mam męża i kochanka - Netkobiety.pl

Sytuacja jest trudna. nawet bardzo trudna. Czy jesteś pewna, że takie podwójne życie ma sens?? Ja  osobiście swojego chłopaka nie mam sumienia okłamać, a nawet jak już to zrobię (są to błahe sprawy - dłuższe spotkanie z koleżanką zamiast wykładów, ilość wypitych lampek wina itd.) to po pewnym czasie się przyznaję, bo strasznie mi to ciąży... Na początek podstawowe pytanie - powiedziałaś mężowi, że brakuje Ci jego bliskości, ciepła, troskliwości?? Wiem, że to trudne, bo sama nie umiem na takie tematy mówić. Jak już ktoś kiedyś napisał - mężczyzna jest prostym stworzeniem i jeśli się nie żalisz i nie skarżysz on myśli, że jest dobrze. Macie razem dziecko, kilka lat wspomnień  - na pewno nie tylko złych. Skoro Ci go brakuje weź sprawę w swoje ręce! Daj na noc dziecko mamie, teściowej bądź dobrej koleżance, ugotuj coś pysznego, wypożycz film lub namów męża do obejrzenia filmu z wesela/ślubu. Przypomnij  mu jak było kiedyś i udowodnij, że dziecko i praca nie zmienią Waszych uczuć do siebie.
Co do jego pracy... Wspomniałaś, że macie duży kredyt, więc nie dziw się, że mąż dużo pracuje... Może po prostu chce stanąć na wysokości zadania i nie obarczać Cię jego spłatą?? Bądź bardziej wyrozumiała, a przede wszystkim - porozmawiaj z nim!
3mam kciuki

Arek przezył dokładnie to samo co ja pracował dzień i noc żeby tylko było im lepiej tymczasem żona przyprawiała mu rogi od połowy ich małżeństwa a trwało 14 lat. Sprzątał gotował jak ona była na bezrobociu pracował żeby niczego nie brakowało a jak on stracił prace  nie miał co jeść lodówka dla niego świeciła pustkami ona była z dzieckiem najedzona jako szefowa kuchni. Nabawił się nerwicy leczył się na depresje jeszcze brat sie powiesił  Nastawia syna przeciwko ojcu wyrzuciła mu wszystkie jego rzeczy garnitury, pościel firanki nie wiem nie znam relacji drugiej strony ale wydaje mi się że jesli rodzice się nie potrafią się dogadać powinna próbować się dogadać tylko ze względu na dziecko a syn jest piłeczka pink pongową którą rodzice podbijają. Z Arkiem łączą mnie raczej relacje przyjacielsko kumpelskie a niżeli sam seks spotykamy się od 11.08 więc miesiąc w tym czasie był w szpitalu a dopiero teraz wylądowaliśmy w łóżku choć nie mieliśmy 100% pewności że to faktycznie się stanie mieliśmy w pokoju 2 osobne łóżka a wylądowaliśmy w 1 leżąc obok siebie

no nie do końca tak jest, częściej to wygląda w ten sposób że gdy kobieta osiąga swój cel i faceta ustawia pod siebie zaczyna szukać czegoś nowego, kogoś kogo jeszcze nie ustawiła tak jak tego chce.
poza tym kobiecie zawsze jest mało, zawsze coś znajdzie aby wyrzucić mężowi że za mało czegoś jej daje.

a wracając do autorki, mąż ma pracę od sierpnia a Ty od tego samego czasu masz romans więc teraz się tylko usprawiedliwiasz szukając winy w mężu a nie w sobie. poza tym skoro mąż jest taki agresywny teraz to musiał być taki wcześniej, bo nikt się z dnia na dzień nie zmienia, no ale to pewnie także jest wymówka aby obwinić męża.
a Ty agau podobnie jak poprzedniczka wiedziałaś kogo za męża brałaś więc po co teraz narzekasz na niego? trzeba było myśleć wcześniej a nie teraz się żalić że mąż taki zły jest, jak jest źle to zakończ związek, lepiej aby dzieci wychowywały się w sytuacji kiedy rodzice są rozwiedzeni niż aby uczyły się od rodziców agresji, braku szacunku do drugiej osoby itd

Mocne argumenty drodzy Panowie. Nie zgadzam się z tym, że "kobiety wolą iść na łatwiznę niż walczyć o to, co trwa...", a to tylko dlatego, że ludzie dojrzewają przez całe życie, rozwijają się, przez co patrzą z czasem na świat z innej perspektywy. Hm... Jeśli facet pracuje, daje z siebie wszystko, by tylko polepszyć standard życiowy, jest to ok, ale zapominając o kobiecie- nie jako żonie, tylko właśnie o kobiecie, która  potrzebuje uczucia, empatii, uwagi, zagłaskania na śmierć, miłości, opiekuńczości, zrozumienia, partnerstwa, jest dla kobiety jedynie prostym mechanizmem do zarabiania kasy. A poza tym nie spotkałam jeszcze związku małżeńskiego, który by pozytywnie odnosił się do instytucji małżeństwa. Nasuwa się więc pytanie, po co ludzie biorą ślub? Nie zamierzam nikogo umoralniać, ale ten "kto jest bez winy, niech pierwszy rzuci kamieniem".
Samotna żono 79 sama musisz zdecydować, czego tak naprawdę chcesz od życia? Nikt nie zrobi tego za Ciebie. Aha i zawsze warto jest posłuchać własnego serca i podążyć za pragnieniami, które uczynią nas szczęśliwymi ludźmi, to nie jest egoizm, ale dojrzałość i branie odpowiedzialności za własne decyzje. Życzę wiary w siebie!!! Pozdrawiam.

USPRAWIEDLIWIENIE, to co piszesz to jest usprawiedliwienie - sama siebie próbujesz usprawiedliwiać i szukasz tu poklasku? Jeśli Twoje metody nie dają rezultatu to tak jakbyś wogóle się nie starała. Równie dobrze trzeba było sobie odpuścić na początku i nie tracić energii. Wiesz ile kobieta jest w stanie zeobić jeśli kocha by ratować związek - nie masz bladego pojęcia, bo albo nie kochasz, albo to co robisz to żadne starania. Przyznam jedno. Pierwszy wątek do którego się tutaj dołączyłem było opisem faceta na miejscu Twojego męża. I powiem że zaciekle broniłem jej - tak jakbym bronił Ciebie, ale gdyby ona się pojawiła na tym forum spuściłbym jej podobne lanie jak Tobie. I oczywiśćie to jest głónie jego wina, wina Twoje mężą w jkichś 90%, ale wg. mnie nie wyczerpuje to tego by poddać małżeństwo. On swoją pracą wnosi wkład w życie Twojej rodziny, a to powód by o nią walczyć, byś Ty walczyła. Kobiety mają swtki sposobó i sposobików by uwodzić i zainteresować sobą swojego faceta. Związek to nie jedynie emocje, ciąganie za język , to bycie i zrozumienie. Najwyraźniej nie potrafiłaś dporowadzić do sytuacji by TWój mąż rozumiał to co do niego mówisz. Ale to akurat wina Was obojga w 50%. Masz , albo raczej nie masz umiejętności dogadywania się ze swoim mężem. Jeśli próbowałaś to się za mało postarałaś, skoro CI tak było nie dobrz najpierw trzeba było zakończyć to. A nie przyprawiać mu rogi - tera, teraz jesteś.... nie ważne, ważne czym dla niego jesteś, a jeśli mu powiesz prawdę, zobaczysz..... poczytaj sobie ten wątek, przynajmniej pierwszą wypowiedź:
http://www.netkobiety.pl/t7897.html
czy to jest ok, nie to nie jest ok, że zdradzasz męża, jesteś jak napisalem słabym ogniwem, dlatego , że To Ty uciekłaś od problemów w ramiona trzeciej osoby.
Były rozmowy z rodziną, z najbliższymi, z psychologiem? szukaliście gdzieś pomocy ---- wątpię, ale i tak pewnie znajdziesz jakieś wymówki, albo swoje albo jego... ale to są wymówki, zatem postaws sobie na szali z jednej strony wymówki - swoja nieudilność w ratowaniu związku, a na drugiej stronie zdradę.

Sam byłem zdradzony, sam zaniedbywałem ją - przynajmniej z jej punktu widzenia, choć tak naprawdę stałem z boku, ale podniosłem się i zatrzymałem żonę przy sobie, - od tego wydarzenia mineło ponad pół roku, gdy powiedziała, że z dziećmi odchodzi do innego. Uwierz mi facetem trzeba wstrząsnąć jeśli gnuśnieje w związku, ale jeśli się kocha, jeśli jest między Wami miłość, jeśli się kochacie choć odrobinę i dacie sobie szansę, może Wam się udać, tamto to może być tylko zauroczenie, może warto się zastanowić, czy nie łączy Was jeszce odrobina tego o co naprawdę w życiu warto się starać. Za to zdrada, o której się dowiedziała co prawda z jednej strony spowodowała, że zmieniłem podejśćie do wielu spraw, teraz żona mówi mi że jest ze mną szczęśliwa, wcześniej mówiła że się odsuneliśmy i była całkowicie zaniedbana - teraz się zmieniło, dlatego twierdzę , że nie wykorzystałaś wszystkich możliwości - ludiz jak się pobierają zazwyczej łąćzy ich miłość, jeśli ona jest, to da się wszystko naprawić. Jeśli miłości nie ma - to trzeba było się najpierw rozwieść, kredyt jak sobie kiedyś z tego zdasz sprawę, to tylko wymówka, a tak naprawdę to jedynie przeszkoda ale pomijalna w gruncie rzeczy. Za to zdrada - do tej pory męczą mnie codziennie koszmary i nie ufam żonie, choć sie stara. Ona wie że ją kocha, wie że tamto to było tylko zauroczenie, które dało jej jakiś odddech, ale kochała wciąż mnie. Walczyłem o nią, teraz jest szczęśliwa i mówi że kocha - stara sięo mnie tak jak ja o nią - uwierz zdrada to nie rozwiązanie, szukanie oparcia w kochanku to nie rozwiązanie, doznawanie inności - spontaniczności --- to wkrótce się obróci w codzienność, może nie tak szybko .... ale obróci, słabą stroną nowych rzdczy jest sama ich istota - nowego pragnie się mocno - ale im mocniej z tego nowego się cieszymy tym bardziej powszednieje.... chcesz zatoczyć krąg, tak jak zrobił to Arek --- notabene jestem jego immiennikiem..... nie rób tego. Zostaw kochanka, skup sie na mężu, jeśli jest dość silny, powiedz o zdradzie, jeśli nie  - nie mów nigdy, bo to go zniszczy, szantażuj męża, bij słowami, wzbódź zazdrość, nawet niech podejrzewa, że masz romans - to i tak wcześniej czy później wyjdzie na jaw, ale jeśli nie musisz nie mów mu co się stało póki sie będziecie starać o sibie i walcz o rodzinę.... Arek, to co mam mu za złe- mógł sobie poszukać wolnej kobiety, a nie rozbijać rodziny - ale najwyraźniej on ciągnie do kobiet z problemami rodzinnymi. Singielki pełnej zycia i optymizmu nie potrafiłby wyrwać, czymś zaimponować, on ma co najwyżej do zaoferowania to co sam przeżył jako osoba, która utraciła rodzinę i na to Cię złapał. To model z naleciałościami, z przeżyciami nie zyczę mu źle. A czy Ciebie nie stać na faceta bez przejść, jeśli już?

Teraz po wstawieniu mojego posta przeczytałem , Twoją odpowiedź. Cieszę się że traktujesz to dokładnie tak jak ja, chcę CI pomóc, zmobilizować i pokazać te ciemne strony obecnej sytuacji. 3mam za Ciebie kciuki.

PS.
nie oszukuj się jesteś kochanką i walisz męża w rogi, a inne spojrzenie to, to tylko semantyka.

chyba jest nam z sobą dobrze przynajmniej mnie bo jest ktoś obok mnie z kim mogę pogadac przytulić sie ktos mnie całuje i ma dla mnie chwilkę żeby zapytać co w pracy. A dziecko biega po placu zabaw i sie bawi a my rozmawiamy. Brakuje mi tego jak nie wiem Boje sie o Arka że on sie bardziej zaangazuje i potem gdy będe się chciała wycofać zranie go. Wiesz co jest najdziwniejsze że po zdradzeniu męża wróciłam do domu szczęśliwa i nie poczułam żadnych wyrzutów sumienia żadnego poczucia winy że zdradziłąm

gratuluję rozumu, spotykać się z kochankiem przy dziecku no naprawdę jest to szczyt głupoty i chamstwa, wystarczy że dziecko powie o panu z którym mama się spotyka na placu zabaw i wtedy zobaczysz co to znaczy zraniony mąż.
tak bardzo chcesz przeżyć coś innego to odejdź od męża i baw się do upadłego, ale nie niszcz dziecka bo takim zachowaniem robisz ze swojego dziecka drugą osobę bez serca i sumienia! bo dziecko nauczy się jak trzeba się zachowywać od Ciebie i później będzie to praktykować w swoim życiu.

Dziecko bawi się w piasku biega na zjeżdzalnie nie bardzo zwracając uwagę co my robimya my poprostu rozmawiamy siedzimy i rozmawiamy bo tak jakby jakiś tatus będący z dzieckiem też na placu zabaw zagadał do mnie

Droga samotna no wiec zdecyduj sie albo nawiazalas znajomosc albo romans? Jak mozesz mowic ,ze to znajomosc, nie romans skoro sypiasz z obcym facetem? Dziwne to wszystko.Kochasz meza czy tylko ci sie wydawalo? Bo wedlug mnie go nie kochasz, ale nie masz odwagi odejsc ,bo nie wiesz jak ci sie ulozy z kochankiem.Wykorzystujesz go. A ty jestes takim chwilowym przystankiem dla swego kochanka, bo jak sama napisalas ,jak znajdzie kogos ,to zostaniecie przyjaciolmi.A jak powie ci za 3 lata sorry ale znalazlem lepsza ,nie jestes mi juz potrzebna, to co bedziesz oszukiwac meza,dopoki twoj kochanek nie podejmie decyzji, dla mnie to chore. Zastanow sie lepiej , co zmienic w swoim malzenstwie,aby bylo jak dawniej, bo przyjdzie czas ,ze zostaniesz bez kochanka,bez meza i bez szacunku dla samej siebie.

Jestem pod wrażeniem DUNKISA-wszystko to co sama bym napisała.Nie doceniamy dziewczynki NASZYCH własnych mężczyzn w domach.Od zdrady mojego męża minęło kilka miesięcy, ale jesteśmy razem.Nie wiem czy mądrzejsi,nie wiem czy silniejsi...choć mam nadzieję,że tak skoro wciąz razem i patrzymy sobie w oczy.Czasem jest trudno, bo złe myśli wracają, ale wtedy myślę o naszych planach...
Żałuję tylko,że kiedy były "kłopoty"Mąż spotkał na swojej drodze fałszywą pocieszycielkę a nie kogos takiego jak Dunkis kto powiedziałby mu,że ma wracać do domu i tam szukać odpowiedzi,rozmowy i serca,które na niego zawsze czeka.
Dziękuję Dunkis za słowa, które dają wsparcie.Pozdrawiam

Samotna, albo oszczędzaj oddech, albo zajrzyj do słownika. Nie jesteś ani kurwą, ani zdzirą. Te określenia zostaw dla innych, które na to zasługują. Jesteś kochanką, niczym mniej i niczym więcej. Zdradzasz swojego męża, obojętnie jak sobie to tłumaczysz. Czy uważasz to za związek przyjacielski czy nie - poszliście do łóżka całujecie się obejmujeice i pieścicie - no to co to jest? Przedszkole? I nie jesteś, zła raczej zagubiona, a złe jest to co robisz. Ludzie źli wykorzystują innch - no chyba że Ty wykorzystujesz Arka do własnych celów, ale wydaje mi się że tak nie jest.
I chyba ktoś Ci bzdur wielkich nakładł do głowy z tym, że jeżeli facet pójdzie z inną to jest ok. Rozejrzyj się , choćby po tym forum że to wcale nie jest ok, a pisząc te słowa ranisz wiele kobiet które są zdradzone, przestań patrzeć na swój nos i rozejrzyj się trochę wokół siebie.
A Twoje potrzeby seksualne to nawet ja rozumiem, by pójśc z innym facetem niz Twój mąż, który był pierwszym i jedynym. To naturalne. choć z punktu widzenia naszego społeczeńśtwa dalece wykracza, poza normy. Jeśli seks z innym facetem byłby dla Ciebie taki konieczny sprawdzenie tego - albo trzeba było sobie zaaplikować faceta z ogłoszenia, albo wyrwać gościa z baru na jedorazowy numerek, albo co by mogło być najlesze pogadać z mężęm o tym - tak dokładnie wiem co piszę. Twoje potrzeby są normalne, z paroma kobietami rozmawiałem osobiście około 40 lat, któe chętnie by zaszalały - bo wiedzą że to ostatni dzwonek. Zacytuje Ci nawet kawałek emaila, który dziś dostałem od pewnej osoby, mam nadzieje że się nie obrazi, gdy pozna co tu wrzuciłem:
"Pisałeś poprzednio, że kobiety przed 40-tką mają ochotę na romans, żeby się dowartościować, spróbować zanim będzie za późno....jedyne czego mogła zapragnąć to właśnie spróbować jak to jest z innym i czy z innym będzie to tak samo smakować, więc co do przekraczania barier... Wiesz, coś w tym jest, jestem z mężem .. lat, zawsze byłam mu wierna, oczywiste, że przez te lata moja świadomość ciała i potrzeb, znajomość męskiej fizjologii i jego potrzeb, moja seksualność, znajomość technik itp., itd. poszły do przodu jak z wieku żłobkowego do... I powiem Ci tylko tyle, że to co między nami jest nie do pokonania, a wynika z przeszłości, chętnie i tak wcieliłabym w życie, bariery są jednak ogromne, ale nie we mnie, ale w naszym duecie. I gdyby przyszło mi zdradzić to pierwsze czego bym pragnęła to otworzyć się na maksa, pojechać po bandzie."
Zatem twierdzę i twierdzic będę, że jeśli kobiecie będzie chodzić tylko o seks, choć pewnie każda z nich będzie nawet podświadomie dążyła by taki seks był podbudowany emocjonalną więzię, choćby nawet tylko po to, by się jeszcze mocniej zapuścić w te niedostępne zakątki, ale sa takie i nie jesteś wyjątkiem. Inna sprawa, że te kobiety nie będą pisały na tym forum, bo one to uprawiają raczej dla sportu i ewentualnie jeśli się zakochają coś może by tutaj odważyły się napisać. Ale skoro można takie spotkać na ulicy, znaczy są powszednie i istnieją w ogromnej liczbie. Zatem wiedz, że nawet kobiety, którym się układa, jak je dorwie chcica i potrzeby też hmmm" zbłądzić" mogą. Choć jeśli jest w związku poukładane, jest zaufanie, to są inne rozwiązani, choćby trójkąty, albo bardziej mnogie kombinacje. Co nie zmienia faktu, że obecnie jesteś w takim trójkącie, a jedyne co nie wychodzi to synchronizacja, ale to Ty o tym zadecydowałaś, Twój mąż nie miał na to wypływu.

Ps lucziola chciałem CI coś podesłać na emaila, ale jakoś go nie widzę....

jESTEŚ NIESAMOWITY DZIEKUJE ale i tak bardzo niepokoii mnie mój brak poczucia winy

Droga Samotna Żono!
Chyba niepotrzebnie odebrałaś słowa,które tu padają,aż tak mocno.Po co uzywac wulgaryzmów.
Ja jestem żoną,której mąż zrobił coś o czym chciałabym zapomnieć,ale nie użyłabym takich słow nawet do tej,która "zburzyła"mój spokój.Nie,nie zrobiła tego sama.Wszyscy w trójke przyczyniliśmy się do tego.Nie zamierzam jednak jej usprawiedliwiać ,a tym bardziej siebie.Czasami była we mnie taka nienawiśc,że zrobiłabym coś strasznego.Na moje szczęście to mija,a takich chwil jest coraz mniej.
Znów odniosę się do tego co pisał DUNKIS.
Tak każdy zdrowy człowiek ma ochotę na coś szalonego i na sex z kimś innym pewnie też.
I tu w sprawach ochoty nie mówię o miłości.Pokusy są ,będą, a chęć spróbowania czegoś innego jest normalna.Tylko czy wszystko o czym pomyślimy musi zostać zrealizowane?Chyba czasem dlatego jest fajne ,bo nie dokonane.
Ja też uważam ,że jesli w związku przeszkadza rutyna w sexieto przecież są sposoby, aby poszaleć za zgodą obojga i uniknąc zranienia kogoś kogo kochasz całym sercem.To,że czujesz się samotna moge zrozumieć, tego,że oczekujesz zainteresowania też,tylko sposobu w jaki to robisz Samotna Żono ZUPEŁNIE NIE AKCEPTUJĘ.Powiem więcej-budzi to we mnie złość.
Może zamiast jęczeć jaka to jesteś biedna zaskocz Swojego Domowego Mężczyznę i powiedz ,że doceniasz iż tak ciężko pracuje i żal Ci tylko tego,że przez pracę tak mało czasu spedzacie ze sobą.Moze Go zwyczajnie przytul jak wróci i powiedz,że dobrze że jest.

P.s.DUNKIS chyba już mam maila.Pozdrawiam

Dunkis daj już spokoj tematowi Adrianiego.To zamkniety wątek.

Samotna, a może to jest tak, że skoro zastanawiasz sie czemu nie czujesz poczucia winy i wyrzutów sumienia, to wcale tak nie jest? A wręcz przeciwnie, samo podjęcie tego tematu iż to CIę zastanawia, jest symptomem tych właśnie uczuć? Tylko że na tyle je schowałaś, albo przyćmione zostały czymś innym , że nie potrafią przebić się przez barierę zauroczenia, którą w sobie obecnie nosisz, hę?

OK wszystko ok jestem tą złą bo zdradziłam Zasługuje na potępienie rozumie. Ale czy ktoś może mnie starać się zrozumieć mąz w domu wydaje mi sie ma wszystko ciepło uprane wyprasowane czysto śliczna córeczkę która go uwielbia i zone która wszystko robi za męża nie było by Wam jako facetem dobrze acha jeszcze sama mu kupuje piwa zeby w lodówce były kiedy tylko przyjdzie mu ochota sie napić nie jestem zazdrosna chorobliwie owszem tak normalnie to chyba jestem bo jak chodził do szkoły  zaocznie to były laski których nie znałam a jak opowiadał o nich to miałam ochotę zamordować ale jakoś teraz mi przeszło jednym słowem czuje się niekochana niedoceniona i niedopoieszczona a każdorazowa próba zwrócenia uwagi czy podjęcie działań typu przytulenie się pocałowanie czy dotyk spotykały się z odrzuceniem to co ja miałam wg Was jeszcze zrobic dalej dawać się poniżać bo ja czułam że jak non stop godotykam prowokuje do seksu to najzwyczajniej w świecie sie poniżam. Odmawiał zawsze kiedy to ja przejmowałam inicjatywe a kiedy on chciał się kochać a ja mówiłam on i tak miał to w nosie i robił dalej swoje tzn kochał się z moim ciałem ale nie ze mną

Samotna zona, ja ciebie nie potepiam i nikt tutaj także nie. Co do piw u meza w lodowce- moze sama go tak nauczylas? Ze dreptasz wokol niego na palcach?
Poza tym nie dziw sie  ze mezczyzna reaguje emocjonalnie (moze i agresywnie) kiedy dowiaduje sie ze jego zona idzie w tango?
Stolarz to cholernie ciezka praca... Wiem bo moj byly byl stolarzem, pracowal wiele i wracal do domu pozno (pal licho, ze zawsze pijany).

Ja nie potepiam, tylko uwazam, ze zanim czlowiek wejdzie w inny zwiazek emocjonalny z innym czlowiekiem, to powinien pozamykac wpierw i pozalatwiac swoje sprawy, zeby wyjsc na czysto... ot co.
Nie jestem jakas nawiedzona katoliczka i daleko mi do stania pod krzyzem pod palacem prezydenckim, sama z reszta w zyciu nagrzeszylam rowno, ale przysiega skladana przed Bogiem (nie ksiedzem) w Kosciele zobowiazuje do czegokolwiek... Nie na darmo sie przysiega na dobre i na zle...

Samotna żono-tak naprawde to nie jesteś samotna,bo kobiet żyjących z takim problemem jest ogrom tylko się nie przyznają.Doskonale rozumię co czujesz i jak się motasz ze swoimi uczuciami.Ludziom bardzo łatwo przychodzi potępianie innych,bo nie wiedzą jak to naprawde wygląda od środka.Trzeba przeżyć coś takiego żeby zrozumieć.Łatwo jest też doradzać ale kochani to wcale nie jest takie proste jak Wam się wydaje.Nawet człowiek z anielska cierpliwością kiedyś nie wytrzyma i zacznie żyć z myślą o sobie.Nie można pisać,że mąż ciężko pracuje więc żona powinna być mu za to wdzięczna.Przepraszam bardzo-to co my mamy być bonusem.My też ciężko pracujemy i to na dwóch etatach! Mamy też uczucia,chcemy być kochane,doceniane i szanowane.Skoro nie otrzymujemy tego w domu to zaczynamy szukać gdzieś tam...I przestańcie pieprzyć,że Samotna powinna rozmawiać z mężem.Czy Wy wogóle zdajecie sobie sprawę jak to wygląda? To Wam powiem-dziś jest rozmowa a jutro wszystko od nowa.A dlaczego się nie rozwiedzie?-bo mimo wszystko kocha swojego męża i ma nadzieje,że może nadejdzie ten lepszy czas.

A w ogóle to temat samotnej, więc przepraszam, że tak się "wcięłam" ze swoim problemem. Napiszę Ci ze swojego punktu widzenia.
Jestem mężatką od 13 lat a męża wcześniej znałam 7. Jak u wszystkich, na początku zauroczenie, potem miłość, po dwóch latach znajomości rozstanie. Przepłakałam miesiąc czasu, ale postanowiłam wziąć się w garść i walczyć o tę miłość. Po miesiącu przyjechał po swoje rzeczy (płyty cd i takie tam...) Nie wypuściłam już go. Spytałam czy mogę ostatni raz siąść mu na kolana, pocałować i przytulić się. I wiem, że gdybym tego nie zrobiła wtedy, dziś moje życie z pewnością byłoby inne. Potem wzięliśmy ślub, po roku przyszedł na świat starszy syn, młodszym wpadliśmy po 7 m-cach po porodzie ...i tu sielanka się skończyła. Męża od świtu do nocy nie było w domu, czasem nawet i na noce nie wracał. Był ciągle zmęczony po pracy. Ja sama z dwójką małych dzieci (kilka lat wyjętych z życiorysu) Młodszy chorował i ciągle w szpitalu z nim byłam. Mąż oczywiście zaganiany i zapracowany. Miałam tak dość wszystkiego, że nawet zaczęłam go podejrzewać, że kogoś ma. Byłam wyczerpana fizycznie i psychicznie do tego stopnia, że byłam w depresji. Mogłam zrobić kilka rzeczy...usiąść i płakać nad swoim ciężkim losem, wziąć rozwód,BO WYDAWAŁO MI SIĘ ŻE JUŻ NIE UMIEMY ZE SOBĄ BYĆ, wdać się w romans (miałam taką okazję) ale w pewnym momencie powiedziałam sobie...STOP  DOSYĆ. Wiesz co zrobiłam? Poprosiłam teściową, żeby zabrała dzieci na noc. Kupiłam seksowną bieliznę, przyrządziłam kolację przy świecach i z walącym sercem czekałam na męża...Przyszedł późno, ale to nic. Nie wiedział co powiedzieć. Przez cały czas kokietowałam go jak wtedy, kiedy chciałam, żeby został. Potem się kochaliśmy i było cudownie. Resztę nocy przegadaliśmy i obiecaliśmy sobie, że już nigdy więcej nie dopuścimy do takiej sytuacji, żeby nasze drogi się rozeszły, że zawsze jak staniemy na rozwidleniu tych dróg to najpierw porozmawiamy. Teraz z perspektywy czasu wiem, że wtedy nie rozumieliśmy się nawzajem. On harował jak wół, żeby nam było lepiej, a ja myślałam, że unika domu albo co gorsza kogoś ma. On z kolei nie rozumiał mnie, bo przecież ja siedziałam w domu, więc jakie mogłam mieć problemy? Od tego czasu minęło 10 lat, ale kocham swoją rodzinę nad życie. A kiedy wkrada się rutyna (bo jak to w małżeństwie też mamy ciche dni i się sprzeczamy) i widzę, że on znów ma doła jakiegoś albo się zaharowywuje, znów robię coś szalonego i znów przez jakiś czas jesteśmy jak para zakochanych małolatów (mamy po 38 lat) Dlatego uważam, że warto czasem coś dać od siebie a nie uciekać od problemów i szukać szczęścia gdzie indziej, bo co powiesz za 10 lat? Ja patrzę co rano w lustro i jestem dumna z siebie, że nie uległam pokusom w momentach trudnych (a uwierzcie mi, okazji było dużo. Jestem atrakcyjną kobietą, ale najbardziej cieszę się z tego, że mam dla kogo być atrakcyjna.

Jeśli komuś jest źle w związku...to najpierw powinien się rozstać...a potem szukać nowego partnera....czy tak nie jest uczciwiej?
Samotna....
Nie rozumiem Cię tak samo jak innych zdradząjacych....nic nie tłumaczy ZDRADY...nawet ciekawość...
Ja jestem ciekawa jakie to uczucie spadać z przepaści czy ugryźć sprzedawczynie w sklepie....spróbować maryśki....to znaczy ,ze mam to zrobić?....

Samotna..weź się dziewczyno do ROBOTY.....popracujesz do 17.00 to odechce Ci się amorów z Panem X....
ale żal

No to musialas znalezsc emocjonalnego sponsora zanim odeszlas emocjonalnie od od meza?
Nie dalo sie byc uczciwym?
Byl zly, cierpialas, brakowalo ci milosci, byla agresja.... to co z Toba nie tak, ze tkwilas w tym ukladzie?
Masz jakis problem psychiczny? Bylas u psychologa albo psychiatry?
Czy czesto w Twojej rodzinie ludzie robili rzeczy wbrew sobie? To moze byc niebezpieczne. Mozesz nawet kogos zabic wbrew woli ale jednak.
Czujesz sie jakas spetana? Nie mozesz zrobic ruchu? Jestes niesamodzielna i boisz sie zycia?
Co z Toba nie tak, ze TKWISZ W TAKIM ZWIAZKU...

a na zakonczenie totalny nokaut... seks z kochankiem gdy maz zajmuje sie dzieckiem..... taaa
Psychiatra jednak

Mnie maz bil wiec wiem co to znaczy.
Jesli jest zmeczona po pracy to niech idzie spac a nie do kochanka skoro nie ma sily.
Jestem ostra bo ona klamie od poczatku
najpierw powiedziala ze maz niedobry wiec zdradzila a zaraz potem w kolejnym poscie ze byla ciekawa jak to jest z innym w lozku.
... i pierwsze slysze, ze na bijacego i niedobrego meza stosuje sie zdrade. Nie wiedzialam i bylam wierna 22 lata. Wydawalo mi sie ze probowalam wszystkiego... nie pomyslalam o zdradzie.

Nie zgadzam sie.
Oczywiscie,ze swiat sie nie zawalil.
..ale nie mozna mowic,ze jak ja cos zrobie to dopiero bedzie to wybaczalne u  innych, albo odwracajac sytucje mam wybaczac bo sama  kiedys zdradze i wtedy bede juz wybaczalska.
Dla mnie to bzdura.
Jesli czyn jest zly to jest zly.
jak kiedys zdradze to nie bede sie tlumaczyla zlym mezem, nieszczesliwym dziecinstwem i szkola pod gorke
Nie musze zwalc winy na innych za wlasne niepowodzenia, porazki czy zle wybory...
Nie mam problemu z tym by nazwac moj zly czyn po imieniu albo przyznac sie do bledu czy winy
a Ty masz?
Jak ktos cos zrobil zle to nie jest diablem, potworem czy swinia....
Jak ktos cos zrobil zle to jego czyn jest zly, a nie on...wiec naprawia szkody... a jesli nie widzi, ze robi zle mimo ze inni mu to mowia... to powinien chyba isc o psychologa (nie jako kare ale jako pomoc)
Logiczne to dla mnie.

samotna , a gdyby nie pojawil sie ten caly Arek to czy ty bys tutaj wogole zagladnela? Myslalas o odejsciu od meza zanim pojawil sie on?

te słowa mnie przerażają najbardziej z całej twojej wypowiedzi

Ja uważam że masz racje. Choć sam tego nie zrobiłem. Ale osoba która kocham narazie jeszcze zdradza meża. Ja się rozwiodłem. A wiesz dla czego? Dla tego co napisałas powyżej.  Wiem jak to jest. Gdy małżonkowi mówisz choćmy na sapcer. A on odpowiada ci. np: zmęczony jestem otwierając kolejne piwo. Przychodzisz do męża chcesz go wziąść za rękę. A on woli nalać sobie w tym momencie piwo. To wszystko kumuluje sie w człowieku aż pewnego dnia wybucha. Zadaje sobie człowiek pytanie ile jeszcze można? I w tym momencie pojawia sie ktoś dla kogo wyjście na spacer nie jest ogromnym poswięceniem. Zwykła rozmowa, trzymannie za rękę nie jest czymś wstydliwym. I nawet ty sama bardziej otwierasz się na tego drugiego człowieka bo widzisz że on cie rozumie. Uważam że nie warto tkwić w tym małżeństwie na siłę. To niema sensu.

Życie jest bardzo krutkie. Czerpmy z niego jak najwięcej przyjemności. A nie oglądajmy sie za siebie.

Stare przysłowie mówi: umiesz liczyc licz na siebie.
więc i Ty nie przejmuj się tym co inni powiedzą. Rób tak by tobie i twojemu dziecku było dobrze.

Świete słowa. Podpisuje sie pod tym i mysle dokładnie to samo!!

Mam pytanie - czy gdyby Twój kochanek nie znalazł sobie innej kobiety byłabyś w tym samym punkcie życia, miałabyś takie samo zdanie. Myślę, że czas i okoliczności sprawiły, że myślisz tak, a nie inaczej. Przed rozstaniem z kochankiem - gdyby Ci nie zabrakło odwagi -prawdopodobnie napisałabyś, że rozumiesz 'samotną'.
I jeszcze małe pytanie. Żałujesz tych chwil spędzonych z kochankiem? Czy naprawdę niczego nie wniosły do Twojego życia - choćby tego, że nauczyłaś cenić się to co masz.

ps. Samotna - rozumiem Cię. Życzę Ci abyś się nie zagubiła i była szczęśliwa.

Samotna zono 79 jesli zalezy ci na utrzymaniu twojego zwiazku to mimo zdrady masz szanse. Ale niestety musisz natychmiast zmienic taktyke swojego postepowania. Czytajac twoje opisy wydaje mi sie , ze dokonalas ZWYCZAJNEGO aktu zemsty na swoim mezu ,poprzez fakt romansu i zdrady. Malzenstwo to wieczny kompromis  i tolerancja a takze zaufanie do siebie. Jesli tego zabraknie to wlasnie zaczynamy zdradzac ,to  oklamujemy bliska nam osobe .I tak naprawde to stajemy sie typowymi egoistami pozbawionymi wszelkich skrupulow. Nie dziwie sie, ze twoj partner reaguje czasami zbyt agresywnie . Jestem pewna , ze KOCHA cie i zwyczajnie boi sie  oto ,ze zwiazek moze sie rozleciec.. Pamietaj faceci  bardzo zle znosza przyprawianie ROGOW. Dlatego zastanow sie czego chcesz  MEZA czy KOCZANKA? Jesli wybierzesz meza to na zawsze zamilcz o tej zdradzie. Bo on tego ci NIE WYBACZY. Znam te sytuacje z doswiadczenia i wiem co mowie. Zycze spokoju i mocnych nerwow oraz podkreslam dobrej taktyki a wszystko wroci do normy. Pod warunkiem , ze tego naprawde CHCESZ.

nie znaczy to ze przykalskuje Samotnej... ale!
kto wymyslil taka bzdure  "żadna praca w domu nie równa się z myślą że jutro upływa termin płacenia raty ,rachunku za gaz światło a ty tych pieniędzy nie ma i to ty musisz te pieniądze mieć" bo jak dla mnie to latwiej zadbac o rachunki niz przejac bez walki ta prace w domu.... NIE MA TAKIEJ PRACY ktora daloby sie porownac z praca w domu ale na niekorzysc domu oczywiscie...
Nikt nie chce tego robic... Faceci wola pracowac w kamieniolomach niz zostac "kogutem domowym"...
to tak dla scislosci