Mieszkam we Włoszech i jestem matka 6-letniego syna. Ojciec ma z nim w miarę dobry kontakt. Od kilku miesięcy mam z moim dzieckiem problemy; szybko się irytuje, krzyczy, płacze i jest nadpobudliwy. Te objawy pojawiły się w ostatnich tygodniach przedszkola i dalej się nasilają. Teraz mój syn rozpoczął naukę w pierwszej klasie szkoły podstawowej, gdzie nie okazuje żadnego zainteresowania nauką, chodzi po klasie, przewraca krzesła, przedrzeźnia nauczycielkę i nie reaguje na jej uwagi. Zwróciłam się o pomoc do dyrektora i nauczycieli ale zamiast mi pomóc, dyrektor już po pierwszym tygodniu szkoły bezpodstawnie zabronił mu chodzenia do szkoły i zażądał zaświadczenia od psychiatry. Ponadto zwołał rodziców innych uczniów namawiając ich do podpisania oświadczenia o usuniecie mojego syna ze szkoły. Udałam się do psychiatry - neurologa, który po wykonaniu badań stwierdził, iż moje dziecko jest zdrowe psychicznie i bardzo inteligentne jak na swój wiek. Myślę, że gdybym była Włoszką nie zaistniałaby taka sytuacja w jakiej znajduje się teraz będąc Polką. Wykorzystałam wszelkie możliwości i nie wiem co dalej robić. Chciałabym pomoc mojemu dziecku i dlatego proszę o rady, jak mam z nim postępować.
- kuffa
- Niewinne początki
- Nieaktywny
- alaclaudie
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Porozmawiaj z synkiem. Moze on sie czegos boi, ile czasu dziennie mu poswiecasz?
- Ania42
- Na razie czysta sympatia
- Nieaktywny
Jest taka książka, bardzo rozsądna: Jak mówić, aby dzieci nas słuchały, jak słuchać aby dzieci do nas mówiły (Adele Faber)
Może tam znajdziesz jakąś odpowiedź?
A oprócz psychiatry powinnaś pójść do psychologa i raczej tam szukać pomocy, bo neurologicznie może wszystko być w porządku a emocjonalnie wcale nie i jedynie psycholog może dać Ci jakieś wskazówki co do przyczyn takiego zachowania i tego jak w tej sytuacji postępować.
- Mercedes10
- Niewinne początki
- Nieaktywny
Dziecko w tym wieku swoim zachowaniem "mówi" że coś jest nie tak. To nie jest problem neurologiczny czy psychiatryczny tylko psychologiczny. Syn krzyczy do Ciebie, że cos się stało lub dzieje. Uwaznie i dyskretnie go obserwuj, rozmawiaj z nim na rózne tematy - nawet takie dośc powazne, popatrz na prace plastyczne. A najwazniejsze zapewniaj go o swojej miłości i że go nie zostawisz choćby się świat walil. Ma zaburzone poczucie bezpieczeństwa. Nie rozmawiaj przy nim o jego zachowaniu, "zauważaj " dobre zachowania - ale nie w takiej formie - A jednak dobrze potrafisz zrobić ten szlaczek. Jest to komunikat negatywny.
Obserwuj go gdy się bawi.
Jestem pedagogiem szkolnym i wiem, że nasze dzieci sa dla nas zagadką i ciągle nalezy je obserwowac i badać 
zeby wiedziec co w ich małych główkach się dzieje.
Pozdrawiam
- tn
- Netchłopak
- Nieaktywny
Zwróciłam się o pomoc do dyrektora i nauczycieli ale zamiast mi pomóc
W państwowej szkole?!?!?
Wykorzystałam wszelkie możliwości i nie wiem co dalej robić.
A co powiedział syn?
Chciałabym pomoc mojemu dziecku i dlatego proszę o rady, jak mam z nim postępować.
Co konkretnie znaczy "pomóc"? Jaki jest Twój cel?
- siska33
- Na razie czysta sympatia
- Nieaktywny
we Włoszech tak właśnie jest, natomiast DYREKTOR SZKOŁY ZASTOSOWAŁ MOBBING zaco masz tam prawo go zaskarżyć. Poradź się dobrego prawnika, ponieważ jak się uda, dyrektor pokryje wszelkie koszty związane z przeniesieniem dziecka do innej szkoły i być może wypłaci dodatkowo odszkodowanie.
Teraz synek. Nie jest dobrze. Coś traumatycznego musiało się wydarzyć. Kiedyś b.dużo czytałam o zachowaniach dzieci molestowanych... zachowanie synka jest niepokojące. Podejrzewałam, że jest zupełnie zdrowy i do tego mądry
Spójrz jak wyglądają jego relacje z sąsiadami, czy nie kręci się ktoś koło dziecka, czy nie ma jakiegoś >dobrego wujka lub cioci< Czy synek pozwala Ci się dotykać i obejmować? Jak zachowuje się w domu, czy też inaczej? Czy budzi się w nocy?
Co oznaczał Twój zwrot - kontakty z ojcem ma dość dobre? - to jest bardzo ważne.
Musisz obserwować dziecko, powtarzać mu, że bardzo go kochasz i żeby wiedział, że mu pomożesz. Zadawaj mu pytania, dlaczego nie lubi szkoły, co go tam denerwuje: nauczyciele? dzieci? hałas? Szukaj odpowiedzi w samym dziecku, wejdź w jego świat
