Mężczyzna koziorożec - Netkobiety.pl

Ja jestem koziorożcem i jestem podobna do tego opisanego tutaj. Działa na mnie otwartość i bezpośredniość, bardzo cenię sobie poczucie humoru. Co to za typowe sposoby sprawdzające się w przypadku innych ludzi i spod jakiego jesteś znaku?

Upor pokonuje sie RACJONALNYMI argumentami,  trzeba zalozyc, ze cie kocha- koziorozec wylewny nie jest, ale to nie pozer, nie bajerant..jesli jestes jego, w jego swiecie, raczej mozesz byc go pewna. To solidny, chociaz przyziemny typ. UWAGA- z wiekiem, tak gdzies po 40 nabiera wiekszej " lekkosci bytu" staje sie bardziej wyluzowany, komunikatywny, skory do zabawy, dobrze byc na to przygotowanym:-)

A po co, że zapytam jako 40 letni Koziorożec Koziorożcom dobrze jest w swojej skorupie i nie należy jej tykać. Przyzwyczaj się albo rzuć...

Tez jestem wodnikiem napewno ciebie zostawi nie teraz ale zostawi;-)  wolność

"Uważajcie tylko żeby razem nie zapracować się na śmierć, bo możecie oboje podsycać swój pracoholizm i potem okaże się, że co prawda domu i samochodu pozazdroszczą sąsiedzi, ale brak Wam dzieci, bo w trakcie robienia kariery nie było czasu, żeby założyć rodzinę. Ale za to firma jaką zbudujecie będzie miała solidne fundamenty i przetrwa wiele burz. No i ktoś musi prowadzić dom, kiedy Wy jeździcie na spotkania biznesowe. Dobrym rozwiązaniem byłaby gosposia. W sypialni oboje możecie przesadzić z dążeniem do perfekcji i zamiast cieszyć się sobą będziecie urządzać zawody, kto wytrzyma dłużej. Zapomnijcie na chwilę o wyścigu i cieszcie się wspólnie spędzanymi chwilami. Jak w każdym tego typu związku, gdzie partnerzy są spod tego samego znaku, wiele zależy od wkładu pracy w związek. Zazwyczaj takie pary są nie tylko małżonkami czy kochankami, ale i dobrymi przyjaciółmi. Związek ma szanse wytrwać długo, bo oboje cenicie sobie stabilność. Niebezpieczeństwem jest zbytnie podobieństwo charakterów, które okresowo może prowadzić do znudzenia". To z najsensowniejszego horoskopu partnerskiego, jaki udało mi się znaleźć w sieci.

Tutaj się zgodzę. Ja też nie odczuwam potrzeby większej otwartości.

Snake, jako że dobiegłeś 40-ki, zauważasz u siebie wzrost "lekkości bytu", o jakim pisze oldorando?

oj nie zgadzam się z wieloma wypowiedziami, mam partnera koziorożca jesteśmy razem 6 lat, faktycznie jest mało towarzyski, nie rzuca ripostami na każdym kroku, ale jest bardzo stabilny, ZAWSZE mogę na nim polegac, jest twardo stapajacym po ziemi meżczyzną, faktycznie może "kocham cie" powiedział mi 2 razy przez te 6 lat, duuuuzoo dusi w sobie, trzyma dla siebie, ale jest bardzo zaufanym człowiekiem, nie wyjawia zadnych powiezonych tajemnic dosłownie nigdy!,

inni z boku widza go tak: ale on cichy, chyba wstydliwy co?, a to nie prawda wlasnie jest spokojny i ciężko go wyprowadzic z równowagi, dużo wytrzymuje i odzywa się dopiero jak ma cos sensownego do powiedzenia nie lubi gadania głupot, obgadywania i pierdzielenia bez sensu.

Jest bardzo dokładny jak cos robi, w pracy jest sumienny, ale tez jest materialistą, musi mieć porządny samochod a nie jakiś za tysiąc ale tłumaczy to tym ze jak będzie np. wypadek to taki za tysiąc sklada się jak charmonijka, tak jest mechanikiem lubi zajecia fizyczne, bo takie typowo mysleniowe (rachunki czy obliczenia ) zostawia mi. Jest baaardzo dobrym tatą, kochającym, czasem bez powodu przywozi prezenty nam np. jak kiedyś mu cos wspomniałam dawno temu a on to pamietal znalazł i kupil:-)

I zauwazylam tendencje do tego ze dla mnie i dla synka jest calkiem inny niż dla wszystkich innych łącznie z rodziną np. rodzicami, tylko ja i syn widzimy go otwartego ( w miare jego możliwości oczywiście) potrafi wlaczyc jakas muzyke wziąć syna i wyglupiac się a kiedyś w zyciu bym nie pomyslala tak samo jego rodzina nie zna go z tej strony ale może to dlatego ze ja jestem otwarta na ludzi, lubie zartowac, zagaduje choć jestem chorobliwie wstydliwa od dziecka:-/

A i mój Pan koziorożec nie lubi żeby ktoś inny go dotykal oprócz mnie i syna tez tak macie? ( w sensie np. nie lubi jak jego starsza siostra się na nim uwiesza albo mama go bije z piesci w ramie dla zartu)

A no i najważniejsze jest bardzo szczery, nawet do bólu jak mu się cos nie podoba.

U mnie jest podobnie, tyle że potrafi byc otwarty na nowe znajomości, ale tylko wtedy gdy samotnośc go bardzo przyciśnie.
Pytanie do Ciebie Zielona75 jak Ci się oświadczył i jak długo musiałaś czekac.?
Bo mój gada o tym, podpytuje mnie, ale nie wiem mam to rozumiec.

Też to u mojego zauważyłam,w stosunku do rodziny bywa oschły,spięty. Na początku myślałam, że w jego rodzinie jest coś nie w porządku, ale on zwyczajnie taki już jest.

Może jacyś Panowie koziorożce się wypowiedzą?

Jam Pan 40 letni Koziorożec:
- "Koziorożcom dobrze jest w swojej skorupie i nie należy jej tykać. Przyzwyczaj się albo rzuć..." Popieram Snakea w 100%
- nie lubię gadać bez sensu.Jak mam coś konkretnego do powiedzenia to mówię jak mam pleść bzdury to wolę nic nie mówić
- mówienie 3 razy dziennie kocham to nie dla mnie, słyszałem to 1000 razy od osoby która niby mnie kochała a zrobiła mnie w balona, ogólnie takie cukierowe, harlekinkowe klimaty nie są moje.
- potrzebuję bliskości drugiej osoby ale bez przesady, leżenie mna mnie plackiem i przytulanie się dłużej niż godzinę mnie wkurza bo jest mi po postu niewygodnie. Potrzebuję przyjaciółki, partnerki która mnie wspiera a nie dziecinnej przylepy.
- Nie zasnę w życiu jak nie mam połowy łóżka dla siebie i swobody ruchu bo wiercę się niesamowicie a oplatanie mnie niczym bluszcz przyprawia mnie o bezsenność z powodu skrępowania ruchów.
- chodzenie spać zawsze razem o tej samej porze.  Może i ok ale jak mam ochotę posmęcić przed tv a Pani męczy się ze mnąz oczami na zapałki a spać nie pójdzie tylko truje rano że się nie wyspała wkurza mnie strasznie. Kto broni wcześniej iść w kimę? - to że sama to jakiś problem?
- nie lubie słuchac ciągłego narzekania na to samo (ciągle te same problemy np. w pracy) - jak coś komuś nie pasuje to trzeba to zmienić a nie non stop się użalać. Wolę dawać konkretne rady a nie klepać po główce i mówić że wszystko będzie dobrze. A jak ktoś nie ma ochoty ich realizować to trudno niech z tym żyje i przestanie wkurzać narzekaniem.
- jak już z kimś jestem i kocham  to mozna być mnie pewnym w 100%.
- na podjęcie ważnych decyzji potrzebuję duuużo czasu. Nie rozumiem np. ludzi którzy żenią się po np 3 miesiącach znajomości. 
- mówię prosto z mostu co myślę i co mi nie pasuję i oczekuję tego samego od innych
- nie omijam drażliwych tematów - jak mi się nie podoba spasły tyłek mojej Pani to jej o tym mówię, jak narzeka że w sklepie same S-ki wiszą to mówię schudnij to będzie łatwiej, podobno widziały gały co brały ale ja brałem szczuplutką brunetkę, rozumiem wzrost wagi w ciąży ale nie toleruję z lenistwa. Kobieta która nie odpowiada mi fizycznie po porostu mnie nie pociąga i tyle a potem problem bo sex za rzadko.
- nie nawidzę spóźnialstwa a w szczególności Pań spędzających godziny przed lustrem na robieniu makijarzu nie potrafiących zdążyć na większość spotkań.
- uważam że związek to nie więzienie i każdy powinien mieć trochę czasu dla siebie. Paniom które uważają za swój psi obowiązek włóczenie się za mną krok w krok od razu dziękuję. Można a nawet trzeba większość rzeczy robić wspólnie, ale dzielenie w 100% moich zainteresowań na siłę, byle bybyć non stop ze mną jest pierwszym krokiem do osaczenia mnie.
- jestem niesamowicie uparty
- nie znoszę chamstwa u kobiet
- pytania w stylu oczym myślisz i gdzie jesteś bo się do mnie nie odzywasz w trakcie oblądania np filmu w tv są dla mnie kompletnie niezrozumiałe, a wmawianie mi że żyję w swoim własnym świecie to już przesada.
- nie toleruje chorobliwej zazdrości w szególności wobec przyjaciół (np. zazdrość kobiety z którą jestem od roku o kumpele które znam od lat kilkunastu)
- stabilizacja finansowa i praca są dla mnie bardzo ważne i nie lubię luźnego podejścia w stylu jak nie ta robota to inna jakoś to będzie (mam kredyt i dziecko na utrzymaniu z poprzedniego związku więc poważnie podchodzę do sprawy). Jednak pracę zostawiam w pracy po przekroczeniu progu firmy i nigdy nie rozmawiam o niej w domu.
- chyba jestem materialistą
- wbrew pozorom mam poczucie humoru i nie stronię od imprez i znajomych ale ich grono jest raczej małe
- nie lubię zbyt pochopnego oceniania innych ludzi a w szczególności kiedy robi to osoba mi bliska
- rodzina jest dla mnie na 1 miejscu
- moim zdaniem jestem dobrym kochającym tatą co zresztą potwierdza wiele osób z mojego otoczenia a w szczególności mój syn :-)
- jestem bardzo pamiętliwy, ciężko wybaczam osobom które mnie skrzywdziły
- itd można by wyliczać dalej długo

W sumie to jak można ze mną wytrzymać nie wiem... :-) Skomplikowany nie jestem a nawet twierdzę że w obsłudze bardzo prosty i przyjazny. Była żona chyba myślała inaczej i pobiegła szukać motylków u takiego jednego wylewnego romantycznego cwaniaka a teraz tęskni za Koziorożcem i poukładanym życiem. Tyle że teraz innej Pani to się podoba i nie ma już miejsca na powroty....

Oj pewnie mi się dostanie ...troszkę...

Kiedy śpi, okadzam go dymem z suszonych ważek, mrucząc pod nosem wersety z Hymnu o Miłości po łacinie.
Ale to jest skuteczne tylko w pierwszej kwadrze księżyca.

W drugiej kwadrze przydaje się grzebień albo szczotka do włosów. Trzeba zdjąć z niej pięć włosów i zamarynować na tydzień w occie z dodatkiem miodu. Kiedy już będą dobrze zamarynowane, należy dodać do słoiczka jedną świeżą muchę oraz koci wąs. Dobrze wymieszać. Przesączyć przez gazę. Roztworem doprawiać poranna kawę ukochanego. Działa bez zarzutu

Dodam ze jestem Blizniaczka,a to najgorszy uklad Pani Blizniaczka i Pan Koziorozec

Przepraszam, że odkopuję stary temat, ale jeden taki koziorożec zawrócił mi w głowie i nie wiem, co mam zrobić
Chodzi o to, że kiedy go spotykam, zagaduje, żartujemy, prawie się zabije, żeby mi drzwi otworzyć itd. Ale problem jest taki, że ciągle się gdzieś się śpieszy i od ponad pół roku nie mogę namówić go na spotkanie. Nie wiem, co mam o tym myśleć- czy mnie olewa, czy po prostu taki jest i mam dalej drążyć.

Poznaliśmy się w pracy i naprawdę świetnie się nam rozmawiało i mogłabym z nim gadać godzinami. Niestety potem nasze drogi się rozeszły. Raz się umówiliśmy i było naprawdę super, mieliśmy się spotkać znowu, ale tak jakoś zawsze zbywa mnie, że nie ma czasu, bo pracuje na zmiany i w ogóle ta praca kompletnie mu nie pasowała. Odzywa się najczęściej, kiedy przestaję już liczyć na to, że się odezwie, ostatnio to ja do niego częściej pisałam. Nie wiem, co mam o tym myśleć... Doradźcie coś. Wiem, że najlepiej byłoby dać sobie z nim spokój, ale nie potrafię i strasznie za nim tęsknię. Brakuje mi naszych rozmów... Kiedyś nawet pół- żartem napisałam mu, czy się spotkamy w końcu, czy mam się "bujać", to napisał, że oczywiście że nie i mieliśmy się spotkać za parę dni bo wtedy akurat nie mógł, ale potem dalej nic...

Jak zdobywają kobiety? Czy trzeba ich zachęcać, czy sami sięgają po to, czego chcą?

Maciek1976, jeśli jeszcze czytasz to forum, to poradź coś jako koziorożec Inni też.

Czytając opisy charakteru ludzi spod różnych znaków zodiaku, można dopatrzyć się wielu podobieństw do opisywanych cech, czasem się sprawdza, czasem nie.
Jednak to trochę niepoważne, gdy ktoś wybierając partnera sugeruje się horoskopami, znakami zodiaku itp.
W Twoim przypadku wyraźnie widać, że facetowi nie zależy. Gdyby było inaczej, zabiegałby o kontakt z Tobą, chciałby się spotykać, to oczywiste.
Jemu, jak widać, wystarczy koleżeńska relacja.
Tymczasem Ty męczysz się, zastanawiasz, łudzisz i faktycznie bujasz się, na własne życzenie.
Daj sobie z nim spokój, albo zaakceptuj układ koleżeński.

Też prawda. No choć mnie pewnie nie zainteresowałby pan z opisów dziewczyn, że taki naprawdę oszczędny w słowach, bardzo rozsądny, aż za bardzo. Na partnera by do mnie nie pasował. No, ale mój facet akurat inny i też lubi rozmawiać sporo jak ja, często czuły itp, no to też dla mnie pewne znaczenie ma. Zresztą, gdyby był taki bardzo mocno przyziemny, to by było ciężej, bo na takie osoby działam chyba różnie, miałby pewnie wtedy dość mojego gadania, a tak nie ma, bo też lubi sporo rozmawiać No, a że lubię o wszystkim rozmawiać, a Koziorożce faktycznie bardziej o konkretach, to nie byłoby pewnie takiej swobody w rozmowie. No, ale inny znak zodiaku ma mój facet - Bliźnięta, a ja Waga No, ale oczywiście jak komuś zależy, to nie ma znaczenia znak zodiaku, trzeba patrzeć czy chce się spotkać itp, bo jak nie, to nie zależy facetowi.

Ruda1985:  Zdradzę Ci pewien sekret odnośnie relacji damsko - męskich (totalnie za free), bo widzę, że to grubsza sprawa..gotowa?

Otóż każdy zdrowy i umiarkowanie rozgarnięty dorosły facet (wyłączając stan śpiączki i/lub oczekiwania na pomoc z kulą po AK-74 w klatce piersiowej) jest w pełni zdolny podjąć kolejne kroki, po ustaleniu terminu spotkania (via tel., sms, list lub jakakolwiek inna forma ustaleń) by do tego spotkania doprowadzić.
Jeśli następują jakiekolwiek "nietypowe okoliczności" (wyłączając śpiączkę oraz inne sytuacje j/w) które to spotkanie "uniemożliwiają", na 99% oznacza to jedno. I nie jest to bynajmniej skrepowanie przed wyznaniem najgłębszych uczuć, ani przygotowywanie przemowy do oświadczyn.

Zarejestrowałam się tu tylko po to, żeby napisać komentarz odnośnie Twojego wpisu. Odkąd pamiętam, do pewnych osób już przy pierwszym dość powierzchownym kontakcie pałałam ogromną sympatią - jak się później okazywało były to Koziorożce. Czułam jakbym znała je od dawna, dogłębnie rozumiała "co im w duszy gra" i z miejsca obdarzałam dużym szacunkiem. Nie potrafię tego zdroworozsądkowo wyjaśnić, tak po prostu było i w zasadzie wciąż jest. Mój najlepszy i jedyny przyjaciel jest spod znaku Koziorożca. Mężczyzna, który sprawił, że dopiero po 30tce poczułam jak to jest być prawdziwie zakochaną również jest przedstawicielem tegoż znaku. Spotkać ich na swojej drodze było i jest dla mnie niesamowitym szczęściem. I obaj ci mężczyźni mogliby, jak śmiem twierdzić, podpisać się pod Twoim komentarzem. Za wszystkie te cechy uwielbiam i szanuję Koziorożców. Dobrze mi z nimi gdy po prostu milczymy, wspaniale gdy rozmawiamy i wiem, że każde słowo jest wyważone, przemyślane. Są to relacje bez zbędnych frazesów, z przewagą czynów niźli słów. Rozumiem ich powierzchowną szorstkość i doceniam gdy dostrzegam wrażliwą nutę. W zamian otrzymuję szacunek, szczerość we wszystkich aspektach, lojalność i troskę. Ta sławna "nieprzystępność", która w oczach innych jest w nich wadą, w moich jest zaletą. Mogłabym tak wymieniać długo. Jako Byk nie mogę sobie wyobrazić lepszego partnera i przyjaciela niż osobę spod znaku Koziorożca. Z mojego doświadczenia wynika, że coś przyciąga te znaki do siebie, jakaś ponadwymiarowa nić porozumienia. I jeśli te znaki dostatecznie się poobserwują, "obwąchają" bez pośpiechu, nie zawłaszczą przestrzeni... to może wyjść z tego coś naprawdę pięknego. Na długie lata.

Koziorożec???
Rogacizna