Co popycha nas do zdrady ?? - Netkobiety.pl

Uwazam, ze jest to upadek zasad, dobrze pojetej milosci, pojscie na latwizne i egoizm szroko rozumiany.
Uwazam, ze malzenstwo jest najlepsza instytucja jaka wymyslil czlowiek i jest wartoscia sama w sobie, jednak ludzi myslacych tak jak ja jest coraz mniej. Najgorsze jest to, ze ogromnej ilosci osob wydaje sie, ze zmiana partnera rozwiaze problemy, nic bardziej mylacego.
Ktos madry powiedzial, juz cytowalam to wczesnie, ze jezeli ma sie pudelko i klocki sie w nim nie mieszcza, to trzeba je tak poukladac, zeby sie zmiescily, a nie szukac nowego pudelka. Owszem jest to trudniejsze, wymaga staran, czasu, ale mysle, ze w konsekwencji sie oplaca, bo nigdy nie mamy pewnosci czy nowe pudelko przyniesie rozwiazanie.
Oczwyiscie nie generalizuje, bo sa sytuacje kiedy trzeba siegnac po nowego, ale wystarczyloby, zeby ludzie probowali, a jestem przekonana, ze mnie byloby lez, tragedii i rozwodow

Zawsze powtarzałam, że skoro mam jednego partnera, jestem z nim od 15-go roku życia, kochamy się, przeżyliśmy wiele, to po co mam szukać nowego? Bo motylki w brzuchu już nie latają? Bo nie ma dzikich emocji? Cokolwiek byśmy robili, z nowym partnerem i tak przyjdzie czas na stabilizację i przejście na następny etap. Trzeba sobie uświadomić, że życie to nie jest bajka i nie zawsze będzie kolorowo, ale grunt to przetrwać wszystkie przeciwności losu byle by RAZEM. Odbiegłam troche od tematu... Dlaczego są zdrady? Uważam, że jest to ucieczka przed problemami, chęć zasmakowania czegoś nowego, przeżycia ponownie pewnych emocji, dowartościowania się. Nigdy nie wiemy co się w życiu przydaży, ale jeśli już człowiek uważa, że z obecnym partenerem nie jest szczęśliwy i chce czegoś nowego, to niech zakończy związek/małżeństwo i zacznie życie od początku. Niech zada sobie pytanie: "Czy On/Ona na to zasługuje?" Należy się postawić na miejscu tej osoby i pomyśleć, jak MY byśmy sie czuli będąc zdradzonymi...

moim zdaniem zdrady są tylko z jednego powodu które scalają wszystkie inne aspekty które popychają nas do zdrady. BRAK KOMUNIKACJI ROZMÓW ..... BRAK ZROZUMIENIA.
każde czegoś wymaga od partnera nie dając nic od siebie. wydaje się że partner powinien się domyśleć czego nam potrzeba  nie mówiąc nic w prost.

natalia
zgadzam się z Tobą... mną kierowało raczej niedowartościowanie... tylko najgorsze... że zdrada wcale nie dowartościowuje... kobieta czuje się piękna, ale i skalana, "brudna"...
Do konca nie wiem, co kieruje czlowiekiem w momencie zdrady... Bo przeciez moze byc bardzo dobrze w związku i się zdradzi... To chyba leży w naturze człowieka... No i alkohol też ma swoje do gadania... I chwilowe emocje, jakas zlosc, jakies rozczarowanie...  czlowiek chce sobie "odbic" tzw "odchamic się"... Ale do zdrady tez dwojga potrzeba...

Kiedys po mszy w kosciele gdzie bylo kazanie dotyczace malzenstwa, ksiadz mowil tyle madrych rzeczy... do nas, do wiernych. Moj byly maz stal obok. Tez sluchal. Pomyslama co za zrzadzenie losu. Ta msza byla o nas i do nas.... moze to do niego dotrze. Moze juz mnie nie uderzy.
Co sie stalo?... ano moj ex slyszal w ustach tego ksiedza, ze to ja mam sie zmienic... (po 20 latach malzenstwa pierwszy raz zadzwonilam na policje, ze maz mnie bije i sie go boje... on uwazal ze to bylo podle z mojej strony..., ze przejrzal na oczy kim jestem, i nigdy nie podejrzewal, ze moge mu to zrobic)
Kazde z nas slyszalo co innego. Pomyslalam ze z mojej strony tez bylo nie w fair ze myslalm jakie to kazanie poczyni zmiany w mezu... zamiast zastanowic sie nad soba.

Latwiej obarczyc kogos obowiazkiem zmienienia sie niz siebie samego.

Kochanki tez przestaja dowartosciowywac, dziekowac, rozmawiac... zaraz po tym jak przejmuja obowiazki zony.. a nie tylko jej prawo do rozrywki...

... Moi panowie... chceli byc obslugiwani jak dzieci, takie wieksze dzieci co juz rajtuzkow im nie trzeba zakladac i potrafia skorzystac z toalety samodzielnie, i wiedza jak jesc przy stole (choc jeszcze i tu byly wpadki) ale ubranko trzeba przygotowac, papu zagrzac, a potem jeszcze dopominali sie bajeczek... i mowilam ze dzielne moje zuchy dzis byly bo sie napracowaly i w takki upal autobusem sie tlukly.... Ja tez niby ale ja to jestem dorosla, wiec wiadomo ZYCIE., no i ze ten haczyk co go przykrecili 4 .5 roku temu sie trzyma, wow jaka solidna robota.... Czasem chlopcy nagle dorastali (szczegolnie w tej srodkowej czesci ciala) i zabawialismy sie jak dorosli w seks. Czulam ze mam prawdziwego faceta przy sobie... taki silny po trudach i znoju w autobusie... a zaraz potem mowili, ze zglodnieli i patrzyli w oczka jak kot ze Shreka... i znow wiedzialam, ze wrocilo dziecko.
ale zaczelam miec dosc!
wstrzymalam bajeczki-dziecko zastrajkowalo milczeniem
rozpoczelam negocjacje w chwilach gdy przeobrazal sie w doroslego... - dziecko ostrzeglo, ze poszuka innej mamusi
nie podalam papu-dziecko osowialo i od sasiadow dowiedzialam sie ze knuje cos z inna mamusia. Inna mamusia mowila do niego misiu i pieseczku, opowiadala bajeczki i calkowicie zagarnela seks dla siebie.
Dziecko wyprowadzilo sie wreszcie do innej mamusi.... a ja rozpaczalam..."bylam zla matka"
... ale dziecko nie jest szczesliwe, druga mamusia go wyrzucila gdy domagal sie papu, ubranka... i odechcialo sie jej opowiadac bajki

Teraz dziecko neci kolejna mamusie na seks.... moze sie zlapie? kto wie?
a moze napisze w punktach na jakims forum dlaczego chlopcy szukaja drugiej mamusi

Myślałby, kto jacy to faceci żadni sex-u. A mamuśki to takie nie winne. One tylko oczekują by było normalnie. By siedziały w domu i czekały na nie zarobić jeszcze im dogadzać po powrocie z pracy. Ale odstaw jej sex na tydzień lub dwa to dopiero robi awanturę.
A właśnie kobiecy punkt jest taki. Ze facet musi  tolerować kobiece różne nastroje i fochy. Właśnie np.: ciche dni. Ale jak facet pokaże, że może mieć inną. To dopiero się CHALO robi. Jak on mógł itp. A wy myślicie sobie, że możecie ustawiać cały świat w okuł własnego widzi misie? Mądre kobiety nie uciekają się do ?cichych dni ? do szantażu tylko do rozmowy. I te właśnie wygrywają. Znaczy mają rodziny. A te, co to myślą, że facet musi na nich pracować i spełniać ich zachcianki właśnie tak kończą jak ZAZDROŚĆ. Bo przebija przez nią rozgoryczenie  tym, że została porzucona. 

TU CIĘ BOLI!!!
Załóż swój watek to podyskutujemy. Bo twój post odbiega według mnie nieco od tematu.

Z tego, co się orientuje to ZAZDROŚĆ jest kobietą. To niech się wypowiada, dlaczego kobiety zdradzają. A dlaczego faceci zdradzają to nie ma zielonego pojęcia. Jedynie jej się WYDAJE, że wie.

Chciałabym zauważyć, że zdecydowanie lepiej się rozmawia,kiedy nie kłócimy się, dlatego proszę o wyrażanie swoich myśli mając to na uwadze Jest to bardzo ciekawy temat i napewno niejeden użytkownik forum chętnie poczyta Wasze zdanie na ten temat.

Od 10 miesiecy zastanawiam sie, dlaczego moj maz mnie zdradzil. On sam nie umie mi dac odpowiedzi na to pytanie. Wiele z Was zna moj watek. W kazdym razie z uwaga wczytuje sie w podawane przez was powody i nie potrafie znalezc tego, ktory spowodowal, ze stalo sie to, co sie stalo. Nie wiem, jak to jest, kiedy brakuje wzajemnego zrozumienia, cipla, bliskosci, cierpliwosci, wsparcia, wszystkich tych drobnych skladowych milosci, bo mialam to wszystko. A jednak zostalam zdradzona. Moze kiedys ktos z was odkryje, dlaczego tak sie stalo. Jedno wiem napewno, nie liczymy sie z uczuciami innych, nie myslimy o innych, widzimy tylko swoje krzywdy, chcemy, zeby to partner dostosowal sie do nas, ale nam juz trudno jest dostowac sie do partnera. Moze moja wina byla taka, ze bardziej widzialam jego niz siebie

Tak, zdradziłam. W sumie wiedziałam, że nie będę się z tym dobrze czuła, tzn podejrzewałam, bo mam taki charakter, że wszystko strasznie przeżywam... i sumienie, zdrowe sumienie, które mnie męczy, jeśli zrobię coś naprawdę złego komuś. Ale w momencie zdrady... chyba odrzuciłam to wszystko... Teraz z perspektywy czasu sama nie wiem jak mogłam zrobić coś takiego... Jak udało mi się uciszyć sumienie, kopnąć w kąt wszystkie zasady... Tym gorzej się z tym czuję. Mogę zrzucać winę na to, że miałam wypite i nie byłam do końca sobą, ale nie chcę i nie będę. Moim zdaniem trzeba wziąć odpowiedzialność za wszystko co się robi... Bo przecież robimy wszystko z pełną świadomością człowieka inteligentnego, obdarzonego własną, nieprzymuszoną wolą... Głupio więc robić z siebie niepoczytalnego z powodu alkoholu albo mętliku w głowie. Co innego oczywiście, kobiety zgwałcone albo te, którym zostało dosypane jakieś świństwo, typu tabletka gwałtu, ale tu już wchodzę na temat przestępstwa:D
Pozdrawiam

Bardzo dawno nikt tu nie zaglądał..jednak postanowiłam napisać, bo uważam, że temat nie został wyczerpany. Jest jeszcze jeden powód zdrady (a raczej tysiące), chyba najbardziej wypaczony. Mężczyzna zdradza swoją partnerkę, ponieważ chce ją z premedytacją zranić, odsunąć od siebie. Taki przypadek może zajść w związku toksycznym, gdy parze jest ze sobą źle, gdy często się kłócą, obwiniają, nie spełniają wzajemnie swoich oczekiwań, a mimo to nie potrafią od siebie odejść...No i facet wymyśla sobie taki sposób, aby raz na zawsze to zakończyć. Wcześniej próbował zwyczajnie zapomnieć, rozstać się, ułożyć sobie życie z inną. Te zabiegi nie skutkowały..wciąż myślał o tamtej. Pragnął do niej wrócić, zrobił to i znowu było źle i jej i jemu... Wiedział jednak, że jak zdradzi, to nie będzie powrotu, bo ona mu na pewno nie wybaczy.. Co Wy o tym sądzicie????

Niektore pytania tutaj sa dla mnie zabawne
To tak jak pytac, dlaczego ludzie pija kawe, albo pala papierosy.

Bo LUBIĄ!!! i potrzebuja urozmaicenia, bo zakazane kusi, pociąga i intryguje.

Jeśli żeni się dziewczyna z chłopakiem i nie miała żadnego innego, to po kilku latach zacznie się zastanwiać jak to jest z innym.

A u facetów to jest po prostu w genach, facet jest stworzony po to aby zaplodnic jak najwieksza liczbe samic.

Tak, jestem poligamistka i dobrze mi z tym. Tylko nich mi jacys popaprancy nie pisza zaraz maili z propozycjami.

Właściwie masz rację... Ja chyba też tak uważam, chociaż... W sumie coś zmieniło moje poglądy... Wciąż się zastanawiam co... Kiedyś zdrada była dla mnie czymś najgorszym, najgorszym oszustwem i nieuczciwością... A teraz? Myślę, że jest zła i nie jestem z niej dumna, ale... już nie jest taka najgorsza...

Wiecie co? Ja myślę, że ludzie zdradzają, ale tak jak w tytule tego wątku zadają sobie pytanie : "Co mnie popchnęło do tej zdrady?" Czasem bardzo trudno na to odpowiedzieć, więc nie sposób wyjaśnić problemu.
Ja co do zdrady myślę tak... Że jeśli ludzie się decydują pobrać, mówią sakramentalne "tak" to niech sobie są wierni... Powinni być, jeśli nie są to wtedy to jest oszustwo... Ale jeżeli ktoś w związku zdradzi... I umie z tym żyć, niech żyje. To kwestia sumienia. Niektórzy mają czułe sumienie. Niektórzy wogóle go nie mają. Jak sumienie pozwala zdradzić, a potem żyć dalej z tą "oszukaną" osobą... To niech sobie ludzie tak żyją.
"Czego oczy nie widzą tego sercu nie żal". Nie wiem czy mnie zrozumiecie:D

Sa rozne oblicza zdrady- oszustwa, nieuczciwosci, nie spelnionych obietnic, zlamania "danego slowa".
Zdrada nie jest tylko wtedy gdy partner idzie do lozka z kims innym.
Zdrada jest wtedy gdy obiecamy cos dziecku i nie dotrzymamy slowa, albo obgadamy przyjaciela za jego plecami.
Zdrada jest rowniez wtedy gdy zatajamy prawde, albo oszukujemy partnera co do naszej wiernosci.

Jest jedna sprawa: poped seksualny i nasza potrzeba kontaktow, sprawdzenia sie, poczucia sie dowartosciowanym, kochanym, atrakcyjnym etc.... i to sa nasze POTRZEBY
oraz druga zupelnie inna sprawa: UCZCIWOSC

Moim zdaniem ludzie zdradzaja dlatego, ze ich wlasne potrzeby sa z jakis niewyjasnionych lub czasem calkiem jasnych powodow wazniejsze niz ich wlasna uczciwosc.
Zdradzaja, bo nie chca zmienic relacji w zwiazku. Chca ukladu: ja troche sobie poszaleje a partner niech bedzie mi wierny. Ja moge leciutko pozdradzac ale nie zniose albo nawet zalamie sie psychicznie gdy ja bede zdradzony/zdradzona.

Z zycia: Potajemnie zdradzajacy maz wyglasza opinie na towarzyskim spotkaniu w obecnosci zony  "ludzie szukaja poza domem tego czego nie moga znalezc w domu".....
2.5 miesiaca pozniej maz dowiaduje sie o zdradzie zony... placz i proba samobojcza.

Moze zeby zapobiec zdradzie powinnismy porozmawiac z partnerem w jaki sposob te dwa JA, zjednoczone w jedno JA, powinno sie wzajemnie adorowac.
Moze raz w tygodniu powinnismy wziac do reki malzenski/partnerski rozaniec i wyliczac:
1. co zrobilismy by partner poczul sie kochany?
2. co zrobilismy by partner poczul sie atrakcyjny?
3. co zrobilismy by partner wiedzial, ze nam na nim/niej zalezy
4. ile razy z uwaga wysluchalismy jego/jej narzekan?
5. Ile razy z miloscia powiedzielismy co nam sprawia przykrosc.

... a do malzenskiego rozanca dorzucilabym jeszcze szczera i czula  rozmowe o tym czego partnerzy wzajemnie potrzebuja. Te potrzeby zmieniaja sie z uplywem czasu i czesto uswiadamiamy je sobie z opoznieniem. dlatego nie wystarcza jedna taka rozmowa. Trzeba je co jakis czas powtarzac.

Jesli wiemy, ze to mozemy zrobic a nie robimy... no to coz... wychodzi na to, ze powodem zdrady jest zwykle lenistwo.
... to tak jak z kwiatkami... mozna wymieniac na parapecie kwiaty nawet co miesiac...i mozna tez miec wciaz te same kwiaty ale o nie dbac.
Pomijam juz szczegol, ze pierwsza metoda jest zawsze drozsza ale dla leniwych, a druga, ta tansza  dla pracowitych.

... myslisz, ze wolalabys zeby zemscil sie w podobny sposob.
No wlasnie... bo on musi to zrobic w ten sam sposob.... Alkohol. Seks. Poczucie winy.
A jesli on wolalby troche inaczej, zeby zaspokoic swoj bol?
Jesli jego bol zlagodzi np flirt, kilkakrotny seks, rodzace sie uczucie?
Wtedy to juz bedzie chyba eskalacja "pokuty".

Wtedy Ty poczujesz, ze on troche przesadzil i bedziesz zadawac mu kolejna pokute.... i tak bez konca.

Zycie jest prostsze. Nawalilas. Zawiodlas zaufanie.
... no to walcz teraz o odbudowe. Lekko nie ma. Ale jak warto dla NIEGO walczyc, to walcz.
Czasu nie cofniesz.... dlatego teraz musisz sie starac.
Nie lubimy ponosic konsekwencji swoich czynow. To chyba z dziecinstwa nam zostaje.

właśnie gadam z koleżanką która rozstała się z facetem. okazało się że będąc z nią spotykał się z6 różnymi dziewczynami !!!!!!!!! w tym z jedna niby teraz jest rozwiedziona z dwójka dzieci ..... paranoja.
jedna z jego kochanek do niej zadzwoniła i oprosiła o spotkanie bo okazało się że i te kochankę okłamywał. no ludzie kochani chłopak obrotny był !!!!! nie wierze w to co się dzieje

Fakt udalo mi sie wyjsc z opresji dwukrotnie w moim zyciu z godnoscia... Ale ciezko bylo i niewiele brakowalo.

Bardzo jestem Ciekawa jak wypruwasz z siebie flaki?

Moj partner tez kiedys uzyl tego okreslenia, oraz ze jestem chorobliwie zazdrosna.
Dlatego znalazlam sie na tym forum... i baaaaaaaaardzo duzo mysle.

Nie jestem chorobliwie zazdrosna. Ot, zwyczajnie nie lubie jak moj maz dostaje smsy o tresci "tesknie" "przyjechalabym do Ciebie do hotelu" oraz wysyla maile o tresci "chcialbym zobaczyc twoje cycuszki" etc etc

a co do wypruwania flakow to zadalam mu pytanie co on przez to rozumie i po dlugim namysle dostalam odpowiedz "mecze sie z tTwoja podejrzliwoscia"

Smiech.....normalnie usiadlam na podlodze i sie smialam.

Bo ja myslalam, ze on tak mi wyjasni ta sprawe, ze ja zrozumiem co zaszlo i dlaczego., ze pozwoli mi zadac pytania i odpowie na nie. I przekona mnie,

Dlatego bardzo jestem ciekawa co rozumiesz Ty pod pojeciem wypruwania flakow?

To oczywiście jest hiperbola, przecież nie rozpruwam sobie brzucha i nie wypruwam tych flaków na serio. Chodzi o to i to każdy nasz znajomy zauważa... Że ja strasznie o niego dbam, wszystko robię "pod niego" i dla niego... I to nie w ramach normalnie, kobiecej opiekuńczości... Ja robię dużo więcej, nawet czyszczę mu buty!!! On po prostu nic nie musi robić, nawet najdrobniejszych rzeczy, a ja to robię w ramach mojej pokuty.. Widzisz, może ty nie zrozumiesz, bo sama nie zdradziłaś, a odwrotnie - jesteś tą która podejrzewa zdradę, dlatego z góry nienawidzisz czegoś takiego.
Czasem myślę, że inny facet byłby wniebowzięty gdybym robiła dla niego to, co robię teraz dla mojego narzeczonego. Moje koleżanki to nawet obiadów nie gotują, bo "nie chce im się sterczeć w kuchni"!!! A mimo to ich faceci je kochają, jeszcze im dają kasę na kosmetyczkę i fryzjera, by się charakterem jeszcze bardziej upodobniły do Alutki z "Rodziny Zastępczej"...;/
Wypruwam z siebie flaki, bo czasem dla niego robię coś, czego nie chcę. Bo padam na ryj ze zmęczenia, a on dzwoni i mówi, że mam przyjść/ wysłać mu coś/ wpłacić pieniądze etc... I ja to robię, chociaż normalnie powiedziałabym, że jestem zmęczona i chcę odpocząć. Jeśli robi coś, co by się nie spodobało naszym rodzinom - kryję go, choć sama chciałabym zaprostestować... Wspieram go nawet w działaniach, które nie do końca mi się podobają. Przez jego podjerzliwość zrezygnowałam nawet ze swoich przyjaciół, nawet z przyjaciółek, które znam 10 lat!! Ale on cały czas przez tą jedną zdradę wierzy, że go nie kocham. Dla mnie zbytnie poświęcenia, zbytnie i całkiem niepotrzebne poświęcenia dla innych - to właśnie wypruwanie sobie flaków.
W konsekwencji czuję się poniżona tym wszystkim. I niech mi ktoś nie mówi, że zdrada poniża tylko zdradzonego. Ja jestem dobrym człowiekiem. Jestem empatyczna, potrafię pomóc innym ludziom. Jest we mnie dużo ciepła i miłości. Wiem, że zdradzając - zrobiłam wielki błąd i potrafię postawić się w sytuacji kogoś, kto został zdradzony. Zresztą sama nie mam pewności czy mój partner mnie nie zdradził.
A co do rozmowy, takiej jaką chciałaś przeprowadzić ze swoim facetem... Ja taką zaproponowałam. Porozmawialiśmy. Posprzeczaliśmy się. Zostało powiedziane już wszystko, co mogło zostać powiedziane. I to wcale do niczego dobrego nie prowadzi.
Już zaczynam myśleć, że jak w związku zdrada miała miejsce, to lepiej, żeby partner sie nigdy nie dowiedział. NIGDY. Wtedy to tylko kwestia sumienia osoby oszukującej. Więc zastanów się czy jeśli Twój chłopak Cię zdradził, to czy naprawdę chcesz o tym wiedzieć?

zdrada to coś? okropnego to tak jakby zakochana po uszy osoba została porzucona tekstem "już ciebie nie kocham żegnaj". to  taki sam ból taka sama zdrada tylko w tym drugim przypadku zostają zdradzone plany marzenia serce wyobrażenia uczucia.
nie wiem co by było gorsze. zdrada czy porzucenie kiedy jedna strona kocha mocno.

co do mojej koleżanki dziewczyna otworzyła oczy nasłuchała się wiele od tej dziewczyny. nawet kiedy byli razem on do niej jeździł na noc a po powrocie do domu sypiał ze swoja kobietą. czemu ludzie nie zdają sobie sprawy że to co robią potem odwróci się przeciwko nim. nie mają serca sumienia nie mają mózgu !!!!!!!!!!

ile razy musimy podnosić się z popiołów ile razy musimy zaczynać wszystko od nowa. szczerze ?? po każdym ciosie od facetów robiłam coś z włosami aby zmienić styl odizolować się od tego modelu który on kochał. aż w końcu zabrakło mi słuchajcie palety barw na jaki kolor mogła bym zafarbować włosy. i są za krótkie aby je obcinać. teraz chyba musi nadejść zmiana psychiczna aby w końcu znaleść tego jedynego

No trudno żeby osobe zdradzającą chwalić...........no tak ty biedny,(biedna) pewnie miałes,(aś.)  powody.....:( ja jestem nadal tego zdania,że zdrady nic nie usprawiedliwia.........

MagdaEM
Też zdradziłam po alkoholu. I się tym nie usprawiedliwiam. Nie sądzę żeby było usprawiedliwienie dla zdrady.

Ale pomyślcie tak... że skoro zdrada jest takim ZŁYM czynem, to spróbujmy ją porównać do innych złych czynów. Np. ktoś ukradł coś, bo właśnie była redukcja etatów i wyrzucili go z pracy, szuka nowej, ale jest ciężko, nie może znaleźć, a w domu dzieci płaczą z głodu... Więc usprawiedliwiamy, prawda? Nie wiedział co robić - ukradł, bo już wszystko inne zawiodło.
Mąż zabił żonę, ponieważ go zdradzała, nie wiedział co robi, puściły hamulce - adwokat w sądzie powie, że zrobił to w afekcie i uzna za chwilową niepoczytalność. A więc znów usprawiedliwiamy.
Dziecko jest bite i poniżane w domu. Ucieka więc. Dlaczego uciekło? Jak mogło? Bo było bite i poniżane. Znów usprawiedliwiamy.
Szczęśliwa rodzina. Sielanka w pełni. Nagle któryś z domowników wychodzi i już nigdy nie wraca. Nikt nic nie wie, ale każdy snuje spekulacje... Coś się działo w tym domu, prawda? Przecież bez powodu by nie odszedł...
Tak samo ze zdradą. Coś niedobrego dzieje się w związku. Nie są spełniane czyjeś potrzeby, emocjonalne, duchowe, cielesne, obojętnie. Drugi partner nie chce o tym rozmawiac, albo co gorsza - nawet nie ma okazji porozmawiać, ponieważ zachowuje się jakby związek wogóle nie istniał, jakby był wolnym kawalerem bez zobowiązań. Dziewczyna więc idzie na imprezę i daje się ponieść chwili.
Jeśli powiecie nadal, że napewno nie ma dla niej usprawiedliwienia i nie ma powodów, własnych, to w takim razie facet za kradzież powinien zgnić w więzieniu, a dzieci niech płaczą nadal albo umierają z głodu. Nie trzeba mu pomóc. Mąż, który zabił żonę powinien zostać skazany na śmierć. Dziecko, ktore uciekło powinno po odnalezieniu dostać jeszcze gorsze manto, niż dostawało dotychczas. I też nie trzeba mu pomagać.
Jeśli nie ma półcieni, to nie ma, to wszystko traktujmy w ten sposób.
Człowieka z trądem, który się wyleczył - nadal traktujmy jak by miał trąd. I nie zbliżajmy się broń Boże do osoby, która kiedyś miała wszy. ????
Wszystkim potrzebna jest druga szansa. Ludzie mają taką naturę, że popełniają błędy. Każdy z nas jakieś popełnil i jeszcze z tysiąc popełni. Ale dajemy ludziom szansę, wierząc, że jakieś wnioski wyciągnęli i że tego samego błędu nigdy więcej nie popełnią. Tak więc jeżeli mi ktoś wybacza i daje drugą szansę, to znaczy, w teorii, że wierzy w to, że nigdy więcej nie zrobię tego samego. Dlatego zadręczanie kogoś, ciągle przypominanie mu, że jest zły i zrobił coś strasznego - wcale nie pomoże wrócić do normalnego życia i to wcale nie jest druga szansa. Zresztą szkoda gadać. Niektorzy tu nigdy nie zdradzili i odzywają się z perspektywy osoby zdradzonej. Ja ich akurat rozumiem. Szkoda tylko, że oni nie rozumieją osób, które zdradziły.

Co innego jest zdradzić mając 18 lat,i chłopaka,bo to jest jeszcze młodzieńczy związek być moze  bez większego zaangarzowania i jesteśmy jeszcze młodzi i nam buzują hormony,a co innego jest zdradzić majac troche więcej lat,mieć męża,któremu sie przysięgało przed Bogiem być wiernym i dzieci.Ja nadal uważam,ze nie mozna tego wytłumaczyć.Powiedzmy ktoś powie...bo zdradziłam bo mąż pił...i to jest powod??????a może mąż ma jakieś problemy,i w ten sposób pokazuje,ze coś go gnebi,i nie umie sobie z tym poradzić?to wtedy trzeba chociaż spróbować mu pomóc,szczera rozmowa,pomoc wyjsc z tego,a nie uciekać od niego w ramiona innego,bo tak jest najwygodniej........

Zgadza się jest, to niepoważne podejście do życia..Uważam, że osoba która zdradza odbiera jakąś część godności osobie zdradzanej, funduje jej piekło na ziemi.

Dziewczyny..Sasza, czy na prawdę myślicie, że takim postępowaniem zbudujecie związek opierający się na zdrowych relacjach? Gdzie szacunek do siebie? Do partnera? Tak nie da się żyć. Ciekawa jestem kiedy nastąpi faza buntu.

Ja wiem. Zdrada jest gorsza. Porzucenie - no cóż, jest zaskoczeniem, przysparza cierpienia, ale jest jasną sytuacją. Mam na myśli grę w otwarte karty, kiedy jedna osoba wyraźnie mówi, że nie czuje siew  związku dobrze, ew., że kogoś poznała i odchodzi. A zdrada? W jednej chwili niszczy wszystko - zaufanie, nadzieje, marzenia. Osobę zdradzoną stawia przed strasznym dylematem - odejść czy próbować wybaczyć. Większość wybaczyć nie umie. Kiedy facet po prostu odejdzie można spać samotnie wypłakując się w poduszkę. Po zdradzie śpi się z tymże facetem wyobrażając sobie jak ona wygląda i co on z nią robił... Codziennie się na niego patrzy z mieszaniną miłości, nienawiści i obrzydzenia. Żyje się obok bez planów i marzeń. Jedynym marzeniem jest, żeby to wszystko okazało się złym snem...

Dobra, akurat porownując 18-latkę i 30-latkę - ok, możesz mieć rację, że ich sposób myślenia jest diametralnie różny... A to dlatego, że 30-latni najczęściej są odpowiedzialne, prowadzą dorosłe życie, najczęściej mają już dzieci... I po prostu życie tego wymaga, żeby myśleć doroślej.
Ale przykład podałaś doskonały, o tej znajomej Twojej siostry... widzisz i to nawet pokazuje, że mimo wieku mozemy być zdolni do popełniania roznych głupstw... Nie wiadomo co myśleć, prawda? Może jakby zdradziła w wieku 18 lat to w wieku 30 by nie uciekła od rodziny? Bez sensu. Tu chodzi o to, kto miał kiedy w swoim życiu bunt. Może ona się nigdy wcześniej nie buntowała? Jej emocje, niezaspokojone potrzeby, niespelnione marzenia i pozory w jakich żyła - w końcu w niej wybuchły i postanowiła się w końcu zbuntować przeciwko życiu, jakie wszyscy uważali za obraz szczesliwej rodziny, a dla niej bylo nie do konca szczesliwe... Nie spelnila sie w tym, pragnela czegos innego.
Tak, jesli alkoholizm to najlepiej rozwod, mowisz? Takie to wszystko proste, prawda? A co z dziecmi, ktore chcą miec ojca? Czy rozwod nie jest wlasnie pojsciem na latwizne? No a skoro powiedzmy się rozwodzisz, to co za znaczenie ma czy sypiasz z innymi, czy nie, skoro i tak się rozstajecie. To wogole nie ma sensu.
Tak, napewno bede kiedys potrzebowala pomocy. I nie raz potrzebowalam. I jesli mam na kogos liczyc to moge tylko na siebie, w porywach na rodzine, chociaz ich nie chce martwic. Myslisz ze facet mi by pomogl? Tak. Jedynie finansowo, ale nie wszystkie problemy są takie... Zresztą mniejsza o to. Są faceci ktorym trzeba naprawde robic za mamuske, bo sami sobie w zyciu nie poradzą, tak zostali wychowani..

Pozdrawiam

Dziewczyny, bardzo skrupulatnie przeczytałam Wasze posty i każda z was ma po części rację. Ale ja uważam, że jeśli cię kogoś kocha, to w takim związku nie ma miejsca na zdradę. A jeśli się ona zdarzy, to znaczy, że pończocha puściła oczko :-). Że nasza miłość nie jest miłością, że czas na zastanowienie się nad takim związkiem. I nie próbuję żadnej z was oceniać. Daleka jestem od tego. Ale zdrada jest dla mnie jednoznaczna. Czas pakować manatki i uciekać z takiego związku. Bo to nie może się skończyć dobrze. Czas na znalezienie partnera/partnerki, który/a będzie dla nas wszystkim. Gdzie nie będzie miejsca na zdradę.

enni
Masz rację z tym, wogóle głupia dyskusja, nad tym nie ma co debatować, weszłyśmy na temat alkoholizmu, a to już jest wogóle osobna kwestia, to już jest nałóg i choroba, żaden powód do zdrady... Zresztą dziś boli mnie głowa i nie myślę logicznie:D
Ja po prostu znam taką patologię i tyle, mój ojciec pijak, mojej siostry mąż alkoholik, wiem, co za piekło może uczynić taki ktoś bliskim... Moja siostra "zdradzała" męża alkoholika, kiedy już się rozwodzili i jakoś wcale nie uważam tego za zdradę... U nich rozstanie było już jednoznaczne.

Moim zdaniem nie jest tak, że skoro się kogoś zdradzi to już się go nie kocha. Oczywiście zdrada sygnalizuje, że coś jest "nie tak" ale to nie znaczy, że nie ma w tym związku miłości.
Ja zdradziłam mojego faceta jeden jedyny raz i nigdy więcej tego nie zrobię. Gdybym go nie kochała dlaczego miałabym na siłę znosić taki związek? Borykać się z odbudowywaniem go teraz? Po co mi to by było? Nie jestem jakąś histeryczką, potrafię być sama i mogę, wierzę, że kiedyś znalazłabym innego faceta. Nie robię nic na siłę. Już mówiliśmy, że alkohol jest marną wymówką, ale prawda jest taka, że na trzeźwo bym tego nie zrobiła... Mówią - baba pijana, dupa sprzedana, prawda? Dlatego teraz już nie piję na imprezach, gdzie nie ma przy mnie mojego chłopaka...
Widzę po postach co sądzi większość z was o zdradzie. Ale zdradę można wybaczyć. Może być w związku tak samo dobrze, albo nawet lepiej. Wiem to z doświadczenia. Staram się teraz. Zdrady się wstydzę i nie jestem zniej dumna... Czasem jak sobie o tym pomyślę to aż mi się robi słabo. Nienawidzę samej siebie za to, co zrobiłam. Ale też kocham siebie i chcę normalnie żyć. Zrobiłam błąd, ale to nie znaczy, że powinnam spłonąć za to na krzyżu albo zawisnąć na szubienicy. Zrobiłam sobie obiektywny sprawdzian rzeczy, sporządziłam listę zysków i strat, zastanowiłam się nad swoim życiem. Otrząsnęłam się z tego wszystkiego. Silniejsza. Cierpliwsza. Mądrzejsza. Zamierzam normalnie żyć dalej, bo nie będę codziennie rozpaczać nad jednym głupim błędem, który był tak naprawdę epizodem w moim życiu.
Ktoś mnie zapytał o zdrowe relacje w związku?? Mieszkam z moim narzeczonym, ustalamy datę ślubu, zdradziłam go, tak, ale to było dawno, on o tym wie i mi wybaczył, albo chociaż stara się wybaczyć. Wstajemy razem, jemy śniadanie, rozmawiamy, oglądamy filmy jedząc popcorn, chodzimy z przyjaciółmi na piwo, idziemy na spacer do botanika, robię obiad, który razem jemy, siedzimy razem przy komputerze, pomagamy sobie, wspieramy się, wieczorem uprawiamy seks, jeśli mamy na to ochotę. Może bardziej się staram, niż kiedyś, staram się pokazywać mu na codzień jak bardzo go kocham, ile dla mnie znaczy i że nie chcę go stracić. Staram się pielęgnować tą miłość, uczucia, namiętność. Tak, jasne, myślę, że to są jak najbardziej zdrowe relacje. A jeśli nie, jeśli waszym zdaniem to chore - to powiedzcie mi jak powinny wyglądać zdrowe?

Pozdrawiam

MagdaEM
Ja się z Tobą zupełnie zgadzam, rozumiem Cię w 100% i sama tak uważam... W sumie mamy podobna sytuację. To już samo w sobie oznacza, że są wyjatki od reguły "zdrada=brak miłości", bo i ty jesteś dalej ze swoim chłopakiem i ja i obie dalej ich kochamy.
A więc i to dowodzi, że w silnym, zgranym, dobrze dobranym związku dwojga ludzi - można sobie poradzić nawet z czymś takim jak zdrada.
Ale z drugiej strony zaczynam żałować, że odezwałam się wogóle na tym forum.
Nie chcę, broń Boże, kogokolwiek przekonywać do swoich racji.
Chciałabym tylko, żebyście przyznali rację, że może tak być, zamiast w koło macieju pisać "jak się zdradzi to się nie kocha":/ To takie płytkie. Nie wszyscy są tacy.
Jak powiedziała MagdaEM - każda zdrada jest inna. Nie można wszystkiego i wszystkich wrzucać do jednego worka.

enni
Ja wiem o tym. Ale to jest dla mnie bolesne. Każdy chyba liczy na zrozumienie, prawda? Żałuję, że się odezwałam, bo tylko rozdrapuje stare rany w ten sposób. Nie chcę was przekonać do mojego zdania, nie chcę żeby ktokolwiek zmieniał swoje poglądy, bo nie o to tu chodzi. Chciałam po prostu pokazać wam, że zdrada nie musi być zawsze wyrachowana, zimna, a osoba która zdradzi - pozbawiona miłości. Ale prawda jest taka, że nikt w to nie wierzy. Bo ludzie już tacy są, że sami nie chcą komuś wybaczyć i zrozumieć go, ale gdyby to oni byli na miejscu tego kogoś to oczywiście chcieli by mieć wybaczone i zostać zrozumianymi.
Ja już po prostu nie mam siły na tą dyskusję:D
Zresztą to bez sensu:) Nie ma tutaj o co walczyć.
Temat mnie zainteresował, ale prawda jest taka, że dawno zeszliśmy z tematu.
Każdy jest/ był w jakimś związku i każdy z nas jest tutaj subiektywny. Jedni zostali zdradzeni i uważają, że nie ma dla zdrady usprawiedliwienia. Inni zdradzili i nie czują się winni. Jeszcze inni zdradzili i bardzo tego żałują. A jeszcze inni nie zdradzili i są takimi wróżbitami, wiedzą co ich w życiu czeka, że zarzekają się, że nigdy by nie zdradzili:)
Tak naprawdę obiektywny mógłby byc tylko ktoś, kto nigdy nie kochał...
Pozdrawiam:)