Potrzebuje Pomocy z 11 latką - Netkobiety.pl

Dyscyplina powoduje zazwyczaj większy bunt.
Teraz dziewczęta zaczynają dojrzewać wcześniej,burza hormonów parę lat temu było to 13 lat.
Raczej zaufanie córki zdobędziesz poprzez bliską relację, przyjacielską (ale jednocześnie pełnienia roli rodzica) , dziecko Ci nic nie powie jak będziesz wymuszać,grozić , kadzić.
Trzeba mieć zaufanie do dziecka. Pamiętaj w okresie buntu , iż bardziej na coś naciskasz,zabraniasz wtedy jeszcze bardziej nastolatek do tego dąży i zrobi wszystko ,aby zrobić na złość.
Zaufanie,przyjaźń , doradzanie, a jak chcesz na dziecku wywrzeć wpływ to nie przez morały,tylko pokazywanie sytuacji, rozmowę spokojną.

Kochana,niech dziecko Tobie zaufa,wpuści cie do Twojego świata jak będzie miało w Tobie oparcie,a nie ciągłe nagany.Dziecko trzeba uświadamiać,uwrażliwiać na pewne tematy ,ale nie surową dyscypliną. Dyscyplina kończy się tym właśnie,że jak dziecku uda się gdzieś wyrwać to zachowuje się jak pies zerwany z łańcucha - próbuje wszystkiego na raz,bo wcześniej nie miało okazji.
Moja córka miała oczywiście wpadki życiowe,typu gorsze oceny,jakiś alkohol przed 18... ale wyszło "na ludzi" ma swoją firmę ,a przede wszystkim rodziców traktuje jak przyjaciół , wpuszcza do swojego świata nieustannie,zwierza się,wie,że ma oparcie. Kochamy się wszyscy we 3 nad życie, pomimo tego,że jest dorosłą osobą,dalej mamy bliskość między sobą. Gdy tylko przyjeżdża leżymy we 3 na kanapie oglądając tv,żartujemy, czasami jakieś winko na tarasie , tańce. Jest pięknie. Młodość musi się wyszumieć,starość musi się wygasić. Ale szumienie oczywiście, nie patlogiczne puszczenie dziecka samopas i mówienie rób co chcesz.

Różne drogi prowadzą do Rzymu.

   Należy nie zapominać, że dzieci mają różne charaktery i różne środowiska. Nie ma jednego sposobu na dotarcie do dziecka. Na pewno zbudowanie zaufania w tym pomaga ale to jest proces, a nie wynik jednej rozmowy czy sytuacji. Nie chce mi się powtarzać, może nie jest tu konieczne, a pisze o tym moja przyjaciółka Maria choć o małych dzieciach ale postępowanie jest podobne.

Nie rozumiem. Surowa dyscyplina bardzo utrudnia budowę zaufania.

Co do konsekwencji,to można powtarzać i powtarzać,niestety każdy uczy się na własnych błędach...oczywiście trzeba uwrażliwiać dziecko , ostrzegać.
Ale niestety każdy z Nas musiał sam doświadczyć pewnych rzeczy na wlasnej skórze.
Dopiero po tych doświadczeniach,latach,gdy nabierze się rozumu, docenia się to : tak rzeczywiście mama miała rację...
Ale to prawda co wcześniej napisano,każdy ma inny charakter ,do każego co innego działa. Najlepszy jest ten złoty środek między dyscypliną , a wolnością i zaufaniem. Jednak nie oszukujmy się Nam rodziom ciężko go znaleźć. Konia z rzędem temu , kto bezbłędnie poprowadzi dziecko przez życie nie ma na to jednej recepty,ja ekspertką nie jestem - każdy człowiek jest inny.
Aby przetrwać bunt nastolatka  i burzę hormonów,wtedy gdy palma odbija później już z górki ....

Monikamama88

Twoja córka nie chce juz być traktowana jak dziecko. Z wiekiem trzeba pozwalać dzieciom na coraz większą swobodę, oczywiście nie mam na myśli wychowywania bez jakichkolwiek ograniczeń. Jeżeli widzisz, że córka zachowuje się odpowiedzialnie i jest godna zaufania to pozwalasz na więcej. Ale skoro Twoja córka kłamie to jest z tym problem. Na pewno jest Ci trudno z nią rozmawiać. Pomyśl może nad wykonywaniem jakiś czynności razem np, zmywanie naczyń, pieczenie. Wtedy zadbaj o swobodną atmosfere. Ale nie wykorzystuj tego momentu do przepytywania lub prawienia kazań. Chodzi o to żebyś z córką spędzała czas i nawiązywała więź.

Co do kłamstw to nasunęło mi się takie pytanie: czy chciałabys być okłamywana? Jeśli nie, to dlaczego ty nie mówisz prawdy? Pomyśl jak ja się czuję. Osoby, które kłamią nie są godne zaufania. Kłamstwo to oszustwo. Czy chce mieć etykietkę kłamczuchy?

Co do świata wirtualnego, to możecie w domu wprowadzić zasady, że  w porze posiłku odkładamy telefony, jak odrabiamy lekcje odkładamy telefony itp.

Komputer można postawić w pomieszczeniu gdzie wszyscy przebywają, tak żeby córka miała świadomość, że ktoś zaraz zerknie jej przez ramię.

Telefony i sms to prawdziwa plaga, młodzi nie wyobrażają sobie bez tego ani godziny. Jak się im odbiera teleffon to robią się nerwowi i agresywni. Te reakcje świadczą o uzależnieniu.

To dobry pomysł, żeby wybtać się do porani.

Życzę powodzenia