Odnowienie znajomości. - Netkobiety.pl

Skoro się zgodziła to znak, ze aż tak jej siebie nie obrzydziłes pochodź z nią na ten kurs, spróbuj wyczuć jaki ma do Ciebie stosunek, może zaproponuj, żeby po kursie wspólnie wyskoczyć coś zjeść i obserwuj jej reakcje. Na ta chwile, nie spieszyłabym się na Twoim miejscu z jakimiś poważnymi rozmowami, po prostu niech to się rozwija a z czasem sam zobaczysz, w która stronę to zmierza

Znowu muszę wrócić do tematu;/ Na początku dzięki za te 2 odpowiedzi. Po części okazały się prawdziwe. Ale przejdźmy do rzeczy.

Na tańcach z niczym nie wyskakiwałem. Ale tak się złożyło, że pewnego pięknego weekendowego wieczoru natrafiliśmy na siebie na imprezie. W trakcie tańca z jej ust padło magiczne zapraszam do mnie. Skończyło się wiadomo jak. Od tego momentu spotykamy się już nie tylko na kursie. Jest tylko jedno ale. Te spotkania są inicjowane tylko z mojej strony (póki co były 4 bo sytuacja miała miejsce jakiś miesiąc temu). Jak już zaproponuję aby się zobaczyć to zawsze jest na tak. Czas spędzamy fajnie także nie można mówić o nudzie. Tylko przyznam ,że trochę mnie to drażni. Przez jej podejście ograniczam kontakt jedynie do dzwonienia kiedy zbliża się weekend i mam w planach się z nią umówić. Poza tym z jej strony nie padają żadne propozycje. Gdyby nie to ,że wiem jak zachowywała się kiedyś mógłbym sądzić ,że po prostu to taki typ dziewczyny ,która nie potrzebuje wiszenia na telefonie 24h na dobę. Jednak gdy poznaliśmy się pierwszy raz sama dzwoniła co dzień nie mówiąc o smsach. Z tymże wtedy jak już nasze relacje się popsuły oznajmiła mi ,że niby z natury nie przepada za pisaniem ze sobą za często. A po drugie ,że jak czuje się osaczona to się wycofuje z relacji.

No i jestem w kropce. Bo z jednej strony mam ochotę się z nią spotkać a z drugiej nie chcę wyjść na jakiegoś gościa co truje dupę (dodatkowo mam też w głowie to co mi kiedyś powiedziała). Zastanawiam się nad tym czy może z nią o tym nie pogadać. Tylko nie chce aby to wyglądało na pretensje. Ogólnie nie oszukujmy się. W idealnym świecie w wszelkich relacjach damsko męskich powinno być podobne zaangażowanie z dwóch stron. Jednak w dzisiejszych czasach zwłaszcza początki relacji często przypominają grę aktorską. Jak tu zrobić aby nie pokazać ,że mi zależy przy jednoczesnym zawróceniu w głowie drugiej stronie. Ja już raz pokazałem i nie wyszedłem na tym za dobrze. Teraz powiedzmy ,że mam druga szansę i nie chciał bym popełniać tego samego błędu. Tylko nie zrozumcie mnie źle...

Może ktoś coś doradzi. Tylko nie na zasadzie jak Ci nie pasuje to powiedz jej nara i szukaj kolejnej;)

Jesteś w kropce, bo twoja intuicja mówi ci jedno, a jej tyłek i cycki mówią drugie i masz bałagan w głowie.
Zjawisko dosyć częste i całkiem normalne, a teraz do rzeczy...
Pańcia się tobą bawi od samego początku, a teraz ma ciebie w garści. Przywiązanie seksem, to najstarsza sztuczka i działa na każdego.
Wiadomości są dwie. Zła i zła.
Pierwsza jest taka, że jak zaczniesz fikać, do dostaniesz od razu kopa.
Druga jest taka, że jak nie będziesz fikać, to też dostaniesz kopa, tyle że trochę później.

Liczenie na to, że ona sama z siebie zwiększy zaangażowanie w ciebie, bo coś tam (jak sobie zasłużysz albo inne dyrdymały) to droga donikąd,
sam sobie dajesz złudne nadzieje, że tak się kiedyś stanie, ale to nigdy nie nastąpi, a laska w końcu zacznie tobą poniewierać jak szmatą.
W jej mniemaniu jesteś niżej w tej relacji i tak ją sobie od początku ustawia. Jak podniesiesz łeb, to zarobisz w czajnik i będzie tyle, a nie zmieni się nic.

Także tego... no to by było w zasadzie wszystko.

Dominika17 no i to jest mega słabe. Nie wiem czy tak było od zarania dziejów ale coś mi się nie wydaje.

Anderstud też właśnie z tylu głowy mam to przekonanie. Na samym początku jak się nie znaliśmy jej zachowanie było inne o 180 stopni. Ale wtedy nie wiedziała ,że licze na coś więcej i tym samym nie miała mnie w garści. A teraz mimo ,że minął rok od momentu jak drogi się rozeszły to pewnie domyśla się ,że skoro proponowałem tańce i inne duperele to raczej nie z nudów. I pewnie jej myślenie się już nie zmieni. Zwłaszcza przy kontakcie 1 x w tygodniu. Chyba ,że wyłożyć karty na stół i wóz albo przewóz.

Było.
Tylko od zarania dziejów miało to swoje określenie. Zapchajdziura, czasoumilacz, wypełniacz nudy, jest bo jest, z braku laku itp.
a w dzisiejszych czasach to się już nazywa "Nie możesz nikogo ograniczać, każdy potrzebuje i ma prawo do własnej przestrzeni..."
co w wolnym tłumaczeniu na prasłowiański język oznacza - mogę się z tobą pobujać jakiś czas i spotkać w weekend na randkę czy bzykanko,
ale kiedy poznam kogoś fajniejszego od ciebie wypadasz - i takie znajomości mogą się ciągnąć nawet i rok, dwa lata, a nawet i dłużej,
wszystko zależy od tego na jak długo starczy zapału i samozaparcia, żeby takie zombie udające związek podtrzymywać sztucznie przy życiu
skacząc wokół tego drugiego, które najczęściej ma wywalone po całości i jest bo jest, dopóki mu się zgadza (atencja, przysługi, cokolwiek)
i nie ma innych opcji dostępnych pod ręką albo jeszcze przechodzą wstępną fazę testów przed podjęciem ostatecznej decyzji o przejściu.

Anderstud zapewne coś w tym jest. Na obecną chwilę nie skaczę przy niej jak to było kiedyś. Odzywam się raz na tydzień i to wszystko. Tylko zastanawia mnie po co w takim razie się ze mną spotyka. Ogólnie ma sporo zajęć więc na nadmiar wolnego czasu nie może narzekać. Ja będąc na jej miejscu gdybym miał z musu się z kimś spotykać to bym go olał. Zwłaszcza w naszej sytuacji tzn. jako takiego powrotu do spotkań po czasie kiedy nie mogła na mnie patrzeć. Nawet gdyby mialo to być tylko jedno spotkanie w tygodniu to ten czas wolał bym przeznaczyć nie wiem np. na babski wieczór będąc na jej miejscu. Bo jeśli chodzi o seks to wiadomo jak to teraz wygląda każda fajniejsza panna ma go na wyciągnięcie ręki więc nie musi w tym celu umawiać się z gościem który jest tylko jak to ładnie ująłeś zapchajdziurą.

Czasem mam w głowie ,że może liczy na jakąś poważniejszą rozmowę z mojej strony. Bo póki co na spotkaniach nie poruszamy żadnych tematów dotyczących tego co było czy też ogólnie po co tak naprawdę się widujemy.

Tak było od zarania dziejów i nie tylko w temacie związków.
Każdy z nas prowadzi bilans zysków i strat.  Czym większą wartość ma dana rzecz tym większą cenę możemy za nią zapłacić i  bardziej nam zależy, by nie dopuścić do jej utraty. Natomiast rzecz mało ważną żegnamy bez większego żalu.

Partnerzy mają różne atuty. Jeśli ktoś ma kasy jak lodu to nie ugania się za dobrze zarabiającą dziewczyną, gdyby miał za to płacić wysoką cenę, bo to nie jest przedmiot jego pożądania.  Czym więcej atutów ma partner tym bardziej jest wart zachodu i ustępstw. Ale to nie wszytko, bo każdy z nas ceni co innego, ponadto z jednych rzeczy łatwo rezygnujemy a z innych nie ustąpimy ani na krok. Relacje są wypadkową naszych potrzeb, zachcianek i marzeń oraz kosztów jakie musimy ponosić by je zaspokoić.
Awanturnica potrafi fundować takie zawirowania w domu, że żadne wysiłki utrzymania rodziny nie są ich warte. Alkoholik potrafi zrujnować poczucie bezpieczeństwa w takim stopniu, że żadne pieniądze tego nie zrekompensują.
Jeśli ludzie widzą, że relacja im się opłaca, to znaczy, że partner jest wart zachodu i bardziej się starają, jeśli nie, łatwo przychodzi im rezygnacja ze związku.
W dobrych związkach jest równowaga, każdy ceni to co daje partner i stara się aby jego wartość dla partnera była wysoka. To "stara się" nie powinno polegać na gadaniu i domaganiu się zaspokajania własnych potrzeb, bo to nie jest żadna wartość o którą chciałoby się zabiegać, dlatego  rezygnujemy z niej bez żalu. Jeśli w układzie drastycznie zmienia się układ sił i jeden partner traci na wartości a drugi zyskuje, to związek zmierza do zagłady.

Chciałbym poprostu wiedzieć czy jestem tym czasoumilaczem czy nie. Wiem, że to dziwnie wygląda. Bo tak jak tu doradzacie najprościej by było spytać wprost. I nie było by to dla mnie problemem gdybyśmy razem nie pracowali. Pamiętam jak było wcześniej i mimo że sporo było mojej winy to jednak ona również zachowała się słabo choćby poprzez opowiadanie kolegom z pracy o naszych przebojach. Mimo to coś mnie do niej ciągnie. I chciałbym wiedzieć czy ją również czy to tylko dla zabicia czasu.

I ot tak z czystego egoizmu chciałbym móc dojść do tych wniosków bez poważnych rozmów. Bo skoro zna sytuacje z kiedyś to z auromatu będzie wiedzieć że skoro pytam to na coś liczę. I tu dochodziny do punktu pierwszego. Problem w tym że tak jak to sensownie piszecie w tej sytuacji jak jedno czeka na ruch drugiego możemy tak się spotykać do usr... śmierci

...

jesteś zapchajdziurą, nawet jej o to nie pytaj bo się ośmieszysz.

dlaczego się z tobą spotyka mimo innych opcji ?
bo kobiety lubią ATENCJĘ. ona wie, że ma twoją uwagę, zainteresowanie, jak jest mądra to może testuje na tobie bajere na spotkaniach.

dlaczego, się nie odzywa pierwsza, nie stara się?
bo ma twój komfort w tej relacji w nosie, w ogóle nie myśli o tobie na co dzień, nawet jej do głowy nie przyjdzie żeby wyjść z inicjatywą do ciebie bo zwyczajnie jesteś dla niej nieistotny.

odpuść sobie, nie proponuj jej już spotkań i wyjdź z tej iluzji.

Zraniles ja, zawaliles, dala ci szanse po roku, ktorej teraz nie wykorzystales.
Facet powinien dzialac i zdobywac kobiete, a nie marudzic i rozkminiac rzeczy nieistotne.
Mysle, ze w chwili obecnej cie juz skreslila.

Facet działa gdy widzi jakiekolwiek zainteresowanie ze strony kobiety. Jeśli takiego nie ma to jego działania stają się tylko jednostronnym umilaniem czasu.

Natomiast uganianie się za kimś kto nie wykazuje żadnej inicjatywy nie nazwałbym zdobywaniem tylko desperacją. Dlatego dziękuje kilku osobom , które mi to uświadomiły

Ciag przyczynowo-skutkowy jest zupelnie inny.
Facet rok temu schrzanil, nawet nie mogla na niego po tym patrzec.
Po roku czasu nie potrafil jej zainteresowac na tyle, aby cos wiecej chciala z nim pociagnac i zdechlo .

Gdyby była totalnie nie zainteresowana to raczej by się nie chciała spotykać. Bo po co tracić czas skoro wokół sami faceci a na brak powodzenia nie narzeka (w takiej branży pracujemy). Może ma wbite do głowy ,że to facet ma się starać i zawsze wychodzić z inicjatywą. Jeśli chodzi o odegranie to już jej się to udało i to z nawiązką po naszym burzliwym zakończeniu wiadomości. Wtedy zachowałem się szablonowo w 100%. Zacząłem za nią biegać jak głupi i okazywać zainteresowanie a ona im bardziej się starałem tym bardziej nie mogła na mnie patrzeć.

Tak jak pisałem wcześniej na tą chwilę nie odzywam się od ostatniego spotkania i ona też. Ale nie ukrywam ,że korci mnie aby zadzwonić i zaproponować coś w weekend.

Na szczęście nim poddałem się pokusie sama się odezwała z propozycją spotkania. Tydzień jej to zajęło ale zawsze jakiś mały postęp

Aby do przodu