całkowita pustka.... - Netkobiety.pl

Moja historia jest tak naprawdę podobna do tych co tutaj piszą inni a więc byliśmy parą ogółem 8 miesięcy i pomimo 2 sytuacji kiedy to rozstawaliśmy się tak naprawdę do dzisiaj nie wiem dlaczego to ona wychodziła z tym postanowieniem zero wytłumaczeniu czemu itp pomimo ze wiedziałem ze była po nieudanym związku który trwał 4 lata i przez który straciła sporo zaufania do facetów ale postanowiłem spróbować i po pół roku od jej poprzedniego związku postanowiliśmy spróbować wszystko układało się dobrze powoli zaczęła na nowo ufać jednak nie otworzyła się wystarczająco na tyle aby móc rozmawiać na poważne tematy i typowe zwierzenia ze swoich problemów ale nie przejmowałem się tym tylko walczyłem i kiedy następne tygodnie mojej walki pokazywały ze idzie to w dobrym wręcz idealnym kierunku zmieniła się i przestała utrzymywać kontakt nie powiedziała o co chodzi i tak naprawdę do dzisiaj nie wiem dlaczego wtedy tak postąpiła ale dalej walczyłem, miałem nadzieje ze uwierzy ze mi na niej zależy ze ja kocham i ze chce jak najlepiej. Tłumaczyła to potem ze ma problemy, ze nie jest w stanie kochać ze chce być sama mimo to walczyłem mimo że tak naprawdę te 4 miesiące przestały mieć dla niej znaczenie. Do dziś nie wiem jaka siła mnie wtedy poniosła by walczyć ale udało się jednak nie na długo i po miesiącu ponownego związku to ja to zakończyłem bo znowu miała te same akcje, oczywiście z klasą życzyłem jej jak najlepiej mimo wszystko i podziękowałem za wspaniałe miesiące bo w ciągu tego czasu były cudowne chwile bądź co bądź i poszliśmy w swoje strony. Po 3 tyg zaczęła znowu pisać i że przemyślała to i chce spróbować więc się spotkaliśmy wytłumaczyła mi dlaczego i widać potem po naszej rozmowie zaczęła walczyć znowu było jak dawniej tak jak być powinno. Dbała o mnie, kochała, była wtedy kiedy byłem w szpitalu czy kiedy chorowałem a kiedy ona miała problemy przyjeżdżałem i wspierałem ją nawet gdy był już wieczór i kiedy już naprawdę było już cudownie i kiedy się obroniła na studiach znów coś się stało. Nie miała wogóle czasu dla mnie, tłumaczyła pracą szkoła nauką studiami ja to rozumiałem ale wielce czego nie wymagałem sam czasem 5h czekałem po pracy by móc się z nią widzieć pół godziny bo wiedziałem że potem mniej go będzie miała ale niestety nie pisała nie odbierała tel nie chciała się spotkać, podobno znowu miała problemy tak samo rodzinne jak i zawodowe i całkowicie zamknęła się na mnie. Wtedy zdecydowałem że nie mam już siła 4 razy walczyłem o nią mimo iż tak naprawdę nie powinienem ale teraz coś we mnie pękło i wczoraj definitywnie zostało to zakończone. Tak naprawdę nie wytłumaczyła dlaczego a jedynie co powiedziała to to że chce być sama i musi być sama ze dopóki sama nie doprowadzi się do pionu i nie rozwiąże problemów nie może być z nikim bo jedynie będzie to związek na silę i nie da tego czego oczekuje druga osoba. Podziękowałem jej za wszystko i życzyłem jak najlepiej i powiedziałem że wierze w to że jej się uda spełnić marzenia i że będę trzymał kciuki. Po tym rozstaniu jestem całkowicie rozbity kochałem ją, szanowałem, rozumiałem, traktowałem naprawdę jak prawdziwą kobietę, doceniałem co dla mnie robiła po prostu byłem sobą,pierwszy raz byłem sobą a teraz sam nie wiem. Podniosę się na pewno coż takie jest życie szkoda tylko że tak naprawdę ten zwiążek został zakończony w bezsensowny sposób bo nie wiadomo czemu, nie wiadomo co dlaczego? Tego pewnie się już nie dowiem ale na razie czuje całkowitą pustkę.....