Czego ja chcę ? Czego się boję ? - Netkobiety.pl

Kochana Starażono, sukces jest albo go nie ma. A czego tu się bać? Samotności? Już jesteś samotna! Toksycznej mamusi? Wiem, bywa gorsza od męża, ale i na to są sposoby. Swoje upodlone i poniżone "ja" też można podnieść z upadku. Życzę Ci powodzenia, a jeśli jednak...Pies go j....dasz sobie radę, tak jak dawałaś do tej pory!

Odejdź, nie dawaj się ponizać ani upadlać, nie akceptuj kochanki to Ciebie wyniszcza, wydaje mi się że to już nie "toksyczna miłość" ale "obsesyjna". Chroń swoją godność. Jesteś wartościową i niepowtarzalną istotą. Zasługujesz na miłość i na pewno ja znajdziesz ale nie z nim. Tak jak pięknie i mądrze napisała Zazdrość - moje guru tego forum - OCAL SIEBIE.

Jemu na Tobie nie zalezy, on Cię wcale nie szanuje a Ty czekasz, tylko na co?

wyjdź na spacer, daleko i zastanów się...
twoja przeszłość - to się już dokonalo,, nie zmienisz tu nic, masz wspomnienia radosne, smutne, wstydliwe, wesołe...różne bo takie jest życie. nie ma związkow idealnych, są związku udane lub nietrafione. wspomnij wspólne lata, ciesz się z tych dobrze spędzonych wspólnie chwil, zapomnij to co bylo niedobre. slowem masz wpomnienia.
twoja teraźniejszość- jesteś oszukiwana, oklamywana za twoją zgodą i przyzwoleniem. cierpisz, ale godzisz się z tym. czekasz na opamiętanie tej drugiej strony. rozumiem cię nadzieja umiera ostatnia. wierzysz że jeszcze mozna coś wskrzesać z twego związku. łączy was tyle wspólnych lat, dobrych lat. tylko czy ty chcesz naprawde dalej z tym czlowiekiem zyć..?
twoja przyszlość- zależna od tego co zrobisz w teraźniejszości. twój mąż dokonał głupiego wyboru. ty masz okazję podjąć mądrą decyzję. kształtuj swa przyszlość teraz, by była ona spokojna, bezpieczna, a co najważniejsze byś była sobą...

nie bój się podjąć mądrej decyzji, za jakiś czas podziękujesz samej sobie..

podpowiem ci co ja zrobilam... wyrzuciłam bylego w tym samym dniu kiedy dowiedzialam się o zdradzie.. dziś po 7 miesiącach jestem wolną, niezależną i prawie szczęśliwą kobietą..

Czy ja jestem idiotką ?

Dużo czasu spędzam na tym forum.
Czytam wiele postów i watków. Niektóre dodają mi otuchy inne nie.
Prawie wszyscy mówią mi odejdź, zostaw go, on cię nie kocha (ja sama wiem, że TERAZ on mnie nie kocha- ale kocha to wszystko, co razem stworzyliśmy).
Dziewczyny ja wiem, że wy wszystkie jesteście dzielne i wspaniałe i udowadniacie światu jakie jesteście samodzielne.
Tylko dlaczego od czasu do czasu piszecie jak to płaczecie w poduszkę?
Dlaczego nie odezwał się nikt i nie powiedział ratuj swoje małżeństwo dopóki istnieje jakolwiek szansa ?
"Mój" facet obiektywnie rzecz biorąc jest naprawdę dobrym człowiekiem (pomijając jego obecny stosunek do mnie), buduje dom, robi meble, umie wszystko naprawić, gotuje obiady, chodzi ze mną na zakupy, spędza ze  mmną mnóstwo czasu (kochankę "osługuje" w czasie pracy)i jest życzliwy wszystkim ludziom - nawet tym, których zazwyczaj uważamy za nie godnych uwagi.
Mam się go pozbyć? Oddać panience, która jak mi się wydaje, głównie doceniła materialne walory mojego męża?
Udowodnić sobie i wszystkim jaka to jestem dzielna i niezależna - a nocami gryźć poduszkę z bólu ?
Nie sypiamy ze sobą ale sypiamy w jednym łóżku - a on jak idzie spać to się do mnie przytula - a mnie od razu świat wydaje się lepszy...
Więc o co mam walczyć?
O moje ja (patrzcie jaka jestem samodzielna, dumna i samotna), czy O NAS RAZEM ?

Och Starazono, ja tez stara jestem.
Dziewczyno... nie uratujesz malzenstwa jesli nie zainwestujesz w siebie w swoje myslenie.
Kazda porzucona dziewczyna mysli, zeby zlapac GO za pole plaszcza, za noge i zatrzymac.
Jest sklonna zrobic wszystko: zmienic sie, zgodzic na cos, wybaczyc cos, zapomniec o czyms... nawet operacje plastyczna... jak trzeba... "Tylko zostan i mow ze mnie kochasz a ja zapomne o wszystkim. Wroc do mnie"
A to nie tedy droga. Chcesz zeby byl z Toba nawet jesli Cie nie kocha... zrob to. Trzymaj go, zoperuj sie, chodz na rekach, zrob licencje pilota....co tylko go zadowoli.
Jesli chcesz zeby byl z Toba i kochal to WALCZ o niego.
A wiesz na czym polega ta walka? Nie bedzie latwo... musisz walczyc sama ze soba...
Musisz zrobic sobie pranie mozgu... Boli jak cholera.. wiem to

a co do placzu.... placzemy bo boli... ale zmieniamy sie by wygrac siebie a nie JEGO. Tylko wtedy gdy wygrasz siebie mozesz miec jego milosc... jakiegokolwiek JEGO

P>S. Placz i smutek- to normalne. Trzeba byc otwartym na wszystkie emocje. Jesli dajemy sobie prawo tylko do pozytywnych emocji typu radosc... to bardzo zubozamy nasze zycie, uciekamy od prawdy, tuszujemy sami przed soba fakty. Placz oczyszcza nie tylko sluzowki ale i dusze. Tylko wtedy gdy placzemy tak naprawde myslimy o tym co w nas. Nie mozna tego sie bac. Nie boj sie i Ty. Nigdy w czasie smiechu tak gleboko nie wnikasz w zakamarki swojej duszy jak podczas placzu. Boisz sie tego co mowi Twoja dusza? Nie boj sie.
Odkrylam jak  placz w moim sposobie myslenia moze duzo zmienic... lubie czasem plakac. Lubie siebie po placzu... (no... oczywiscie wylaczajac moje odbicie w lustrze przez kilka pierwszych godzin)

Jesli chcesz zeby byl z Toba i kochal to WALCZ o niego.
A wiesz na czym polega ta walka? Nie bedzie latwo... musisz walczyc sama ze soba...
Musisz zrobic sobie pranie mozgu... Boli jak cholera.. wiem to

a co do placzu.... placzemy bo boli... ale zmieniamy sie by wygrac siebie a nie JEGO. Tylko wtedy gdy wygrasz siebie mozesz miec jego milosc... jakiegokolwiek JEGO

Walczę ze sobą, czasami udaje mi się wygrać, czasem nie.
Placzę w poduszkę ( ile ja już łez wylałam) ale coraz rzadziej.
Staram się walczyć o siebie - ostatnio udowadniam sobie, że jestem samorządna i samodzielna i że strach ma wielkie oczy.
Cały czas twierdziłam, że panicznie boję się latać samolotem- a ostatnio byłam w delegacji zagranicznej i okazuje się, że boję się tylko zanim wsiądę do tego samolotu - a potem całą podróż przesypiam.
Mam prawo jazdy, ale samochodem głównie wozi mnie mój mąż, a wczoraj i dzisiaj okazało się, że potrafię pojechać sama ponad 200 km w jedną stronę i następnego dnia wrócić i..... Żyję !
Piszę o tym, bo jestem naprawdę z siebie dumna.
Załatwiłam ostatnio wiele spraw w urzędach - mimo, że zawsze twierdziłam, że tego nie znoszę.
Myślę o nim tylko kilka razy dziennie - a nie jak do tej pory, od rana do wieczora (pewnie mi łatwiej bo wyjechał w delegację, co powoduje, że wiem gdzie siedzi na d..... i nie zastanawiam się, czy nie poleciał do kochanki - wreszcie odpoczywam psychicznie).
Więc może, jest szansa, że podniosę się z kolan i pójdę do przodu - a jeżeli on za mną nie pójdzie to jego strata.

Dziękuję Wam Dziewczyny.
Wasze posty dobrze mi robią, nawet te, z którymi się nie zgadzam.
Lepiej niż moja psychoterapeutka (która jest moim zdaniem za młoda), która głównie namawia mnie do artykułowania moich potrzeb- tu i teraz - bez zwracania uwagi na to co można w ten sposób osiągnąć.

A tak w ogóle to on na tej  delegacji do mnie codziennie dzwoni - więc może to światełko w tunelu, to jeszcze nie jest ten pociąg co ma mnie rozjechać ?