Wyjazd służbowy po ślubie? - Netkobiety.pl

Gdyby to moja żona chciała wyjechać zaraz po ślubie to bym się zgodził, a naszą wspólną wycieczkę przełożył. Gdybym było na odwrót, czyli ja bym chciał wyjechać, to moja żona zrobiłaby awanturę taką samą jak ty masz teraz. Takie dwa wyjścia widzę:

1. Odwołać ślub, zerwać zaręczyny, jechać na wyjazd firmowy i być wolny, niezależny, być może samotny. A może kiedyś się znowu zejdziecie.

2. Zrezygnować z wyjazdu służbowego, a potem rezygnować dla niej ciągle z czegoś, całe życie. Teraz wyjazd służbowy, potem piwo z kolegami, potem treningi, potem coś, potem coś... W końcu jak się kocha to trzeba się poświęcić, prawda? (sarkazm)

Raczej nie znajdziesz prostego rozwiązania. Dziwne jest, że nagle dowiadujesz się o podróży poślubnej a wcześniej o tym nie rozmawialiście.

W jej oczach wyglada to tak ze wybrałeś wyjazd czysto rozrywkowy nad spędzenie czasu z nią.
Nie wyobrażam sobie zeby ktokolwiek z Twojej firmy uznalby za niewłaściwie gdybyś zrezygnował z tego wyjazdu. Przecież bierzesz ślub. Raz w życiu. I chodzisz te pierwsze dwa tygodnie po- wy jesteście najważniejsi.
Ja sie nie dziwie Twojej żonie. Ja co prawda brałam szybki ślub bez żadnych wyjazdów. Ale potrafie sobie wyobrazić jak znaczącym wspomnieniem na całe Życie moze być sam ślub a potem czas tylko dla siebie. Zeby cieszyć sie razem ze teraz jesteście już E sobą...

Jeśli pracujesz w firmie w której wyjazd integracyjny jest sposobem na awans i lepsze zarobki. To inna taka metoda jest podobno przejście przez łóżko szefa.
Czyli ci bardziej rozrywkowi robią zawrotne kariery....
Nie dziwie sie jej. Jeśli pkanowaliaxie ślub i wyjazd. To jak dla nie tylko pogrzeb w rodzinie szpital tragedia byłyby powodem aby  rezygnować z tradycji.

I jeśli ty nie rozumiesz ze ślub i to co z tym wiazecie to nie żadna formalność ale jedna z najważniejszych chwil w waszym życiu. I jeśli przedstawiłes jej taka argumentację jak nam. To sie jej nie dziwie.
Rozumiem ze na jej pytanie jaki wyjazd integracyjny a co z miesiącem miodowym? Powiedziałeś jej- nie wiedziałem ze jedziemy po ślubie. Myślałem ze kiedyś tam. I daj spokój. Wyjazd integracyjny ważniejszy niż nasz wyjazd...

Ban, nie przesadzasz troszkę z tym "rezygnowaniem przez całe życie"? Nie widzisz różnicy, pomiędzy wyjściem na piwo, a miesiącem miodowym? Dla kobiet niektóre rzeczy są "oczywiste", dla mężczyzn niekoniecznie. Ja na przykład byłam w podróży poślubnej kilka dni po ślubie właśnie. Na pewno nie jest to jedyny prawidłowy termin, ale częsty. Dlatego oni oboje są winni tej sytuacji, bo nie ustalili szczegółów wcześniej.
Jest wiele rzeczy, które mogły spowodować taką a nie inną reakcję narzeczonej Marcela.
Być może zbyt entuzjastycznie zareagował na wyjazd służbowy, i zbyt szybko stwierdził, że "przecież miesiąc miodowy można przełożyć". Jeden i drugi wyjazd jest ważny. Jednak dla narzeczonej sprawa wygląda w obecnej chwili prosto, gdyż miesiąc miodowy jest jeden, a te czysto rozrywkowe bywają częściej.

Nie było entuzjazmu kiedy jej to mówiłem. Wiedząc, że może być taki wyjazd, nigdy nie myślałem, że "pojadę na 100%" i do dzisiaj nie podjąłem decyzji..

Mieszkamy ze sobą kilka lat i nie spodziewałem się takiej reakcji ze jej strony, udowadniam jej cały czas, że bardzo ją kocham, czy ten wyjazd też ma być dowodem tego, czy mam rezygnować z czegoś, aby udowadniać. Wiem, że jest to szczególnym moment w naszym życiu i mogę spokojnie nie jechać na ten wyjazd służbowy, tylko czy to coś zmieni?

Marcel, tak to coś zmieni. Może nie dla Ciebie, ale dla narzeczonej na pewno. Skoro ślub jest szczególnym dniem w Twoim życiu, to i miesiąc miodowy powinien być szczególnym wyjazdem, który ma pierwszeństwo przed każdym innym. Tak to widzi Twoja narzeczona. Szczerze mówiąc...ja też nie byłabym zachwycona, gdyby mój ślubny wybrał się beze mnie na wyjazd integracyjny tuż po ślubie.
Czasami trzeba niestety wybierać, to co jest dla nas ważniejsze.

Ile dni po ślubie ma odbyć się ten wyjazd? Może zdążyłbyś zaproponować swojej narzeczonej choćby weekend dla Was, a miesiąc miodowy w późniejszym terminie. Podejdź do tematu podróży bardziej poważnie, porozmawiaj z nią na spokojnie, może dojdziecie do porozumienia.

Muszę też przyznać rację Anemonne.
Twoja narzeczona może po prostu nie chcieć Twojego wyjazdu. Ma obawy, gdyż wyjazdy integracyjne mają taką a nie inną "reputację" (jaką wszyscy wiemy)

Może ? Ależ wyraźnie nie chce. Termin wyjazdu tylko zaognia konfliktową sytuację.

Wszystko pewnie przez to, że sama na takowe nie nie jeździ. Tak byłby bonus za bonus

Wiem, że ślub jest ważny, że wyjazd razem na "miesiąc miodowy" też jest ważny. Ale po zachowaniu jego narzeczonej sądzę, że jest głęboki problem między nimi -- nie mają nawet dzieci, są wolni, a ona już na przykład robiła problemy z jego treningów. Teraz jak się dowiedziała, że on ma wyjazd integracyjny/służbowy, to spakowała walizki i uciekła. Jak dla mnie chłopak stoi nad przepaścią. Można tak żyć, ale nie jest to ławe życie.

Witam. Również planujemy ślub i niestety podróż poślubna zostaje odłożona z uwagi na jego sesję egzaminacyjną. Nie powiem, ze nie było mi przykro, było ale trzeba czasem w życiu się do czegoś dostosować. Dziwię się zatem Twojej partnerce. Spotkają Was w życiu inne naprawdę poważne kłopoty i nie uważam by taki powód jak wyjazd integracyjny i w związku z tym przełożenie podróży było czymś strasznym. Nie chcę oceniać Twojej narzeczonej bo jej nie znam, ale jeżeli Wasze wspólne życie przekreśla tak łatwo to chyba coś jest nie tak. Słowa przysięgi brzmią ,, i że cię nie opuszczę aż do śmierci'' w zdrowiu i w chorobie, więc jeżeli Twój służbowy wyjazd znajduje się na jednej szali z Waszym wspólnym życiem to dla mnie jest to nieporozumienie. Przedyskutujcie to jeszcze raz na spokojnie, może warto odłożyć termin ślubu nie z uwagi na wyjazd integracyjny, ale z uwagi na czas potrzebny by dojrzeć do tak poważnej decyzji. Ślubu nie można uzależniać od tego czy zaraz po nim da się wyjechać w podróż czy nie? Znam kilka co najmniej par które odkładały podróż z uwagi na pracę, nawet po pół roku wyjeżdżali w podróż poślubną i jakoś im to specjalnie nie zaszkodziło. Przykro aż czytać, że z tego powodu można robić sobie takie poważne kłopoty.

I właśnie tego zaczynam się obawiać, że wpadnę w mniejszą klatkę...

Też, tak uważam, że inna byłaby sprawa gdybyśmy dopiero zamieszkali razem, mamy się na co dzień, spędzamy czas, utrzymujemy mieszkanie, brakuje tylko dziecka..

Z tym kredytem na mieszkanie i ,,strzeleniem w mordę'' to powiem Ci, że aż mną wstrząsnęło. Pozwalasz, żeby w ten sposób się do Ciebie zwracała? Czy Wy w ogóle szanujecie siebie na wzajem?
Oczywiście, wypijesz sobie, zdarza się każdemu. Może mniej się wtedy kontrolujesz, może nawet nie pamiętasz wszystkiego, ale pokaż mi mężczyznę któremu się to nie zdarza... ba... nawet pokaż mi kobietę, która w życiu nigdy nie miała w ustach alkoholu. Mój narzeczony ostatnio spytał mnie czy będzie mógł pójść z kolegami na taki męski wieczór - bardzo alkoholowy i czy jeśli po ślubie chciałby to czy będę mu na to pozwalać. Odpowiedziałam - oczywiście, tylko chodźcie w takie miejsce, żebym mogła po Ciebie pojechać (jestem słabym kierowcą i raczej nie wyruszam w bardzo duże miasta). Wracając do Twojej sytuacji może i ma podstawy, żeby mieć do Ciebie ograniczone zaufanie, ale wówczas należy o tym rozmawiać. Nie można stworzyć szczęśliwego partnerskiego związku ograniczając drugą osobę. Jeśli ja lubię teatr, pójdę tam sama lub z Tobą choć nie znosisz teatru ale zrobisz to żeby mi sprawić przyjemność. Jeśli bardzo chcesz możesz skoczyć ze spadochronem i choć nogi mi drżą ze strachu o Ciebie nie zabronię Ci tego, bo Ty bardzo tego chcesz, pójdę z Tobą i popatrzę jak to robisz, żebyś Ty był szczęśliwy.
Poza tym te karty kredytowe... No to już cios poniżej pasa. Jak można tworzyć coś wspólnie, jeśli tylko jedna strona ciągle się ugina pod presją drugiej. Nie wiem, może gdyby to ona się tutaj wypowiedziała, wyszłyby jeszcze inne aspekty Waszego związku, ale szczerze mówiąc jest to dosyć zawiła relacja i naprawdę wiele rzeczy moim zdaniem powinniście jeszcze ustalić i wypracować wspólne priorytety. Miłość sama sobą się nie karmi, o nią trzeba dbać jak o dziecko. Pomyśl co będzie z Tobą w tym związku, jej szczęściem, a raczej stanem zaspokojonej dominacji nad Twoją osobą na dłuższą metę moim zdaniem nie da się żyć. Do września jest dużo czasu, przemyśl to jeszcze raz nim podejmiesz właściwe kroki. Strasznie to przykre :-(

Wypije, pobawię się i nic więcej, nie ciągnie mnie do zdrady to wiem. Jestem dla niej, istnieje, nieraz poświęcam się właśnie dla niej..

Dla mnie ta sytuacja z wyjazdem po ślubie nie jest normalna i cały czas się zastanawiam, ale mi głównie chodzi o to, że reakcja NIE i koniec, zero jakichkolwiek innych rozwiązań, po prostu mam nie jechać. Brakuje mi kompromisów, patrząc na to wszystko to bardzo często ustępuje, i dosyć często robię tak ona jak chce, kiedy tak nie postąpię, to murowana kłótnia i pełno argumentów, co złego zrobiłem...

Wiem jestem facetem, mam inne spojrzenie na świat, ale chce teraz przejrzeć na oczy i podjąć właściwą decyzję, przeżyłem w tym związku sytuację, kiedy kompletnie odechciało mi się żyć...ale  o tym nie będę pisał...

dziękuję Wam z obiektywne spojrzenie

Nie układa się Wam - i nie mam na myśli tylko jej sprzeciwu co do Twojego wyjazdu integracyjnego, który w przypadku postawienia obok podróży poślubnej nie powinien być priorytetem, przynajmniej według mnie. Sa rzeczy ważne i ważniejsze.

Pozwól jej odwołać ten ślub, bo wydaje mi się, ze decyzja o nim była pochopna - w Waszych relacjach brakuje zrozumienia, tolerancji, zaufania i szacunku (to tez a propos ''strzelania w mordę").

No niestety czarno. Jeśli powodem spięcia byłby jedynie wybór wyjazdu integracyjnego, zamiast podróży poślubnej, to ok. Dziewczyna miała by prawo się ... no nazwijmy to... oburzyć i zareagować emocjonalnie i bez namysłu. Po przemyśleniu i rozmowie, być może zmieniłaby zdanie. Jednak po przeczytaniu tego, iż ewidentnie ma ona problem z "równowagą" w związku, myślę że lepiej pozwolić jej na odwołanie ślubu. W międzyczasie głęboko przemyśleć, czy autor czuje nadal chęć trwania w tym związku. Mogą za jakiś czas spróbować dojść do porozumienia, ale ze ślubem w tym przypadku powinni się wstrzymać. Nawet gdyby Autor wątku nie pojechał na tą integracje.

Ja powiem jeszcze tak...
Gdyby z tą podróżą poślubną i wyjazdem integracyjnym to był główny powód całego zamieszania.
Zachowanie dziewczyny, nie byłoby wtedy niczym niezwykłym. Mogłaby się zawahać, czy praca i szef nie będą zawsze na pierwszym miejscu, skoro już przed ślubem to tak wygląda. Zawsze przecież urodziny żony, dziecka, chrzciny bądź rocznice ślubu, nie mówiąc już o wspólnych wakacjach, można by przełożyć i dopasować do wyjazdów integracyjnych. Tym bardziej, gdy na wysokim stanowisku, jej mąż czułby się już zobowiązany na takowych wyjazdach bywać regularnie. Ja na pewno bym się tego obawiała, gdyby kariera i szybki awans, kierowały zachowaniem mojego narzeczonego.

W takich przypadkach, nigdy nie dowiemy się 100% prawdy, ponieważ znamy relacje tylko jednej ze stron.

hm gdyby mi facet powiedział że woli "imprezę integracyjną" zamiast miodowego miesiąca - to chyba nie mielibyśmy już o czym rozmawiać... aa i żebyś dobrze zrozumiał: powiedziałabym JEDŹ.
a potem przesunęła datę ślubu na bliżej nieokreślony czas..

Popieram tą wypowiedź w 100%!  Każdy wie jak wyglądają wyjazdy integracyjne... Trzeba mieć tupet żeby taki wyjazd / i to w takim czasie /  proponować, a w dodatku wciskać kit że jest on jest konieczny.

Uwielbiam takich ludzi! Powodzenia i duuuuuuużo szczęścia.

hejj, a ja trochę w innym temacie aczkolwiek podobnym. Za dwa miesiące ślub, narzeczony ogłosił ze wraz ze znajomymi z pracy wyjzeżdzają dokłądnie na miesiąc przed naszym ślubem , coś w stylu wyjazdu integracyjnego, tyle , że bez przełożonych. Zaczełam głosić sprzeciw, raz , że i tak chce zmienić pracę, dwa - jestem zazdrosna o jego koleżanke z pracy, trzy- wesele organizujemy własnymi siłami i zostawia mnie z tym wszystkim samą a weekendy to jedyne dni kiedy sie widzimy, cztery- ci znajomi , na samym początku jego pracy nie wykazali się przyjaźnią w stosunku do niego. Nie obyło się bez kłótni, w końcu rozmawialiśmy na spokojnie przyznał mi rację. Ale niedawno znów uznał ze rozważa tą kwestię. Czy ja przesadzam , że znów nie chce by on jechał>