Zwiazek z duzo starszym mezczyzna - Netkobiety.pl

Zaakceptować.  Chyba nie chcesz wchodzic w relacje miedzy ojca a corki.. to jego dzieci ktore mimo wieku itd beda dla niego wazne..  jezeli nie potrafisz zaakceptować mozliwe ze nie dojrzalas do takiego związku..

Fakt faktem proszenie o pieniadze w tym wieku to trochę dziwne. Moze porozmawiaj na ten temat z partnerem. Chyba ze jemu to nie przeszkadza.. mozesx stwierdzic ze troche sie dziwisz aby w tym wieku prosić ojca o pieniądze.

Autorka jest w wieku jego corek... ja bym na ich miejscu sie wk*rwil majac mowic do rownolatki "mamusiu"

Tak, wiem, nie znam zycia, jestem chamem, milosc nie wybiera bla bla bla... zjem lepiej snikersa

A w drugą stronę? Tez masz masz dobrą radę?

Ja rozumiem ze dzieci sa i beda ale one sa juz dorosle, maja wlasne dzieci to one powinni pomagac ojcu a nie jeszcze prosic o pieniadze a on potem mowi ze nie ma pieniedzy zeby isc do kina bo wyslal corkom...po za tym rozmawianie ze sa kilka razy dziennie tak jakby nie mialy matki? A matke maja ale ona nigdy nie popierala dawania pieniedzy wiec sie trzymaja tatusia. Ja bylam inaczej wychowywana i dlatego nie jestem w stanie tego zrozumiec.

Ej, ej nie jesteś dla nich rodziną zatem nie mów co one powinny, a czego nie. To jest sprawa pomiędzy ojcem, a nimi. Dlaczego natomiast ty chcesz decydować na co on ma przeznaczać własne pieniądze? Niedorzeczność. Będąc inaczej wychowaną masz własne źródło przychodów, dopłacasz uczciwie do utrzymania mieszkania to dlaczego interesujesz się jego portfelem? Zaniedbuje opłaty? Zaniedbuje swoje potrzeby materialne? Nie, to o co naprawdę chodzi?
Dzieci to dzieci. Cząstka nas samych.

Jeszcze jedno pomagasz finansowo swoim rodzicom? Spotykasz się z nimi?

To zależy. Jeśli ktoś wiąże się z drugim człowiekiem mając świadomość, że żyje głównie pracą, a tym samym nigdy nie ma czasu (często nawet dla siebie) to rzeczywiście coś jest mocno nie tak. Można by rzecz, że jego decyzja bycia w związku jest czysto egocentryczna i nie do końca wiadomo po co do tego dąży.
Jednakże nie wiem co w tym wypadku oznacza "przez pracę nie ma czasu", czyli stosunek praca-dom.

Tja, tylko ci faceci byle czego nie jedzą, byle czym nie jeżdżą i w byle czym nie chodzą Czytałem niedawno na jakimś portalu że gość po pięćdziesiątce wyrwał sobie swoją siedemnastoletnią kursantkę - sednem całej sprawy było to że po kilku miesiącach gorącego romansu był lżejszy o kilkadziesiąt tysięcy złotych i domagał się zwrotu pieniędzy przed sądem Duża ilość gotówki w oczach kobiety każdego jest w stanie odmłodzić o te 20 lat

Heh, mógł powstrzymać wszechświat przed powrotem do stanu równowagi, gdyby tylko pamiętał że przynęta służy do tego żeby ryby łapać, a nie je nią paść Swoją drogą ciekaw jestem czy gorszego moralniaka miał potem przez to że przebimbał tyle hajsu, czy przez to że dał się podejść 35 lat młodszej dziuni

Niezależnie od różnicy wieku- bo jakie to ma znaczenie w sumie dla tematu?- żadne- autorka miałaby prawo wtracać się w wydawane na dzieci pieniadze gdyby szły one ze wspólnej "kupki" gdzie obydwoje niezależnie od proporcji dokładają się. Gdyby to ona była starsza od niego byłoby tak samo.
Jak na 27 lat to strasznie dziecinne pretensje. Moze powinna się postarać, by ją adoptował? wtedy miałaby większe prawo do majatku, na równi z córkami;)

Moj partner praktycznie nie ma pieniedzy. Wszystkie jego biznesy padly przez kryzys ekonomiczny pare lat temu. W tym samym czasie dowiedzial sie ze jego wlasna zona go wrobila z kochankiem i wszystko to co wkladal w ratowanie restauracji wpadalo do portfela kochanka ktory pracowal dla niego...po tym wszystkim sie zalamal. Kiedy sie poznalismy ja akurat w tym samym czasie zerwalam z chlopakiem wiec polaczylo nas wspolne cierpienie. Ja zdaje sobie sprawe ze nie moge porownywac obu sytuacji ani bagazu doswiadczen chociazby z racji wieku. Nigdy wczesniej nie mieszkalam z kims i to dla mnie tez nowe doswiadczenie . Przez 6 lat podrozowalam srednio zmieniajac miejsca co 3 miesiace a teraz siedze na jednym miejscu z duzo starszym mezczyzna. Byc moze nie dojrzalam jeszcze do zwiazku a tym bardziej takiego jednak szczerze go kocham i dlatego staram sie i pragne zrozumiec. Jest mi tym bardziej trudno bo moja matka mi stale zyczy aby to sie rozpadlo. Mowi : ,, gdzie sie podziala moja corka ktora jezdzila po swiecie a teraz osiedlila sie w jakims lesie z dala od wszystkich i wszystkiego z jakims starym dziadem?" Jest przykro slyszec takie slowa. Moja matka wyzywa go nawet od pedofili a wszyscy dookola rzucaja wrogie spojrzenia. Rozumiem ze z perspektywy innych moze to tak wygladac i trzeba kochac zeby to zrozumiec. Jesli chodzi o mnie to jedynie w momencie jak rozmawia z corkami czy z wnukami dopiero wtedy odczuwam ta roznice wieku. Mam wrazenie ze za kazdym razem jak z nimi rozmawia to odzywa sie we mnie mala dziewczynka ktora nigdy nie miala ojca. W dziecinstwie bylam molestowana zarowno przez ojca jak i meza przyjaciolki mojej matki a moj pierwszy raz to bylam zgwalcona. Niestety to wszystko wplynelo na moja psychike do tego stopnia ze wyjechalam z kraju i powiedzialam sobie ze nikogo nie potrzebuje. W takich momentach chcemy byc silni i wierzyc ze rzeczywiscie nie zalezy nam na akceptacji najblizszych i otoczenia. Teraz wiem ze to byly tylko stlumione emocje, niezagojone rany. Kazdy chce wiedziec ze jest sie kochanym a ja nigdy nie uslyszalam od ojca kocham cie, jedynie tylko kiedy sie wyniesiesz z domu a potem moj los go wogle nie obchodzi. Pozniej poznaje starszego mezczyzne i zdaje sobie sprawe ze w glebi duszy chce aby mi zastapil ojca i jak jednoczesnie byc tu kobieta? Oboje mamy wielkie plany na przyszlosc za dwa lata mielismy kupic dom i miec dziecko. Jednak tu za rok urodzi sie kolejny wnuk a natlok pracy w dazeniu do celu moze nas powoli oddalac od siebie. Zycie jest pelne wyzwan i kazdy z nas o czyms marzy, czesto marzenia pozostaja tylko marzeniani bo pewnych rzeczy po prostu nie mozna zmienic.

Nie przejmuj sie. Za rok sama puscisz go w trąbę, natura zrobi swoje...

Widzisz, bo ty chcesz wybaczyć na siłę i jestem pewna, że przed tym postanowieniem nie powiedziałaś ojcu co o nim myślisz. Aby wybaczyć najpierw trzeba w słowach uzewnętrznić to co się czuje. Będą go boleć trudno tu nie o niego chodzi, a o ciebie. Do uczuć do których masz prawo! Nie rozwiązałaś problemu i on się ciągnie za tobą. Wiem coś o tym... mam ojca alkoholika. Przez to miałam ogromne obiekcje względem mężczyzn. Dopóki terapeutka nie powiedziała "teraz pójdź i powiedz co ty czujesz, nie myśl o tym jak on się poczuje". Było to trudne, ale się wyzwoliłam - głównie chodziło o to, że nie mogłam mieć w nim wsparcia (i bałam się, iż wszyscy mężczyźni tacy są). On się popłakał i przeprosił. To pozwoliło naprawdę wybaczyć, zobaczyć jego dobrą stronę, której często nie widziałam - pomimo mojego ataku przyjął moje uczucia z pokorą.
W tej sytuacji stawaj zawsze po stronie partnera. On jest dla nich jak zaraza, bo widzą/czują że on daje ci to co oni ci zabrali. Boją się, że to zauważysz. Ojciec (napisałabym co nieco, ale nie chce obrażać twojego taty) i matka (... podobnie) próbują teraz rozgrzeszać siebie w taki sposób jaki im pasuje. Nie uciekaj... moim zdaniem za długo przed nimi uciekałaś. Pozdrawiam.