Kilkuletni związek, a ja nie wiem czy chce z nim byc - Netkobiety.pl

Hej! Dziękuję Skomplikowana za odpowiedź. On ma 27 lat. Wydaje mi się, że w tym wieku powinien już być bardziej zorganizowany i zdecydowany. Mieszkałam z nim przez krótki czas i było dobrze jeśli chodzi o obowiązki domowe itp. Martwi mnie jednak co innego. Nie wiem czy on sie tak zmienił, czy po prostu tego nie zauważałam, ale kiedyś wydawał mi się odpowiedzialnym facetem, z wizja na przyszłośc, a teraz on nie brnie do przodu, nie próbuje nic zmienic, zrobic czegoś żebyśmy byli razem, no i w innych sprawach tak jakby sobie odpuścił. Wydaje mi się, że mu sie po prostu nic nie chce i nie wiem dlaczego, bo nie uzyskałam na ten temat odpowiedzi. I po tych wszystkich rozmowach, gdzie ja mu wprost powiedziałam o co mi chodzi, co mi nie pasuje, on tak jakby tego nie rozumiał. Wydaje mu sie, że wszystko w naszym związku jest ok. Ja oczekuje bezpieczeństwa, stabilnosci, pewności, że razem sobie poradzimy w życiu, ale on mi tego nie pokazuje. Więc ja się zaczynam zastanawiac, czy chcę z nim dłużej byc, bo nie chce byc w naszym związku tą osobą, która wszystko organizuje, troszczy się o wszystkie normalne sprawy życia codziennego. Po prostu czuje, że nie mam od niego wsparcia w codziennym życiu. Nie pomaga mi i to mnie denerwuje, bo moim zdaniem jeśli dwie osoby sie kochają to stoją za sobą murem choćby nie wiem co, a u nas tego nie ma.

Właśnie o to chodzi, że ja już mu to wszystko powiedziałam. Naprawdę, już bardziej wprost sie nie da, ale to nie działa. Tez mi się wydaje, że po prostu mu wygodnie jest tak jak jest. Myślę, że rozmowy tu już nie pomogą. Zastanawiam się czy nie ogłosic przerwy w naszym związku i intuicyjnie czuje, że to nie taki głupi pomysł, ale się boję tego. Często przerwy kończą się tak, że para juz się nie schodzi, a do niedawna nie mogłam życ bez niego, tylko teraz czuję się jakaś wypalona. Odechciało mu sie walczyc o jego i nasze plany i tym mnie zraża do siebie, bo ja widzę, że on robi tak, że gdy jest problem to on go nie rozwiązuje, odkłada na niewiadomą przyszłośc i najchetniej by go nie rozwiązywał, chyba ze go sytuacja już zmusi. I tak jest ze wszystkim. To jest dobry, wykształcony człowiek, mający swoje pasje, ale nie ma żadnej werwy w sobie, by działac. Zaczęło mi to strasznie przeszkadzac i nie wiem co robic, bo ja mam tyle planów, tyle bym chciała zrobic, a czuję, że on mnie "ciągnie w dół", zatrzymał się w jednym miejscu.

Wcześniej taki nie był, miał plany i je realizował, a teraz jakby nic mu się nie chciało. Nie wiem, zobaczymy, zaraz do mnie przyjedzie i spędzamy razem cały długi weekend, może się coś wyjaśni

Jeśli po kilkuletniej znajomości nie jestes pewna czy nadal chcesz z nim być to daj sobie spokój .

A może ma problemy w pracy, stąd takie zniechęcenie brak energii, może jest chory, może poradź mu, żeby zrobił sobie badania.

Co do niepewności. 6 lat to długo, wkradła się rutyna i brak postępu na przód, że zaczęłaś mieć wątpliwości. A gdzie byście mieli zamieszkać. Być może jemu jest dobrze tam gdzie jest, a jednocześnie wie, że Ty nie będziesz chciała do niego przyjechać i tym samym odwleka działania, bo boi się, że to tylko pogorszy sytuację.
Wiesz, czasem ludzie wolą nie robić nic z obawy przez skutkami.

1. Musisz z nim szczerze porozmawiać. Ale tak, żeby dostać odpowiedź na wszystkie pytania.
2. Musisz się zastanowić, czy chcesz z nim. (bo nie raz gdy człowiek staje przed poważnymi decyzjami na siłę szuka argumentów na nie) Czy wyobrażasz sobie życie bez niego.

Ja też bym radziła zamieszkać razem, bo tylko wtedy przekonacie się co dalej, bo mimo tego, że długi macie staż to liczbę godzin spędzonych razem zdecydowanie mniej.