Brak swobody przy chłopaku? - Netkobiety.pl

Trochę to dziwne. Ja bym tak nie umiala, przeciez smiejac się jesteś sobą i jak masz to zmienic? bez sensu, żebys przy nim blokowała się, zmieniała ton śmiechu czy cokolwiek. Skoro z Tobą jest, to powinien Cię zaakcpetowac. Wygląda, to tak, jakby naprawde nie mial sie czego czepiac tylko takich pierdol, bo dla mnie to są  bzdety dosłownie. Powinnas czuc przy nim swobode, nie krepowac się, nie wstydzić się, a on stwarza sytuacje do tego, żebys niestety czula się przy nim niepewnie. To tak jakby mialo mu przeszkadzac to, jak mowisz, np masz gruby glos i on powie, że jemu to nie odpowiada, i masz to zmienić. Śmieszne. Ja bym z nim pogadala jeszcze raz o tym i powiedziala, że zawsze tak mialas i nie zmienisz tego, a on niech to zaakceptuje. U mnie w zwiazku jest krótka pilka, gadamy o wszystkim co nam nie pasuje, ale bez przesady ludzie

A mi to wygląda na pierwsze kroki nachalnej kontroli... Może to brzmi dziwnie, ale jak można od ukochanej osoby zażądać, żeby zmieniła ton śmiechu?! oO Rozumiem jak ktoś ma przywary, jak uderzanie kogoś w ramię przy rozmowie, dłubanie w nosie, ale powtarzanie w każdym zdaniu "proszę ciebie", ale śmiech i styl bycia to jest chyba dobrodziejstwo inwentarza z jakim przyjmujemy dana osobę. Zapytaj go czy on ma jakiś wyidealizowany model dziewczyny w głowie, a może na czymś się wzoruje? Może rodzice mu nagadali, że dziewczyna to ma być taka i taka, więc próbuje Cię zmienić i podciągnąć pod ten "wykres".
2 lata już się tak męczysz? Nie ma nic gorszego niż nie czuć się swobodnie przy kochanej osobie.
Takie zachowanie nie jest dobre, bo albo w pewnym momencie wybuchniesz, albo będziesz czuła się stłamszona i osaczona.

Wiem, Teo idealnie trafiła w moje przekminy Bo czuję się jakby on miał w głowie stereotyp dziewczyny idealnej, często czuję się pakowana do takiej ramki. Może to dlatego, że jestem jego pierwszą dziewczyną? Mamy ponad 20 lat, więc aż takimi dzieciuchami nie jesteśmy Kurczę, nie wiem co z tym wszystkim robić, bo jest nam dobrze ze sobą, w chwilach wyciszenia idealnie niemal, a tu przy co zabawniejszej sytuacji już tracę tą nieszczęsną kobiecość W sklepach pokazuje mi bardzo wycięte sukienki, buty na których bym się zabiła po jednym kroku itd. Jesteśmy równolatkami, więc kwestia różnicy wieku odpada. Ja lubię sportowy styl, luźny, przewiewny, natomiast on preferuje ciuchy obcisłe itd... No tu mu się nie odgryzę, bo kiedyś powiedziałam mu, że ja go ubiorę po swojemu i zobaczy jak to jest, ale on się tylko ucieszył... No ja się z tego nie umiem cieszyć ;p Gust mamy zupełnie różny i tylko czasami kupuję coś co podoba się jemu, a mi niekoniecznie. Głupia sprawa, bo on ze mną bardzo lubi robić zakupy, a ja staram się tego unikać. Wolę iść z mamą albo koleżankami A co do rozmów to wiele już ich było, często nawet przepraszał, ale tłumaczył, że mu tak zależy, żebym super wyglądała na ulicy, że robi wszystko... Eh, pamiętam, że odebrałam to jakbym teraz wyglądała jak kopciuch, a ja lubię swój styl Mogę oczywiście ustalić z nim, że wspólne zakupy odpadają, bo czuję wyłącznie stres, że będę musiała kupić coś w czym się źle czuję, ale to będzie żałosne, że para unika galerii i sklepów, nie sądzicie?

Kaiso_malene, to że mam inny styl od gustu chłopaka nie oznacza wcale, że nie noszę sukienek ^^. Mam sukienki, spódnice, chodzę w nich i lubię Ale to nadal nie są te seksowne stroje. I masz rację - w takich "wyzwolonych" kreacjach nie czuje się dobrze, już próbowałam i no nie wprowadzę ich do swojej szafy Chyba że na wesele etc, ale na pewno nie na co dzień. Kurczę, odkrywam tyle ciała ile jestem w stanie, żeby nie czuć dyskomfortu na ulicy, to chyba nie chodzi o to. Ale powiedziałaś też, że on odbiera mnie jako kumpelę, a ja jednak tak nie sądzę, bo byłoby wszystko ok z akceptacją głupszych zachowań ;]
Teraz tylko muszę zdecydować czy stać się dla niego bardziej kobiecą i przełamać się do czerwonego, różowego i ogólnie słodkiego typu ciuchów, który do tej pory był przeze mnie wyśmiewany (no niestety, nie przepadam za błyskotkami i jaskrawymi kolorami) czy porozmawiać z nim o akceptacji zupełnej skoro mamy spędzić ze sobą całe życie Innych wyjść nie widzę.

Jak dla mnie sytuacja jest dziwna.

Rozumiem, że mogłoby mu przeszkadzać gdybyś była wobec niego złośliwa, gdybyś specjalnie go zaczepiała w sposób jakiego on nie lubi. Gdyby Twoje zachowania byłyo egoistyczne, czy w jakiś sposób sprawiałyby mu przykrość. Gdybyś miała jakieś nieznośne nawyki, jak rozkładnie wszędzie w nieładzie swoich rzeczy u niego w pokoju. Przeglądanie mu jego jakiś notatek itp. Zawstydzanie go sprośnymi żartami, czy wulgarnymi słowami w towarzystwie jego przyjaciół itp.

Ale czepianie się śmiechu, tonu, barwy tego śmiechu, głosu? Nie akceptowanie Twoich naturalnych reakcji, które są wyrazem Ciebie i Twojej osobowości to dośc dziwne.

Prawdą jest, że to jest chora sytuacja kiedy Ty musisz nadmiernie się pilnować, kontrolować aby postępować zgodnie z oczekiwaniami swojego chłopaka. Kiedy zatracasz w tym spontaniczność, siebie. Kiedy zaczynasz się przejmować tym co on pomyśli, podporządkowujesz się pod jego odczucia.

Sama napisałaś, że inaczej zachowujesz się wśród koleżanek, a inaczej przy nim aby był zadowolony. Czyli przy koleżankach jesteś sobą, autentyczna, a przy nim wpasowujesz się w rolę, jaką on Tobie przypisał.

Teraz jesteś zakochana, bardzo Ci zależy dlatego jego potrzeby przedkładasz nad swoje. Jednak zastanów się, czy będziesz faktycznie z nim szczęsliwa jeśłi już zawsze będziesz musiała coś "udawać". Najgorsze co może być to nie móc być sobą. Teraz czujesz się zablokowana, a z czasem możesz poczuć się osaczona, sfrustrowana, pod coraz większą presją.

Porozmawiaj  z nim. Zapytaj czy Ciebie akceptuje, a jeśłi tak to, czy potrafi także zaakceptować Twój smiech itp. Uświadom mu, że miłość polega na tym, że akceptuje się kogoś takim jakim jest. Powiedź mu, że tego nie zmienisz bo musialabyś przestać być sobą. A Ty chcesz aby on kochał Ciebie, a nie kogoś kim Ty akurat nie jesteś.

Co innego gdybyś Ty też chciała zmienić ten swój śmiech, sposób bycia, gdyby ta sytuacja nie wywoływała z Tobie poczucie blokady itp.

Uważam, że na Netkobietach powinna być ściana chwały czyli lista osób, które dzięki naszym radom zmieniły swoje życie na lepsze, albo wyszły z, mogłoby się wydawać "niewyjściowych" problemów

Gratuluję Nef i życzę szczęści na przyszłość