Gruby 19-latek,jak mu pomóc? - Netkobiety.pl

Przede wszystkim: czemu rozmawiasz na ten temat z ojcem, a nie z bratem? Przez "ojciec go żywi" rozumiem to, że płaci za jego wyżywienie, bo chyba nie sadza go przy stole, nie nakłada na talerz i nie każe jeść? Twój brat jest dorosłym chłopem, sam powinien przejmować się swoją wagą i zdrowiem, jak i sam decyduje o tym, co i w jakich ilościach je. Faktycznie, jego jadłospis jest przerażający - ale nie przeżyjesz życia za innych. Możesz zasugerować, zaoferować swoją pomoc, ale po pierwsze - nie ojcu, a bratu bezpośrednio, a po drugie - i tak to do brata należy decyzja.

Faktycznie, jego menu jest przerażające. Jeśli w taki sposób będzie się nadal odżywiał, za kilka lat będzie miał nie tylko problemy z nadwagą, ale i cholesterolem, ciśnieniem krwi itp. A to już najszybsza droga do zawału (tak tak, w młodym wieku zdarzają się coraz częściej, po połączeniu jego diety i stresu).

Jednakże jeśli jemu samemu to odpowiada, nie możesz zbyt wiele zrobić. 19 lat to już nie taki dzieciak! Czy ma dziewczynę? Jeśli nie to możesz go motywować tym, że za grubasem kobiety się nie oglądają

Ja aby zmobilizować mojego chłopaka do zrzucenia wagi, musiałam mu przede wszystkim pokazać jak bardzo rujnuje swoje zdrowie. Wtedy ruszył wujek google i zostały wyszukane wszystkie najbardziej klarowne referaty, bogate w ilustracje, dotyczące skutków złej diety. Ale chyba jednak największy szok przeżył, gdy poszedł do dietetyka i stanął na tej specjalnej wadze, która dodatkowo pokazuje ile mamy % tłuszczu, tkanki mięśniowej i tzw wewnętrznego tłuszczu. Na koniec waga oblicza biologiczny wiek. U niego wskazało o 12 lat więcej niż ma. Dzięki takiej mobilizacji udało mu się schudnąć 10 kg! Ale przy tym nie stosował żadnych diet, jadł po prostu o stałych porach, 5 posiłków. Bez fast foodów i słodyczy, za to więcej warzyw. Do tego codziennie 30 min sportu - jazda na rowerze albo szybki spacer, na przykład powrót do domu pieszo zamiast tramwajem. I to wystarczyło

Jeśli tym nie uda Ci się go przekonać, wtedy możesz jedynie przejąć inicjatywę w kuchni - zrób jakąś dobrą sałatkę albo kurczaka w bardziej dietetycznej formie. Obecnie w internecie jest mnóstwo przepisów na ciekawe dania, które nie tuczą, a są pyszne.

Pamiętaj jednak, że nie ma co uszczęśliwiać na siłę. Jeśli sam nie chce się zmienić to wiele nie zdziałasz. Wiem, że to smutne i pewnie sam na to wpadnie jak już przyjdzie mu włóczyć się za lekarzami...

Powiem szczerze, że mnie to aż tak nie przeraża, bo ja sama jadłam mniej, ale też dużo i niezdrowe rzeczy, więc moje menu też było kiedyś przerażające. No, ale ja musiałam zmienić nawyki i wiem, że to jest dla mnie dobre. Na pewno nie można przesadzać z niezdrowymi rzeczami, można, ale od czasu do czasu, a nie codziennie.
Moim zdaniem, nie ma co od razu dawać mu diety. Juz tłumaczę.Dla organizmu może to być ogromny szok, lepiej to zrobić stopniowo. Ja też od razu nie przeszłam na dietę. Na początku stopniowo jadłam mniej, np na kolację zamiast 4 wielkich pajd chleba z czymś, to np wzięłam 2. No i powoli dodawałam więcej warzyw i owoców. Dlatego i Ty jego nie próbuj przerzucać od razu na zdrowe rzeczy, bo to nie będzie dla niego dobre i chłopak się znudzi. No wiadomo, ja nadal i teraz mam kryzysy diety, ale daję radę . A przed dietą na pocieszenie wsunęłam 3 kawałki duże ciasta, bo sobie pomyślałam jak dlugo musze o tym zapomnieć .
No więc, zagadaj do brata. Możesz mu powiedzieć, ale delikatnie, że ostatnio mu przybyło. Ugotuj może coś dobrego, ale mniej kalorycznego, niech spróbuje chociaż. Zaproponuj, że pomożesz mu zmienić jego menu. I na początek właśnie obcinaj pewne rzeczy, ale nie usuwaj całkiem, nawet tych niezdrowych. Z czasem przejdzie do naprawdę zdrowego żywienia. No i nie wiem zachęcaj też jakoś do ruchu, możesz nawet mimochodem powiedzieć "Słyszałam, że obok nas jest fajna siłownia. Wielu moich kumpli ją zachwala". Może chłopak się zainteresuje. Wszystko, małymi kroczkami .
Mam nadzieję, że sie uda .

Co do rodziców, to zgadzam się, że powinni się przejąć. Co do ogólnego jedzenia, to nie bardzo. No bo jednak sama wiem po sobie, jadłam dużo i niezdrowo, takie miałam nawyki, tak w sumie jadłam tak od dawien dawna, od wielu lat, nigdy nie byłam wzorem zdrowego żywienia.. i człowiek, dziecko jednak nawyki przejmuje. Dodatkowo kiedyś jadłam bardzo dużo i nie tyłam, potem się to zmieniło, ale zaczęłam się buntować, tyle lat tak jadłam, to po prostu nie wyobrażałam sobie tego zmienić. Dopiero od niedawna jem inaczej, stan zdrowotny był motywacją. Różne są sytuacje i nie można generalizować.
Swoją drogą mój facet też jest zwolennikiem takiej tradycyjnej kuchni i u niego częste są ziemniaki, dużo mięsa czy tam smażone czy inaczej itp.. ale oczywiście nie je tyle co brat autorki wątku.. no, ale u niego to inna sprawa, bo ma pracę fizyczną, jest szczupły..

A może zacznijmy od początku - ile ma wzrostu i ile waży? Jaki ma trening na tej siłowni (pod kątem kaloryczności)? Czy bierze dodatkowe odżywki?

Ja jadłem podobne ilości do twojego brata, a mam 170cm wzrostu i ważyłem wtedy w okolicach 60-62kg. Dopiero w okolicy 24 roku życia przytyłem do ok 78-80kg i to też nie w tłuszczu, a w mięśniach - symetrycznie na całym ciele. Dziś, z powodu zdrowia musiałem odpuścić treningi, ale i dostosowałem do tego dietę i ważę ok 70kg, przy normalnej budowie ciała - bez brzuszka.

bardzopracowita - przede wszystkim mu nie matkuj. Chcesz być dobrą siostrą? Na urodziny kup mu karnet na porządną siłownię - taką, gdzie w ramach opłaty członkowskiej masz rozpisany trening wraz z dietetykiem i ćwiczysz pod okiem instruktora. Nawyki żywieniowe można przemycić na różne sposoby....

Nie chodzi o używki, ale suplementy. W początkowym okresie mogą wywołać taki efekt (przy niezbilansowanej diecie i treningu) - zwłaszcza jak się bierze białko w połączeniu z kreatynką i do tego HMB, a to najprostsze połączenia suplementów. O sterydach nawet nie wspominam, bo człowiek po nich puchnie jak głupi i staje się bardzo agresywny.

A wytłumacz mi jeszcze jaka to różnica jest pomiędzy piłką nożną, a siłownią? W spalaniu kalorii nie ma absolutnie żadnej. I tu i tam spalisz kilkaset (czy nawet 1-1,5 tyś) kcal.

Zrób mu dobrze i idź z nim do profesjonalnego trenera - niech mu rozpisze dobry program treningowy i wytłumaczy dlaczego ćwiczenie jednej partii mięśni jest bezcelowe.

Brat powinien sam o siebie dbać pewnie z czasem zrozumie problem - niestety o ile w ogole cos zrozumie. Najlepiej udać się do dietetyka niż samemu bawić sie w jakieś diety. Ustali diete i bedzie dobrze.  Zeby schudnąc trzeba jeść tylko trzeba wiedzieć co jesc, jak i co ile. Twoj brat zjadł tyle w jeden dzień, ze pewnie zapotrzebowanie na tydzień by miał ..  Jak namówisz go na takie "coś" pozniej będzie Ci dziekować