Wypalenie zawodowe - Netkobiety.pl

No tak, ale co w sytuacji gdy człowiek był święcie przekonany, że to jest właśnie to co chciał robić?

Mnie tez dopadło uczucie wypalenia zawodowego ;/ niestety ;/ . Ale u mnie spowodowane jest to kryzysem na rynku finansowym... bardzo mało mam zajęć w ciągu dnia i przez to się wypalam bardzo lubie moja pracę ale gdy coś sie dzieje ,gdy mogę sie wykazać i osiągać sukcesy ...a teraz gdy przyszło mi siedziec i nie robić w zasadzie parwie nic to czuje wielkie wypalenie juz mi sie niechce nic i mam wszystkiego czasem dość...:( Moje samopoczucie jest straszne nawet gdy mam wychodzić do pracy to mnie muliii na samą myśl o tym a kiedyś gdy moich zajęć było jak na 3 osoby to ja do pracy leciałam jak na skrzydłach i dużżżżoooo przed czasem
Cóż począć ....albo czekac na te dobre czasy kiedy powrócą chęci i zapał albo poprostu pora na zmiany ;/

Zgadzam się z Tobą w 100%. Ja w swojej naturze perfekcjonistki kiedy coś robię to najlepiej jak potrafię, angażuję się i żyję swoją pracą. Problem w tym, że rzeczywiście jeśli "władza u góry" nie potrafi mnie zmotywować i zaangażowanie jest tak samo traktowane jak jego brak, to z czasem przestaje mi się chcieć, a praca zamiast przyjemnością zaczyna być wyłącznie przykrym obowiązkiem. W ostatniej pracy oprócz braku umiejętności zmotywowania zespołu panowała w stosunku do niektórych pracowników (mnie na szczęście to nie dotyczyło) zasada terroru ocierającego się o mobbing, więc atmosfera była koszmarna. A kiedy jeszcze przyszedł kryzys (pracowałam w finansach), zarobki zaczęły spadać do tego stopnia, że to przestało mieć w ogóle sens. I powiem Wam, że kiedy złożyłam wypowiedzenie odczułam ogromną ulgę.

To bardzo ważne zagadnienie i fajnie, że zostało poruszone. W kwestii wypalenia i znudzenia pracą kluczową rolę odgrywają dwa nasze wewnętrzne filtry: podobieństwo i różnice oraz ich kombinacje. I tak:

Osoby z silną preferencją na podobieństwa są w stanie pozostawać i wykonywać tą samą pracę nawet 15 lat i dłużej.
Kwalifikowane podobieństwo - osoby z tą preferencją są w stanie pozostawać w tej samej pracy od 7-9 lat.
Osoby z silną preferencją różnic są wstanie wykonywać tą samą pracę bez żadnych zmian od 6 miesięcy do roku.
Kwalifikowana różnica - osoby z tą preferencją wytrzymują bez zmian od 12 miesięcy do 2 lat.

Ja osobiście mam silną różnicę.

A jak jest u Was?

Wypalenie zawodowe. Ciekawy temat, chociaz dosyc malo jest tu komentarzy... Sama nie wiem czy mam u siebie do czynienia z wypaleniem zawodowym czy moze po prostu ze spadkiem motywacji. Ciekawe Lena jak sie miewasz teraz po ponad 2 latach. Czy zmienilas prace, czy nastawienie? Jesli zmienilas prace to czy teraz jest Ci juz dobrze?
Ja od 10 lat pracuje w tej samej firmie, zmieniam stanowiska, zakres dzialan, kraje dla ktorych pracuje, ludzi z ktorymi pracuje...wszystko jest w ciaglym ruchu, a mam wrazenie jakby niewiele sie zmienialo. Moja prace trudno nazwac nudna, zawsze sie w niej cos dzieje, zawsze jest cos do zrobienia do poprawienia jesli tylko chcesz... I sa takie momenty, ze tak chce, potrafie zrobie i robie, ale sa tez takie momenty, kiedy mysle sobie i co z tego, ze potrafie? Czy chce to zrobic? Nie, nie chce mi sie, nie mam ochoty, chce odpoczac. Zmienia sie moje nastawienie, moj punkt widzenia, brakuje mi energii. Ludzi w innej chwili tak fantastyczni, otwarci, chetni do wspolpracy zaczynam postrzegac w "czarnych" barwach, staje sie poirytowana, niechetna do podejmowania wyzwan do podrozy biznesowych, a nawet do wstania i rozpoczecia pracy o 9.00, bo za wczesnie! I wtedy marze o wakacjach, o odpoczynku, ale nie takim 2-3 tygodniowym, Ale o prawdziwym np 6 miesiecznym, albo jeszcze lepiej 12 miesiecznym urlopem! Slonce, plaza, podroze, taniec, spanie, smiech, radosc, czytanie, czas z przyjaciolmi i powolne leniwe, ale pelne radosci i entuzjazmu zycie; Mysle, ze to normalne, ze dopada nas zmeczenie i nastepuje brak motywacji, entuzjazmu i zaangazowania, nawet kiedy robimy to co lubimy i kiedy jest to ciekawe. Moze po prostu coraz czesciej w dzisiejszych czasach robimy tego za wiele i za szybko? Czasami karmie sie marzeniami co bym robila, gdybym miala nieograniczone srodki finansowe :-) a potem okazuje sie ze moge przeciez zrobic jakis krok w tym kierunku i robie, chociaz do osiagniecia marzenia jeszcze daleko...Z motywacja jest tak, ze ciagle trzeba o nia dbac, pielegnowac, ozywiac swoj entuzjazm...dbac, wciaz o swoja dusze, wiedziec co ja karmi i robic te rzeczy! A do tego potrzebna jest SAMODYSCYPLINA, zeby ROBIC to co karmi nasza dusze. Zycze wiec sobie i wszystkim, aby rok 2011 sprzyjal naszej Samodyscyplinie i Robieniu rzeczy, ktore Karmia nasz Dusze :-)

administrator naszej sieci komputerowej w firmie właśnie miał to samo co ty może dlatego że nie stawiał sobie żadnych nowych wyzwań, wszystko w firmie śmigało i działało bez zarzutu więc nie musiał się za bardzo starać i w końcu zmienił pracę, spotkałam go na jakiejś imprezie kilka miesięcy temu i okazało się, że przeniósł się do pracy w innym kraju uczył się języka chyba węgierskiego i nie żałuje. Jak sam przyznał doszedł do momentu, w którym wstając rano nie miał ochoty iść do pracy teraz czuje że ma jeszcze coś do zrobienia

A słyszałyście o nowym pomyśle PO, dotyczącym wypalenia zawodowego?

wiem cos o tym.. ja sie wypalilam pomimo ze pracuje okolo pol roku. na poczatku wiadomo nowa praca, stres, pozniej bylo ok, mialam duzo zajec. biznes mial sie rozkrecic, ale jakos nie rozkreca sie i jest tragicznie.. na 8 godzin pracy przez wiekszosc czasu poprostu nie mam kompletnie co robic;. i siedze tu na dodatek sama. dodatkowo doszly jeszcze problemy osobiste. ja jesli sprawdzam sie w tym co robie i wiem ze jestem w tym dobra to lubie swoja prace- jak kazdy zreszta. a tutaj mam bardzo niska samoocene- bardzo maly przychod jest ze sprzedazy, a co za tym dizie ja czuje sie naprawde niedowartosciowana.. bo co za pracam ktora nie daje satysfakcji.