Dziwne rozstanie po 3 latach:( - Netkobiety.pl

Akurat to nie to. Wiem,że nie ma nikogo na boku, nie ma na to czasu.Nigdy też nie oglądał się za innymi dziewczynami, nie ma koleżanek. Zawsze jest w pracy a później siedzi w domu przy komputerze. Nawet ze znajomymi nie wychodzi beze mnie.

To akurat możliwe, bo ma dużo na głowie i pewnie tym się stresuję tylko chciałabym być z nim i go wspierać. Nie wiem jak sprawić,żeby on tego chciał,żeby nie skreślał tego związku przez prace...

Chyba za szybko na to... Sama nie wiem, dwa dni temu zerwaliśmy mimo to,że on wie,że ja chciałam o nas walczyć i gdybym go np. dzisiaj poprosiła o kolejną szczerą rozmowę to mogłaby się skończyć tak samo.A nie chcę go błagać,żeby wrócił.I ten układ co zaproponował.Przynajmniej wiem,że się zobaczymy jeszcze. Straszne dziwne to.Bo jak pisze do mnie to znaczy ,że go obchodzę jeszcze. A nie na tyle żeby być ze mną?

Może pisze do Ciebie bo chce wiedzieć co u Ciebie, w jakiś sposób Cię kontrolować.

Nie wiem całkiem możliwe. Tylko nie wiem po co sam  pisał,że jest smutny, skoro no tak nie musi być.

Zawsze mozna tez zakładać, że ma do Ciebie przyjacielskie uczucia. Co z tego? Na razie sama o siebie nie walczysz, tylko pogrążasz.

Zaczekaj. Może jeszcze na tym dobrze wyjdziesz.

Jak się coś zmieni to napisz na forum.

Cześć

mam taką radę daj sobie na wstrzymanie, nie odpisuj na smsy, nie odbieraj. Bądź nie osiągalna dla niego, znajdź zajęcie basen, rower, rolki.... Ignoruj Go ciesz się życiem bez niego. A jak On zatęskni i zacznie się starać to EWENTUALNIE możesz z nim porozmawiać i spotkać się jeśli tobie będzie to odpowiadało.

Gdyby się stało inaczej,że jemu twoje milczenie i zniknięcie będzie na rękę' to sprawa prosta nie zależy mu, czyli nie był Ciebie wart ;) uszy do góry! :)

Ja zakładam nstępujące opcje:
1. Może po prostu chce, żebyś była szczęśliwa, ale wmówił sobie, że przez to jego ciągłe zapracowanie, nie zapewni Ci tego. Straszyłaś go rozstaniem , wiedział, że nie jest tak jak powinno, więc postanowił od tego uciec? Teraz musisz mu wytłumaczyć, żeby sam się nie obwiniał i jeżeli dalej Cię kocha to jakoś zawalczycie o waszą przyszłość.
2. Stwierdził, że to nie to, ale nie chce Cię zranić i powiedzieć Ci tego wprost. Dodatkowo został mu jakiś sentyment do tego, co było (bo ogólnie było mu z Tobą dobrze tylko teraz cos się w nim wypaliło) i  dlatego dalej chce się z Tobą spotykać.

Opcji może być jeszcze sporo, ale każda pewnie będzie w większym lub mniejszym stopniu nawiązywać do powyższych.
Jedyną natomiast wspólną opcją dla Was będzie SZCZERA rozmowa. Musicie określić się nawzajem czy nadal się kochacie i jest szansa, że do siebie wrócicie czy to już definitywny koniec.

Jestem tu przez ten wątek. Oczy mi wyszły z orbit po tym. Sama zauważasz że kolesia prowokowałaś czemu dajesz wyraz mówiąc o tym że zaczęłaś go pytać czy mu zależy. Troche domowe przedszkole w mojej opini. Albo traktujesz go poważnie zakaładasz ze mu zalezy i akceptujesz sposób w jaki to wyraża. Albo uważasz ze wiesz lepiej czy mu zależy czy nie olewasz go i spotykasz sie z tym kolegą co mu sie podobasz. Potem stwierdzasz jeszcze że chciałabyś o ów związek walczyć. Walczenie prowokowaniem kogoś jest słabe. Myślę też że troche przesadziłaś z dosłownością cytowania wszystkiego co on mówi. Gdybyś miała poczucie tego że wasza relacja jest intymna i cenna nie mówiłabyś że "na seks też nie miał siły". A mówiąc że masz o wiele większe potrzeby seksualne od niego i że to ty naciskasz mnie zabiłaś Myśle ze jak by ten koleś przeczytał o tym jak to wszystko widzisz chyba by już wiecej nie napisał do ciebie sms'iaka. Mam wrażenie że obwiniasz go o ten "układ" a ty sie na to zgodziłaś : O . W głowie mi sie to nie mieści Facet chyba raczej prócz seksu ( serio ) żeby z kobietą jakoś być potrzebuje niesamowitej poezji, powabu, morza czułości, kobiecej wrażliwości, piękna. A jak mu tego nie oferowałaś to nie chciało mu sie wbić do ciebie w sobote. Zastanów sie czy prócz seksu i oglądania filmów też czegoś takiego potrzebujesz

AntiTankNun, rozumiem co chcesz przekazać. Sądzę, że dziewczyna napisała wszystko żeby jak najlepiej wyrazić,opisać sytuację. Jest zatracona w tym wszystkim i to widać, po stylu pisania, po słowach, po tym co robi. Efekt totalnego rozbicia i poszukiwania jakiejkolwiek szansy na naprawienie relacji, w taki czy inny sposób. Utrata zdrowego rozsądku - to niestety naturalne przy tego typu wydarzeniach. Poza tym chyba jeszcze nie poznałeś/aś specyfiki tego forum. To jest cała armia zrozpaczonych ludzi, którzy do bólu opisują i roztrząsają każde słowo, zachowanie czy gest, szukając jakiejkolwiek nadzieji oraz druga rzesza ludzi, takich jak ja, która była kiedyś w tej pierwszej, a teraz patrzy już nieco inaczej.
Taka specyfika tego forum, poczytaj więcej wątków.

AntiTankNun myślę, że autorka nie miała złych intencji. Tak jak napisała goshh, chciała dokładnie naświetlić swoje relacje z partnerem. Nie można po przeczytaniu jednego wątku mówić komuś, że nie ma prawa do szczerej rozmowy (w dodatku z osobą, na której jej zależy). Każdy ma prawo do szczerej rozmowy, bo tylko dzięki takiej można postawić krok do przodu.

Zarówno jedna pani jak i druga może mieć racje, ale też jej nie mieć. Są różni ludzie i każdy ma inny charakter. Są faceci, którzy potrafią tylko rozmawiać poważnie oraz ich przeciwieństwa. Są tacy, którzy zawsze stawiają na szczerość, chocby miała być najgorsza... oraz tacy, którzy wszystkie emocje ściskają w środku. Pod tym względem nie ocenimy nikogo bez dłuższej znajomości, dlatego zamiast analizować wątek autorki i szukać w nim gorszej strony, zastanówmy się jak jej pomóc Osobiście uważam, że nalezy się nastawić pozytywnie i dążyć do tej SZCZEREJ rozmowy, nie zakładając z góry, że to nie wypali.

AntiTankNun -Wiem,że wylałam tutaj wszystko,po prostu tego potrzebowałam a tutaj każdy jest anonimowy, więc czuje jednak,że ta prywatność jest w jakimś  stopniu zachowana... Chciałam po prostu obiektywnej opinii,rady.O potrzebach seksualnych napisałam żeby podkreślić to co ja uważam,że jest on przepracowany psychicznie i  nie ma ochoty nawet na taką intymność i dlatego jestem pewna,że nie ma innej na boku.On nie ma takiej potrzeby.Wiem,że go prowokowałam, tymi pytaniami i żałuje tego.Teraz wiem,że nie powinnam tego robić, jednak w głupim sposób chciałam,żeby jednak się  tym przejął , okazał coś bo zaczęłam wątpić czy mnie kocha. Oczywiście ,że oprócz seksu i oglądania filmów potrzebuje czegoś więcej,  pragnę jak normalna kobieta :szczerości,czułości,delikatności,oddania,odrobinę romantyzmu.On zawsze mógł na mnie liczyć.Zresztą, on  wie że mi na nim zależy i chciałabym postarać się o nas.

lucielle ? myślę podobnie. Przynajmniej  coś w tym jest.Ale wiem też, że póki co szczera rozmowa teraz nic by nie zmieniła, nie w tej chwili.Nie tak szybko bo pewnie byłoby tak samo a on nie umie rozmawiać o uczuciach...

Goshh ? wiem,że go idealizuję i tłumacze.Chciałabym wiedzieć co on czuję ,czy czuje cokolwiek. Chociaż jak się  poznaliśmy miał inną prace, miał więcej energii chęci wychodzenia gdziekolwiek to i tak mimo wszystko spotykaliśmy się  dwa razy,od czasu do czasu trzy razy w tygodniu. 

Zdaje sobie sprawę teraz, że muszę  o nim zapomnieć , zobojętnieć chociaż mi  dalej zależy i będzie to trudne,ale nie mogę pozwolić mu się ranić skoro on  tym się tak nie przejmuję, skoro nie chcę o nas walczyć. Obiecałam  sobie (mam nadzieje,że dam rade),że do niego pierwsza nie napiszę .Chociaż bardzo bym chciała,żeby to on odezwał się do mnie i zrozumiał,zatęsknił za mną.
Żałuje,że nie mam przyjaciółek byłoby mi trochę łatwiej gdybym miała jakieś wsparcie, tak jak kiedyś miałam.Teraz nie mogę jeść,spać jestem  załamana czuję nieprzyjemny ucisk w sercu.
I mimo starań  zastanawiam się co się zmieniło , przynajmniej wydawało mi się,że kilka tygodni temu,że mu zależało na mnie powiedział w  żartobliwy sposób,że mnie kocha a wiem,że dla niego jak i dla mnie to dużo  znaczy zwłaszcza,że rzadko to sobie mówimy.

Z tym zobojętnianiem i zapominaniem - próbuje psychicznie przygotować się na najgorsze czy tez prawdę.Nie wiem co masz na myśli pisząc,że "zamiast oczekiwać szczerej rozmowy musisz stworzyć pod tą rozmowę grunt".  On nie chcę póki co rozmawiać o uczuciach, nigdy nie potrafił, nie namówię go tego a jeśli nawet to byłabym nachalna,jeszcze bardziej desperacka i nic sensownego bym z niego nie wyciągnęła.On musiałby jakoś sam chcieć spróbować zacząć.Wiem,że jeszcze się z nim zobaczę przynajmniej jeden raz, bo nie wiem co będzie dalej. Nawiązując do tego co zaproponował tego "układu" -mam mieszane odczucia. Z jednej strony chcę się z nim dalej widywać ponieważ może by zmienił zdanie i byłoby jak wcześniej lub spotykając się z nim tak bez zaangażowania sama dostrzegłabym, że to koniec i miedzy innymi nie jest mnie wart i mogłabym myśleć o poznaniu kogoś innego a z nim zachować znajomość na stopie koleżeńskiej bo mimo wszystko rozmawia nam się bardzo dobrze(oprócz tematów związanych z jego uczuciami) i lubimy ze sobą przebywać.