Kobiety po poronieniu... - Netkobiety.pl

Masz rację ,że to nie jest miły temat ,ale takie rzeczy się zdarzają .Ja dziękowałam Bogu ,że już mam jedno dziecko ale tak bardzo chciałam mieć drugie ,Czas jest lekiem na wszystko ,będzie ci ciężko ,nie zapomnisz ale będzie coraz mniej bolało .Staraj się tak żyć żebyś niczego nie żałowała .

Straciłam dziecko w 12-13 tygodniu ciąży. Co prawda poroniłam dawno (6 lat temu) jako nastolatka, miałam jeszcze nie skończone 18lat, ale przeżyłam to bardzo mocno... No i w pewnym sensie dalej to we mnie siedzi... i raczej tak już zostanie.

nina1234

nie do końca się z Tobą zgadzam, ponieważ moim zdaniem czas owszem może leczy rany ale blizna zostanie na zawsze, o tym jest trudno zapomnieć, mineło 6 lat a ja w dalszym ciągu pamiętam kiedy to było, jestem w stanie podać pełną datę, a czasem nawet myślę czy byłby to chłopiec czy dziewczynka, jaki lub jaka byłaby teraz, może to jest chore waszym zdaniem ale ja taka jestem, trudno mi zapomnieć takich przeżyć ... życie mocno dało mi już po pupie i jestem osobą słabą psychicznie, przez byłego z którym byłam w ciąży, w pewnym sensie sądzę że on się trochę przyczynił do poronienia, uderzył mnie w brzuch twierdząc że to nie jego "bachor". przykre ale prawdziwe

Hej ... ja mojego aniołka straciłam 3 miesiące temu...siłę daje mi fakt że mam już 3 letnią córeczkę że chłopak mnie wspiera ( rozmawia przytula po prostu jest) ..... wyszłam z założenia że jeśli miałoby być chore to może lepiej że tak się stało ( a było to wysoko prawdopodobne)..... nie jest łatwo widzę kobiety w zaawansowanej ciąży i myślę że też bym tak już miała widzę zdj usg koleżanek na portalach np i smutno mi.....ale postaramy się jeszcze raz i wierze że wszystko bd dobrze....życie toczy się dalej smutek zostanie ale przecież możemy wszystkie jeszcze się cieszyć....nie teraz ale w przyszłości;* czasem mam naprawdę doła wręcz depresje....ale musze dać rade dla tej kruszyny którą już mam

Witam Was Dziewczyny ... długo zastanawiałam się czy podzielić ten ból z kimś na forum który wemnie siedzi . Mianowicie zacznę od początku jestem w szczęśliwym związku obecnie z tym samym partnerem od lat 7 , wszystko toczyło się normalnie jak w przecietnym zwiazku lecz po 5 latach zaczelo nam czegos brakowac , padaly slowa stwórzmy rodzine ale ciagle cos , czlowiek zyje w biegu lecz pewnego wieczoru postanowione bedziemy sie starac o dziecko ... minal czas starania okazały sie pozytywne 04.2012 potwierdzenie u lekarza ciaza rozwija sie prawidlowo ...nastepna wizyta za dwa tyg nadmienie ,ze prywatna tez ok jest zarodek juz byl naszą upragnioną fasolką ...rodzina powiadomiona , ogladanie ciuszkow z siostra sprawialo mi tyle radosci co facetowi najnowsza bryka , nastepna wizyta rowniez za dwa tyg i wtedy padło to najgorsze slowo - CIAZA OBUMARLA NIE BIJE SERDUSZKO - pełen szok , nieslyszalam co do mnie lekarka mówi ...minela spora chwila poprosilam o powtorzenie i najgorsze szpital zabieg ...pobyt trwal jeden dzien - poniedzialek najgorszy dzien w moim zyciu 21.05.2012 tabletki zabieg i cala procedura ;( a potem w domu co noc sen o dziecku , ubrankach i szpitalu ...ciezki temat do poukladania w glowie ;/ jakos rodzina nas wspierala temat i sprawa byla jednak na temacie lecz z czasem nauczylam sie o tym rozmawiac z innymi i do innych .... Mineły dwa lata nabrałam sił psychicznie i fizycznie.    Kolejne proby zostały podjete ...udalo sie 02.2014 test pozytywny radosc ale dosc szybko przyszedl niepokoj ale i mysl -Przeciez nie stanie sie to drugi raz ... i kolejne podejscie lekarz jest ok , nastepna wizyta tez pozytywna opinia i radosc , pewnosc teraz napewno musi byc dobrze , ostroznosc wkradla sie w zycie , lekarka przepisala leki na wzmocnienie ciazy ,zakazy dzwigania i takie tam , wzorowo wszystko zostało przestrzegane ...i ta wizyta tak pewna 26.03.2014 a okazała sie kolejna data najgorsza dopisana do kalendarza ;/ puste jajo plodowe i procedura szpital ...tym razem trzy dni ...badania -zabieg-zabieg czyszczenia ;(((( totalne zalamanie dlaczego ja po raz drugi nie pale nie naduzywam alkoholu , wczesniej bralam folik , partner dba o zdrowie , w rodzinie nigdy takich przypadkow niebylo problemowych wiec dlaczegi MY ;((((((( .... Teraz skierowanie na badania genetyczne (dopiero na sierpnia)  ;/ bo nie udzwignelabym kolejnej porazki psychicznej bez wiedzy czy cos jest nie tak z nami czy to jest cholerne zrządzenie losu ;/ Ale pisze tu do was bo dopada mnie coraz czesciej ból dlaczego ja , my , dlaczego - jak tak bardzo pragnełam , partner jest wsaprciem lecz nie jest az tak wylewny w uczuciach i nie winie go za to lecz ja ...  Niewiem jak juz rozgonic sobie mysli , jak to usmierzyc bo najgorsze sa wieczory ;(    rozmyslam nad pujsciem do psychologa lecz teraz spotkac kogos z powolania jest ciezko ;(