. Nie sprzątam w jego szafie, więc jak niczego znaleźć nie potrafi, to nie mój interes. Nie odwiedza mojej biblioteki- jak chce coś z niej to pyta mnie.

Nie ma sensu zwracać mu uwagi na wodę w łazience czy plamy z kawy przy śniadaniu. To sprzątam szybko sama i przechodzę do porządku dnia.

No, Mussuka, ja codziennie myję podłogę w kuchni (pies) i dostałam od sąsiadów ksywkę Odkurzacz, bo latam z nim nie tylko rano ale i wieczorem. Łazienkę też mi się zdarza myć kilka razy na tydzień. Tylko zdaję sobie sprawę, że moja obsesja czystości nie jest koniecznie dzielona z moim kompanem, więc nie zrzędzę i nie poganiam do roboty. On ma swój ogród, do którego ja się nie wtrącam.

Chyba niepotrzebnie podałam przykład, bo skupiły się Panie w większości jedynie na tym bałaganie Powtórzę więc: w wątku chodzi o upierdliwe sytuacyjki życia codziennego, na tyle uciążliwe, żeby zakłócały spokój, ale nie na tyle ważne, żeby się rozwodzić

No ok, ale dla mnie ten opisany syf to nie upierdliwa sytuacyjka tylko DUZY problem. Nie rozwiazany w jakims rozsadnym czasie prowadzilby do rozwodu.

Moze napisz o jakie inne jeszcze upierdliwosci moze chodzic, bo notoryczny balagan jest, w moim przypadku, sporym wykroczeniem:))

No dobrze, w takim razie balagan odstawiamy i rozwazamy male upierdliwosci u partnera. Upierdliwe, drazniace ale nie burzace krew w zylach:)
Coz, jesli naprawde sa tylko upierdliwe, to rozmawiamy o nich, moze czasem i sto razy przypominamy, ze to drazniace i jesli nie da sie nic zrobic, to chyba przyjdzie nam z tym nauczyc sie zyc:)

Moj ma to samo, pogubi, poroznosi a potem szuka i wscieka sie na siebie, nas, caly swiat:) I znajduje, tam gdzie polozyl. Czyli zupelnie gdzie indziej za kazdym razem.
Mnie strasznie kiedys irytowalo kiedy moj partner do kazdej zupy (KAZDEJ!!) wrzucal chleb, taki pokruszony na wieksze kawalki. Zeby zagescic. Niby nic takiego, sam to zje, ale jakos mnie draznilo, jak do barszczu wigilijnego tez zaczal drobic bulke. Teraz machnelam na to reka. Spaprze zupe to on ja zje i tyle:)
Albo manipulowanie w aucie, w momencie kiedy juz w nim siedzimy i np. gotujemy sie tak jak teraz (w upalne dni to naprawde masakra tak siedziec i czekac na klime). Nauczylam sie zatem, ze otwieram drzwi, stoje i czekam az on tam wszystko pouklada, poprzypina, popodlacza i wreszcie odpali silnik (wraz z klimatyzacja) - wtedy wsiadam. Odkad tak zaczelam robic (wczesniej powiedzialam czemu stoje i nie wsiadam), jakos przyspieszyl rytual ruszania autem:).

O, jeśli o to chodzi, to mój ma zwyczaj zwracania mi uwagi podczas jazdy. Nie mówi tego żeby mnie zdenerwować, tylko zawsze odruchowo mówi "Uważaj, coś jedzie!", no ale ja to widzę... Ogólnie nie lubię jak ktoś mi coś powie, zamiast najpierw zobaczyć, czy ja już robię to, co on chce powiedzieć. Na początku denerwowałam się, jak za każdym razem krzyczał tak, nawet bez potrzeby i ja drygałam rozglądając się, że coś robię nie tak, a się okazywało, że dobrze jadę, a on bez powodu 'spanikował'. Ale teraz już mi przeszlo i faktycznie czasami przydaje mi się jak on mi zwróci uwagę na coś podczas jazdy Albo bardzo częssto słowami przypisuje sobie coś, co zrobilam ja ale to już robi po to, żeby się ze mną droczyć! I zdarza się to naprawdę często! Na początku bardzo sprawialo mi przykrość, kiedy rozmawiać ze swoją rodziną czy kimkolwiek, zawsze używał słowa "ja" (zawsze był bardzo samodzielny), a nie "my" mimo, że coś zrobiliśmy razem, kilka razy zwróciłam mu na to uwagę, ale po dłuższym czasie przestałam, daje mu tą satysfakcję pochwalenia się, bo wiem, że on wie, że zawdzięcza to również mi

na drugie ma Hiacynta a po mamie Bucket?:)

Też to przerabiałam
Ale przyznaję się bez bicia, że takie uwagi też mnie samej zdarzało się rzucać. Ot, takie przyzwyczajenie kierowców.
Teraz oboje staramy się tego nie robić.

Jak pisałam nie mieszkamy jeszcze razem, ale z tego co piszecie już widzę, że faceci to naprawdę podobni w niektórych kwestiach Chociażby na wyjeździe mój często pyta gdzie jest to czy tamto i że pewnie brałam A ja oczywiście nie brałam, nie przestawiałam mu i znajduje to i mówi "No tak" Parę ładnych razy tak było hehe

Pod względem porządku jesteśmy bardzo surowi obydwoje. Także w tym się zgadzamy.
Ale jest taka rzecz otóż mój na imprezach za kołnierz nie wylewa, tradycyjnie jest ,,wleczone''. To rzadko się zdarza, ale na imprezach okolicznościowych to jest pierwsze gardło. On ma naprawdę mocną głowę, więc inni często odpadają a po nim nie widać. Jak mówię ot zdarza się czasem także nie mam z tym problemu. Problem jest taki, ze on pije i przy tym bardzo zachęca innych, szczególnie Ci ze słabsza głową chcą dorównać i zazwyczaj się przewracają. A są takie dziwne kobiety które wszczynają awantury i krzyczą i są niezłe draki bo mój podpuszcza: ,,no co ty głupi baby się boisz, no i czasem są draki''. I takie hardcorowe sytuacje. Ale sprawa jest tez teog typu, że ja sie boję, bo np on zachowuje is w porządku ale inni nie. I kiedyś o mało by od takiej jednej baby dostał, bo jej faceta podjudzał. Znaczy ten facet to taki pantofel i trzeba, a jego ta taki babo chłop. No i jak zobaczyła, że mój namawiał to go chciał uderzyć w sumie dobrze, zę był już bardo pijany bo  by się dobrze nie skończyło a tak to ja ja za rękę złapałam i się uspokoiła. Ale ja go proszę, juz w domu, żeby takich sytuacji unikał. Ale on sie śmieje i robi swoje. Po drugie czasem po imprezie trzeba mu isę pomoc ogarnąć, i ja isę boję, że się przewróci, i coś sobie zrobi. Co prawda ja go pilnuję i trzymam. Ale i tak kilka razy się wywrócił, na szczęście niegroźnie, ale zawsze. I ja mu potem mówię: następnego dnia widzisz kochanie mogłeś sobie krzywdę zrobić, a jakbyś spadł z tych schodów, albo głowę na chodniku rozbił?! Co by było co?! Ja mu na spokojnie tłumacze. To samo jest na samej imprezie on jak pije to nie wolno mu nic powiedzieć, zresztą nawet nie wypada, więc ja się nic nie odzywam ale inne kobiety, które same nie piją niepotrzebnie się odzywają i on czasem im bardzo dokucza. Ja jak widzę, ze pije a nic nie zje, to go zachęcam, zobacz kochanie, tego spróbuj zobacz jakie dobre, albo no misiek zobacz zdejm marynarkę bo gorąco, o zobacz choć wyjdziemy na zewnątrz. Ale tka delikatnie, podejściowi żeby go nie zdenerwować i nie zrobić z siebie jakieś głupie rozdartej baby. Proszę, wstań, już może wystarczy co misiek?! Luzuję mu krawat, poprawiam koszule, a on taki dumny, ze jest tak się nim zajmuję. Kiedyś np żona jego kolegi siłą wyprowadziła tamtego z przyjęcia, a mój jak to zobaczył to chciał iść za nimi i coś pyskować, patrzę a on już wstaje i mówi że idzie ratować Romka, jak się przestraszyłam bo to było 4 piętro tamta baba taka dziarska przecież by na łeb pospadali. I go zatrzymuję: kochanie nie idz, bardzo  Cie proszę, choć tu do mnie, zostań, nie goń ich. I go trzymam za rękę. No i się wrócił. Bo ja prosiłam. Ale tak naprawdę ładnie prosiłam.

Jak dobrze że przeczytałam ten temat,

pozazdrościłam i z anioła robię się od dziś manipulantką

wiórka.ck- myślę że kobieta anioł jednak jest sfrustrowana ciągłym sprzątaniem po kimś ... a manipulantka zagoni wszystkich do pracy, oczywiście sama też świeci przykładem no i robota szybciej idzie
No i koniecznie trzeba faceta chwalić - również przed znajomymi to wiecie on się wtedy takim supermenem czyje co prawa od "szmaty" ale zawsze

Insurmountable_Woman- z całą powagą, ale jakby mój mąż się tak w towarzystwie zachowywał to dostał by laczkiem przez dupę, całkowity brak taktu i kultury osobistej ... co to ma znaczyć że jak ktoś %odmawia to już pantofel- bez sens. A z Ciebie to jest służąca, a nie 100% kobieta, prawdziwa kobieta nie pozwoliła by sobie na takie traktowanie co impreza to robisz za holownik. A co jeśli ty być zechciała wypić - pewnie byś z buta do domu szorowała bo jaśnie pan by się obraził hehe
PS jak czytam twoje posty to mi się mdło robi albo masz duże problemy z postrzeganiem rzeczywistości albo jesteś trollem

Z tym akurat byłabym baaardzo ostrożna, bowiem nie każdy facet uważa, że fakt, że myje okna i biega ze ścierką czyni z niego w oczach znajomych (zwłaszcza kumpli) supermena, a nie pantoflarza . Ja jednak przezornie chwalę mojego małżonka głównie w domowych pieleszach, ewentualnie w obecności osób, co do których mam pewność, że go nie upokorzę.

Duża przesada. Co innego pić codzienne pod budka z piwem, poniewierać się kilka razy w tygodniu. Mój mąż nigdy. Bo pracuje i nie ma czasu. Ale jak już zdarzy się impreza, raz na miesiąc góra, to lubi wypić i ja w tym problemu nie widzę. Jak czasem wróci na rauszu albo na imprezie zaszaleje. Każdy lubi bawić się i odreagować inaczej. On po alkoholu nigdy nie staje się agresywny. Ale wiadomo jak każdego pijanego nie ma co do awantury prowokować. Bo często kobiety same zaczynają. Bo ja jestem zdania, że każdy pije za siebie i odpowiada za siebie. Mój maż jest bardzo asertywny, jeżeli ktoś odmawia ale z własnej nieprzymuszonej woli to ok. Żaden problem. Ale jeżeli jakiś facet ma ochotę wypić ale żona nie pozwala, i boi się bo ona siedzi obok to wybaczcie. Ale co pomyśleć o takiej kobiecie?! Jakim prawem ktoś komuś coś może zabronić. Naprawdę bardzo bym się wk... jakby mi ktoś powiedział: ty już nie pijesz, ja bardzo za alkoholem ne przepadam, owszem napiję się dla towarzystwa. Ale to ja decyduję ile i nikt mi nie ma prawa powiedzieć wypij więcej czy mniej. I tak samo jest z facetami jeden wypije dwa kieliszki drugi, 10. Ale najbardziej mnie wkurza coś takiego. Jak sa goście ktoś polewa, a jakaś kobieta rządzi się choć sama nie pije, temu już nie nalewaj, ty już nie pij temu ot pół, ty do domu itd.... JAKIM PRAWEM??!! Albo piję i się nie odzywa. Albo nie pije i nie mówi za innych. Wkurza mnie jak ktoś za kogoś odpowiada. Także nie dziwi mnie zachowanie męża, z tym że mnie się to nie podoba al ja tego nie komentuję publicznie, bo to wina panów, że sobie pozwalają wejść kobieta na głowę. Ale żeby kłopotu na imprezie nie robi się nie odzywam, ale mój mąż należy do ludzi śmiałych i odważnych. Więc jak jakiś facet odmówi bo np jest chory, albo nie ma ochoty to on nie namawia ani nic. Ale jak jakaś żona powie za męża, ze on już nie pie, albo zrobi mu jakaś przysłowiową ,,wiochę'' to mój mąż nie odpuści.  Ale do furii mojego męża doprowadzają takie kobiety jak, np. te z Rancza, te żony tych z ławeczki, albo wójtowa. Mojego takie darcie przy kolegach to by dopiero rozgniewało. Zresztą mnie tez. Jestem wygadana, czasem na niego krzyknę ale tylko jak jesteśmy sami. W gościach należy się zachować. Zawsze wychodzimy na wzorowe małżeństwo. Zresztą ja wiem, że on w gościach nie odmówi, ja często mam chęć wina spróbować, albo kieliszek wypić. Więc wzywamy taksówkę. Wtedy jest sprawiedliwie. Nikt się nie poświecą. Zresztą wiadomo nikt idealny nie jest, ale ja 1000 razy wolę, że on jest taki. Niż jak czytam o takich jakiś zazdrośnikach, damskich bokserach, szowinistach to dopiero debilizm.

Cóż lubię, czasem wieczorem pooglądać jakiś polski serial;. Jak większość polaków, w końcu słupki oglądalności skądś się biorą. Zresztą charaktery bohaterów seriali są zawsze zróżnicowane. I każdy jest inny. Dlatego potem tak mniej więcej powiedzieć tu Wam bo wy mnie nie znacie, albo moich znajomych. Dlatego tak mniej więcej można powiedzieć, podobny charakterem do, i tu chyba wszyscy kojarzą bohatera serialowego niż np mojego pradziadka. Więc jak bym powiedziała podobny do mojego pradziadka to nic by nikomu nie mówiło. A jak powiem podobny charakter do tego z serialu... to już prędzej ktoś będzie wiedział.

Co do reszty mój mąz jets naprawdę bardzo kochany. Bo np jak jestem bardzo wrażliwa na krytykę, nie znoszę krytyki. I moj maż o tmy wie. Nigdy publicznie mnie nie skrytykował ani mnie niczym nie zdenerwował. Nawet jak jesteśmy sami i mnie krytykuje to robi to bardoz fajnie, i elegancko. Bo dziś miałam bardzo przykry incydent. Otóż złapałam kapcia, samochód jest jeszcze nowy jeszcze nei wszystko mam opanowane, naprawdę nie jestem mechanikiem i mało się znam na samochodach. Nie potrafię wymienić koła, samodzielnie zlokalizować usterki. Przyznaję, że oprócz na marce i na wyglądzie zewnętrznym i na gadżetach nie znam się na samochodzie No dla mnie generalnie ma być ładny, komfortowy i ma jeździć. Tyle. Wiem, że są kobiety które mają smykałkę do mechaniki ja nie. Przyznaję, ze w ogóle czarna magia. No i wezwałam na miejsce, pomoc. Przyjechał mechanik, i był strasznie nieprzyjemny, ,,głupia baba, nawet koła nie wymieni, do takiej pierdoły mnei wzywa'', ,,po co babie taki samochód'' itd. że mnie nie trudno zdenerwować wpadłam w furie i taką mu awanturę urządziłam, chory człowiek, przecież to jego praca, ja za to płace, płace żądam i MA BYĆ I KONIEC!!! Przecież nie robił tego za darmo, on pracuje na rzecz zakładu. No ale jak isę już wnerwiłam to miał za swoje. Zaraz podjechał mój mąż. W sam środek awantury. Ale też stanął za mną, zresztą to mój maż i ma mnie bronić, obojętnie od sytuacji. I też temu mechanikowi nagadał, ze to jego obowiązek, łaski nie robi. Gdy już ten mechanik odjechał to ja oczywiści byłam tak zła że się poryczałam, no w sumie to ja wygrałam, ale musiałam odreagować. Ale za to kocham mojego męża, ze w ogóle nic nie powiedział, a nie na to, że nie poradziłam sobie z kołem, ani na kłótnie z mechanikiem, ani że płakałam. W ogóle dla niego to normalność. W ogóle zero komentarza. Poczekał jak sie uspokoiłam dał mi wody, i mówi  to jedz przodem. I za to go kocham, ze on mnie nie wyprowadza z równowagi zawsze mogę liczyć, ze stanie w mojej obronie ale nie jest też nadopiekuńczy. Kocham ten dystans!
Ja  uwielbiam za te obojętność. To mój samochód więc nikt nie ma prawa mnie krytykować. I mój maż to rozumie on ma swój i mi go nigdy nie pożycza. I dobrze bo ja nie lubię cudzych rzeczy typu samochód używać. Jeszcze by się coś stało. No ale mój maz mnie nei sprawdza, nie gdera, nie krytykuje. I to mi się najbardziej podoba.
Ja tu gdzieś czytałam wątek o kobciec której ojciec lubi sobie czasem wypić ale jest szarmancki, błyskotliwy, a ma męża niepijącego gbura i jełopa. Który nawet porządnych obrączek nie kupił.
Więc sorry bardo  wole juz opcje pierwszą. Ja uwielbiam jak mężczyzna jest szarmancki, błyskotliwy, jak mnie adoruje.

Ja teog mechanika znam tak ze słyszenia, on jest starszy   ale to mu nie dlao prawa mnie obrażać. Podobno jets nie pijący  w ogóle abstynent, pracowity bardzo. No ale oj u mnie taki miał by małe szanse na przeżycie jakby mnie tak krytykować zaczął w puch bym rozniosła!

NinaLafairy -jak dla mnie ranczo i podobne tasiemce można porównać do wenezuelskich seriali, a ludzi którzy taką rozrywkę preferują cóż uboga rozrywka dla ubogich (intelektualnie)- TO MOJE ZDANIE

Na marginesie nie jestem jakąś sztywniaczką, która chodzi do opery co weekend, ale nie gustuję w kiepskich i tandetnych serialach zresztą nie mam czasu na ich oglądanie bo uważam że jest o wiele więcej ciekawszy i pożytecznych rzeczy niż siedzenie przed tv , wolę ciekawy film, ale też raz na jakiś czas.

Insurmountable_Woman- natomiast uważam takie zachowanie "męża pijaka" w towarzystwie za nie właściwe i już, namawianie do %, co to za towarzystwo w którym wszyscy się kłócą i obgadują ta baba taka, tamta gruba druga rozczochrana - jakaś totalna maskara.
Sama na wódkę też chodzę ale dobrze się bawiąc, a nie wysłuchując czyjś kłótni -  bo to bardzo nie smaczne
Ciebie natomiast odbieram jak kopciuszka zapatrzonego w pięknego księcia jeśli tobie to odpowiada to ok niech wasza bajka trwa, ale wiesz nie lubię jak ktoś na siłę się tłumaczy po co te wywody o mechaniku on taki albo inny ... każdy jest inny, każdy ma prawo do własnych opinii, i komentarzy .... twoje postrzeganie rzeczywistości jest np, inne niż moje